menu trigger  menu trigger
2641307215 & 6937119603 Email: doctor@dermapapageorgiou.grΠρουσιωτίσσης 27, Αγρίνιο 30133(έναντι γηπέδου Παναιτωλικού)
ekzema-cherion-aitia-sybtomata-kai-therapeia-1200x798.jpg
Δερματολογία

Έκζεμα Χεριών: Αίτια, Συμπτώματα και Θεραπεία

24 Νοεμβρίου, 2024

Το έκζεμα χεριών, γνωστό και ως δερματίτιδα χεριών, είναι μια από τις πιο συχνές και ταυτόχρονα επίμονες δερματολογικές παθήσεις που επηρεάζει άτομα κάθε ηλικίας. Τα κύρια συμπτώματά του περιλαμβάνουν ερυθρότητα, κνησμό (φαγούρα), ξηρότητα και σε σοβαρές περιπτώσεις ρωγμές ή πληγές στο δέρμα. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο αισθητικό, καθώς μπορεί να έχει σημαντικές επιπτώσεις στην καθημερινότητά, δυσκολεύοντας σας ακόμα και σε απλές δραστηριότητες.

Εάν είστε επαγγελματίας που έρχεται συχνά σε επαφή με χημικές ουσίες ή έχετε παρατηρήσει πως το δέρμα σας επιδεινώνεται μετά από συχνό πλύσιμο χεριών ή χρήση αντισηπτικών, τότε αυτό το άρθρο είναι εδώ για εσάς. Ανακαλύψτε τα αίτια, τα συμπτώματα, τους τρόπους πρόληψης και τις αποτελεσματικές θεραπείες για το έκζεμα χεριών και μάθετε πώς να επαναφέρετε την υγεία του δέρματός σας.

 

Έκζεμα Χεριών- τι είναι;

Το έκζεμα χεριών ανήκει στις χρόνιες φλεγμονώδεις παθήσεις του δέρματος και χαρακτηρίζεται από επαναλαμβανόμενα επεισόδια επιδείνωσης και ύφεσης. Πρόκειται για μία από τις πιο κοινές δερματικές παθήσεις, ιδιαίτερα σε επαγγελματικές ομάδες που εκτίθενται σε ερεθιστικούς ή αλλεργικούς παράγοντες. Υπάρχουν διάφοροι τύποι εκζέματος χεριών όπως:

    • Ερεθιστική δερματίτιδα: Προκαλείται από τη συχνή επαφή με ερεθιστικές ουσίες όπως είναι τα καθαριστικά, οι διαλύτες και τα σαπούνια. Αυτή η μορφή είναι η πιο συνηθισμένη και μπορεί να επιδεινωθεί από την υπερβολική χρήση αντισηπτικών και νερού.
    • Αλλεργική δερματίτιδα εξ επαφής: Εμφανίζεται όταν το δέρμα έρχεται σε επαφή με αλλεργιογόνα, όπως νικέλιο, λατέξ, καλλυντικά ή συγκεκριμένες χημικές ουσίες. Ακόμα και μικρές ποσότητες του αλλεργιογόνου μπορεί να προκαλέσουν έντονη αντίδραση.
    • Ατοπική Δερματίτιδα: Είναι πιο συχνή σε άτομα με ιστορικό αλλεργιών ή οικογενειακή προδιάθεση για ατοπικές παθήσεις, όπως αλλεργικό άσθμα, αλλεργική ρινίτιδα και αλλεργική επιπεφυκίτιδα.
    • Δυσιδρωσικό έκζεμα: Είναι μια οξεία και υποτροπιάζουσα μορφή εκζέματος που εμφανίζεται κυρίως στα δάχτυλα, στις παλάμες και στα πέλματα, με χαρακτηριστικές μικρές φυσαλίδες, έντονη φαγούρα και πιθανή ξηρότητα ή ρωγμές της επιδερμίδας.
    • Υπερκερατωσικό έκζεμα: Χαρακτηρίζεται από πάχυνση του δέρματος και ξηρότητα στις παλάμες. Συχνά προκαλεί ρωγμές, πόνο και είναι συχνότερο στους άνδρες.

 

Έκζεμα Χεριών- Αίτια

Το έκζεμα χεριών μπορεί να προκληθεί από πολλούς παράγοντες, οι οποίοι αλληλοεπιδρούν μεταξύ τους. Αυτοί οι παράγοντες μπορεί να είναι:

    • Επαγγελματική έκθεση: Επαγγέλματα όπως αυτά των υγειονομικών, καθαριστών, κομμωτών, μανικιουρίστ και εργαζομένων σε βιομηχανίες τροφίμων είναι ιδιαίτερα επιρρεπή στην εμφάνιση εκζέματος λόγω της συνεχούς έκθεσης σε νερό, χημικές ουσίες και αλλεργιογόνα.
    • Περιβαλλοντικές συνθήκες: Οι χαμηλές θερμοκρασίες, ο ξηρός αέρας και η αυξημένη υγρασία μπορεί να καταστρέψουν τον προστατευτικό φραγμό του δέρματος, επιδεινώνοντας την ξηρότητα και τον ερεθισμό, ειδικά σε άτομα που έχουν προδιάθεση για έκζεμα.
    • Συχνό πλύσιμο χεριών: Η υπερβολική χρήση σαπουνιών, καθαριστικών ή αντισηπτικών αλλά και του νερού καταστρέφει το φυσικό φραγμό λιπιδίων του δέρματος, καθιστώντας το ευάλωτο σε ερεθισμούς και λοιμώξεις.
    • Γενετική προδιάθεση: Το οικογενειακό ιστορικό αλλεργιών, άσθματος ή εκζέματος αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης της πάθησης.
    • Αλλεργιογόνα: Ορισμένες ουσίες, όπως τα καλλυντικά, το νικέλιο, τα φάρμακα ή ακόμα και τα φυσικά υλικά (όπως το latex), μπορούν να προκαλέσουν αλλεργικές αντιδράσεις.
    • Αυτοάνοσες διαταραχές: Σε ορισμένες περιπτώσεις, το έκζεμα μπορεί να σχετίζεται με διαταραχές του ανοσοποιητικού συστήματος, που κάνουν το δέρμα πιο επιρρεπές σε φλεγμονές.

 

Έκζεμα Χεριών- Συμπτώματα

Το έκζεμα χεριών εκδηλώνεται με διαφορετικούς τρόπους ανάλογα με τη σοβαρότητα και τον τύπο της πάθησης. Τα πιο συχνά συμπτώματα είναι:

    • Ξηρότητα και τραχύτητα: Το δέρμα γίνεται σκληρό, ξηρό και ευαίσθητο, στη ράχη των χεριών, στις παλάμες και ανάμεσα στα δάχτυλα.
    • Ερυθρότητα και φλεγμονή: Οι πληγείσες περιοχές γίνονται κόκκινες, θερμές και ερεθισμένες.
    • Φαγούρα: Η φαγούρα μπορεί να είναι έντονη και συχνά οδηγεί σε ξύσιμο, το οποίο επιδεινώνει την κατάσταση.
    • Ρωγμές και φουσκάλες: Σε προχωρημένες περιπτώσεις, το δέρμα μπορεί να εμφανίσει ρωγμές, πληγές ή φυσαλίδες γεμάτες υγρό, αυξάνοντας τον κίνδυνο μόλυνσης.
    • Αίσθηση καψίματος: Οι ασθενείς συχνά περιγράφουν αίσθηση καψίματος στις πληγείσες περιοχές, ιδιαίτερα μετά την επαφή με ερεθιστικούς παράγοντες.

Η σοβαρότητα των συμπτωμάτων μπορεί να ποικίλλει από ήπιες περιπτώσεις που βελτιώνονται με ενυδάτωση, έως σοβαρές που απαιτούν ιατρική παρέμβαση.

 

Έκζεμα Χεριών- Διάγνωση

Η διάγνωση του εκζέματος γίνεται από εξειδικευμένο δερματολόγο μέσω μιας ολοκληρωμένης διαδικασίας που περιλαμβάνει:

    • Ιατρικό ιστορικό: Ο δερματολόγος θα εξετάσει το ιστορικό του ασθενούς, συμπεριλαμβανομένων αλλεργιών, επαγγελματικής έκθεσης και γενετικής προδιάθεσης.
    • Φυσική εξέταση: Κατά την κλινική εξέταση, θα διαπιστώσει σημεία και συμπτώματα, όπως ο κνησμός, η ξηρότητα, η ερυθρότητα, οι φυσαλίδες ή οι ρωγμές στο δέρμα.
    • Δερματικά τεστ: Εξετάσεις όπως το patch test (δοκιμασίες επικόλλησης) μπορούν να βοηθήσουν στον εντοπισμό συγκεκριμένων αλλεργιογόνων που προκαλούν το πρόβλημα.
    • Βιοψία δέρματος: Σε σπάνιες περιπτώσεις, ο γιατρός μπορεί να προτείνει βιοψία για την εξακρίβωση της διάγνωσης.

 

Έκζεμα Χεριών- Θεραπεία 

Η θεραπεία μπορεί να είναι εξατομικευμένη, ανάλογα με τη σοβαρότητα της κατάστασης. Οι πιο κοινές μέθοδοι περιλαμβάνουν:

    • Τοπικά κορτικοστεροειδή: Χρησιμοποιούνται για την καταπολέμηση της φλεγμονής και του κνησμού (φαγούρας). Είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικά για τις οξείες φάσεις του εκζέματος.
    • Ενυδατικά σκευάσματα: Καθημερινή χρήση ενυδατικών κρεμών για την αποκατάσταση του φυσικού φραγμού του δέρματος.
    • Ανοσοκατασταλτικά φάρμακα: Σε σοβαρές περιπτώσεις, φάρμακα όπως τα tacrolimus και pimecrolimus μπορούν να μειώσουν την ανοσολογική αντίδραση του δέρματος.
    • Φωτοθεραπεία: Η χρήση UVB ακτινοβολίας είναι μια λύση για ασθενείς με σοβαρά ή επίμονα συμπτώματα.
    • Αντιβιοτικά ή αντιμυκητιασικά: Σε περιπτώσεις δευτερογενούς μόλυνσης, μπορεί να χορηγηθούν αντιμικροβιακές αγωγές.

 

Έκζεμα Χεριών- Πρόληψη

Η πρόληψη είναι ουσιαστική για τη μείωση της συχνότητας των επεισοδίων και την προστασία του δέρματος. Συνιστώνται τα εξής:

    • Χρήση προστατευτικών γαντιών: Προτιμήστε γάντια χωρίς latex και χρησιμοποιήστε βαμβακερά γάντια κάτω από τα γάντια εργασίας για μεγαλύτερη προστασία, ειδικά αν τα φοράτε για μεγάλο χρονικό διάστημα. Τα γάντια μιας χρήσης δεν πρέπει να επαναχρησιμοποιούνται. Τα προστατευτικά γάντια θα πρέπει να διατηρούνται στεγνά στο εσωτερικό, καθ’ όλη τη διάρκεια χρήσης τους.
    • Κατάλληλη ενυδάτωση: Εφαρμόζετε ενυδατική κρέμα πολλές φορές την ημέρα και ιδιαίτερα μετά την εργασία και πριν την κατάκλιση. Επίσης,  αμέσως μετά το πλύσιμο των χεριών, αφού τα στεγνώσετε καλά, για να κλειδώσετε την υγρασία.
    • Αποφυγή αλλεργιογόνων: Ελέγχετε τα προϊόντα που χρησιμοποιείτε για πιθανές αλλεργιογόνες ουσίες, όπως άρωμα ή χημικά.
    • Μείωση χρήσης καθαριστικών: Χρησιμοποιήστε ήπια σαπούνια και καθαριστικά που δεν προκαλούν ερεθισμό. Αποφύγετε τα αντισηπτικά χεριών σε οποιαδήποτε μορφή (υγρό, τζελ, μαντηλάκια).
    • Ελαχιστοποίηση της έκθεσης στο νερό: Περιορίστε τη συχνότητα του πλυσίματος των χεριών και χρησιμοποιήστε χλιαρό νερό αντί για ζεστό ή πολύ κρύο.
    • Αποφύγετε να φοράτε κοσμήματα και δαχτυλίδια στα χέρια όταν κάνετε δουλειές όπου τα χέρια σας θα είναι βρεγμένα.

 

Συχνές Ερωτήσεις

Είναι μεταδοτικό το έκζεμα χεριών;

Όχι, το έκζεμα χεριών δεν μεταδίδεται από άτομο σε άτομο.

Το έκζεμα χεριών, μπορεί να επανέλθει μετά τη θεραπεία;

    Ναι, ειδικά αν συνεχίσετε να εκτίθεστε στους παράγοντες που το προκαλούν.

Επηρεάζει η διατροφή το έκζεμα;

Δεν υπάρχει ισχυρή βιβλιογραφική ένδειξη που να δείχνει συσχέτιση του εκζέματος των χεριών με την κατανάλωση κάποιου τροφίμου. Όμως, τρόφιμα όπως είναι η τομάτα ή οι μπάμιες μπορούν να προκαλέσουν έκζεμα, όχι λόγω κατανάλωσής τους αλλά λόγω δερματικής επαφής με αυτά.

Πότε πρέπει να απευθυνθώ σε δερματολόγο;

Αν τα συμπτώματα δεν υποχωρούν ή επιδεινώνονται παρά τη χρήση ενυδατικών και αποφυγής ερεθιστικών ουσιών.

 

 

Αν τα χέρια σας υποφέρουν από τα συμπτώματα του εκζέματος και αναζητάτε μια λύση που πραγματικά λειτουργεί, είμαστε εδώ για να σας βοηθήσουμε. Μην αφήνετε το έκζεμα να περιορίζει την καθημερινότητά σας – επαναφέρετε την υγεία και την άνεση στα χέρια σας με τη σωστή φροντίδα. Επικοινωνήστε μαζί μας τώρα!

 

 

 

Δρ. Βασιλική Παπαγεωργίου, Δερματολόγος–Αφροδισιολόγος, MD, MSc

Πτυχιούχος Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών

Εξωτερική Συνεργάτης Νοσοκομείου “Ανδρέας Συγγρός”

Master of Science Πανεπιστημίου Στρασβούργου

Τ. Ιατρός Πανεπιστημιακών Νοσοκομείων Lyon

Μετεκπαιδευθείσα στην Παθολογία και Χειρουργική Όνυχος στα Πανεπιστημιακά Νοσοκομεία Brugmann και Saint-Pierre Βρυξελλών

 

Προυσιωτίσσης 27, Αγρίνιο (έναντι γηπέδου Παναιτωλικού). Τηλέφωνα επικοινωνίας: 2641307215 και 6937119603

kondylomata-sybtomata-diagnosi-kai-therapeia.jpg
Δερματολογία

Κονδυλώματα: Συμπτώματα, Διάγνωση και Θεραπεία

15 Σεπτεμβρίου, 2024

Τα κονδυλώματα είναι από τα συχνότερα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα (ΣΜΝ). Πρόκειται για καλοήθεις εκβλαστήσεις που εμφανίζονται στο δέρμα και τους βλεννογόνους κυρίως στην περιοχή των γεννητικών οργάνων και του πρωκτού. Προκαλούνται από τον ιό των ανθρωπίνων θηλωμάτων (HPV) και στην ιατρική ορολογία αναφέρονται ως οξυτενή κονδυλώματα.

Η μετάδοση του ιού είναι εύκολη και συνήθως γίνεται μέσω σεξουαλικής επαφής, ενώ οι βλάβες μπορεί να παραμείνουν ασυμπτωματικές για μεγάλα χρονικά διαστήματα καθιστώντας τη διάγνωση συχνά δύσκολη χωρίς ιατρική εξέταση. Σε αυτό το άρθρο θα εξετάσουμε τι είναι τα κονδυλώματα, πόσο συχνά εμφανίζονται και ποια είναι τα αίτια και τα συμπτώματα. Επιπλέον θα αναφερθούμε στον τρόπο που γίνεται η διάγνωση, στα μέτρα πρόληψης και στη θεραπεία. Τέλος απαντάμε στις συχνότερες ερωτήσεις σχετικά με τα κονδυλώματα.

 

Τι είναι τα κονδυλώματα;

Τα κονδυλώματα είναι μικρά εξογκώματα στο δέρμα ή στους βλεννογόνους που προκαλούνται από τον ιό HPV (Human Papillomavirus). Ειδικότερα, τα γεννητικά κονδυλώματα προκαλούνται κυρίως από τους τύπους 6 και 11 του ιού, οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για περίπου το 90% των περιπτώσεων. Τα κονδυλώματα εμφανίζονται συνήθως στην περιοχή των γεννητικών οργάνων, στον πρωκτό ή ακόμα και στη στοματική κοιλότητα ανάλογα με τον τρόπο μετάδοσης.

 

Αίτια

Η μόλυνση από τον ιό HPV είναι εξαιρετικά συχνή. Εκτιμάται πως το 75-80% του σεξουαλικά ενεργού πληθυσμού θα έρθει σε επαφή με τον ιό κάποια στιγμή στη ζωή του.

Η μόλυνση από τον ιό HPV είναι η κύρια αιτία εμφάνισης κονδυλωμάτων. Ο ιός μεταδίδεται κυρίως μέσω της σεξουαλικής επαφής, είτε αυτή είναι κολπική, πρωκτική ή στοματική. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι ο ιός μπορεί να μεταδοθεί ακόμα και αν δεν υπάρχουν εμφανή συμπτώματα, καθιστώντας τον ιδιαίτερα επικίνδυνο όσον αφορά τη μετάδοση. Παράγοντες κινδύνου για τη μόλυνση από HPV περιλαμβάνουν:

    • Πολλαπλούς σεξουαλικούς συντρόφους.
    • Σεξουαλική δραστηριότητα χωρίς προφυλακτικό.
    • Αδύναμο ανοσοποιητικό σύστημα.
    • Κάπνισμα, το οποίο φαίνεται να αυξάνει την πιθανότητα εμφάνισης των συμπτωμάτων.

 

Συμπτώματα

Οι περισσότεροι ασθενείς που εμφανίζουν κονδυλώματα συχνά τα παρερμηνεύουν ως απλά «σπυράκια» στην περιγεννητική περιοχή. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για επίπεδες ή εξογκωμένες βλατίδες, οι οποίες μπορεί να αυξηθούν σε μέγεθος και να αποκτήσουν χαρακτηριστική ανώμαλη υφή, παρόμοια με αυτή του κουνουπιδιού. Το χρώμα τους ποικίλλει από ροζ ή καφέ μέχρι το χρώμα του δέρματος. Τα κονδυλώματα είναι συνήθως ασυμπτωματικά, γεγονός που καθιστά δύσκολη την αναγνώρισή τους και αυξάνει τον κίνδυνο μετάδοσης του ιού.

    • Εντόπιση στους άνδρες

Τα κονδυλώματα στους άνδρες μπορεί να εμφανιστούν στην περιοχή των γεννητικών οργάνων, όπως στο πέος, το όσχεο και τον πρωκτό. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορούν να εμφανιστούν και στο στόμιο της ουρήθρας, γεγονός που μπορεί να απαιτεί περαιτέρω διερεύνηση μέσω ουρηθρικής εξέτασης. Επιπλέον, τα κονδυλώματα μπορούν να εντοπιστούν και στο ορθό, ιδιαίτερα σε άνδρες που έχουν πρωκτική επαφή.

    • Εντόπιση στις γυναίκες

Στις γυναίκες, τα κονδυλώματα εμφανίζονται κυρίως στον κόλπο, στα μεγάλα και μικρά χείλη, στον κόλπο, τον τράχηλο της μήτρας και στον πρωκτό. Εάν τα κονδυλώματα βρίσκονται στον τράχηλο ή μέσα στον κόλπο, ενδέχεται να είναι δύσκολο να εντοπιστούν χωρίς γυναικολογική εξέταση. Όπως και περίπτωση των ανδρών, η ορθική ή στοματική εντόπιση είναι επίσης δυνατή, αν και ασυνήθης.

 

Διάγνωση

Η διάγνωση των κονδυλωμάτων γίνεται κυρίως μέσω κλινικής εξέτασης. Ωστόσο, λόγω της ποικιλίας στην εμφάνιση των κονδυλωμάτων μπορεί να χρειαστούν περαιτέρω εξετάσεις για την επιβεβαίωση της μόλυνσης από HPV.

    • Διάγνωση στους άνδρες

Η διάγνωση στους άνδρες συνήθως γίνεται μέσω κλινικής εξέτασης από δερματολόγο-αφροδισιολόγο. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να απαιτηθεί βιοψία, ιδιαίτερα αν υπάρχει υποψία για προκαρκινικές βλάβες ή άλλες επιπλοκές. Επί εντόπισης κοντά στο στόμιο της ουρήθρας, συστήνεται και ουρολογική εκτίμηση και αντίστοιχα γαστρεντερολογική εκτίμηση όταν υπάρχει εντόπιση στον δακτύλιο του πρωκτού.

Η διάγνωση στους άνδρες πραγματοποιείται συνήθως μέσω κλινικής εξέτασης από δερματολόγο-αφροδισιολόγο. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ενδέχεται να χρειαστεί βιοψία, ειδικά όταν υπάρχει υποψία για προκαρκινικές αλλοιώσεις ή άλλες επιπλοκές. Εάν τα κονδυλώματα εντοπίζονται κοντά στο στόμιο της ουρήθρας, συνιστάται ουρολογική εκτίμηση, ενώ σε περιπτώσεις εμφάνισης κονδυλωμάτων στον δακτύλιο του πρωκτού, απαιτείται αξιολόγηση από γαστρεντερολόγο για περαιτέρω διερεύνηση.

    • Διάγνωση στις γυναίκες

Η διάγνωση στις γυναίκες απαιτεί πρωτίστως δερματολογική εξέταση. Παράλληλα, είναι απαραίτητη η γυναικολογική εκτίμηση, όχι μόνο για να αποκλειστεί η παρουσία κονδυλωμάτων στον κόλπο ή τον τράχηλο της μήτρας, αλλά και για την έγκαιρη ανίχνευση προκαρκινικών αλλοιώσεων στον τράχηλο μέσω τεστ Παπανικολάου. Σημαντικό είναι να τονιστεί ότι διαφορετικοί τύποι του HPV προκαλούν κονδυλώματα, ενώ άλλοι τύποι μπορεί να οδηγήσουν σε δυσπλασίες ή καρκίνο του τραχήλου. Ωστόσο, είναι πιθανό ένα άτομο να είναι φορέας περισσότερων από έναν τύπο HPV, γεγονός που καθιστά τον τακτικό γυναικολογικό έλεγχο απαραίτητο. Επιπλέον, όπως και στους άνδρες, εάν οι βλάβες εντοπίζονται στον πρωκτό, συνιστάται και αξιολόγηση από γαστρεντερολόγο για περαιτέρω έλεγχο.

 

Κονδυλώματα – θεραπεία

Η αντιμετώπιση των κονδυλωμάτων εξαρτάται από τη σοβαρότητα, την έκταση και την τοποθεσία τους. Υπάρχουν διάφορες θεραπευτικές μέθοδοι, οι οποίες περιλαμβάνουν:

    • Τοπικές αλοιφές και κρέμες: Αυτές οι θεραπείες περιέχουν δραστικές ουσίες που είτε αναστέλλουν την ανάπτυξη των κονδυλωμάτων, όπως η ποδοφυλλοτοξίνη και οι σινεκατεχίνες, είτε ενισχύουν την ανοσολογική απόκριση του οργανισμού, όπως η ιμικουιμόδη. Η βελτίωση μπορεί να απαιτήσει αρκετές εβδομάδες χρήσης.
    • Κρυοθεραπεία: Αυτή η μέθοδος περιλαμβάνει την καταστροφή των κονδυλωμάτων με τη χρήση υγρού αζώτου, το οποίο προκαλεί τοπικά ψύξη των κυττάρων.
    • Διαθερμοπηξία: Κατά τη διαδικασία αυτή, τα κονδυλώματα καυτηριάζονται με τη χρήση ηλεκτρικού ρεύματος, οδηγώντας σε άμεση απομάκρυνση της βλάβης.
    • Χειρουργική αφαίρεση: Σε περιπτώσεις όπου τα κονδυλώματα είναι μεγάλα ή ανθεκτικά σε άλλες θεραπείες, μπορεί να απαιτείται η χειρουργική τους αφαίρεση.
    • Laser θεραπεία: Η χρήση λέιζερ για την καταστροφή των κονδυλωμάτων εφαρμόζεται κυρίως σε περιπτώσεις που οι άλλες μέθοδοι δεν έχουν αποδώσει τα αναμενόμενα αποτελέσματα.

Αν και οι θεραπείες αυτές είναι αποτελεσματικές στην απομάκρυνση των κονδυλωμάτων, δεν εξαλείφουν τον ιό HPV από τον οργανισμό, γεγονός που σημαίνει ότι υπάρχει πάντα η πιθανότητα υποτροπής.

 

Κονδυλώματα – Πρόληψη

Η πρόληψη είναι το πιο σημαντικό βήμα για τη μείωση της εξάπλωσης των κονδυλωμάτων και άλλων λοιμώξεων που προκαλούνται από τον ιό HPV. Η χρήση προφυλακτικού κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής είναι απαραίτητη, καθώς μειώνει σημαντικά την πιθανότητα μετάδοσης του ιού. Ωστόσο, τα προφυλακτικά δεν προσφέρουν απόλυτη προστασία, καθώς ο HPV μπορεί να μεταδοθεί και μέσω επαφής με δέρμα που δεν καλύπτεται από αυτά.

Η πιο αποτελεσματική μέθοδος πρόληψης, ιδιαίτερα για τα γεννητικά κονδυλώματα και τους τύπους HPV που σχετίζονται με καρκίνο, είναι ο εμβολιασμός κατά του HPV. Τα εμβόλια HPV έχουν αποδειχθεί εξαιρετικά αποτελεσματικά στη μείωση των μολύνσεων από τον ιό και προσφέρουν προστασία έναντι των πιο επικίνδυνων τύπων του HPV.

 

Το εμβόλιο κατά του HPV

Το εμβόλιο κατά του HPV, γνωστό ως Gardasil 9, προσφέρει προστασία έναντι των τύπων του ιού που ευθύνονται για το 90% των γεννητικών κονδυλωμάτων (τύποι 6 και 11), καθώς και από τους τύπους που συνδέονται με την ανάπτυξη καρκίνων, όπως ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας, του πρωκτού και του στοματοφάρυγγα (τύποι 16, 18, 31, 33, 45, 52 και 58).

Στο παρελθόν υπήρχαν δύο άλλα εμβόλια: το Gardasil, που προστάτευε από τους τύπους 6, 11, 16 και 18, και το Cervarix, το οποίο προσέφερε προστασία μόνο από τους τύπους 16 και 18, οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για την πλειοψηφία των καρκίνων που συνδέονται με τον HPV. Σήμερα, το Gardasil 9 είναι το εμβόλιο που χρησιμοποιείται ευρέως στη χώρα μας, προσφέροντας εκτεταμένη προστασία έναντι των πιο επικίνδυνων τύπων του ιού.

 

 Ποιοι πρέπει να εμβολιαστούν;

Ο εμβολιασμός θεωρείται πιο αποτελεσματικός όταν γίνεται πριν την έναρξη της σεξουαλικής ζωής. Συστήνεται και είναι δωρεάν για:

      • αγόρια και κορίτσια 9-18 ετών
      • ομάδες υψηλού κινδύνου ενήλικων γυναικών και ανδρών 18-45 ετών (άτομα με πρωτοπαθή ή δευτεροπαθή ανοσοκαταστολή όπως ανεπάρκειες Β- και Τ- κυττάρων, λοίμωξη HIV, κακοήθη νεοπλάσματα, μεταμόσχευση, με αυτοάνοσα νοσήματα, άτομα υπό ανοσοκατασταλτική αγωγής και άνδρες που έχουν σεξουαλικές επαφές με άνδρες).

 

Οφέλη του εμβολίου HPV

    • Προστασία από καρκίνο: Το εμβόλιο HPV έχει αποδειχθεί ότι μειώνει σημαντικά τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του τραχήλου της μήτρας, του πρωκτού και άλλων καρκίνων που προκαλούνται από τον ιό.
    • Πρόληψη κονδυλωμάτων: Οι τύποι 6 και 11, οι οποίοι προκαλούν το μεγαλύτερο ποσοστό γεννητικών κονδυλωμάτων, καλύπτονται πλήρως από τα εμβόλια, γεγονός που σημαίνει ότι οι εμβολιασμένοι έχουν εξαιρετικά μειωμένες πιθανότητες εμφάνισης κονδυλωμάτων.
    • Μείωση εξάπλωσης του ιού: Όσο περισσότεροι άνθρωποι εμβολιάζονται, τόσο περισσότερο μειώνεται η εξάπλωση του HPV στην κοινότητα, προσφέροντας προστασία και σε άτομα που δεν έχουν εμβολιαστεί μέσω της λεγόμενης ανοσίας αγέλης.

 

 

Συχνές Ερωτήσεις

 

Μπορούν τα κονδυλώματα να προκαλέσουν καρκίνο;

Οι τύποι HPV που προκαλούν κονδυλώματα (6 και 11) δεν συνδέονται με τον καρκίνο. Ωστόσο, άλλοι τύποι HPV, όπως οι 16 και 18, μπορούν να προκαλέσουν καρκίνο του τραχήλου της μήτρας, του πρωκτού ή του στοματοφάρυγγα.

Μπορούν να εμφανιστούν κονδυλώματα σε άτομα που δεν είναι σεξουαλικά ενεργά;

Αν και η κύρια οδός μετάδοσης είναι η σεξουαλική επαφή, σπάνια, η μόλυνση μπορεί να συμβεί μέσω άλλων τρόπων, όπως η μετάδοση από τη μητέρα στο παιδί κατά τη γέννα.

Μπορούν τα κονδυλώματα να εξαφανιστούν από μόνα τους;

Σε κάποιες περιπτώσεις, τα κονδυλώματα μπορεί να υποχωρήσουν χωρίς θεραπεία, ειδικά αν το ανοσοποιητικό σύστημα καταφέρει να καταστείλει τον ιό. Ωστόσο, είναι προτιμότερο να αντιμετωπιστούν για να αποφευχθεί η μετάδοση.

Πόσο γρήγορα εμφανίζονται τα κονδυλώματα μετά τη μόλυνση από HPV;

Τα κονδυλώματα μπορεί να εμφανιστούν από μερικές εβδομάδες έως και αρκετούς μήνες μετά τη μόλυνση από τον ιό HPV. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο ιός μπορεί να παραμείνει ανενεργός για χρόνια πριν εκδηλωθούν συμπτώματα.

Μπορώ να κολλήσω HPV ακόμα κι αν χρησιμοποιώ προφυλακτικό;

Αν και τα προφυλακτικά μειώνουν σημαντικά τον κίνδυνο μετάδοσης του HPV, δεν παρέχουν πλήρη προστασία, καθώς ο ιός μπορεί να μεταδοθεί μέσω της επαφής με δέρμα που δεν καλύπτεται από το προφυλακτικό.

Πρέπει να ενημερώσω τους σεξουαλικούς μου συντρόφους αν έχω κονδυλώματα;

Ναι, είναι σημαντικό να ενημερώσεις τους σεξουαλικούς σου συντρόφους των τελευταίων 6 μηνών εάν έχεις διαγνωστεί με κονδυλώματα ή μόλυνση από HPV, ώστε να μπορούν να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα προστασίας και να εξεταστούν εάν χρειάζεται.

Εάν έχω εμβολιαστεί κατά του HPV, μπορώ ακόμα να κολλήσω κονδυλώματα;

Ο εμβολιασμός κατά του HPV προσφέρει υψηλή προστασία από τους πιο συχνούς τύπους του ιού που προκαλούν κονδυλώματα και καρκίνους. Ωστόσο, δεν καλύπτει όλους τους τύπους HPV, οπότε η μετάδοση είναι ακόμα πιθανή, αν και λιγότερο συχνή.

Υπάρχει θεραπεία για τα κονδυλώματα;

Δεν υπάρχει θεραπεία που να εξαλείφει τον ιό HPV από το σώμα. Ωστόσο, υπάρχουν θεραπείες για τα κονδυλώματα όπως προαναφέρθηκε. Ο εμβολιασμός είναι το καλύτερο προληπτικό μέτρο.

Μπορώ να ξανά κολλήσω κονδυλώματα αφού θεραπευτώ;

Η απάντηση είναι ναι! Κατ’ αρχήν, το ανοσοποιητικό σύστημα μπορεί να μην μπορέσει ποτέ να εξαλείψει πλήρως τον ιό από το σώμα. Επίσης, είναι πιθανό να μολυνθείς από άλλο τύπο του HPV, ακόμα κι αν έχεις θεραπευτεί από τα κονδυλώματα που προκάλεσε ένας συγκεκριμένος τύπος.

Είναι επώδυνη η αφαίρεση των κονδυλωμάτων;

Στην πλειοψηφία τους οι θεραπείες των κονδυλωμάτων δεν είναι ιδιαίτερα επώδυνες και εφαρμόζονται με τοπική αναισθησία. Ωστόσο μπορεί να υπάρξει κάποια ενόχληση κατά τη διάρκεια ή μετά τη θεραπεία.

Υπάρχει πιθανότητα υποτροπής των κονδυλωμάτων μετά τη θεραπεία;

Ναι, τα κονδυλώματα μπορεί να επανεμφανιστούν ακόμα και μετά από επιτυχημένη θεραπεία, καθώς ο HPV μπορεί να παραμείνει στο σώμα. Η τακτική παρακολούθηση από τον γιατρό σου είναι σημαντική για την έγκαιρη ανίχνευση και αντιμετώπιση τυχόν υποτροπών.

Μπορώ να δω αν έχω κονδυλώματα με το τεστ Παπανικολάου;

Όχι! Το τεστ Παπ δείχνει αν υπάρχει λοίμωξη από HPV στον τράχηλο της μήτρας και αν υπάρχουν δυσπλασίες ή καρκίνο τραχήλου της μήτρας (παθήσεις που προκαλούνται από τύπους HPV διαφορετικούς από τους τύπους 6 και 11 που προκαλούν κονδυλώματα). Κατά τη γυναικολογική εξέταση όμως, ο γυναικολόγος σου θα μπορέσει να δει εάν ο κόλπος ή ο τράχηλος παρουσιάζει κονδυλώματα και φυσικά ο δερματολόγος σου με απλή κλινική εξέταση μπορεί να εξετάσει το αιδοίο και την λοιπή περιγεννητική περιοχή για κονδυλώματα.

 

Τα κονδυλώματα είναι ένα από τα συχνότερα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα, με σοβαρές επιπτώσεις τόσο στην υγεία όσο και στην ψυχολογία των ασθενών. Η έγκαιρη διάγνωση και η σωστή αντιμετώπιση είναι απαραίτητες για την αποφυγή επιπλοκών. Η πρόληψη, μέσω του εμβολιασμού και της ασφαλούς σεξουαλικής επαφής, είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για την προστασία από τον ιό HPV και τα κονδυλώματα.

Για κάθε απορία, μην διστάσετε να συμβουλευτείτε τον Δερματολόγο σας.

 

 

 

 

Δρ. Βασιλική Παπαγεωργίου, Δερματολόγος–Αφροδισιολόγος, MD, MSc

Πτυχιούχος Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών

Εξωτερική Συνεργάτης Νοσοκομείου “Ανδρέας Συγγρός”

Master of Science Πανεπιστημίου Στρασβούργου

Τ. Ιατρός Πανεπιστημιακών Νοσοκομείων Lyon

Μετεκπαιδευθείσα στην Παθολογία και Χειρουργική Όνυχος στα Πανεπιστημιακά Νοσοκομεία Brugmann και Saint-Pierre Βρυξελλών

 

Προυσιωτίσσης 27, Αγρίνιο (έναντι γηπέδου Παναιτωλικού). Τηλέφωνα επικοινωνίας: 2641307215 και 6937119603

myrmigkies-sybtomata-diagnosi-kai-therapeia-1200x800.jpg
Δερματολογία

Μυρμηγκιές: Συμπτώματα, Διάγνωση και Θεραπεία

18 Αυγούστου, 2024

Οι μυρμηγκιές (ή μυρμηκιές) αποτελούν έναν από τους συχνότερους λόγους για να επισκεφθεί κάποιος τον δερματολόγο. Αυτές οι μικρές ενοχλητικές δερματικές αλλοιώσεις μπορεί να εμφανιστούν σε οποιοδήποτε σημείο του σώματος και συχνά προκαλούν ανησυχία λόγω της εμφάνισης και του πόνου που μπορούν να προκαλέσουν.

Σε αυτό το άρθρο, θα εξετάσουμε τι είναι οι μυρμηγκιές, ποια είναι τα αίτιά τους και ποια τα συμπτώματα. Επιπλέον θα αναφερθούμε στους διάφορους τύπους που υπάρχουν, τον τρόπο που γίνεται η διάγνωση, στα μέτρα πρόληψης που μπορούμε να πάρουμε και φυσικά στην αντιμετώπισή τους. 

 

Τι είναι οι Μυρμηγκιές;

Οι μυρμηγκιές είναι καλοήθεις δερματικές βλάβες που προκαλούνται από τον ιό των ανθρωπίνων θηλωμάτων (HPV). Ο ιός αυτός εισβάλλει στο ανώτερο στρώμα του δέρματος, προκαλώντας τα κύτταρα να αναπτυχθούν υπερβολικά, δημιουργώντας τη χαρακτηριστική εξόγκωση της μυρμηγκιάς. Οι μυρμηγκιές μπορεί να εμφανιστούν σε άτομα όλων των ηλικιών, αν και είναι συχνότερες στα παιδιά και τους εφήβους.

 

Αίτια 

Οι μυρμηγκιές προκαλούνται από τον ιό HPV, ο οποίος μεταδίδεται με άμεση επαφή από άνθρωπο σε άνθρωπο ή έμμεσα μέσω μολυσμένων επιφανειών, όπως πετσέτες ή κοινόχρηστα αντικείμενα. Ο ιός εισχωρεί στο δέρμα μέσω μικροσκοπικών ρωγμών ή τραυμάτων. Να σημειωθεί ότι διαφορετικά στελέχη HPV είναι υπεύθυνα για την ανάπτυξη διαφορετικών τύπων μυρμηγκιών.

Παράγοντες που μπορούν να αυξήσουν την πιθανότητα εμφάνισης μυρμηγκιών είναι:

  • το εξασθενημένο ανοσοποιητικό
  • η υγρασία
  • ο τραυματισμός του δέρματος 

 

Τύποι 

Υπάρχουν διάφοροι τύποι μυρμηγκιών, καθένας με τα δικά του χαρακτηριστικά:

  • Κοινές μυρμηγκιές (Verruca Vulgaris): Είναι ο συχνότερος τύπος και συνήθως εμφανίζονται στα χέρια και στα δάχτυλα. Έχουν τραχιά επιφάνεια και μπορεί να είναι επώδυνες.
  • Περιονύχιες μυρμηγκιές: Πρόκειται για κοινές μυρμηγκιές οι οποίες εμφανίζονται γύρω από το νύχι. Είναι δυνατό να εμφανιστούν και κάτω από το νύχι (υπονύχιες).
  • Πελματιαίες μυρμηγκιές (Verruca Plantaris): Εμφανίζονται στα πέλματα και μπορεί να είναι ιδιαίτερα επώδυνες λόγω της πίεσης που ασκείται κατά το περπάτημα. Συχνά μοιάζουν με κάλους.
  • Ομαλές μυρμηγκιές (Verruca Plana): Αυτές οι μυρμηγκιές είναι μικρές, επίπεδες και συνήθως εμφανίζονται στο πρόσωπο, το λαιμό ή τα χέρια. Έχουν λεία επιφάνεια και μπορεί να είναι πολλαπλές.
  • Νηματοειδείς μυρμηγκιές (Verruca Filiformis): Είναι λεπτές, επιμήκεις και εμφανίζονται κυρίως γύρω από το στόμα, τα μάτια ή τη μύτη.

 

Συμπτώματα 

Οι μυρμηγκιές αναγνωρίζονται εύκολα από την εμφάνισή τους. Τα κύρια συμπτώματα περιλαμβάνουν:

  • Δερματικές εξογκώσεις: Με τραχιά ή λεία επιφάνεια, ανάλογα με τον τύπο της μυρμηγκιάς.
  • Πόνος: Ιδιαίτερα στις μυρμηγκιές των ποδιών, που μπορεί να προκαλέσουν δυσκολία στο περπάτημα.
  • Αλλαγή στο χρώμα του δέρματος: Οι μυρμηγκιές μπορεί να διαθέτουν το χρώμα του δέρματος έως καφέ ή γκρίζα απόχρωση.

 

Διάγνωση

Η διάγνωση των μυρμηγκιών γίνεται συνήθως μέσω κλινικής εξέτασης από τον δερματολόγο. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να απαιτηθεί βιοψία για να αποκλειστούν άλλες παθήσεις.

 

Πρόληψη

Η πρόληψη των μυρμηγκιών είναι εφικτή, αν και όχι πάντα εγγυημένη. Ορισμένα προληπτικά μέτρα περιλαμβάνουν:

  • Καλή υγιεινή: Τακτικό πλύσιμο των χεριών και αποφυγή άμεσης επαφής με μυρμηγκιές άλλων ατόμων. 
  • Χρήση προσωπικών αντικειμένων: Αποφύγετε να μοιράζεστε πετσέτες, παπούτσια και άλλα προσωπικά είδη.
  • Μην περπατάτε ξυπόλυτοι: Φοράτε πάντα σαγιονάρες σε χώρους όπως είναι τα αποδυτήρια, τα ντους ή περιμετρικά της πισίνας.
  • Προστασία του δέρματος: Καλύψτε μικροσκοπικές πληγές ή ρωγμές στο δέρμα σας για να αποτρέψετε τη διείσδυση του ιού.

 

Θεραπεία

Η αντιμετώπιση των μυρμηγκιών μπορεί να γίνει με διάφορους τρόπους, ανάλογα με τον τύπο, τη θέση, το μέγεθος καθώς και την ηλικία και την κατάσταση της υγείας του ασθενούς. Ακολουθούν οι κυριότερες μέθοδοι θεραπείας:

  • Τοπικά κερατολυτικά σκευάσματα

Αυτή η μέθοδος περιλαμβάνει τη χρήση φαρμακευτικών προϊόντων που περιέχουν σαλικυλικό οξύ, τριχλωροξικό οξύ (TCA) ή άλλες κερατολυτικές ουσίες. Τα προϊόντα αυτά εφαρμόζονται απευθείας στη μυρμηγκιά και βοηθούν στη διάλυση του κερατινοποιημένου δέρματος που σχηματίζει τη μυρμηγκιά. Η θεραπεία αυτή είναι συνήθως μακροχρόνια και απαιτεί καθημερινή εφαρμογή για αρκετές εβδομάδες ή και μήνες.

  • Κυτταροτοξικές ουσίες

Πρόκειται για ουσίες που εμποδίζουν το σωστό πολλαπλασιασμό του ιού, όπως η φθοριοουρακίλη ή η ποδοφυλλοτοξίνη.  Χρησιμοποιούνται σε τοπική μορφή (διάλυμα) και συχνά κυκλοφορούν σε συνδυασμό με κάποια κερατολυτική ουσία.

  • Χειρουργική αφαίρεση

Η χειρουργική αφαίρεση μπορεί να είναι απαραίτητη σε περιπτώσεις όπου οι μυρμηγκιές είναι πολύ μεγάλες, επίμονες ή όταν υπάρχει διαγνωστικό δίλημμα. Αυτή η μέθοδος μπορεί να αφήσει ουλές και συνήθως χρησιμοποιείται ως τελευταία λύση.

  • Διαθερμία (διαθερμοπηξιά)

Κατά τη διαδικασία αυτή η μυρμηγκιά καίγεται και καταστρέφεται μέσω της χρήσης ηλεκτρικού ρεύματος. Μπορεί να χρειαστεί τοπική αναισθησία πριν τη θεραπεία. 

  • Λέιζερ θεραπεία

Η θεραπεία με λέιζερ χρησιμοποιεί ακτίνες υψηλής ενέργειας για να κάψει και να καταστρέψει τον ιστό της μυρμηγκιάς. Το λέιζερ είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικό για τις επίμονες μυρμηγκιές και συχνά χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις όπου άλλες θεραπείες έχουν αποτύχει. Ωστόσο, η διαδικασία μπορεί να είναι επώδυνη, κοστοβόρα και ενδέχεται να απαιτηθούν πολλαπλές συνεδρίες.

 

Κρυοθεραπεία: Μια Εξαιρετικά Αποτελεσματική Μέθοδος Αντιμετώπισης

Τι είναι η κρυοθεραπεία;

Η κρυοθεραπεία είναι μια θεραπευτική μέθοδος που βασίζεται στην εφαρμογή εξαιρετικά χαμηλών θερμοκρασιών (πάνω από -40 βαθμούς Κελσίου) για την καταστροφή του παθολογικού ιστού. Στην περίπτωση των μυρμηγκιών, η κρυοθεραπεία εφαρμόζεται χρησιμοποιώντας υγρό άζωτο, το οποίο ψύχει τη μυρμηγκιά σε θερμοκρασίες που προκαλούν νέκρωση των κυττάρων. Η διαδικασία είναι σύντομη, ασφαλής και αποτελεσματική, με υψηλά ποσοστά επιτυχίας.

Πώς λειτουργεί η κρυοθεραπεία;

Κατά τη διάρκεια της κρυοθεραπείας, το υγρό άζωτο εφαρμόζεται απευθείας στη μυρμηγκιά με τη βοήθεια ενός ειδικού εργαλείου. Η θερμοκρασία της περιοχής μειώνεται γρήγορα, προκαλώντας την καταστροφή του παθολογικού ιστού. Κατα συνέπεια, στην περιοχή δημιουργείται ένα επιφανειακό έγκαυμα το οποίο ο οργανισμός θα επουλώσει και έτσι υγιές δέρμα να αναπτυχθεί και πάλι.

Πλεονεκτήματα της κρυοθεραπείας

Η κρυοθεραπεία προσφέρει πολλά πλεονεκτήματα:

  • Αποτελεσματικότητα: Η κρυοθεραπεία είναι εξαιρετικά αποτελεσματική για την αφαίρεση των μυρμηγκιών.
  • Μη χρονοβόρα διαδικασία: Η κάθε συνεδρία κρυοθεραπείας διαρκεί μόνο λίγα λεπτά.
  • Σχεδόν ανώδυνη: Η διαδικασία είναι σχεδόν ανώδυνη, με μικρή μόνο ενόχληση κατά τη διάρκεια και μετά τη θεραπεία. Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων δεν χρειάζεται τοπική αναισθησία για την εφαρμογή της.
  • Χαμηλή πιθανότητα εμφάνισης ουλών: Σε αντίθεση με άλλες μεθόδους, η κρυοθεραπεία σπάνια προκαλεί ουλές, καθιστώντας την ιδανική για χρήση σε ευαίσθητες περιοχές.

 

Τι να περιμένετε μετά την κρυοθεραπεία

Μετά τη θεραπεία, το δέρμα θα είναι κόκκινο, ερεθισμένο και μπορεί να σχηματιστεί μια φλύκταινα στην περιοχή της μυρμηγκιάς, η οποία είναι φυσιολογική αντίδραση. Η φλύκταινα θα υποχωρήσει μέσα σε λίγες ημέρες και η μυρμηγκιά θα αποκολληθεί σταδιακά. Στις περισσότερες περιπτώσεις το δέρμα θα επουλωθεί πλήρως μέσα σε μία έως δύο εβδομάδες.

Ανάλογα με την περίπτωση, μπορεί να χρειαστούν περισσότερες από μία συνεδρίες κρυοθεραπείας για την πλήρη εξάλειψη της μυρμηγκιάς. Ο δερματολόγος θα καθορίσει το κατάλληλο σχέδιο θεραπείας σύμφωνα με τις ανάγκες σας και μπορεί ακόμα και να προτείνει το συνδυασμό δύο θεραπειών.

 

Οδηγίες μετά την Κρυοθεραπεία

Για να εξασφαλίσετε την καλύτερη δυνατή ανάρρωση και να μειώσετε τον κίνδυνο επιπλοκών, ακολουθήστε τις παρακάτω οδηγίες μετά τη θεραπεία:

  • Αποφύγετε να αγγίζετε ή να “σπάσετε” τη φλύκταινα: Επιτρέψτε της να θεραπευτεί φυσικά.
  • Κρατήστε την περιοχή καθαρή: Πλένετε απαλά με σαπούνι και νερό και στεγνώνετε καλά.
  • Χρησιμοποιήστε αντισηπτική κρέμα: Αν είναι απαραίτητο, εφαρμόστε μια αντισηπτική κρέμα για να αποτρέψετε τη μόλυνση.
  • Αποφύγετε την έκθεση στον ήλιο: Προστατέψτε την περιοχή από τον ήλιο για να αποφύγετε την υπερμελάγχρωση.

 

Συχνές Ερωτήσεις

Είναι οι μυρμηγκιές μεταδοτικές;

Ναι, οι μυρμηγκιές είναι μεταδοτικές και μπορούν να μεταδοθούν μέσω άμεσης επαφής με τη μυρμηγκιά ή έμμεσα μέσω μολυσμένων αντικειμένων.

Μπορούν οι μυρμηγκιές να εξαφανιστούν από μόνες τους;

Σε ορισμένες περιπτώσεις οι μυρμηγκιές μπορεί να εξαφανιστούν χωρίς θεραπεία, αλλά αυτό μπορεί να διαρκέσει μήνες ή και χρόνια.

Μπορεί η κρυοθεραπεία να προκαλέσει ουλές;

Η κρυοθεραπεία σπάνια προκαλεί ουλές, αλλά σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να υπάρξει προσωρινή αποχρωμάτιση του δέρματος.

Μπορώ να αποτρέψω την επανεμφάνιση μυρμηγκιών μετά τη θεραπεία;

Αν και η κρυοθεραπεία είναι πολύ αποτελεσματική, υπάρχει πιθανότητα επανεμφάνισης, ειδικά εάν το ανοσοποιητικό σύστημα του ατόμου είναι εξασθενημένο. Η καλή υγιεινή και η αποφυγή επαφής με μολυσμένα αντικείμενα μπορούν να μειώσουν τον κίνδυνο επανεμφάνισης.

 

 

Συμπερασματικά, οι μυρμηγκιές μπορεί να είναι επίμονες και ενοχλητικές αλλά με τις σύγχρονες μεθόδους αντιμετώπισης μπορούν να θεραπευτούν αποτελεσματικά. Η κρυοθεραπεία, με τη χρήση υγρού αζώτου, αποτελεί μία από τις πιο αποτελεσματικές και ασφαλείς μεθόδους αντιμετώπισης. Εάν υποφέρετε από μυρμηγκιές, επισκεφθείτε το ιατρείο μας για να αποφασίσουμε μαζί την καταλληλότερη για εσάς θεραπεία. 

 

 

Δρ. Βασιλική Παπαγεωργίου, Δερματολόγος–Αφροδισιολόγος, MD, MSc

Πτυχιούχος Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών

Εξωτερική Συνεργάτης Νοσοκομείου “Ανδρέας Συγγρός”

Master of Science Πανεπιστημίου Στρασβούργου

Τ. Ιατρός Πανεπιστημιακών Νοσοκομείων Lyon

Μετεκπαιδευθείσα στην Παθολογία και Χειρουργική Όνυχος στα Πανεπιστημιακά Νοσοκομεία Brugmann και Saint-Pierre Βρυξελλών

 

Προυσιωτίσσης 27, Αγρίνιο (έναντι γηπέδου Παναιτωλικού). Τηλέφωνα επικοινωνίας: 2641307215 και 6937119603

molysmatiko_kirio_Papageorgiou_Vasiliki-1200x730.jpg
Δερματολογία

Μολυσματικό Κηρίο: Συμπτώματα, Διάγνωση και Θεραπεία

11 Αυγούστου, 2024

Το μολυσματικό κηρίο αποτελεί μια από τις πιο κοινές και ενοχλητικές δερματικές λοιμώξεις, ιδιαίτερα στα παιδιά. Με την άνοδο της θερμοκρασίας και την συχνότερη επαφή μεταξύ των παιδιών σε σχολεία και παιδικές χαρές, ο κίνδυνος εξάπλωσης αυτής της μεταδοτικής λοίμωξης αυξάνεται σημαντικά.

Το μολυσματικό κηρίο, αν και είναι μια συχνή βακτηριακή και μεταδοτική λοίμωξη, μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά με την κατάλληλη ιατρική παρέμβαση. Η έγκαιρη διάγνωση και η σωστή θεραπεία είναι τα κλειδιά για την αποφυγή επιπλοκών και την πλήρη ανάρρωση. Σε αυτό το άρθρο, θα ανακαλύψουμε τι είναι το μολυσματικό κηρίο, ποια είναι τα αίτια, τα συμπτώματα, η διάγνωση και η θεραπεία.  

 

Μολυσματικό Κηρίο-Τι είναι;

Το μολυσματικό κηρίο είναι μια επιφανειακή δερματική λοίμωξη που προκαλείται από βακτήρια, συνήθως τον στρεπτόκοκκο της ομάδας Α (Streptococcus pyogenes) και τον χρυσίζοντα σταφυλόκοκκο (Staphylococcus aureus). Επομένως, αν και το μολυσματικό κηρίο είναι ευρέως γνωστό και ως “σταφυλόκοκκος”, το συγκεκριμένο βακτήριο δεν είναι η μόνη του αιτία. Η λοίμωξη εμφανίζεται κυρίως σε παιδιά ηλικίας 2 έως 5 ετών. Ωστόσο μπορεί να προσβάλει και ενήλικες.

 

Μολυσματικό Κηρίο-Αιτίες

Τα κύρια αίτια του μολυσματικού κηρίου είναι τα βακτήρια Streptococcus pyogenes και Staphylococcus aureus. Αυτά τα βακτήρια μπορούν να εισέλθουν στο σώμα μέσω μικρών εκδορών ή τραυμάτων στο δέρμα. Ορισμένοι παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο μόλυνσης περιλαμβάνουν:

  • Κακή υγιεινή: Η μη συχνή και σωστή πλύση των χεριών μπορεί να επιτρέψει τη μετάδοση των βακτηρίων.
  • Επαφή με μολυσμένα άτομα: Το μολυσματικό κηρίο είναι εξαιρετικά μεταδοτικό και μπορεί να εξαπλωθεί μέσω άμεσης επαφής με τις δερματικές βλάβες ενός μολυσμένου ατόμου ή μέσω μολυσμένων αντικειμένων όπως πετσέτες, ρούχα και παιχνίδια.
  • Ζεστό και υγρό κλίμα: Το θερμό και υγρό περιβάλλον προάγει την ανάπτυξη των βακτηρίων και αυξάνει την πιθανότητα μόλυνσης.
  • Άλλες δερματικές παθήσεις: Καταστάσεις όπως το έκζεμα μπορούν να δημιουργήσουν εκδορές στο δέρμα που διευκολύνουν την είσοδο των βακτηρίων.
  • Ανοσοκαταστολή: Άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα είναι πιο ευάλωτα.

 

Μολυσματικό Κηρίο-Είδη

  • Μη πομφολυγώδες μολυσματικό κηρίο: Προκαλείται από στρεπτόκοκκο ή σταφυλόκοκκο.
  • Πομφολυγώδες μολυσματικό κηρίο: Προκαλείται από στέλεχος χρυσίζοντα σταφυλόκοκκου που παράγει εξωτοξίνες. Χαρακτηρίζεται από τη δημιουργία πομφόλυγων, δηλαδή μεγάλων φυσαλίδων που περιέχουν υγρό. 

 

Μολυσματικό Κηρίο-Επιπτώσεις

Αν και το μολυσματικό κηρίο είναι συνήθως μια ήπια λοίμωξη, μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρότερες επιπλοκές εάν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα. Ορισμένες από τις επιπτώσεις μπορεί να περιλαμβάνουν:

  • Κυτταρίτιδα: Μια σοβαρότερη λοίμωξη των βαθύτερων στρωμάτων του δέρματος.
  • Ερυσίπελας: Μια βακτηριακή λοίμωξη που επηρεάζει τα ανώτερα στρώματα του δέρματος και τους λεμφαδένες.
  • Οξεία σπειραματονεφρίτιδα: Μια σπάνια επιπλοκή που επηρεάζει τους νεφρούς.
  • Ρευματικός πυρετός
  • Σταφυλοκοκκικό σύνδρομο αποφολίδωσης του δέρματος: Μία σπάνια και επικίνδυνη επιπλοκή σταφυλοκοκκικής λοίμωξης που μπορεί να επηρεάσει και άλλα όργανα του σώματος. 
  • Σύνδρομο στρεπτοκοκκικού τοξικού σοκ 
  • Έκθυμα: όταν η λοίμωξη προχωρά σε βαθύτερα στρώματα λέγεται έκθυμα και μπορεί να αφήσει ουλή.

 

Μολυσματικό Κηρίο-Συμπτώματα

Τα συμπτώματα του μολυσματικού κηρίου ποικίλουν, αλλά συνήθως περιλαμβάνουν:

  • Ερυθρές πλάκες και Φυσαλίδες: Οι ερυθρές πλάκες (Κοκκινίλες) και οι φυσαλίδες γεμίζουν με υγρό και στη συνέχεια σπάνε, αφήνοντας κρούστες με χρυσοκίτρινο χρώμα.
  • Κνησμός: Έντονο αίσθημα κνησμού (φαγούρας) γύρω από τις βλάβες.
  • Ερυθρότητα και οίδημα: Η περιοχή γύρω από τις βλάβες μπορεί να είναι κόκκινη και πρησμένη.
  • Πυρετός: Σε σοβαρότερες περιπτώσεις, μπορεί να εμφανιστεί πυρετός.

 

Σε ποια μέρη του σώματος εμφανίζεται;

Το μολυσματικό κηρίο μπορεί να προσβάλλει οποιαδήποτε περιοχή του σώματος, ωστόσο υπάρχουν ορισμένες περιοχές που είναι πιο επιρρεπείς στην ανάπτυξη της λοίμωξης. Οι περιοχές αυτές περιλαμβάνουν:

  • Πρόσωπο: Το πρόσωπο, ιδιαίτερα γύρω από τη μύτη και το στόμα, είναι μια από τις συνηθέστερες περιοχές που προσβάλλονται από το μολυσματικό κηρίο. Η συχνή επαφή των χεριών με το πρόσωπο αυξάνει τον κίνδυνο μετάδοσης των βακτηρίων.
  • Χέρια και βραχίονες: Οι περιοχές αυτές έρχονται συχνά σε επαφή με μολυσμένες επιφάνειες ή άλλα μολυσμένα άτομα, κάνοντάς τες ευάλωτες στη λοίμωξη.
  • Πόδια και κνήμες: Ιδιαίτερα στα παιδιά, οι περιοχές αυτές μπορούν να προσβληθούν λόγω εκδορών ή μικρών τραυμάτων που προκύπτουν από το παιχνίδι σε εξωτερικούς χώρους.
  • Περιοχή γύρω από τον λαιμό και τους ώμους: Αυτές οι περιοχές μπορεί επίσης να προσβληθούν, ειδικά σε συνθήκες αυξημένης εφίδρωσης ή κακής υγιεινής.

 

Μολυσματικό Κηρίο-Διάγνωση

Το μολυσματικό κηρίο τείνει να αναπτύσσεται σε σημεία όπου το δέρμα έχει υποστεί κάποιου είδους τραυματισμό ή ερεθισμό, καθώς αυτό επιτρέπει στα βακτήρια να εισέλθουν πιο εύκολα και να προκαλέσουν μόλυνση. Η έγκαιρη αναγνώριση και θεραπεία είναι κρίσιμη για την αποφυγή εξάπλωσης της λοίμωξης σε άλλες περιοχές του σώματος ή σε άλλα άτομα.

Η διάγνωση του μολυσματικού κηρίου γίνεται κυρίως με κλινική εξέταση από δερματολόγο. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να ληφθεί δείγμα από τη βλάβη για καλλιέργεια, προκειμένου να ταυτοποιηθεί το υπεύθυνο βακτήριο και να καθοριστεί η κατάλληλη αντιβιοτική θεραπεία.

 

Μολυσματικό Κηρίο-Αντιμετώπιση

Η θεραπεία του μολυσματικού κηρίου περιλαμβάνει κυρίως τη χρήση τοπικών ή/και συστηματικών αντιβιοτικών. Οι συνήθεις προσεγγίσεις περιλαμβάνουν:

  • Τοπικές αντιβιοτικές κρέμες: Όπως η μουπιροσίνη και το φουσιδικό οξύ.
  • Από του στόματος αντιβιοτικά: Σε πιο εκτεταμένες ή σοβαρές περιπτώσεις.
  • Καθαρισμός των βλαβών: Με σαπούνι και νερό ή/και οξυζενέ.
  • Αποφυγή ξυσίματος: Για την πρόληψη της εξάπλωσης.

 

Σχέση ατοπικής δερματίτιδας με το μολυσματικό κηρίο

Η ατοπική δερματίτιδα, γνωστή και ως έκζεμα, είναι μια χρόνια δερματική πάθηση που χαρακτηρίζεται από ξηρότητα, ερυθρότητα και κνησμό του δέρματος. Η ατοπική δερματίτιδα και το μολυσματικό κηρίο έχουν στενή σχέση, καθώς η αδυναμία του δερματικού φραγμού και οι εκδορές που προκαλούνται από το έκζεμα αυξάνουν τον κίνδυνο βακτηριακών λοιμώξεων. Η καλή διαχείριση της ατοπικής δερματίτιδας και η πρόληψη των εκδορών μπορούν να μειώσουν σημαντικά τον κίνδυνο ανάπτυξης μολυσματικού κηρίου.

 

Αυξημένος κίνδυνος λοίμωξης

  • Επιφανειακές εκδορές και ραγάδες: Η ατοπική δερματίτιδα συχνά προκαλεί εκδορές και ρωγμές στο δέρμα λόγω του ξυσίματος και της ξηρότητας. Αυτοί οι μικροτραυματισμοί δημιουργούν πύλες εισόδου για βακτήρια όπως το Streptococcus pyogenes και το Staphylococcus aureus, τα οποία ευθύνονται για το μολυσματικό κηρίο.
  • Διαταραγμένος δερματικός φραγμός: Το δέρμα των ατόμων με ατοπική δερματίτιδα έχει συνήθως έναν αδύναμο επιδερμικό φραγμό, καθιστώντας το πιο ευάλωτο σε λοιμώξεις. Ο μειωμένος φραγμός επιτρέπει στα βακτήρια να διεισδύουν πιο εύκολα και να προκαλούν λοιμώξεις.

 

Επιδείνωση των συμπτωμάτων

  • Επιδείνωση του εκζέματος: Η λοίμωξη με μολυσματικό κηρίο μπορεί να επιδεινώσει τα συμπτώματα της ατοπικής δερματίτιδας. Οι βακτηριακές λοιμώξεις μπορούν να προκαλέσουν έξαρση του εκζέματος, καθιστώντας τη διαχείριση της κατάστασης πιο δύσκολη.
  • Αυξημένος κνησμός και φλεγμονή: Η παρουσία βακτηριακής λοίμωξης μπορεί να αυξήσει τον κνησμό και τη φλεγμονή στο δέρμα, οδηγώντας σε έναν φαύλο κύκλο ξυσίματος και μόλυνσης.

 

Πρόληψη και διαχείριση σε άτομα με ατοπική δερματίτιδα

  • Καλή υγιεινή: Για να μειωθεί ο κίνδυνος ανάπτυξης μολυσματικού κηρίου σε άτομα με ατοπική δερματίτιδα, είναι σημαντική η τήρηση καλών πρακτικών υγιεινής. Αυτό περιλαμβάνει το τακτικό πλύσιμο των χεριών και την αποφυγή ξυσίματος του δέρματος.
  • Ενυδάτωση του δέρματος: Η χρήση ενυδατικών προϊόντων μπορεί να βοηθήσει στη διατήρηση του φραγμού του δέρματος και στη μείωση του κινδύνου εκζέματος και λοιμώξεων.
  • Αντιβιοτική θεραπεία: Σε περίπτωση μόλυνσης, η έγκαιρη χρήση τοπικών ή συστηματικών αντιβιοτικών είναι απαραίτητη για την αντιμετώπιση του μολυσματικού κηρίου και την πρόληψη επιπλοκών.
  • Θεραπεία της έξαρσης της ατοπικής δερματίτιδας: Αν η ενυδάτωση του δέρματος δεν αρκεί, ο δερματολόγος μπορεί να προτείνει τη χρήση ειδική αγωγής για την έξαρση της ατοπική δερματίτιδας.

 

Οδηγίες για άτομα με Μολυσματικό Κηρίο

Η σωστή διαχείριση του μολυσματικού κηρίου είναι κρίσιμη για την αποφυγή επιπλοκών και τη μείωση της μετάδοσης. Ακολουθούν αναλυτικές οδηγίες για άτομα με μολυσματικό κηρίο:

 

Τήρηση Ατομικής Υγιεινής

  • Καλό πλύσιμο των χεριών: Πλένετε τα χέρια σας συχνά με σαπούνι και νερό, ειδικά πριν και μετά την εφαρμογή της θεραπείας στις μολυσμένες περιοχές.
  • Καθαριότητα του δέρματος: Καθαρίζετε τις μολυσμένες περιοχές καθημερινά με ήπιο σαπούνι και νερό. Στεγνώστε απαλά με μια καθαρή πετσέτα, αποφεύγοντας το τρίψιμο.

 

Αποφυγή Επαφής και Μετάδοσης

  • Μην ξύνετε τις βλάβες: Το ξύσιμο μπορεί να επιδεινώσει τη λοίμωξη και να την εξαπλώσει σε άλλες περιοχές του δέρματος ή σε άλλα άτομα.
  • Χρήση καθαρών ρούχων, πετσετών και κλινοσκεπασμάτων: Είναι σημαντικό να καθημερινά χρησιμοποιείτε καθαρές πετσέτες και ρούχα. Αποφύγετε την κοινή χρήση προσωπικών αντικειμένων, όπως πετσέτες, ρούχα και σεντόνια.

 

Φαρμακευτική αγωγή

  • Εφαρμογή τοπικών αντιβιοτικών: Ακολουθήστε τις οδηγίες του γιατρού σας για την εφαρμογή τοπικών αντιβιοτικών αλοιφών, όπως η μουπιροκίνη.
  • Λήψη από του στόματος αντιβιοτικών: Σε περίπτωση σοβαρής λοίμωξης, ο δερματολόγος μπορεί να συνταγογραφήσει αντιβιοτικά από το στόμα. Ολοκληρώστε τη θεραπεία σύμφωνα με τις οδηγίες, ακόμη κι αν τα συμπτώματα υποχωρήσουν πριν την ολοκλήρωση της αγωγής.

 

Αντιμετώπιση στο σπίτι

  • Κάλυψη των βλαβών: Καλύψτε τις μολυσμένες περιοχές με καθαρές, αποστειρωμένες γάζες ή επιθέματα. Αλλάζετε τα επιθέματα καθημερινά ή όταν λερωθούν.
  • Απολύμανση επιφανειών: Καθαρίζετε και απολυμαίνετε τακτικά επιφάνειες και αντικείμενα που έρχονται σε επαφή με τις μολυσμένες περιοχές, όπως παιχνίδια, πόμολα και πάγκους.

 

Αποφυγή επαφής με άλλα άτομα

  • Μείνετε στο σπίτι: Αν είναι δυνατόν, παραμείνετε στο σπίτι μέχρι να ολοκληρωθεί η θεραπεία και να εξαφανιστούν οι βλάβες. Αποφύγετε τη στενή επαφή με άλλα άτομα, ιδιαίτερα με παιδιά και ευπαθείς ομάδες.
  • Ενημερώστε σχολεία και παιδικούς σταθμούς: Αν το παιδί σας έχει μολυσματικό κηρίο, ενημερώστε το σχολείο ή τον παιδικό σταθμό για να ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα προφύλαξης.

 

Ιατρική παρακολούθηση

  • Παρακολουθήστε την εξέλιξη: Παρακολουθείτε την πρόοδο της θεραπείας και επικοινωνήστε με τον γιατρό σας αν παρατηρήσετε επιδείνωση των συμπτωμάτων ή αν δεν υπάρχει βελτίωση μετά από μερικές ημέρες θεραπείας.
  • Τακτική επικοινωνία: Μην διστάσετε να επικοινωνήσετε με τον γιατρό σας για οποιεσδήποτε απορίες ή ανησυχίες σχετικά με την αντιμετώπιση της λοίμωξης.

 

Πρόληψη επανεμφάνισης

  • Διατήρηση καλής υγιεινής: Συνεχίστε να τηρείτε καλές πρακτικές υγιεινής ακόμα και μετά την ίαση της λοίμωξης για να αποτρέψετε την επανεμφάνισή της.
  • Αντιμετώπιση άλλων δερματικών παθήσεων: Αν πάσχετε από άλλες δερματικές παθήσεις, όπως ατοπική δερματίτιδα, φροντίστε να τις διαχειρίζεστε αποτελεσματικά για να μειώσετε τον κίνδυνο μόλυνσης.

 

 

Συχνές ερωτήσεις

Το μολυσματικό κηρίο είναι μεταδοτικό;

Ναι, το μολυσματικό κηρίο είναι πολύ μεταδοτικό, ειδικά μέσω άμεσης επαφής με τις βλάβες ή με μολυσμένα αντικείμενα.

Πώς μπορώ να προστατέψω το παιδί μου από το μολυσματικό κηρίο;

Η καλή υγιεινή, το τακτικό πλύσιμο των χεριών και η αποφυγή κοινής χρήσης προσωπικών αντικειμένων μπορούν να βοηθήσουν στην πρόληψη της μόλυνσης.

Μπορεί το μολυσματικό κηρίο να θεραπευτεί χωρίς αντιβιοτικά;

Μπορεί να αυτοϊαθεί, όμως συνήθως, απαιτείται αντιβιοτική θεραπεία για την πλήρη ίαση και την αποφυγή επιπλοκών. Η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία είναι κρίσιμη.

Πόσο διαρκεί η θεραπεία;

Η θεραπεία με τοπικά ή από του στόματος αντιβιοτικά διαρκεί συνήθως 7-10 ημέρες. Είναι σημαντικό να ολοκληρώνετε τη θεραπεία σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού.

Μπορεί να επανεμφανιστεί το μολυσματικό κηρίο μετά τη θεραπεία;

Ναι, είναι πιθανό να επανεμφανιστεί, ειδικά εάν υπάρχουν παράγοντες κινδύνου ή αν δεν ληφθούν τα απαραίτητα προληπτικά μέτρα.

 

Αν υποψιάζεστε ότι εσείς ή το παιδί σας έχει μολυνθεί, επικοινωνήστε άμεσα με τον Δερματολόγο σας σας για την κατάλληλη ιατρική αντιμετώπιση. Για κάθε απορία, μην διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μας.

 

 

 

Δρ. Βασιλική Παπαγεωργίου, Δερματολόγος–Αφροδισιολόγος, MD, MSc

Πτυχιούχος Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών

Εξωτερική Συνεργάτης Νοσοκομείου “Ανδρέας Συγγρός”

Master of Science Πανεπιστημίου Στρασβούργου

Τ. Ιατρός Πανεπιστημιακών Νοσοκομείων Lyon

Μετεκπαιδευθείσα στην Παθολογία και Χειρουργική Όνυχος στα Πανεπιστημιακά Νοσοκομεία Brugmann και Saint-Pierre Βρυξελλών

 

Προυσιωτίσσης 27, Αγρίνιο (έναντι γηπέδου Παναιτωλικού). Τηλέφωνα επικοινωνίας: 2641307215 και 6937119603

poikilochrous_pityriasi_Papageorgiou_Vasiliki-1200x900.jpg
Δερματολογία

Ποικιλόχρους Πιτυρίαση: Συμπτώματα, Διάγνωση και Θεραπεία

4 Αυγούστου, 2024

 Η ποικιλόχρους πιτυρίαση (γνωστή και ως pityriasis versicolor) είναι μια συχνή δερματολογική πάθηση που προκαλείται από τον μύκητα Malassezia. Εμφανίζεται κυρίως σε νεαρούς ενήλικες και εφήβους, αλλά μπορεί να επηρεάσει άτομα κάθε ηλικίας.

Η ποικιλόχρους πιτυρίαση είναι μια συνηθισμένη, αλλά ενοχλητική δερματολογική πάθηση που μπορεί να επηρεάσει την ποιότητα ζωής των ατόμων που πάσχουν από αυτή. Η κατανόηση των αιτίων, των συμπτωμάτων και των διαθέσιμων θεραπειών είναι απαραίτητη για την αποτελεσματική αντιμετώπιση και πρόληψη της πάθησης. Για τον λόγο αυτό, θα αναλύσουμε τι είναι η ποικιλόχρους πιτυρίαση, ποια είναι τα αίτια και τα συμπτώματα, πως γίνεται η διάγνωση και ποια είναι η θεραπεία. Τέλος θα απαντήσουμε σε συχνές ερωτήσεις, ώστε να σας βοηθήσουμε να κατανοήσετε πλήρως αυτήν την πάθηση.

 

Ποικιλόχρους Πιτυρίαση-Τι είναι;

Η ποικιλόχρους πιτυρίαση είναι μια δερματική πάθηση που χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση ανώμαλων κηλίδων στο δέρμα με λεπτή απολέπιση. Οι κηλίδες αυτές μπορεί να είναι λευκές, καφέ ή ροζ και συχνά εμφανίζονται σε περιοχές του σώματος που είναι περισσότερο εκτεθειμένες στον ήλιο, όπως ο κορμός, η πλάτη, τα χέρια και ο λαιμός. Η πάθηση δεν είναι μεταδοτική, αλλά μπορεί να προκαλέσει δυσφορία και αισθητικά προβλήματα στους πάσχοντες.

 

Ποικιλόχρους Πιτυρίαση-Αίτια

Η ποικιλόχρους πιτυρίαση προκαλείται από την υπερβολική ανάπτυξη του μύκητα Malassezia, ο οποίος ζει φυσιολογικά στην επιφάνεια του δέρματος. Ωστόσο, ορισμένοι παράγοντες μπορεί να προάγουν την υπερανάπτυξή του, όπως είναι:

  • Υγρασία και θερμότητα: Τα ζεστά και υγρά κλίματα ευνοούν την ανάπτυξη του μύκητα.
  • Λιπαρό δέρμα: Οι άνθρωποι με λιπαρό δέρμα είναι πιο επιρρεπείς στην πάθηση.
  • Εφίδρωση: Η υπερβολική εφίδρωση μπορεί να συμβάλει στην εξάπλωση του μύκητα.
  • Αδύναμο ανοσοποιητικό σύστημα: Άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα είναι πιο επιρρεπή.
  • Ορμονικές αλλαγές: Οι ορμονικές αλλαγές στην εφηβεία ή την εγκυμοσύνη μπορεί να προκαλέσουν εξάρσεις.

 

Ποικιλόχρους Πιτυρίαση-Συμπτώματα 

Τα κύρια συμπτώματα της ποικιλόχρους πιτυρίασης περιλαμβάνουν:

  • Ανομοιόμορφες κηλίδες στο δέρμα: Αυτές οι κηλίδες μπορεί να είναι λευκές, καφέ ή ροζ και συχνά εμφανίζονται στον κορμό, την πλάτη, τα χέρια και τον λαιμό.
  • Κνησμός (φαγούρα): Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι κηλίδες μπορεί να προκαλούν φαγούρα, ιδιαίτερα όταν ιδρώνετε ή όταν υπάρχει υγρασία.
  • Απολέπιση: Οι κηλίδες μπορεί να εμφανίζουν λεπτή απολέπιση.

 

Ποικιλόχρους Πιτυρίαση-Διάγνωση 

Η διάγνωση της ποικιλόχρους πιτυρίασης συνήθως γίνεται μέσω κλινικής εξέτασης από δερματολόγο. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να χρειαστεί η χρήση ειδικών διαγνωστικών μεθόδων όπως:

  • Λάμπα Wood: Η χρήση υπεριώδους φωτός συμβάλλει στην ανίχνευση των κηλίδων.
  • Μικροσκοπική εξέταση: Εξέταση των δερματικών λεπιών με μικροσκόπιο για την ανίχνευση των μυκήτων.
  • Καλλιέργεια μυκήτων: Σε ειδικές περιπτώσεις, μπορεί να πραγματοποιηθεί καλλιέργεια για την ακριβή αναγνώριση του μύκητα.

 

Ποικιλόχρους Πιτυρίαση-Θεραπεία 

Η θεραπεία της ποικιλόχρους πιτυρίασης περιλαμβάνει τη χρήση αντιμυκητιασικών φαρμάκων, τα οποία μπορούν να εφαρμοστούν τοπικά ή να ληφθούν από το στόμα. Οι κύριες θεραπευτικές επιλογές περιλαμβάνουν:

  • Τοπικά αντιμυκητιασικά: Κρέμες, λοσιόν ή σαμπουάν που περιέχουν συστατικά όπως η κετοκοναζόλη, το δισουλφίδιο του σεληνίου και η τερβιναφίνη.
  • Από του στόματος αντιμυκητιασικά: Φάρμακα όπως η φλουκοναζόλη ή η ιτρακοναζόλη που λαμβάνονται από το στόμα και δρουν συστηματικά.
  • Πρόληψη υποτροπών: Χρήση αντιμυκητιασικών σαμπουάν ή λοσιόν σε τακτική βάση για την πρόληψη των υποτροπών.

 

Ποικιλόχρους Πιτυρίαση-Γιατί είναι πιο συχνή το καλοκαίρι;

Η ποικιλόχρους πιτυρίαση εμφανίζεται συχνότερα κατά τους καλοκαιρινούς μήνες λόγω συγκεκριμένων περιβαλλοντικών και φυσιολογικών παραγόντων:

  • Υψηλότερες θερμοκρασίες: Οι υψηλές θερμοκρασίες του καλοκαιριού δημιουργούν ένα ζεστό περιβάλλον που ευνοεί την ανάπτυξη του μύκητα Malassezia. Ο μύκητας πολλαπλασιάζεται ταχύτερα σε θερμά περιβάλλοντα.
  • Αυξημένη υγρασία: Το καλοκαίρι, η υγρασία αυξάνεται, ειδικά σε παράκτιες περιοχές και χώρες με τροπικά κλίματα. Η υγρασία συμβάλλει στη δημιουργία ιδανικών συνθηκών για την ανάπτυξη του μύκητα.
  • Περισσότερη εφίδρωση: Το καλοκαίρι οι καιρικές συνθήκες προκαλούν αυξημένη εφίδρωση. Ο ιδρώτας δημιουργεί ένα υγρό περιβάλλον στην επιφάνεια του δέρματος, που λειτουργεί ιδανικά για την ανάπτυξη του μύκητα.
  • Έκθεση στον ήλιο: Η συχνή έκθεση στον ήλιο μπορεί να τονίσει τις χρωματικές διαφορές στις περιοχές που έχουν πληγεί από την ποικιλόχρους πιτυρίαση, καθιστώντας τις κηλίδες πιο εμφανείς. Η υπεριώδης ακτινοβολία μπορεί επίσης να μεταβάλλει την τοπική ανοσολογική απόκριση του δέρματος.
  • Λιπαρό δέρμα: Η αυξημένη θερμοκρασία και υγρασία προκαλούν αυξημένη παραγωγή σμήγματος από τους σμηγματογόνους αδένες, γεγονός που δημιουργεί ένα ευνοϊκό περιβάλλον για την ανάπτυξη του μύκητα.

 

 

Συχνές Ερωτήσεις

Είναι η ποικιλόχρους πιτυρίαση μεταδοτική;

Όχι, η ποικιλόχρους πιτυρίαση δεν είναι μεταδοτική και δεν μπορεί να μεταδοθεί από άτομο σε άτομο.

Πόσο διαρκεί η θεραπεία;

Η διάρκεια της θεραπείας μπορεί να ποικίλλει ανάλογα με τη σοβαρότητα της πάθησης και την ανταπόκριση του ασθενούς στη θεραπεία. Συνήθως, η θεραπεία διαρκεί από λίγες εβδομάδες έως αρκετούς μήνες.

Μετά την θεραπεία μπορεί να επανεμφανιστεί;

Ναι, η πάθηση μπορεί να υποτροπιάσει, ιδιαίτερα σε περιόδους αυξημένης υγρασίας και θερμοκρασίας ή σε άτομα με προδιάθεση.

Μπορεί η διατροφή να επηρεάσει την ποικιλόχρους πιτυρίαση;

Η διατροφή δεν φαίνεται να παίζει άμεσο ρόλο στην ανάπτυξη ή την αντιμετώπιση της ποικιλόχρους πιτυρίασης. Ωστόσο, η γενική καλή υγεία και η ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος μπορούν να βοηθήσουν στην πρόληψη υποτροπών.

 

Αν υποψιάζεστε ότι πάσχετε από ποικιλόχρους πιτυρίαση, είναι σημαντικό να επισκεφθείτε έναν δερματολόγο. Με την κατάλληλη αντιμετώπιση και πρόληψη, μπορείτε να ελαχιστοποιήσετε τις επιπτώσεις της και να διατηρήσετε το δέρμα σας υγιές και καθαρό. Για κάθε απορία, μην διστάσετε να συμβουλευτείτε τον Δερματολόγο σας.

 

 

 

Δρ. Βασιλική Παπαγεωργίου, Δερματολόγος–Αφροδισιολόγος, MD, MSc

Πτυχιούχος Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών

Εξωτερική Συνεργάτης Νοσοκομείου “Ανδρέας Συγγρός”

Master of Science Πανεπιστημίου Στρασβούργου

Τ. Ιατρός Πανεπιστημιακών Νοσοκομείων Lyon

Μετεκπαιδευθείσα στην Παθολογία και Χειρουργική Όνυχος στα Πανεπιστημιακά Νοσοκομεία Brugmann και Saint-Pierre Βρυξελλών

 

Προυσιωτίσσης 27, Αγρίνιο (έναντι γηπέδου Παναιτωλικού). Τηλέφωνα επικοινωνίας: 2641307215 και 6937119603

fotoallergia_papageorgiou.jpg
Δερματολογία

Φωτοαλλεργία: Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε

30 Ιουνίου, 2024

Η φωτοαλλεργία αποτελεί μία από τις λιγότερο γνωστές, αλλά ιδιαίτερα σημαντικές, καταστάσεις που σχετίζονται με την υγεία του δέρματος.

Σε αυτό το άρθρο, θα εξετάσουμε αναλυτικά τι είναι η φωτοαλλεργία, ποιες είναι οι αιτίες της, τα συμπτώματά και πώς μπορούμε να την προλάβουμε και να την αντιμετωπίσουμε. Η γνώση για τις φωτοαλλεργίες είναι ιδιαίτερα σημαντική για την πρόληψη και την κατάλληλη διαχείριση αυτής της κατάστασης.

Τι είναι η φωτοαλλεργία

Η φωτοαλλεργία είναι μια ανοσολογική αντίδραση του δέρματος που προκαλείται από την έκθεση σε φως, συνήθως από τον ήλιο, σε συνδυασμό με την παρουσία κάποιας ευαισθητοποιητικής ουσίας στο δέρμα. Αυτή η ουσία μπορεί να προέρχεται από καλλυντικά, φάρμακα ή ακόμα και φυτά. Όταν το φως έρχεται σε επαφή με αυτές τις ουσίες, προκαλείται μια αλυσιδωτή αντίδραση που οδηγεί σε αλλεργική αντίδραση, η οποία συχνά εκδηλώνεται ως εξάνθημα ή άλλες δερματικές αλλοιώσεις.

Πώς προκαλείται η φωτοαλλεργία

Η φωτοαλλεργία προκαλείται μέσω μιας διαδικασίας που περιλαμβάνει την απορρόφηση της ακτινοβολίας UV από μια χημική ουσία στο δέρμα, η οποία μετατρέπεται σε ένα αλλεργιογόνο. Αυτό το αλλεργιογόνο στη συνέχεια προκαλεί μια ανοσολογική απάντηση από τον οργανισμό, που συνήθως εκδηλώνεται ως δερματικό εξάνθημα.

Αιτιολογικοί παράγοντες

Οι κύριοι παράγοντες που μπορούν να προκαλέσουν φωτοαλλεργία περιλαμβάνουν:

    • Φάρμακα: Ορισμένα φάρμακα, όπως τα αντιβιοτικά, τα αντιφλεγμονώδη, τα διουρητικά και ορισμένα αντιμυκητιασικά, μπορούν να προκαλέσουν φωτοευαισθησία. Κάποια από αυτά περιλαμβάνουν τετρακυκλίνες, σουλφοναμίδες και μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ).
    • Καλλυντικά και αρώματα: Ορισμένα συστατικά στα καλλυντικά και τα αρώματα, όπως οι αρωματικές αμίνες και οι φουροκουμαρίνες, μπορούν να αντιδράσουν με το ηλιακό φως, προκαλώντας φωτοαλλεργία.
    • Φυτά: Ορισμένα φυτά περιέχουν φωτοευαισθητοποιητικές ουσίες, όπως το σέλερι, ο μαϊντανός, τα εσπεριδοειδή και το γκρέιπφρουτ, τα οποία μπορούν να προκαλέσουν φωτοαλλεργία όταν έρθουν σε επαφή με το φως του ήλιου.
    • Χημικά προϊόντα: Ορισμένα χημικά προϊόντα, όπως τα παρασιτοκτόνα, τα απορρυπαντικά και οι βαφές μαλλιών, μπορούν επίσης να προκαλέσουν φωτοαλλεργία.

 

Συμπτωματολογία

Τα συμπτώματα της φωτοαλλεργίας μπορεί να ποικίλλουν και συνήθως εμφανίζονται μερικές ώρες έως και λίγες ημέρες μετά την έκθεση στον ήλιο. Τα πιο κοινά συμπτώματα περιλαμβάνουν:

    • Ερυθρότητα και φλεγμονή του δέρματος
    • Κνησμός και κάψιμο
    • Εξάνθημα, που μπορεί να μοιάζει με έκζεμα ή κνίδωση
    • Φουσκάλες ή φλύκταινες σε σοβαρές περιπτώσεις
    • Ξηρότητα και απολέπιση του δέρματος

Σε μερικές περιπτώσεις, τα συμπτώματα μπορεί να είναι τόσο σοβαρά ώστε να επηρεάζουν την καθημερινή ζωή του ατόμου.

 

Διάγνωση 

Η διάγνωση της φωτοαλλεργίας γίνεται συνήθως μέσω κλινικής εξέτασης και ιστορικού του ασθενούς. Ο δερματολόγος μπορεί να ζητήσει εξετάσεις, όπως φώτο-τεστ ή αλλεργικά τεστ, για να επιβεβαιώσει τη διάγνωση και να εντοπίσει την ακριβή αιτία της αλλεργίας. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να ζητηθούν και βιοψίες δέρματος για περαιτέρω ανάλυση.

    • Φώτο-τεστ: Έκθεση του δέρματος σε ελεγχόμενες ποσότητες UV ακτινοβολίας για να παρατηρηθεί η αντίδραση.
    • Δερματολογικά τεστ αλλεργίας: Εφαρμογή διαφόρων ουσιών στο δέρμα για να διαπιστωθεί αν υπάρχει αντίδραση.

 

Πρόληψη

Η πρόληψη της φωτοαλλεργίας περιλαμβάνει μέτρα για την αποφυγή της έκθεσης σε πιθανούς ερεθιστικούς παράγοντες και τη λήψη προφυλάξεων κατά την έκθεση στον ήλιο:

    • Αποφυγή έκθεσης στον ήλιο: Αποφύγετε την έκθεση στον ήλιο κατά τις ώρες αιχμής (10:00 – 16:00) και χρησιμοποιήστε αντηλιακά με υψηλό δείκτη προστασίας (SPF 30 και άνω). Είναι σημαντικό να εφαρμόζετε το αντηλιακό τουλάχιστον 20 λεπτά πριν την έκθεση στον ήλιο και να το ανανεώνετε κάθε δύο ώρες ή μετά το κολύμπι ή την έντονη εφίδρωση.
    • Αποφυγή χρήσης ύποπτών προϊόντων: Αποφύγετε τη χρήση προϊόντων που μπορεί να προκαλέσουν φωτοαλλεργία, όπως συγκεκριμένα καλλυντικά, αρώματα και φάρμακα. Είναι σημαντικό να διαβάζετε προσεκτικά τις ετικέτες των προϊόντων και να αποφεύγετε όσα περιέχουν γνωστές φωτοευαισθητοποιητικές ουσίες.
    • Κατάλληλη ενδυμασία: Φορέστε προστατευτικά ρούχα και καπέλα όταν βρίσκεστε στον ήλιο. Τα ρούχα με σφιχτή ύφανση και σκούρο χρώμα παρέχουν καλύτερη προστασία από την ηλιακή ακτινοβολία.
    • Ενημέρωση και εκπαίδευση: Ενημερωθείτε για τις ουσίες που μπορούν να προκαλέσουν φωτοαλλεργία και εκπαιδεύστε τον εαυτό σας και τους γύρω σας για τα μέτρα πρόληψης.

Αντιμετώπιση 

Για την αντιμετώπιση της φωτοαλλεργίας, ο δερματολόγος μπορεί να προτείνει διάφορες θεραπείες ανάλογα με τη σοβαρότητα της κατάστασης:

    • Αντιισταμινικά: Αυτά τα φάρμακα μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση του κνησμού και της φλεγμονής. Μπορούν να χορηγηθούν σε μορφή χαπιών ή τοπικών κρεμών.
    • Κορτικοστεροειδή: Σε μορφή κρέμας ή χάπια για σοβαρές περιπτώσεις. Αυτά τα φάρμακα βοηθούν στη μείωση της φλεγμονής και του πόνου.
    • Ενυδατικές κρέμες: Για την ανακούφιση του δέρματος και την πρόληψη της ξηρότητας. Η χρήση προϊόντων χωρίς άρωμα και με καταπραϋντικές ιδιότητες μπορεί να είναι ιδιαίτερα χρήσιμη.
    • Αποφυγή του ηλίου: Αποφύγετε την περαιτέρω έκθεση στον ήλιο μέχρι να υποχωρήσουν τα συμπτώματα.
    • Ανοσοκατασταλτικά: Σε σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί να χορηγηθούν φάρμακα που καταστέλλουν το ανοσοποιητικό σύστημα για να μειώσουν την αλλεργική αντίδραση.

 

Φωτοαλλεργία και άλλες δερματικές παθήσεις

Η φωτοαλλεργία μπορεί να συνυπάρχει με άλλες δερματικές παθήσεις, όπως είναι:

    • Ηλιακή κνίδωση. Πρόκειται για μια σπάνια αλλεργική αντίδραση που εμφανίζεται αμέσως μετά την έκθεση στον ήλιο. Χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση κνιδωτικού εξανθήματος, κνησμού και ερυθρότητας στο δέρμα.
    • Φωτοτοξική δερματίτιδα. Προκύπτει από τη χημική αντίδραση του δέρματος με το φως του ήλιου, συχνά λόγω φαρμάκων ή φυτών. Δεν είναι ανοσολογική αντίδραση και προκαλείται από άμεση βλάβη στα κύτταρα, με συμπτώματα όπως ερυθρότητα, κάψιμο και φουσκάλες.

 

 

Συχνότερες Ερωτήσεις

Τι είναι η φωτοαλλεργία;

Η φωτοαλλεργία είναι μια αντίδραση του δέρματος που προκαλείται από την έκθεση στον ήλιο σε συνδυασμό με την παρουσία κάποιας ευαισθητοποιητικής ουσίας στο δέρμα.

Ποιες είναι οι κύριες αιτίες της φωτοαλλεργίας;

Οι κύριες αιτίες περιλαμβάνουν τη χρήση συγκεκριμένων φαρμάκων, καλλυντικών, αρωμάτων, φυτών και χημικών προϊόντων που περιέχουν φωτοευαισθητοποιητικές ουσίες.

Ποια είναι τα κοινά συμπτώματα της φωτοαλλεργίας;

Τα κοινά συμπτώματα περιλαμβάνουν ερυθρότητα, φλεγμονή, κνησμό, εξάνθημα, φουσκάλες και ξηρότητα του δέρματος.

Πώς διαγιγνώσκεται η φωτοαλλεργία;

Η διάγνωση γίνεται μέσω κλινικής εξέτασης και ιστορικού του ασθενούς, και μπορεί να περιλαμβάνει φωτο-τεστ ή δερματολογικά τεστ αλλεργίας.

Πώς μπορώ να προλάβω την εμφάνιση φωτοαλλεργίας;

Μπορείτε να προλάβετε την εμφάνιση φωτοαλλεργίας αποφεύγοντας την έκθεση στον ήλιο κατά τις ώρες αιχμής, χρησιμοποιώντας αντηλιακά, αποφεύγοντας τη χρήση ύποπτων προϊόντων και φορώντας προστατευτικά ρούχα.

Ποια είναι η διαφορά μεταξύ φωτοαλλεργίας και φωτοτοξικότητας;

Η φωτοαλλεργία είναι μια ανοσολογική αντίδραση, ενώ η φωτοτοξικότητα προκαλείται από άμεση βλάβη στα κύτταρα του δέρματος λόγω της έκθεσης στον ήλιο.

Μπορεί η φωτοαλλεργία να θεραπευτεί πλήρως;

Η φωτοαλλεργία μπορεί να διαχειριστεί αποτελεσματικά με τη σωστή πρόληψη και θεραπεία, αλλά η πλήρης θεραπεία εξαρτάται από την αποφυγή της έκθεσης σε φωτοευαισθητοποιητικές ουσίες.

Είναι η φωτοαλλεργία επικίνδυνη;

Η φωτοαλλεργία μπορεί να προκαλέσει σοβαρή δυσφορία και επηρεάζει την ποιότητα ζωής, αλλά σπάνια είναι επικίνδυνη. Σοβαρές περιπτώσεις πρέπει να αντιμετωπίζονται από δερματολόγο.

Ποια φάρμακα μπορεί να προκαλέσουν φωτοαλλεργία;

Μερικά από τα φάρμακα που μπορεί να προκαλέσουν φωτοαλλεργία περιλαμβάνουν τα αντιβιοτικά, τα αντιφλεγμονώδη και τα διουρητικά.

Τι πρέπει να κάνω αν υποψιάζομαι ότι έχω φωτοαλλεργία;

Αν υποψιάζεστε ότι έχετε φωτοαλλεργία, είναι σημαντικό να συμβουλευτείτε έναν δερματολόγο για να λάβετε την κατάλληλη διάγνωση και θεραπεία.

 

 

Η φωτοαλλεργία είναι μια κατάσταση που μπορεί να επηρεάσει σημαντικά την ποιότητα ζωής, αλλά με τη σωστή πρόληψη και αντιμετώπιση, τα συμπτώματα μπορούν να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά. Αν υποψιάζεστε ότι πάσχετε από φωτοαλλεργία, είναι σημαντικό να συμβουλευτείτε τον  Δερματολόγο σας.

 

 

 

Δρ. Βασιλική Παπαγεωργίου, Δερματολόγος–Αφροδισιολόγος, MD, MSc

Πτυχιούχος Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών

Εξωτερική Συνεργάτης Νοσοκομείου “Ανδρέας Συγγρός”

Master of Science Πανεπιστημίου Στρασβούργου

Τ. Ιατρός Πανεπιστημιακών Νοσοκομείων Lyon

Μετεκπαιδευθείσα στην Παθολογία και Χειρουργική Όνυχος στα Πανεπιστημιακά Νοσοκομεία Brugmann και Saint-Pierre Βρυξελλών

 

Προυσιωτίσσης 27, Αγρίνιο (έναντι γηπέδου Παναιτωλικού). Τηλέφωνα επικοινωνίας: 2641307215 και 6937119603

erpis-zostir_papageorgiou-vasiliki-1.jpg
Δερματολογία

Έρπης ζωστήρας: Συμπτώματα, Θεραπεία και Πρόληψη

11 Φεβρουαρίου, 2024

Ο έρπης ζωστήρ ή έρπητας ζωστήρας είναι μια αρκετά επώδυνη νόσος που προσβάλει άτομα συνήθως της μέσης και τρίτης ηλικίας.

Ο έρπης ζωστήρ εμφανίζεται σχεδόν αιφνίδια και μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την ποιότητα ζωής των ασθενών για αρκετό χρονικό διάστημα από την εμφάνιση του, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμη και για το υπόλοιπο ζωής των νοσούντων.

 

Που οφείλεται;

Ο έρπης ζωστήρ είναι μια ιογενής νόσος η οποία προκαλείται από τον ιό της ανεμευλογιάς (varicella zoster virus – VZV). Αποτελεί ουσιαστικά αναζωπύρωση του ιού της ανεμευλογιάς που προσβάλει συνήθως παιδιά και εφήβους. Μετά την αρχική λοίμωξη, ο ιός της ανεμευλογιάς βρίσκεται σε λανθάνουσα κατάσταση παραμένοντας αδρανής, ενώ σε άλλα άτομα επανεργοποιείται προκαλώντας έρπητα ζωστήρα.  

 

Ποιοι κινδυνεύουν;

Το 95% του πληθυσμού στον δυτικό κόσμο έχει προσβληθεί από τον ιό ενώ περίπου στο 10-20% των περιπτώσεων ο ιός θα αναζωπυρωθεί και θα εκδηλωθεί ως έρπητας ζωστήρας. Σύμφωνα με στοιχεία ερευνών στις Η.Π.Α. ένα στα τρία άτομα με ιστορικό ανεμευλογιάς, θα εκδηλώσουν έρπητα ζωστήρα κατά την διάρκεια της ζωής τους. Η νόσος προσβάλει συχνότερα άτομα ηλικίας άνω των 50ετών. Η πλειοψηφία των ατόμων βιώνουν μόνο ένα επεισόδιο της νόσου, αν και είναι πιθανό να εμφανισθεί περισσότερο από μια φορά αλλά όχι στο ίδιο σημείο.

 

Πού εντοπίζεται και πως περιγράφεται η βλάβη;

Εκδηλώνεται με ένα επώδυνο φυσαλιδώδες εξάνθημα το οποίο συνήθως  εντοπίζεται κατά γραμμές. Είναι σύνηθες να εμφανίζεται μόνο στη μία πλευρά του προσώπου ή του σώματος. Οι συνηθέστερες περιοχές όπου εντοπίζεται είναι:

  • ο θώρακας
  • η  οσφύς
  • το κεφάλι

 

Ποια είναι τα συμπτώματα;

Τα πιο κοινά συμπτώματα περιλαμβάνουν:

  • Αίσθημα καύσου, ευαισθησία του δέρματος, «μυρμήγκιασμα» και πόνο στην περιοχή του εξανθήματος. Ο πόνος μπορεί να εμφανιστεί πριν, κατά τη διάρκεια ή μετά το εξάνθημα.
  • Κνησμό στην περιοχή του εξανθήματος
  • Εμφάνιση εξανθήματος, συνήθως 1 έως 5 ημέρες μετά τα προαναφερθέντα συμπτώματα.
  • Αρχικά εντοπίζεται ως μικρού μεγέθους κόκκινα σημάδια, που μετατρέπονται σε φυσαλίδες.
  • Οι φυσαλίδες συνήθως σχηματίζουν κρούστα σε 7 με 10 ημέρες και καθαρίζουν σε 2 με 4 εβδομάδες.

 

Άλλα πρώιμα συμπτώματα μπορεί να είναι:

  • Στομαχικές ενοχλήσεις
  • Αδιαθεσία/καταβολή
  • Πυρετό ή/και ρίγη
  • Κεφαλαλγία

 

Πόσο διαρκούν τα συμπτώματα;

Η διάρκεια των συμπτωμάτων δεν ξεπερνά τις 3-5 εβδομάδες. Ωστόσο, ακόμη και μετά  την εξαφάνιση του εξανθήματος, είναι πιθανό ο πόνος να παραμείνει για σημαντικό χρονικό διάστημα που σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να διαρκέσει και για χρόνια.

 

Έρπης ζωστήρας- επιπλοκές

Η επιπλοκή που αναφέρεται πιο συχνά είναι η μεθερπητική νευραλγία, δηλαδή ένας πόνος που παραμένει ακόμη και μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα (μήνες ή και χρόνια) από την υποχώρηση του εξανθήματος. O πόνος μπορεί να είναι συνεχής ή να έρχεται κατά κύματα και οι ασθενείς που τον βιώνουν περιγράφουν ότι νιώθουν στην περιοχή όπου υπήρχε το εξάνθημα του έρπητα, ένα αίσθημα καύσου, νυγμού ή σαν να τους διαπερνά ηλεκτρικό ρεύμα. Εμφανίζεται στο 10-20% των ατόμων που εμφανίζουν έρπητα ζωστήρα. Εμφανίζεται συχνότερα σε άτομα άνω των 50 ετών ή που παρουσιάζουν εξαρχής σοβαρό εξάνθημα ή/και έντονο πόνο ως εκδήλωση του έρπητα ζωστήρα. Η έγκαιρη θεραπεία (εντός 72 ωρών από το εξάνθημα) μπορεί να μειώσει την πιθανότητα να εμφανίσετε μεθερπητική νευραλγία.

Η θεραπεία για την μεθερπητική νευραλγία περιλαμβάνει αναλγητικά (παρακεταμόλη, μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη, οπιοειδή), κορτικοστεροειδή και αντικαταθλιπτικά. Επιπλέον, πιθανές επιπλοκές είναι η βακτηριακή επιμόλυνση, η μηνιγγοεγκεφαλίτιδα, η πνευμονίτιδα, προβλήματα ακοής, κ.α. Τα ανοσοκατεσταλμένα άτομα είναι πιο πιθανό να εμφανίσουν κάποια επιπλοκή.

 

Μεταδίδεται ο έρπης ζωστήρας;

Ο ιός μπορεί πράγματι να μεταδοθεί με άμεση επαφή με το εξάνθημα. Είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι τα άτομα που έχουν έρπη ζωστήρα μεταδίδουν τον ιό της ανεμευλογιάς. Επομένως άτομα που δεν είχαν «περάσει» ανεμευλογιά είναι επιρρεπή να «κολλήσουν» και να εκδηλώσουν ανεμευλογιά. Αργότερα στη ζωή τους, εφόσον ο ιός ενεργοποιηθεί, τότε θα εκδηλώσουν έρπη ζωστήρα. Βέβαια, ένα πολύ μικρό ποσοστό αυτών των ατόμων πράγματι θα κολλήσουν, δεδομένου ότι ο έρπης ζωστήρας θεωρείται νόσος μειωμένης μεταδοτικότητας.

 

Αποφυγή της μετάδοσης

Οι εκκρίσεις από τις δερματικές βλάβες (φυσαλίδες) είναι μολυσματικές. Για την αποτροπή  της διάδοση του έρπητα ζωστήρα σε άλλα άτομα:

Αποφύγετε την επαφή έως ότου το εξάνθημά εξαφανιστεί με άτομα όπως:

  • Εγκύους που δεν έχουν εμβολιαστεί
  • Παιδιά κάτω του 1 έτους (που δεν έχουν εμβολιαστεί ακόμα με το εμβόλιο κατά της ανεμευλογιάς)
  • Ανοσοκατεσταλμένα άτομα.

 

Θεραπεία

Η θεραπεία του έρπητα ζωστήρα έγκειται στη χορήγηση αντιικής αγωγής, ιδανικά εντός 72 ωρών από την εμφάνιση των δερματικών βλαβών. Για το λόγο αυτό, είναι σημαντική η εξέταση από Δερματολόγο.

Η έγκαιρη θεραπεία φαίνεται να μειώνει τη σοβαρότητα και τη διάρκεια των συμπτωμάτων αλλά και την πιθανότητα εμφάνισης μεθερπητικής νευραλγίας. Η θεραπεία διαρκεί συνήθως 7 ημέρες. Είναι σημαντικό να μείνετε στο σπίτι και να ξεκουραστείτε καθώς έτσι προλαμβάνεται και την μεθερπητική νευραλγία.

  • Για τον πυρετό: εάν υπάρχει, μείνετε στο κρεβάτι και πάρετε αντιπυρετικά σύμφωνα με τις οδηγίες.
  • Για τον πόνο: εάν υπάρχει, πάρετε αναλγητικά. Ξεκινήστε με παρακεταμόλη και εφόσον δεν σας καλύπτει μιλήστε με το γιατρό σας ώστε να σας χορηγήσει πιο ισχυρά αναλγητικά όπως μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη ή οπιοειδή.
  • Για το εξάνθημα: κρατήστε την περιοχή καθαρή. Μη φοβάστε να πέσει νερό και σαπούνι στην περιοχή, αλλά οπωσδήποτε μην τρίψετε με τα χέρια ή το σφουγγάρι. Στεγνώστε την περιοχή ταμποναριστά. Συχνά προτείνεται ή χρήση αντιβιοτικής κρέμας για τον κίνδυνο επιμολυνσεων.
  • Για τον κνησμός: εάν υπάρχει, μπορείτε να πάρετε κάποιο αντιισταμινικό δισκίο.

 

Κάνω και επιχείλιο έρπητα…έχει σχέση;

Η απάντηση είναι Όχι! Ο επιχείλιος έρπης οφείλεται σε άλλον ιό, τον ιό του απλού έρπητα ενώ ο έρπης ζωστήρας οφείλεται στον ιό της ανεμευλογιάς.

 

Έρπης ζωστήρας-πρόληψη και εμβολιασμός 

Στην Ελλάδα κυκλοφορούν 2 εμβόλια, το Zostavax  (με ζώντα εξασθενημένο ιό) και το Shingrix (αδρανοποιημένο ανασυνδυασμένο εμβόλιο). Το Zostavax μπορεί να χορηγηθεί σε ανοσοεπαρκή άτομα άνω των 50 ετών, σε εφάπαξ δόση, ενώ δεν επιτρέπεται η χρήση του σε ανοσοκατεσταλμένα άτομα. Το Shingrix έχει έγκριση για όλα τα άτομα άνω των 50 ετών και για τους ανοσοκατεσταλμένους ενήλικες ≥ 18 ετών, σε 2 δόσεις.

Σύμφωνα με την Ελληνική Εταιρεία Λοιμώξεων, για τα άτομα άνω των 50 ετών προτιμάται το ανασυνδυασμένο εμβόλιο ενώ για τους ανοσοκατεσταλμένους ασθενείς επιλέγεται μόνο το ανασυνδυασμένο εμβόλιο. Το εμβόλιο είναι αποτελεσματικό στην πρόληψη της εμφάνισης τόσο του έρπη ζωστήρα όσο και της μεθερπητικής νευραλγίας. Φαίνεται ότι το αδρανοποιημένο ανασυνδυασμένο εμβόλιο υπερέχει σε αποτελεσματικότητα σε σχέση με το ζων εμβόλιο του έρπητα.

Ο εμβολιασμός φαίνεται επίσης ότι προστατεύει από τον αυξημένο κίνδυνο που έχουν τα ηλικιωμένα άτομα που εμφανίζουν έρπη ζωστήρα, να παρουσιάσουν και εγκεφαλικό επεισόδιο. Τα άτομα που έχουν ήδη νοσήσει από έρπη ζωστήρα, μπορούν να εμβολιαστούν 12 μήνες μετά. Επίσης, τα άτομα που έχουν ήδη εμβολιαστεί με το Zostavax (ζων εμβόλιο), μπορούν να εμβολιαστούν και με το Shingrix (ανασυνδυασμένο εμβόλιο) μετά από 12 μήνες.

 

Να εμβολιαστώ για την ανεμευλογιά;

Στην Ελλάδα, από το 2005, στο Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμών περιλαμβάνεται και ο εμβολιασμός έναντι της ανεμευλογιάς από την ηλικία των 12 μηνών (2 δόσεις).

 

 Κύρια σημεία

  • Ο έρπης ζωστήρας εκδηλώνεται με κόκκινο εξάνθημα με φυσαλίδες στη μία πλευρά του σώματος, συνήθως με πόνο.
  • Είναι πιο συχνός σε άτομα άνω των 50 ετών.
  • Η πιο συχνή επιπλοκή είναι η μεθερπητική νευραλγία.
  • Αντιμετωπίζεται με αντιιϊκή αγωγή και αναλγητικά.
  • Προλαμβάνεται με εμβολιασμό.

 

 

Για κάθε απορία, μην διστάσετε να συμβουλευτείτε τον Δερματολόγο σας

 

 

 

Δρ. Βασιλική Παπαγεωργίου, Δερματολόγος–Αφροδισιολόγος, MD, MSc

Πτυχιούχος Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών

Master of Science Πανεπιστημίου Στρασβούργου

Τ. Ιατρός Πανεπιστημιακών Νοσοκομείων Lyon

Μετεκπαιδευθείσα στην Παθολογία και Χειρουργική Όνυχος στα Πανεπιστημιακά Νοσοκομεία Brugmann και Saint-Pierre Βρυξελλών

 

Προυσιωτίσσης 27, έναντι γηπέδου Παναιτωλικού. Τηλέφωνα επικοινωνίας: 2641307215 και 6937119603

συφιλη-1200x1080.jpg
Δερματολογία

Σύφιλη: Κατανόηση, Πρόληψη και Θεραπεία

26 Νοεμβρίου, 2023

Τα επιδημιολογικά δεδομένα του Ευρωπαϊκού Κέντρου Πρόληψης και Ελέγχου Νόσων δείχνουν πως η σύφιλη παρουσιάζει αύξηση κρουσμάτων και απαιτεί την προσοχή όλων μας.

Αρκετοί είναι αυτοί που πιστεύουν πως η σύφιλη ανήκει στο παρελθόν. Στην πραγματικότητα κάτι τέτοιο δεν ισχύει, καθώς άτομα με σύφιλη διαγιγνώσκονται συνεχώς. Για την ακρίβεια, έχει παρατηρηθεί αυξητική τάση των κρουσμάτων ήδη από το 2012 με αποκορύφωμα το 2019. Στην Ελλάδα από το 2020 έως το 2021 παρουσιάστηκε αύξηση μεγέθους 63,1%, γεγονός που κατατάσσει τη χώρα μας ανάμεσα στις ευρωπαϊκές χώρες με τη μεγαλύτερη αύξηση κρουσμάτων σύφιλης.

 

Τι είναι η Σύφιλη;

Η σύφιλη είναι μια βακτηριακή λοίμωξη που προκαλείται από το βακτήριο Treponema pallidum. Μεταδίδεται κυρίως κατά τη σεξουαλική επαφή, αλλά μπορεί επίσης να μεταδοθεί από μητέρα σε παιδί κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Πιθανά σημεία εισόδου του βακτηρίου στον οργανισμό μας αποτελούν μικρές πληγές του δέρματος ή τους βλεννογόνους.

 

Συμπτώματα της Σύφιλης: Η «μεγάλη μίμος»

Η σύφιλη εμφανίζεται σε τρία στάδια. Στο πρώτο στάδιο, ο ασθενής εμφανίζει ένα έλκος στο σημείο όπου έχει γίνει η μόλυνση (συνήθως στα γεννητικά όργανα ή το στόμα). Αν ο ασθενής δε λάβει θεραπεία, το έλκος θα επουλωθεί και για κάποιο χρονικό διάστημα, ο ασθενής θα παραμείνει ασυμπτωματικός.

Μερικές εβδομάδες μετά, στο δεύτερο στάδιο, ο ασθενής μπορεί να παρουσιάσει διάφορα συμπτώματα (εξού και το προσωνύμιο για τη σύφιλη «η μεγάλη μίμος») όπως πυρετό, κούραση, αδυναμία, λεμφαδενοπάθεια, διάχυτο εξάνθημα στον κορμό και συχνά και στις παλάμες και τα πέλματα, απώλεια μαλλιών. Στη συνέχεια, και εφόσον ο ασθενής δε λάβει θεραπεία, μπορεί να μην παρουσιάσει κανένα σύμπτωμα για πολλά χρόνια, και τότε λέμε ότι η σύφιλη είναι σε λανθάνουσα κατάσταση.

Τέλος, το τρίτο στάδιο μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές επιπλοκές όπως προβλήματα με το νευρικό σύστημα (νευροσύφιλη) και τα εσωτερικά όργανα του σώματος. Είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι κάποιοι ασθενείς μπορεί να μην εμφανίζουν συμπτώματα αλλά να νοσούν και επομένως να είναι μεταδοτικοί.

 

Αύξηση των Κρουσμάτων: Παράγοντες και Προκλήσεις

Η αύξηση των κρουσμάτων σύφιλης μπορεί να αποδοθεί σε πολλούς παράγοντες. Ο ανεξέλεγκτος σεξουαλικός τουρισμός, η ανεπαρκής ενημέρωση και η μείωση της χρήσης προφυλακτικών αποτελούν κάποιες από τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε. Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι η σύφιλη μπορεί να μεταδοθεί ακόμα και σε πρώιμα στάδια χωρίς εμφανή συμπτώματα.

 

Πρόληψη: Η Σημασία της Προφύλαξης και της Εξέτασης

Η καλύτερη προστασία εναντίον της σύφιλης είναι η υπεύθυνη σεξουαλική συμπεριφορά και η χρήση προφυλακτικών σε κάθε τύπο σεξουαλικής επαφής (στοματική, κολπική, πρωκτική) και καθ’όλη τη διάρκεια αυτής. Σε περίπτωση εμφάνισης ύποπτων συμπτωμάτων, αποφύγετε τη σεξουαλική επαφή και συμβουλευθείτε το Δερματολόγο σας.

Η διάγνωση για τη σύφιλη γίνεται με εξέταση αίματος (που ονομάζεται ορολογικός έλεγχος). Όλα τα σεξουαλικώς ενεργά άτομα μπορούν αν εξεταστούν για σύφιλη και για άλλα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα. Ιδιαίτερα αν έχετε πολλούς ερωτικούς συντρόφους ή αλλάζετε συχνά συντρόφους, δεν κάνετε χρήση προφυλακτικού στις επαφές ή είστε άνδρες που έχετε επαφές με άνδρες συντείνεται να εξετάζεστε τουλάχιστον μία φορά το χρόνο ή και πιο συχνά (π.χ. κάθε 3-6 μήνες).

 

Θεραπεία: Η Διαχείριση της Σύφιλης

Η σύφιλη είναι αντιμετωπίσιμη με αντιβιοτική θεραπεία, συχνά αρκεί η χορήγηση πενικιλίνης. Είναι σημαντικό να ακολουθήσουμε το ιατρικό πρωτόκολλο και να ολοκληρώσουμε τον καθορισμένο χρόνο θεραπείας για να αποφευχθεί η αντίσταση στα αντιβιοτικά. Επίσης, μετά τη θεραπεία, ο ασθενής παρακολουθείται με αιματολογικό έλεγχο ώστε να διαπιστωθεί η αποτελεσματικότητα της θεραπείας. Είναι επίσης πολύ σημαντικό, να εξεταστούν από το Δερματολόγο και οι πρόσφατοι σεξουαλικοί σύντροφοι και να λάβουν θεραπεία.

Η μόλυνση από σύφιλη δεν αφήνει μόνιμη ανοσία. Αυτό σημαίνει ότι κάποιος μπορεί να ξανανοσήσει από σύφιλη, ακόμα και αν είχε θεραπευτεί παλαιότερα.

Για κάθε απορία, μην διστάσετε να συμβουλευτείτε τον Δερματολόγο σας.

 

 

 

 

 

Δρ. Βασιλική Παπαγεωργίου, Δερματολόγος –Αφροδισιολόγος, MD, MSc
Πτυχιούχος Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών
Master of Science Πανεπιστημίου Στρασβούργου
Τ. Ιατρός Πανεπιστημιακών Νοσοκομείων Lyon
Μετεκπαιδευθείσα στην Παθολογία και Χειρουργική Όνυχος στα Πανεπιστημιακά Νοσοκομεία Brugmann και Saint-Pierre Βρυξελλών
Προυσιωτίσσης 27, έναντι γηπέδου Παναιτωλικού
Τηλέφωνα επικοινωνίας: 2641307215 και 6937119603

spiloi-elies-melanoma.jpg
ΔερματολογίαΣυμβουλές Υγείας Δέρματος

Σπίλοι (ελιές) και Μελάνωμα: Πρόληψη και Θεραπεία

12 Οκτωβρίου, 2023

Στην Ελλάδα έχουμε ηλιοφάνεια περισσότερες από 300 ημέρες το χρόνο. Για αυτό, ο Μάιος, ο μήνας που αρχίζουμε να εκθέτουμε το δέρμα μας περισσότερο στον ήλιο, καθιερώθηκε ως μήνας πρόληψης του καρκίνου του δέρματος.

Πολλοί είναι αυτοί που αναρωτιούνται, “τι είναι οι σπίλοι και τι είναι το μελάνωμα”; Το μελάνωμα αποτελεί την πιο επικίνδυνη κακοήθεια του δέρματος ενώ τα τελευταία χρόνια παρατηρείται αυξητική τάση των κρουσμάτων στη χώρα μας, με τις νέες διαγνώσεις να ανέρχονται στις 400-500 ετησίως. Κατά συνέπεια, αποτελεί τον 6ο συχνότερο τύπο καρκίνου στους άνδρες και τον 7ο συχνότερο στις γυναίκες. 

 

Τι είναι οι Σπίλοι (Ελιές) και τι το μελάνωμα;

Οι σπίλοι, οι κοινώς επονομαζόμενες «ελιές» είναι καλοήθεις όγκοι που δημιουργούνται από συναθροίσεις κυττάρων, τα σπιλοκύτταρα. Ονομάζονται συγγενείς σπίλοι όταν είναι εμφανείς κατά τη γέννηση και επίκτητοι όταν εμφανίζονται αργότερα. Το μελάνωμα είναι μία κακοήθης βλάβη του δέρματος που προέρχεται από τα μελανοκύτταρα. Μπορεί να εμφανιστεί ως μία περίεργη ελιά ή να δημιουργηθεί πάνω σε έναν προϋπάρχοντα σπίλο.

 

Σπίλοι (Ελιές) – Τι περιλαμβάνει η εξέταση και κάθε πότε πρέπει να γίνεται;

Η εξέταση σπίλων γίνεται από Δερματολόγο, ο οποίος είναι ο ειδικός ιατρός για τις παθήσεις του δέρματος. Γίνεται με κλινική επισκόπηση και συνδυάζεται με την χρήση δερματοσκοπίου, ένα ειδικό μεγεθυντικό φακό με πολωμένο και μη πολωμένο φως που αυξάνει την ευκρίνεια της εξέτασης. Η εξέταση συστήνεται να γίνεται κάθε χρόνο, εφόσον δε συντρέχει άλλος λόγος και προτιμάται να μην γίνεται σε μαυρισμένο δέρμα. Ασθενείς με ιστορικό μελανώματος, πολλούς σπίλους ή άτυπους σπίλους έχουν ένδειξη για ψηφιακή χαρτογράφηση σπίλων, δηλαδή φωτογραφική απεικόνιση και καταγραφή των σπίλων.

Ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου για το μελάνωμα;

Το ιστορικό ηλιακών εγκαυμάτων στην παιδική και εφηβική ηλικία, ο αυξημένος αριθμός σπίλων (>50), η ύπαρξη πολλών δυσπλαστικών σπίλων, ένας ανοιχτόχρωμος φωτότυπος δέρματος (δηλαδή ανοιχτόχρωμο δέρμα, ξανθά ή κόκκινα μαλλιά και ανοιχτόχρωμα μάτια), το ατομικό ή/και οικογενειακό ιστορικό μελανώματος (δηλαδή πρώτου βαθμού συγγενής να έχει διαγνωστεί με μελάνωμα) αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης μελανώματος.

 

Τι ρόλο παίζουν το φύλο και η ηλικία στη διάγνωση του μελανώματος;

Το μελάνωμα είναι εξαιρετικά σπάνιο στην παιδική ηλικία. Στην ενήλικο ζωή, μπορεί να παρουσιαστεί σε οποιαδήποτε ηλικία. Επίσης, εντοπίζεται συχνότερα στη ράχη στους άνδρες και στα κάτω άκρα στις γυναίκες.

 

Σπίλοι (Ελιές)-Πότε πρέπει να ανησυχήσουμε;

Σπίλοι (ελιές) με ασυμμετρία ή μεταβολή στο σχήμα, το χρώμα και το μέγεθος θα πρέπει να μας ανησυχήσουν. Πιο αναλυτικά, για την παρακολούθηση των σπίλων ισχύει ο κανόνας ABCDE. Έτσι, θυμόμαστε ότι οποιαδήποτε Ασυμμετρία (Αsymmetry), ασαφές όριο (Border), αλλαγή ή εμφάνιση πολλαπλών χρωμάτων (Color), μέγεθος μεγαλύτερο των 5mm  (Diameter) και οποιαδήποτε βλάβη που μεταβάλλει κάποιο χαρακτηριστικό της (Evolution), θα πρέπει να τη δείχνουμε στο Δερματολόγο μας. Το ίδιο ισχύει και για κάθε βλάβη που θεωρούμε ότι είναι καινούργια.

 

Έχω ακούσει ότι δεν κάνει να αφαιρούμε/πειράζουμε τις ελιές γιατί μπορεί να κάνουμε κακό!Ισχύει;

Πρόκειται για έναν «αστικό μύθο»! Κάθε βλάβη στο δέρμα μπορεί θεωρητικά να αφαιρεθεί. Ασφαλώς, κάθε σπίλος που αφαιρείται, είτε για αισθητικούς είτε για ιατρικούς λόγους, θα πρέπει να εξετάζεται ιστολογικά ώστε να επιβεβαιωθεί η φύση της βλάβης (αν δηλαδή πρόκειται για σπίλο ή για μελάνωμα). Επομένως, η αφαίρεση καθαυτή δεν επηρεάζει τη διάγνωση. Τουναντίον, μας βοηθά να διαπιστώσουμε για το αν πρόκειται για καλοήθη (σπίλο) ή κακοήθη (μελάνωμα) βλάβη και να αποφασιστεί αν χρειάζεται επιπλέον θεραπεία.

 

Ποια είναι η θεραπεία για το μελάνωμα;

Ανάλογα με το στάδιο, προτείνεται και η ανάλογη θεραπεία. Έτσι, σε ένα πολύ αρχικό στάδιο, θεραπεία είναι μόνον χειρουργική, με αφαίρεση της ύποπτης βλάβης και αφαίρεση του περιβάλλοντα ιστού (ευρεία εκτομή). Σε ποιο προχωρημένα στάδια προτείνεται ο συνδυασμός χειρουργικής θεραπείας με ανοσοθεραπεία.

 

Τι μέτρα πρόληψης προτείνονται για το μελάνωμα;

Αποφεύγουμε την έκθεση στον ήλιο και χρησιμοποιούμε αντιηλιακό με υψηλό δείκτη προστασίας το καλοκαίρι και το χειμώνα. Φοράμε καπέλο και προστατευτικό ρουχισμό και προσέχουμε ιδιαίτερα τα μικρά παιδιά! Δίνουμε έμφαση στην αυτοεξέταση και δεν αμελούμε την επίσκεψη στο δερματολόγο μία φορά το χρόνο. Θυμόμαστε πάντα ότι η έγκαιρη διάγνωση, σώζει ζωές!

 

Για κάθε απορία, μην διστάσετε να συμβουλευτείτε τον Δερματολόγο σας.

Vasiliki Final logo dark

Τηλ:
+(30) 2641307215
+(30) 6937119603

Email: doctor@dermapapageorgiou.gr

Ωράριο Λειτουργίας :

Δευτέρα – Τετάρτη – Παρασκευή 10.00-14.00 & 17.00-21.00
Τρίτη – Πέμπτη 10.00-18.00
Σάββατο & Κυριακή Κλειστά

ΧΡΗΣΙΜΟΙ ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ

ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ

Που Βρισκόμαστε

Προυσιωτίσσης 27 & Δ.Σταϊκου , Αγρίνιο 30133 (έναντι γηπέδου Παναιτωλικού)

© 2023 All rights reserved | dermapapageorgiou.gr | Designed by Site-Forge.com