menu trigger  menu trigger
2641307215 & 6937119603 Email: doctor@dermapapageorgiou.grΠρουσιωτίσσης 27, Αγρίνιο 30133(έναντι γηπέδου Παναιτωλικού)
melasma-kai-panades-diagnosi-aitia-kai-therapeia-1200x480.jpg
Δερματολογία

Μέλασμα και Πανάδες: Διάγνωση, αίτια και θεραπεία

12 Ιανουαρίου, 2025

Το μέλασμα και οι πανάδες είναι συχνά δερματικά προβλήματα που προκαλούν δυσχρωμίες στο πρόσωπο, επηρεάζοντας την αυτοπεποίθηση και την ποιότητα ζωής πολλών ανθρώπων. Το μέλασμα και οι πανάδες είναι δερματικές καταστάσεις που χαρακτηρίζονται από σκουρόχρωμες, ακανόνιστες κηλίδες κυρίως στο πρόσωπο, αλλά και σε άλλα εκτεθειμένα σημεία του σώματος, όπως είναι ο λαιμός και τα χέρια.

Ποια είναι όμως τα αίτια αυτών των δυσχρωμιών, πώς μπορούμε να τις αντιμετωπίσουμε και ποια είναι τα μέτρα πρόληψης; Σε αυτό το άρθρο, θα βρείτε όλες τις πληροφορίες που χρειάζεστε για το μέλασμα και τις πανάδες, βασισμένες στην επιστημονική γνώση και εμπειρία της Δερματολόγου-Αφροδισιολόγου Βασιλικής Χρ. Παπαγεωργίου.

 

Μέλασμα και Πανάδες- τι είναι;

Το μέλασμα είναι μια χρόνια δερματοπάθεια που εμφανίζεται συχνότερα στις γυναίκες, αν και μπορεί να επηρεάσει και άνδρες. Οι δυσχρωμίες εμφανίζονται κυρίως στο μέτωπο, τα μάγουλα, το άνω χείλος και τη μύτη, ενώ η αιτία συνδέεται με την υπερπαραγωγή μελανίνης από τα μελανοκύτταρα. Από την άλλη, οι πανάδες (ή ηλιακές κηλίδες) είναι αποτέλεσμα της παρατεταμένης έκθεσης στον ήλιο και είναι πιο συνηθισμένες σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας. Εμφανίζονται συχνότερα στο πρόσωπο και τη ραχιαία επιφάνεια των χεριών.

 

Αίτια

Οι παράγοντες που προκαλούν μέλασμα και πανάδες ποικίλλουν, αλλά οι πιο συνηθισμένοι περιλαμβάνουν:

    • Ηλιακή ακτινοβολία: Η υπερβολική έκθεση στις UV ακτίνες αποτελεί τον κύριο παράγοντα ενεργοποίησης της μελανίνης.
    • Ορμονικές αλλαγές: Το μέλασμα συνδέεται στενά με την εγκυμοσύνη, τη χρήση αντισυλληπτικών χαπιών και τις ορμονικές θεραπείες.
    • Γενετική προδιάθεση: Άτομα με οικογενειακό ιστορικό μελάσματος είναι πιο επιρρεπή.
    • Χρήση φαρμάκων: Ορισμένα φάρμακα, όπως αντιεπιλητπικά, αντιψυχωτικά, αντινεοπλασματικά και ανθελονοσιακά και τα αντικαταθλιπτικά, αυξάνουν την παραγωγή μελανίνης.
    • Χρήση καλλυντικών: Προϊόντα με συστατικά που μπορεί να προκαλέσουν φωτοτοξική αντίδραση με αποτέλεσμα την εμφάνιση μελασμάτων ή και πανάδων.
    • Έκθεση σε θερμότητα: Παρατεταμένη έκθεση σε πηγές θερμότητας (π.χ. ψησταριές, επαγγελματική έκθεση σε θερμότητα κτλ), έχει προταθεί στην παθογένεση του μελάσματος.

 

Μέλασμα και Πανάδες- θεραπεία

Η θεραπεία για το μέλασμα και τις πανάδες εξαρτάται από τη σοβαρότητα, την έκταση και την αιτία των κηλίδων. Οι κύριες μέθοδοι αντιμετώπισης περιλαμβάνουν μια σειρά από θεραπείες που στοχεύουν στη μείωση της υπερμελάγχρωσης και στη βελτίωση του τόνου του δέρματος. Αυτές είναι:

    • Τοπικές θεραπείες. Οι τοπικές θεραπείες είναι συχνά το πρώτο βήμα για την αντιμετώπιση του μελάσματος και των πανάδων. Λευκαντικές κρέμες που περιέχουν συστατικά όπως υδροκινόνη, αζελαϊκό οξύ ή κολχικό οξύ χρησιμοποιούνται για να μειώσουν την παραγωγή μελανίνης, η οποία ευθύνεται για τις σκουρόχρωμες κηλίδες. Επίσης, τα ρετινοειδή, γνωστά για την ικανότητά τους να αυξάνουν την κυτταρική ανανέωση, προάγουν την απολέπιση της δερματικής επιφάνειας, κάνοντας τον τόνο του δέρματος πιο ομοιόμορφο.
    • Χημικά peelings. Οι θεραπείες με χημικά peelings είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικές για την απομάκρυνση των επιφανειακών στρωμάτων του δέρματος, τα οποία έχουν υποστεί βλάβη. Υλικά όπως το γλυκολικό οξύ και το τριχλωροξικό οξύ χρησιμοποιούνται για να αφαιρέσουν τις δυσχρωμίες και να ενισχύσουν την ανανέωση του δέρματος. Αυτή η μέθοδος βελτιώνει την υφή και τη λάμψη του δέρματος, ενώ συχνά συνδυάζεται με άλλες θεραπείες για καλύτερα αποτελέσματα.
    • Laser θεραπεία. Η χρήση laser αποτελεί μία από τις πιο σύγχρονες και αποτελεσματικές επιλογές για τη θεραπεία του μελάσματος και των πανάδων. Τεχνολογίες όπως το Q-switched laser ή το fractional laser στοχεύουν με ακρίβεια στη μελανίνη, αφαιρώντας τις σκουρόχρωμες κηλίδες χωρίς να βλάπτουν τους γύρω ιστούς. 
    • Microneedling. Το microneedling είναι μια καινοτόμος μέθοδος που χρησιμοποιεί μικροβελόνες για να δημιουργήσει μικροσκοπικούς τραυματισμούς στην επιφάνεια του δέρματος. Αυτή η διαδικασία διεγείρει τη φυσική παραγωγή κολλαγόνου και ελαστίνης, βοηθώντας στην ανανέωση του δέρματος και στη μείωση των δυσχρωμιών. Το microneedling συχνά συνδυάζεται με ειδικούς ορούς ή προϊόντα περιποίησης, όπως βιταμίνη C η τρανεξαμικό οξύ, για να ενισχύσει την αποτελεσματικότητά του. Είναι μια ασφαλής και ελάχιστα επεμβατική θεραπεία που προσφέρει εντυπωσιακά αποτελέσματα.
    • Φαρμακευτική αγωγή. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο δερματολόγος μπορεί να συνταγογραφήσει φαρμακευτική αγωγή για τη μείωση της φωτοευαισθησίας και τη βελτίωση της κατάστασης του δέρματος. Συμπληρώματα όπως αντιοξειδωτικά, βιταμίνες ή άλλα εξειδικευμένα σκευάσματα συμβάλλουν στη διατήρηση της υγείας του δέρματος και την προστασία από μελλοντικές δυσχρωμίες.

 

Μέτρα πρόληψης

Η πρόληψη αποτελεί τον πιο αποτελεσματικό τρόπο για να αποφύγετε την εμφάνιση μελάσματος και πανάδων, καθώς και την υποτροπή τους μετά από επιτυχή θεραπεία. Ακολουθώντας συγκεκριμένες πρακτικές, μπορείτε να προστατεύσετε το δέρμα σας και να διατηρήσετε την ομοιομορφία του τόνου του.

    • Χρήση αντηλιακού. Το αντηλιακό αποτελεί τον σημαντικότερο σύμμαχο στην πρόληψη του μελάσματος και των πανάδων. Επιλέξτε αντηλιακά με SPF 50+ που προσφέρουν ευρεία προστασία από τις ακτίνες UVA και UVB. Εφαρμόστε το αντηλιακό τουλάχιστον 20 λεπτά πριν την έκθεση στον ήλιο και επαναλάβετε την εφαρμογή κάθε δύο ώρες, ειδικά αν ιδρώνετε ή κολυμπάτε. Μην παραλείπετε τη χρήση αντηλιακού ακόμα και τις συννεφιασμένες ημέρες, καθώς η υπεριώδης ακτινοβολία παραμένει δραστική.
    • Περιορισμός έκθεσης στον ήλιο. Η παρατεταμένη έκθεση στον ήλιο είναι ένας από τους βασικούς παράγοντες που προκαλούν και επιδεινώνουν τις δυσχρωμίες. Φοράτε καπέλο με φαρδύ γείσο και γυαλιά ηλίου για να προστατέψετε το πρόσωπο και τα μάτια σας από την άμεση ηλιακή ακτινοβολία. Αποφύγετε την έκθεση στον ήλιο κατά τις ώρες της έντονης ακτινοβολίας, δηλαδή μεταξύ 10 π.μ. και 4 μ.μ., όταν οι ακτίνες UV είναι πιο δυνατές.
    • Αποφυγή φωτοευαισθητοποιών προϊόντων. Ορισμένα καλλυντικά ή φαρμακευτικά προϊόντα περιέχουν συστατικά που αυξάνουν την ευαισθησία του δέρματος στο φως, όπως τα αρώματα ή ορισμένα οξέα. Ελέγχετε πάντα τις ετικέτες των προϊόντων σας για τέτοια συστατικά και αποφύγετε τη χρήση τους όταν εκτίθεστε στον ήλιο. Συμβουλευτείτε τον δερματολόγο σας για κατάλληλα προϊόντα που είναι ασφαλή για καθημερινή χρήση.
    • Ισορροπημένη διατροφή. Η διατροφή παίζει σημαντικό ρόλο στην υγεία του δέρματος. Καταναλώστε τροφές πλούσιες σε αντιοξειδωτικά, όπως βιταμίνες C και Ε, που βοηθούν στην προστασία του δέρματος από τις βλάβες που προκαλεί η υπεριώδης ακτινοβολία. Εσπεριδοειδή, μούρα, αμύγδαλα, σπανάκι και μπρόκολο είναι εξαιρετικές επιλογές για μια διατροφή ευεργετική για την επιδερμίδα σας.
    • Καθημερινή περιποίηση. Η σωστή καθημερινή φροντίδα είναι απαραίτητη για τη διατήρηση της υγείας του δέρματος. Χρησιμοποιήστε ενυδατικές κρέμες που διατηρούν την επιδερμίδα σας ενυδατωμένη και ισχυρά αντιοξειδωτικά, όπως η βιταμίνη C, που προάγουν την ανανέωση των κυττάρων και προστατεύουν το δέρμα.

 

 

Συχνές ερωτήσεις 

Το μέλασμα είναι μόνιμο;

Όχι, το μέλασμα μπορεί να υποχωρήσει με τη σωστή θεραπεία και φροντίδα, αλλά υπάρχει πιθανότητα επανεμφάνισης.

Πόσο γρήγορα θα δω αποτελέσματα από τη θεραπεία;

Τα αποτελέσματα διαφέρουν, αλλά οι περισσότερες θεραπείες χρειάζονται 6-12 εβδομάδες για να φανούν.

Οι άνδρες μπορούν να εμφανίσουν μέλασμα;

Ναι, αν και είναι λιγότερο συχνό, οι άνδρες μπορεί να εμφανίσουν μέλασμα, ειδικά αν εργάζονται σε εξωτερικούς χώρους.

 

 

Το μέλασμα και οι πανάδες είναι κοινά δερματικά προβλήματα που επηρεάζουν πολλούς ανθρώπους. Με την κατάλληλη ενημέρωση, θεραπεία και πρόληψη, μπορείτε να προστατέψετε και να βελτιώσετε την υγεία του δέρματός σας. Επισκεφθείτε έναν εξειδικευμένο δερματολόγο για μια εξατομικευμένη προσέγγιση και εμπιστευτείτε τις σύγχρονες μεθόδους που είναι διαθέσιμες σήμερα.

Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού, επικοινωνήστε με το δερματολογικό μας ιατρείο!

 

 

 

Δρ. Βασιλική Παπαγεωργίου, Δερματολόγος–Αφροδισιολόγος, MD, MSc

Πτυχιούχος Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών

Εξωτερική Συνεργάτης Νοσοκομείου “Ανδρέας Συγγρός”

Master of Science Πανεπιστημίου Στρασβούργου

Τ. Ιατρός Πανεπιστημιακών Νοσοκομείων Lyon

Μετεκπαιδευθείσα στην Παθολογία και Χειρουργική Όνυχος στα Πανεπιστημιακά Νοσοκομεία Brugmann και Saint-Pierre Βρυξελλών

 

Προυσιωτίσσης 27, Αγρίνιο (έναντι γηπέδου Παναιτωλικού). Τηλέφωνα επικοινωνίας: 2641307215 και 6937119603

dermatika-thilomata-aitia-sybtomata-kai-therapeia-1200x792.jpg
Δερματολογία

Δερματικά θηλώματα: Αίτια, συμπτώματα και θεραπεία

1 Δεκεμβρίου, 2024

Τα δερματικά θηλώματα, γνωστά και ως ακροχορδώνες, είναι μια από τις πιο συνηθισμένες καλοήθεις αλλοιώσεις του δέρματος που εμφανίζονται σε σημεία του σώματος όπως είναι ο λαιμός, οι μασχάλες, η βουβωνική χώρα και τα βλέφαρα. Ενώ συνήθως είναι αβλαβή, η παρουσία τους μπορεί να προκαλέσει αισθητική ενόχληση, δυσφορία ή κνησμό, ειδικά όταν βρίσκονται σε περιοχές με έντονη τριβή. Τι είναι όμως τα δερματικά θηλώματα, γιατί εμφανίζονται και ποιες είναι οι πιο σύγχρονες μέθοδοι θεραπείας;

Σε αυτό το άρθρο, θα μάθετε τα πάντα για τα δερματικά θηλώματα, από τα αίτια και τα συμπτώματα, μέχρι τη διάγνωση, τους παράγοντες κινδύνου και τις αποτελεσματικότερες θεραπευτικές επιλογές. Εάν έχετε παρατηρήσει μικρές προεξοχές στο δέρμα σας ή θέλετε απλώς να μάθετε περισσότερα για αυτή τη συχνή δερματική πάθηση, διαβάστε παρακάτω για να βρείτε όλες τις απαντήσεις που χρειάζεστε. Αν έχετε απορίες, ο δερματολόγος σας μπορεί να σας καθοδηγήσει σε ό,τι αφορά τη σωστή διάγνωση και αντιμετώπιση.

 

Δερματικά θηλώματα- Τι είναι;

Τα δερματικά θηλώματα είναι μικρές, μαλακές προεκβολές του δέρματος, συχνά με μίσχο που τις συνδέει με την επιφάνεια του δέρματος. Έχουν χρώμα παρόμοιο με το δέρμα ή ελαφρώς πιο σκούρο και το μέγεθός τους κυμαίνεται από λίγα χιλιοστά έως 1-2 εκατοστά και σπάνια μπορεί να είναι και ακόμα μεγαλύτερα. Συχνά, ο κόσμος τα αποκαλεί «κρεατοελιές», αλλά ο όρος είναι αδόκιμος δεδομένου ότι ουδεμία σχέση έχουν με τους σπίλους (ελιές). Υπολογίζεται ότι 1 στους 2 ενήλικες θα εμφανίσει κάποια στιγμή δερματικά θηλώματα.

 

Δερματικά θηλώματα- Αίτια 

Τα δερματικά θηλώματα προκαλούνται λόγω υπερανάπτυξης των κυττάρων στην επιφάνεια του δέρματος. Αν και δεν γνωρίζουμε κάποια σαφή αιτία, φαίνεται να συσχετίζεται με διάφορους παράγοντες οι οποίοι πιθανά να συμβάλλουν στην ανάπτυξή τους:

    • Τριβή του δέρματος: Εμφανίζονται συχνά σε περιοχές όπου το δέρμα έρχεται σε επαφή με το δέρμα ή με ρούχα.
    • Ιός HPV (Human Papillomavirus): Κάποιοι τύποι HPV έχουν ανευρεθεί σε δερματικά θηλωμάτων.
    • Γενετική προδιάθεση: Τα άτομα με οικογενειακό ιστορικό θηλωμάτων έχουν αυξημένες πιθανότητες να τα αναπτύξουν.
    • Παχυσαρκία και διαβήτης: Οι παράγοντες αυτοί σχετίζονται με αυξημένη πιθανότητα εμφάνισης θηλωμάτων.

 

Συμπτώματα και σημεία εμφάνισης

Τα δερματικά θηλώματα είναι καλοήθης βλάβες και συχνότερα δεν παρουσιάζουν συμπτώματα, γεγονός που τα καθιστά συχνά αδιάφορα από ιατρική σκοπιά. Ωστόσο, μπορεί να παρουσιάσουν ορισμένα χαρακτηριστικά ή να προκαλέσουν ενοχλήσεις, ανάλογα με τη θέση τους και την τριβή που υφίστανται.

 

Συμπτώματα

Τα δερματικά θηλώματα δεν προκαλούν συνήθως πόνο ή άλλα εμφανή συμπτώματα, εκτός αν:

        • Υποστούν τραυματισμό: Ένα θήλωμα που τραυματίζεται από ρούχα, κοσμήματα ή καθημερινές δραστηριότητες μπορεί να αιμορραγήσει ή να προκαλέσει κνησμό (φαγούρα).
        • Ερεθιστούν: Σε περιοχές με έντονη τριβή ή υγρασία, όπως οι μασχάλες ή η βουβωνική χώρα, τα θηλώματα μπορεί να γίνουν κόκκινα ή ευαίσθητα.
        • Μεγαλώσουν υπερβολικά: Σπάνια, τα θηλώματα μπορεί να μεγαλώσουν σε μέγεθος, δημιουργώντας αίσθηση βάρους ή ενοχλήσεις στις γύρω περιοχές.

 

Συχνότερα σημεία εμφάνισης

Τα δερματικά θηλώματα εμφανίζονται κυρίως σε πτυχές, δηλαδή σε περιοχές όπου το δέρμα τείνει να τρίβεται. Οι πιο συχνές περιοχές εμφάνισης περιλαμβάνουν:

        • Λαιμός
        • Μασχάλες
        • Βουβωνική Χώρα
        • Βλέφαρα
        • Κάτω από το Στήθος

 

Δερματικά θηλώματα- Παράγοντες κινδύνου

Τα δερματικά θηλώματα εμφανίζονται συχνότερα σε συγκεκριμένες ομάδες ανθρώπων ή υπό την επίδραση ορισμένων παραγόντων. Η κατανόηση αυτών των παραγόντων κινδύνου μπορεί να βοηθήσει τόσο στην πρόληψη όσο και στην έγκαιρη διάγνωση.

    • Ηλικία. Η πιθανότητα εμφάνισης δερματικών θηλωμάτων αυξάνεται με την ηλικία. Είναι πιο συχνά σε ενήλικες άνω των 40 ετών, αν και μπορούν να εμφανιστούν και από την εφηβική ή την παιδική ηλικία. Αυτό οφείλεται στη φυσιολογική γήρανση του δέρματος, που καθιστά το δέρμα πιο ευάλωτο σε φθορά και ανάπτυξη θηλωμάτων.
    • Παχυσαρκία. Η παχυσαρκία φαίνεται να αποτελεί σημαντικό παράγοντα κινδύνου, καθώς η εμφάνιση δερματικών θηλωμάτων είναι αυξημένη σε υπέρβαρα άτομα.
    • Σακχαρώδης διαβήτης. Τα άτομα με σακχαρώδη διαβήτη έχουν αυξημένη πιθανότητα να αναπτύξουν δερματικά θηλώματα. Φαίνεται πώς ο αριθμός και η κατανομή των δερματικών θηλωμάτων συσχετίζεται με την υπερινσουλιναιμία.
    • Εγκυμοσύνη. Τα δερματικά θηλώματα είναι από τις συχνότερες δερματικές βλάβες που εμφανίζονται κατά τη διάρκεια τις εγκυμοσύνη. Ο ακριβής λόγος δεν είναι γνωστός, αλλά ενοχοποιούνται οι διάφορες ορμονικές μεταβολές που συναντώνται κατά την κύηση.
    • Τριβή και ερεθισμός του δέρματος. Οι περιοχές όπου το δέρμα τρίβεται συχνά, είτε με άλλο δέρμα είτε με ρούχα, είναι πιο επιρρεπείς στην ανάπτυξη θηλωμάτων. Συχνές ζώνες τριβής είναι ο λαιμός, οι μασχάλες, η βουβωνική χώρα και η περιοχή κάτω από το στήθος.
    • Ιός ανθρωπίνων θηλωμάτων (HPV). Ορισμένα στελέχη του HPV σχετίζονται με την ανάπτυξη δερματικών θηλωμάτων. Αν και δεν είναι πάντοτε ο κύριος παράγοντας, η παρουσία του ιού μπορεί να ευνοήσει την ανάπτυξή τους, ιδιαίτερα σε άτομα με προδιάθεση.
    • Οικογενειακή προδιάθεση. Η κληρονομικότητα μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην εμφάνιση δερματικών θηλωμάτων. Τα άτομα με γονείς ή στενούς συγγενείς που εμφανίζουν θηλώματα έχουν αυξημένες πιθανότητες να τα αναπτύξουν.
    • Αδύναμο ανοσοποιητικό σύστημα. Οι άνθρωποι με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα, είτε λόγω ασθενειών όπως το HIV/AIDS είτε λόγω χρήσης ανοσοκατασταλτικών φαρμάκων, έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να εμφανίσουν θηλώματα. Το εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα δυσκολεύεται να αποτρέψει την ανάπτυξη ανώμαλων κυττάρων στο δέρμα.
    • Άλλες δερματικές καταστάσεις. Τα άτομα με χρόνιες δερματικές παθήσεις που προκαλούν τριβή ή ερεθισμό στο δέρμα (π.χ. δερματίτιδα) μπορεί επίσης να είναι πιο επιρρεπή στην εμφάνιση θηλωμάτων.
    • Τρόπος ζωής και περιβάλλον. Η παρατεταμένη έκθεση σε συνθήκες υψηλής υγρασίας, κακή φροντίδα του δέρματος ή η χρήση στενών ρούχων μπορεί να αυξήσουν την πιθανότητα ανάπτυξης θηλωμάτων.

 

Δερματικά θηλώματα- Διάγνωση 

Η διάγνωση γίνεται εύκολα από έναν ειδικό δερματολόγο μέσω κλινικής εξέτασης. Σε ορισμένες περιπτώσεις, αν υπάρχει αμφιβολία για τη φύση του θηλώματος, μπορεί να γίνει βιοψία για περαιτέρω ανάλυση. Είναι σημαντικό να γίνεται κλινική εξέταση και να συστήνεται θεραπεία από δερματολόγο καθώς τα δερματικά θηλώματα μπορεί να ομοιάζουν με ελιές (συνήθως με ένα είδος ελιών που ονομάζεται «χοριακοί σπίλοι»), μυρμηκιές ή άλλες δερματικές βλάβες.

 

Δερματικά θηλώματα- Θεραπεία 

Η θεραπεία των δερματικών θηλωμάτων περιλαμβάνει διάφορες μεθόδους αφαίρεσης, ανάλογα με τη θέση, το μέγεθος και τον αριθμό τους. Ακολουθούν οι πιο συνηθισμένες διαδικασίες:

    • Κρυοθεραπεία (Cryotherapy). Η κρυοθεραπεία είναι μία μέθοδος κατά την οποία το θήλωμα ψύχεται με τη χρήση υγρού αζώτου. Ο δερματολόγος εφαρμόζει το υγρό άζωτο απευθείας στο θήλωμα, χρησιμοποιώντας ειδικό εργαλείο ή μπατονέτα. Η διαδικασία αυτή προκαλεί την καταστροφή του θηλώματος.
    • Ηλεκτροκαυτηρίαση (Electrocautery). Η ηλεκτροκαυτηρίαση ή διαθερμοπηξία περιλαμβάνει τη χρήση ηλεκτρικού ρεύματος για την καυτηρίαση και την απομάκρυνση του θηλώματος. Ο δερματολόγος εφαρμόζει θερμότητα μέσω ενός ειδικού καθετήρα πάνω στο θήλωμα, καταστρέφοντας τους ιστούς του.
    • Laser. Η θεραπεία με laser CO2 πραγματοποιείται με τη χρήση υψηλής έντασης φωτός. Ο δερματολόγος εστιάζει την ακτίνα laser στο θήλωμα, καταστρέφοντας τα κύτταρα του, ενώ οι γύρω ιστοί παραμένουν ανέπαφοι.
    • Χειρουργική αφαίρεση. Στη χειρουργική αφαίρεση, το θήλωμα αφαιρείται με τη χρήση ενός μικρού νυστεριού. Η διαδικασία γίνεται υπό τοπική αναισθησία για να εξασφαλιστεί ότι ο ασθενής δεν θα νιώσει πόνο κατά την αφαίρεση. Στη συνέχεια η βάση του θηλώματος μπορεί να καυτηριαστεί είτε γίνεται εφαρμογή χειρουργικών ραμμάτων.

 

Τι πρέπει να γνωρίζετε για τη θεραπεία

    • Εξατομίκευση: Κάθε ασθενής έχει διαφορετικές ανάγκες και ο δερματολόγος θα επιλέξει τη μέθοδο που ταιριάζει καλύτερα στο προφίλ σας.
    • Πιθανότητα υποτροπής: Αν και οι θεραπείες είναι αποτελεσματικές, ορισμένα θηλώματα μπορεί να επανεμφανιστούν, ειδικά αν υπάρχουν υποκείμενοι παράγοντες κινδύνου όπως αναφέρθηκαν παραπάνω.
    • Αποκατάσταση: Οι περισσότερες μέθοδοι απαιτούν ελάχιστο χρόνο ανάρρωσης, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να χρειαστεί προσοχή στην υγιεινή της περιοχής για λίγες ημέρες. Σε γενικές γραμμές, όσο μικρότερα είναι τα θηλώματα, τόσο μικρότερη η πιθανότητα εμφάνισης σημαδιών και ουλών μετά την αφαίρεσή τους.

Η θεραπεία των δερματικών θηλωμάτων είναι ασφαλής, γρήγορη και μπορεί να βελτιώσει σημαντικά την ποιότητα ζωής και την αυτοπεποίθηση των ασθενών. Αν παρατηρείτε θηλώματα ή έχετε απορίες, επισκεφθείτε τον δερματολόγο σας για καθοδήγηση και εξατομικευμένες λύσεις.

 

Δερματικά θηλώματα- Μέτρα πρόληψης

Παρόλο που δεν υπάρχει απόλυτος τρόπος πρόληψης των θηλωμάτων, τα παρακάτω μέτρα μπορούν να μειώσουν τον κίνδυνο:

    • Διατήρηση υγιούς σωματικού βάρους
    • Μείωση της τριβής μέσω κατάλληλης ενδυμασίας
    • Καλή υγιεινή και φροντίδα του δέρματος
    • Αποφυγή κοινής χρήσης αντικειμένων με άλλα άτομα (π.χ. πετσέτες)

 

 

 

Συχνές Ερωτήσεις 

Είναι μεταδοτικά τα δερματικά θηλώματα;

Όχι, τα περισσότερα δερματικά θηλώματα δεν είναι μεταδοτικά, εκτός αν προκαλούνται από HPV.

Μπορούν τα δερματικά θηλώματα να εξελιχθούν σε καρκίνο;

Όχι, τα θηλώματα είναι καλοήθη και δεν σχετίζονται με καρκίνο.

Είναι απαραίτητη η αφαίρεση των δερματικών  θηλωμάτων;

Όχι, η αφαίρεση γίνεται κυρίως για αισθητικούς λόγους ή αν προκαλούν ενόχληση.

Πόσο κοστίζει η αφαίρεση των θηλωμάτων;

Το κόστος εξαρτάται από τη μέθοδο αφαίρεσης και τον αριθμό των θηλωμάτων. Συμβουλευτείτε το δερματολόγο σας για περισσότερες πληροφορίες.

 

Ανακτήστε την αυτοπεποίθησή σας!

Τα δερματικά θηλώματα, αν και καλοήθη, μπορεί να επηρεάσουν τη διάθεσή, την αυτοπεποίθησή και την καθημερινότητά σας, ειδικά αν βρίσκονται σε εμφανή ή ευαίσθητα σημεία. Η έγκαιρη διάγνωση και οι προηγμένες μέθοδοι θεραπείας που διαθέτουμε μπορούν να σας προσφέρουν άμεση, ασφαλή και αποτελεσματική λύση.

Μην αφήνετε τα θηλώματα να σας περιορίζουν. Κλείστε σήμερα ένα ραντεβού με την δερματολόγο μας, η οποία θα σας προσφέρει εξατομικευμένη φροντίδα και καθοδήγηση στις πιο σύγχρονες επιλογές θεραπείας.

Για κάθε απορία ή περισσότερες πληροφορίες, επικοινωνήστε τώρα με το δερματολογικό μας ιατρείο. Η υγεία και η αυτοπεποίθησή σας είναι η προτεραιότητά μας!

 

 

 

Δρ. Βασιλική Παπαγεωργίου, Δερματολόγος–Αφροδισιολόγος, MD, MSc

Πτυχιούχος Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών

Εξωτερική Συνεργάτης Νοσοκομείου “Ανδρέας Συγγρός”

Master of Science Πανεπιστημίου Στρασβούργου

Τ. Ιατρός Πανεπιστημιακών Νοσοκομείων Lyon

Μετεκπαιδευθείσα στην Παθολογία και Χειρουργική Όνυχος στα Πανεπιστημιακά Νοσοκομεία Brugmann και Saint-Pierre Βρυξελλών

 

Προυσιωτίσσης 27, Αγρίνιο (έναντι γηπέδου Παναιτωλικού). Τηλέφωνα επικοινωνίας: 2641307215 και 6937119603

ekzema-cherion-aitia-sybtomata-kai-therapeia-1200x798.jpg
Δερματολογία

Έκζεμα Χεριών: Αίτια, Συμπτώματα και Θεραπεία

24 Νοεμβρίου, 2024

Το έκζεμα χεριών, γνωστό και ως δερματίτιδα χεριών, είναι μια από τις πιο συχνές και ταυτόχρονα επίμονες δερματολογικές παθήσεις που επηρεάζει άτομα κάθε ηλικίας. Τα κύρια συμπτώματά του περιλαμβάνουν ερυθρότητα, κνησμό (φαγούρα), ξηρότητα και σε σοβαρές περιπτώσεις ρωγμές ή πληγές στο δέρμα. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο αισθητικό, καθώς μπορεί να έχει σημαντικές επιπτώσεις στην καθημερινότητά, δυσκολεύοντας σας ακόμα και σε απλές δραστηριότητες.

Εάν είστε επαγγελματίας που έρχεται συχνά σε επαφή με χημικές ουσίες ή έχετε παρατηρήσει πως το δέρμα σας επιδεινώνεται μετά από συχνό πλύσιμο χεριών ή χρήση αντισηπτικών, τότε αυτό το άρθρο είναι εδώ για εσάς. Ανακαλύψτε τα αίτια, τα συμπτώματα, τους τρόπους πρόληψης και τις αποτελεσματικές θεραπείες για το έκζεμα χεριών και μάθετε πώς να επαναφέρετε την υγεία του δέρματός σας.

 

Έκζεμα Χεριών- τι είναι;

Το έκζεμα χεριών ανήκει στις χρόνιες φλεγμονώδεις παθήσεις του δέρματος και χαρακτηρίζεται από επαναλαμβανόμενα επεισόδια επιδείνωσης και ύφεσης. Πρόκειται για μία από τις πιο κοινές δερματικές παθήσεις, ιδιαίτερα σε επαγγελματικές ομάδες που εκτίθενται σε ερεθιστικούς ή αλλεργικούς παράγοντες. Υπάρχουν διάφοροι τύποι εκζέματος χεριών όπως:

    • Ερεθιστική δερματίτιδα: Προκαλείται από τη συχνή επαφή με ερεθιστικές ουσίες όπως είναι τα καθαριστικά, οι διαλύτες και τα σαπούνια. Αυτή η μορφή είναι η πιο συνηθισμένη και μπορεί να επιδεινωθεί από την υπερβολική χρήση αντισηπτικών και νερού.
    • Αλλεργική δερματίτιδα εξ επαφής: Εμφανίζεται όταν το δέρμα έρχεται σε επαφή με αλλεργιογόνα, όπως νικέλιο, λατέξ, καλλυντικά ή συγκεκριμένες χημικές ουσίες. Ακόμα και μικρές ποσότητες του αλλεργιογόνου μπορεί να προκαλέσουν έντονη αντίδραση.
    • Ατοπική Δερματίτιδα: Είναι πιο συχνή σε άτομα με ιστορικό αλλεργιών ή οικογενειακή προδιάθεση για ατοπικές παθήσεις, όπως αλλεργικό άσθμα, αλλεργική ρινίτιδα και αλλεργική επιπεφυκίτιδα.
    • Δυσιδρωσικό έκζεμα: Είναι μια οξεία και υποτροπιάζουσα μορφή εκζέματος που εμφανίζεται κυρίως στα δάχτυλα, στις παλάμες και στα πέλματα, με χαρακτηριστικές μικρές φυσαλίδες, έντονη φαγούρα και πιθανή ξηρότητα ή ρωγμές της επιδερμίδας.
    • Υπερκερατωσικό έκζεμα: Χαρακτηρίζεται από πάχυνση του δέρματος και ξηρότητα στις παλάμες. Συχνά προκαλεί ρωγμές, πόνο και είναι συχνότερο στους άνδρες.

 

Έκζεμα Χεριών- Αίτια

Το έκζεμα χεριών μπορεί να προκληθεί από πολλούς παράγοντες, οι οποίοι αλληλοεπιδρούν μεταξύ τους. Αυτοί οι παράγοντες μπορεί να είναι:

    • Επαγγελματική έκθεση: Επαγγέλματα όπως αυτά των υγειονομικών, καθαριστών, κομμωτών, μανικιουρίστ και εργαζομένων σε βιομηχανίες τροφίμων είναι ιδιαίτερα επιρρεπή στην εμφάνιση εκζέματος λόγω της συνεχούς έκθεσης σε νερό, χημικές ουσίες και αλλεργιογόνα.
    • Περιβαλλοντικές συνθήκες: Οι χαμηλές θερμοκρασίες, ο ξηρός αέρας και η αυξημένη υγρασία μπορεί να καταστρέψουν τον προστατευτικό φραγμό του δέρματος, επιδεινώνοντας την ξηρότητα και τον ερεθισμό, ειδικά σε άτομα που έχουν προδιάθεση για έκζεμα.
    • Συχνό πλύσιμο χεριών: Η υπερβολική χρήση σαπουνιών, καθαριστικών ή αντισηπτικών αλλά και του νερού καταστρέφει το φυσικό φραγμό λιπιδίων του δέρματος, καθιστώντας το ευάλωτο σε ερεθισμούς και λοιμώξεις.
    • Γενετική προδιάθεση: Το οικογενειακό ιστορικό αλλεργιών, άσθματος ή εκζέματος αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης της πάθησης.
    • Αλλεργιογόνα: Ορισμένες ουσίες, όπως τα καλλυντικά, το νικέλιο, τα φάρμακα ή ακόμα και τα φυσικά υλικά (όπως το latex), μπορούν να προκαλέσουν αλλεργικές αντιδράσεις.
    • Αυτοάνοσες διαταραχές: Σε ορισμένες περιπτώσεις, το έκζεμα μπορεί να σχετίζεται με διαταραχές του ανοσοποιητικού συστήματος, που κάνουν το δέρμα πιο επιρρεπές σε φλεγμονές.

 

Έκζεμα Χεριών- Συμπτώματα

Το έκζεμα χεριών εκδηλώνεται με διαφορετικούς τρόπους ανάλογα με τη σοβαρότητα και τον τύπο της πάθησης. Τα πιο συχνά συμπτώματα είναι:

    • Ξηρότητα και τραχύτητα: Το δέρμα γίνεται σκληρό, ξηρό και ευαίσθητο, στη ράχη των χεριών, στις παλάμες και ανάμεσα στα δάχτυλα.
    • Ερυθρότητα και φλεγμονή: Οι πληγείσες περιοχές γίνονται κόκκινες, θερμές και ερεθισμένες.
    • Φαγούρα: Η φαγούρα μπορεί να είναι έντονη και συχνά οδηγεί σε ξύσιμο, το οποίο επιδεινώνει την κατάσταση.
    • Ρωγμές και φουσκάλες: Σε προχωρημένες περιπτώσεις, το δέρμα μπορεί να εμφανίσει ρωγμές, πληγές ή φυσαλίδες γεμάτες υγρό, αυξάνοντας τον κίνδυνο μόλυνσης.
    • Αίσθηση καψίματος: Οι ασθενείς συχνά περιγράφουν αίσθηση καψίματος στις πληγείσες περιοχές, ιδιαίτερα μετά την επαφή με ερεθιστικούς παράγοντες.

Η σοβαρότητα των συμπτωμάτων μπορεί να ποικίλλει από ήπιες περιπτώσεις που βελτιώνονται με ενυδάτωση, έως σοβαρές που απαιτούν ιατρική παρέμβαση.

 

Έκζεμα Χεριών- Διάγνωση

Η διάγνωση του εκζέματος γίνεται από εξειδικευμένο δερματολόγο μέσω μιας ολοκληρωμένης διαδικασίας που περιλαμβάνει:

    • Ιατρικό ιστορικό: Ο δερματολόγος θα εξετάσει το ιστορικό του ασθενούς, συμπεριλαμβανομένων αλλεργιών, επαγγελματικής έκθεσης και γενετικής προδιάθεσης.
    • Φυσική εξέταση: Κατά την κλινική εξέταση, θα διαπιστώσει σημεία και συμπτώματα, όπως ο κνησμός, η ξηρότητα, η ερυθρότητα, οι φυσαλίδες ή οι ρωγμές στο δέρμα.
    • Δερματικά τεστ: Εξετάσεις όπως το patch test (δοκιμασίες επικόλλησης) μπορούν να βοηθήσουν στον εντοπισμό συγκεκριμένων αλλεργιογόνων που προκαλούν το πρόβλημα.
    • Βιοψία δέρματος: Σε σπάνιες περιπτώσεις, ο γιατρός μπορεί να προτείνει βιοψία για την εξακρίβωση της διάγνωσης.

 

Έκζεμα Χεριών- Θεραπεία 

Η θεραπεία μπορεί να είναι εξατομικευμένη, ανάλογα με τη σοβαρότητα της κατάστασης. Οι πιο κοινές μέθοδοι περιλαμβάνουν:

    • Τοπικά κορτικοστεροειδή: Χρησιμοποιούνται για την καταπολέμηση της φλεγμονής και του κνησμού (φαγούρας). Είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικά για τις οξείες φάσεις του εκζέματος.
    • Ενυδατικά σκευάσματα: Καθημερινή χρήση ενυδατικών κρεμών για την αποκατάσταση του φυσικού φραγμού του δέρματος.
    • Ανοσοκατασταλτικά φάρμακα: Σε σοβαρές περιπτώσεις, φάρμακα όπως τα tacrolimus και pimecrolimus μπορούν να μειώσουν την ανοσολογική αντίδραση του δέρματος.
    • Φωτοθεραπεία: Η χρήση UVB ακτινοβολίας είναι μια λύση για ασθενείς με σοβαρά ή επίμονα συμπτώματα.
    • Αντιβιοτικά ή αντιμυκητιασικά: Σε περιπτώσεις δευτερογενούς μόλυνσης, μπορεί να χορηγηθούν αντιμικροβιακές αγωγές.

 

Έκζεμα Χεριών- Πρόληψη

Η πρόληψη είναι ουσιαστική για τη μείωση της συχνότητας των επεισοδίων και την προστασία του δέρματος. Συνιστώνται τα εξής:

    • Χρήση προστατευτικών γαντιών: Προτιμήστε γάντια χωρίς latex και χρησιμοποιήστε βαμβακερά γάντια κάτω από τα γάντια εργασίας για μεγαλύτερη προστασία, ειδικά αν τα φοράτε για μεγάλο χρονικό διάστημα. Τα γάντια μιας χρήσης δεν πρέπει να επαναχρησιμοποιούνται. Τα προστατευτικά γάντια θα πρέπει να διατηρούνται στεγνά στο εσωτερικό, καθ’ όλη τη διάρκεια χρήσης τους.
    • Κατάλληλη ενυδάτωση: Εφαρμόζετε ενυδατική κρέμα πολλές φορές την ημέρα και ιδιαίτερα μετά την εργασία και πριν την κατάκλιση. Επίσης,  αμέσως μετά το πλύσιμο των χεριών, αφού τα στεγνώσετε καλά, για να κλειδώσετε την υγρασία.
    • Αποφυγή αλλεργιογόνων: Ελέγχετε τα προϊόντα που χρησιμοποιείτε για πιθανές αλλεργιογόνες ουσίες, όπως άρωμα ή χημικά.
    • Μείωση χρήσης καθαριστικών: Χρησιμοποιήστε ήπια σαπούνια και καθαριστικά που δεν προκαλούν ερεθισμό. Αποφύγετε τα αντισηπτικά χεριών σε οποιαδήποτε μορφή (υγρό, τζελ, μαντηλάκια).
    • Ελαχιστοποίηση της έκθεσης στο νερό: Περιορίστε τη συχνότητα του πλυσίματος των χεριών και χρησιμοποιήστε χλιαρό νερό αντί για ζεστό ή πολύ κρύο.
    • Αποφύγετε να φοράτε κοσμήματα και δαχτυλίδια στα χέρια όταν κάνετε δουλειές όπου τα χέρια σας θα είναι βρεγμένα.

 

Συχνές Ερωτήσεις

Είναι μεταδοτικό το έκζεμα χεριών;

Όχι, το έκζεμα χεριών δεν μεταδίδεται από άτομο σε άτομο.

Το έκζεμα χεριών, μπορεί να επανέλθει μετά τη θεραπεία;

    Ναι, ειδικά αν συνεχίσετε να εκτίθεστε στους παράγοντες που το προκαλούν.

Επηρεάζει η διατροφή το έκζεμα;

Δεν υπάρχει ισχυρή βιβλιογραφική ένδειξη που να δείχνει συσχέτιση του εκζέματος των χεριών με την κατανάλωση κάποιου τροφίμου. Όμως, τρόφιμα όπως είναι η τομάτα ή οι μπάμιες μπορούν να προκαλέσουν έκζεμα, όχι λόγω κατανάλωσής τους αλλά λόγω δερματικής επαφής με αυτά.

Πότε πρέπει να απευθυνθώ σε δερματολόγο;

Αν τα συμπτώματα δεν υποχωρούν ή επιδεινώνονται παρά τη χρήση ενυδατικών και αποφυγής ερεθιστικών ουσιών.

 

 

Αν τα χέρια σας υποφέρουν από τα συμπτώματα του εκζέματος και αναζητάτε μια λύση που πραγματικά λειτουργεί, είμαστε εδώ για να σας βοηθήσουμε. Μην αφήνετε το έκζεμα να περιορίζει την καθημερινότητά σας – επαναφέρετε την υγεία και την άνεση στα χέρια σας με τη σωστή φροντίδα. Επικοινωνήστε μαζί μας τώρα!

 

 

 

Δρ. Βασιλική Παπαγεωργίου, Δερματολόγος–Αφροδισιολόγος, MD, MSc

Πτυχιούχος Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών

Εξωτερική Συνεργάτης Νοσοκομείου “Ανδρέας Συγγρός”

Master of Science Πανεπιστημίου Στρασβούργου

Τ. Ιατρός Πανεπιστημιακών Νοσοκομείων Lyon

Μετεκπαιδευθείσα στην Παθολογία και Χειρουργική Όνυχος στα Πανεπιστημιακά Νοσοκομεία Brugmann και Saint-Pierre Βρυξελλών

 

Προυσιωτίσσης 27, Αγρίνιο (έναντι γηπέδου Παναιτωλικού). Τηλέφωνα επικοινωνίας: 2641307215 και 6937119603

smigmatorroiki-dermatitida-sybtomata-kai-therapeia.jpg
Δερματολογία

Σμηγματορροϊκή Δερματίτιδα: Συμπτώματα και Θεραπεία

17 Νοεμβρίου, 2024

Αντιμετωπίζετε ερυθρότητα, απολέπιση ή φαγούρα σε περιοχές όπως είναι το τριχωτό της κεφαλής, το πρόσωπο ή άλλα σημεία με αυξημένη λιπαρότητα; Τότε ίσως πάσχετε από σμηγματορροϊκή δερματίτιδα, μια κοινή αλλά συχνά ενοχλητική δερματοπάθεια. 

Μάθετε για τα αίτια και τους παράγοντες που πυροδοτούν την σμηγματορροϊκή δερματίτιδα, τα συμπτώματα και πώς να τα αναγνωρίσετε, καθώς και για τις διαθέσιμες θεραπείες. Ανακαλύψτε επίσης χρήσιμες συμβουλές πρόληψης που θα σας βοηθήσουν να μειώσετε την επανεμφάνιση των συμπτωμάτων. 

 

Τι είναι η Σμηγματορροϊκή Δερματίτιδα;

Η σμηγματορροϊκή δερματίτιδα αποτελεί μια χρόνια δερματική πάθηση που επηρεάζει κυρίως περιοχές του δέρματος με υψηλή συγκέντρωση σμηγματογόνων αδένων, όπως το πρόσωπο, το τριχωτό της κεφαλής και το στήθος. Χαρακτηρίζεται από ερυθρότητα, απολέπιση και σε ορισμένες περιπτώσεις, κνησμό (φαγούρα). Αν και δεν είναι μεταδοτική ή επικίνδυνη, μπορεί να επηρεάσει σημαντικά την ποιότητα ζωής όσων υποφέρουν από αυτήν. Η πάθηση εμφανίζεται τόσο σε βρέφη, όπου είναι γνωστή ως “νινίδα”, όσο και σε ενήλικες, συχνά με περιόδους ύφεσης και έξαρσης.

 

Σμηγματορροϊκή Δερματίτιδα- Αίτια

Τα ακριβή αιτία της σμηγματορροϊκής δερματίτιδας παραμένουν ασαφή. Ωστόσο, πολλαπλοί αιτιολογικοί παράγοντες δρουν σε συνδυασμό, προκαλώντας την εμφάνιση και την επιδείνωση της πάθησης. Οι κυριότεροι από αυτούς είναι:

    • Υπερβολική παραγωγή σμήγματος: Το σμήγμα είναι το φυσικό έλαιο του δέρματος, το οποίο σε υπερβολική ποσότητα δημιουργεί ιδανικές συνθήκες για την ανάπτυξη μικροοργανισμών, όπως ο μύκητας Malassezia.

 

    • Παρουσία του μύκητα Malassezia: Αυτός ο μικροοργανισμός ανήκει στη φυσιολογική χλωρίδα του δέρματος, αλλά όταν υπάρχει σε υπερβολική συγκέντρωση, μπορεί να προκαλέσει φλεγμονώδη αντίδραση στο δέρμα, συμβάλλοντας στα συμπτώματα της πάθησης.

 

    • Γενετική προδιάθεση: Άτομα με οικογενειακό ιστορικό σμηγματορροϊκής δερματίτιδας έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να εμφανίσουν την πάθηση, κάτι που υποδηλώνει τη σημασία της κληρονομικότητας.

 

    • Ορμονικές αλλαγές: Οι μεταβολές στα επίπεδα των ορμονών, όπως κατά την εφηβεία, την εγκυμοσύνη ή την εμμηνόπαυση, μπορούν να επηρεάσουν την παραγωγή σμήγματος και να επιδεινώσουν την πάθηση.

 

    • Εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα: Άτομα με νοσήματα που καταστέλλουν το ανοσοποιητικό τους σύστημα, όπως HIV/AIDS ή καρκίνος, είναι πιο ευάλωτα.

 

    • Νευρολογικές και ψυχιατρικές παθήσεις: Η νόσος του Πάρκινσον και άλλες νευρολογικές διαταραχές συνδέονται συχνά με υψηλότερη συχνότητα εμφάνισης της σμηγματορροϊκής δερματίτιδας, πιθανώς λόγω αλλαγών στη λειτουργία των σμηγματογόνων αδένων ή στη χλωρίδα του δέρματος.

 

    • Περιβαλλοντικοί παράγοντες: Η ξηρότητα του αέρα, το κρύο και οι καιρικές συνθήκες γενικά μπορεί να επιδεινώσουν τα συμπτώματα, ενώ η υπερβολική ζέστη ή η υγρασία μπορεί επίσης να συμβάλλουν στην ανάπτυξη του μύκητα Malassezia.

 

    • Στρες: Το άγχος μπορεί να πυροδοτήσει φλεγμονώδεις αντιδράσεις στο δέρμα, αυξάνοντας την πιθανότητα εξάρσεων.

 

    • Κακή φροντίδα του δέρματος: Η χρήση ακατάλληλων καλλυντικών, που φράζουν τους πόρους ή προκαλούν ερεθισμό, μπορεί να συμβάλλει στην εμφάνιση της πάθησης.

 

    • Διατροφικές ελλείψεις: Η έλλειψη βιταμινών και μετάλλων, όπως η βιταμίνη Β7 (βιοτίνη) και ο ψευδάργυρος, μπορεί να συμβάλει στην εμφάνιση της σμηγματορροϊκής δερματίτιδας. Η βιοτίνη είναι απαραίτητη για τη διατήρηση της υγείας του δέρματος και των τριχών, ενώ ο ψευδάργυρος έχει αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες και βοηθά στην καταπολέμηση μικροβιακών παραγόντων. Η έλλειψή τους μπορεί να οδηγήσει σε εξασθένηση του δερματικού φραγμού, κάνοντας το δέρμα πιο επιρρεπές σε φλεγμονές και ερεθισμούς.

 

Σμηγματορροϊκή Δερματίτιδα- Συμπτώματα 

Τα πιο συχνά συμπτώματα περιλαμβάνουν:

    • Απολέπιση: Κιτρινωπές ή λευκές φολίδες που εμφανίζονται σε λιπαρό δέρμα.
    • Ερυθρότητα: Ερεθισμός και κοκκινίλα στις προσβεβλημένες περιοχές.
    • Φαγούρα: Ποικίλης έντασης, που μπορεί να επιδεινωθεί με το ξύσιμο.
    • Ξηρότητα ή λιπαρότητα: Ανάλογα με το άτομο, το δέρμα μπορεί να φαίνεται ξηρό ή λιπαρό.

Οι περιοχές που προσβάλλονται συχνότερα περιλαμβάνουν:

    • Το τριχωτό της κεφαλής (προκαλώντας πιτυρίδα).
    • Τη γραμμή των μαλλιών, τα φρύδια και τις βλεφαρίδες.
    • Τα πλάγια της μύτης και πίσω από τα αυτιά.
    • Το στήθος και την πλάτη.

 

Ποια άτομα επηρεάζει συχνότερα;

Η σμηγματορροϊκή δερματίτιδα επηρεάζει συγκεκριμένες ομάδες πληθυσμού. Στα βρέφη, εκδηλώνεται συχνά ως “νινίδα” στο τριχωτό της κεφαλής, ένα φαινόμενο που παρατηρείται κυρίως κατά τους πρώτους μήνες της ζωής τους. Στους ενήλικες, οι άνδρες παρουσιάζουν μεγαλύτερη προδιάθεση σε σχέση με τις γυναίκες, ενώ η πάθηση είναι πιο κοινή σε άτομα ηλικίας 30-60 ετών. Τα άτομα με λιπαρό δέρμα, καθώς και όσοι έχουν εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα, όπως πάσχοντες από HIV ή άτομα με νευρολογικές παθήσεις όπως η νόσος του Πάρκινσον, είναι ιδιαίτερα ευάλωτα.

 

Σμηγματορροϊκή Δερματίτιδα- Διάγνωση

Η διάγνωση της σμηγματορροϊκής δερματίτιδας γίνεται συνήθως από δερματολόγο μέσω κλινικής εξέτασης. Σε σπάνιες περιπτώσεις, μπορεί να χρειαστεί:

    • Δερματική βιοψία: Για να αποκλειστούν άλλες παθήσεις, όπως ψωρίαση ή έκζεμα.
    • Καλλιέργεια: Για την ανίχνευση παθογόνων μικροοργανισμών.

 

Σμηγματορροϊκή Δερματίτιδα- Θεραπεία

Η θεραπεία της σμηγματορροϊκής δερματίτιδας στοχεύει στην ανακούφιση των συμπτωμάτων, την αποκατάσταση της υγείας του δέρματος και την πρόληψη εξάρσεων. Οι θεραπευτικές προσεγγίσεις περιλαμβάνουν:

Τοπικές θεραπείες

    • Αντιμυκητιασικά προϊόντα: Σαμπουάν, κρέμες ή αφροί που περιέχουν κετοκοναζόλη, σελήνιο, πυριθειόνη ψευδαργύρου ή κυκλοπιροξ παρέχουν ανακούφιση από τα συμπτώματα μειώνοντας τον πληθυσμό του μύκητα Malassezia.
    • Κορτικοστεροειδή: Σε μορφή κρέμας ή λοσιόν, μειώνουν τη φλεγμονή και την ερυθρότητα. Η χρήση τους πρέπει να γίνεται υπό ιατρική επίβλεψη για την αποφυγή παρενεργειών.
    • Ανοσοτροποποιητικά: Σκευάσματα όπως τακρόλιμους και πιμεκρόλιμους χρησιμοποιούνται σε περιπτώσεις όπου τα κορτικοστεροειδή δεν είναι κατάλληλα ή κατά τη διακοπή τους.
    • Κερατολυτικά: Σε περιπτώσεις όπου η απολέπιση είναι έντονη, χρήση τέτοιων σκευασμάτων μπορεί να βελτιώσει την υφή του δέρματος και να βελτιστοποιήσει την αποτελεσματικότητα της θεραπείας.

 

Καθημερινή φροντίδα

    • Απαλά καθαριστικά: Η χρήση ήπιων καθαριστικών προϊόντων χωρίς άρωμα βοηθά στη διατήρηση της ισορροπίας του δέρματος.
    • Ενυδάτωση: Ελαφριές κρέμες και τζελ χωρίς κορτιζόνη, χωρίς αρώματα μπορούν να διατηρούν το δέρμα ενυδατωμένο. Ανάλογα με τον τύπο του δέρματός σας, ο δερματολόγος σας θα σας συστήσει κάποια κρέμα που να ρυθμίζει την έκκριση του σμήγματος, να ενυδατώνει και να διατηρεί το αποτέλεσμα της θεραπείας με τις φαρμακευτικές κρέμες.

Η επιλογή της κατάλληλης θεραπείας εξαρτάται από τη σοβαρότητα της πάθησης και την ανταπόκριση του ατόμου στις θεραπείες. Συνιστάται η συμβουλή δερματολόγου για την εξατομίκευση της θεραπευτικής προσέγγισης.

 

Σμηγματορροϊκή Δερματίτιδα- Πρόληψη

Παρότι δεν υπάρχει τρόπος να προληφθεί πλήρως η σμηγματορροϊκή δερματίτιδα, μπορείτε να μειώσετε την πιθανότητα έξαρσης με τα παρακάτω:

    • Τακτική υγιεινή: Καθαρίστε καθημερινά τις ευαίσθητες περιοχές με ήπιο καθαριστικό.
    • Ενυδάτωση: Χρησιμοποιήστε προϊόντα χωρίς λιπαρά που ενυδατώνουν το δέρμα.
    • Αποφυγή ερεθιστικών παραγόντων: Αποφύγετε προϊόντα με αλκοόλ ή άρωμα.
    • Διαχείριση του στρες: Χαλαρωτικές δραστηριότητες, όπως γιόγκα και διαλογισμός, μπορούν να βοηθήσουν.

 

Συχνές Ερωτήσεις

Μπορεί να θεραπευτεί πλήρως η σμηγματορροϊκή δερματίτιδα;

Η σμηγματορροϊκή δερματίτιδα είναι χρόνια πάθηση με περιόδους ύφεσης και έξαρσης. Δεν υπάρχει θεραπεία ίασης, αλλά,  με τη σωστή φροντίδα, τα συμπτώματα μπορούν να ελεγχθούν αποτελεσματικά.

Ποια είναι η διαφορά μεταξύ σμηγματορροϊκής δερματίτιδας και ψωρίασης;

Η ψωρίαση χαρακτηρίζεται από πιο παχιές, ασημόχρωμες φολίδες και μπορεί να επηρεάζει και άλλα μέρη του σώματος, όπως οι αρθρώσεις.

Τα σαμπουάν για την πιτυρίδα βοηθούν;

Ναι, ειδικά εκείνα που περιέχουν αντιμυκητιασικά συστατικά.

Επηρεάζει η διατροφή τη σμηγματορροϊκή δερματίτιδα;

Ναι, μια διατροφή πλούσια σε φρούτα και φτωχή σε λιπαρά μπορεί να βοηθήσει.

 

Η σμηγματορροϊκή δερματίτιδα μπορεί να είναι ενοχλητική αλλά με τη σωστή φροντίδα και την καθοδήγηση ενός εξειδικευμένου δερματολόγου, μπορείτε να ανακτήσετε την υγεία και την άνεση της επιδερμίδας σας. Επισκεφθείτε το δερματολογικό μας ιατρείο για μια εξατομικευμένη διάγνωση και θεραπεία και ανακαλύψτε τις πιο σύγχρονες και αποτελεσματικές μεθόδους αντιμετώπισης. Ξεκινήστε σήμερα το ταξίδι για μια υγιή, λαμπερή επιδερμίδα!

 

 

 

Δρ. Βασιλική Παπαγεωργίου, Δερματολόγος–Αφροδισιολόγος, MD, MSc

Πτυχιούχος Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών

Εξωτερική Συνεργάτης Νοσοκομείου “Ανδρέας Συγγρός”

Master of Science Πανεπιστημίου Στρασβούργου

Τ. Ιατρός Πανεπιστημιακών Νοσοκομείων Lyon

Μετεκπαιδευθείσα στην Παθολογία και Χειρουργική Όνυχος στα Πανεπιστημιακά Νοσοκομεία Brugmann και Saint-Pierre Βρυξελλών

 

Προυσιωτίσσης 27, Αγρίνιο (έναντι γηπέδου Παναιτωλικού). Τηλέφωνα επικοινωνίας: 2641307215 και 6937119603

2o-diethnes-synedrio-dermatologias-afrodisiologias.jpg
Ενημέρωση

2ο Διεθνές Συνέδριο Δερματολογίας & Αφροδισιολογίας 

3 Νοεμβρίου, 2024

Η Δερματολόγος – Αφροδισιολόγος Βασιλική Χρ. Παπαγεωργίου είχε την τιμή να συμμετάσχει ως ομιλήτρια στο 2ο Διεθνές Συνέδριο Δερματολογίας & Αφροδισιολογίας που πραγματοποιήθηκε από τις 30 Οκτωβρίου έως 03 Νοεμβρίου 2024 στην Αθήνα.

Το 2ο Διεθνές Συνέδριο Δερματολογίας & Αφροδισιολογίας που συνδιοργάνωσε η Ελληνική Δερματολογική και Αφροδισιολογική Εταιρεία με τη Δερματολογική και Αφροδισιολογική Εταιρεία Κύπρου, συγκέντρωσε κορυφαίους επιστήμονες από την Ελλάδα και την Κύπρο. Eστιάζοντας σε νέες τάσεις και προσεγγίσεις στη διάγνωση και θεραπεία δερματικών παθήσεων, ανέδειξε σύγχρονες θεραπευτικές προσεγγίσεις σε τομείς όπως είναι, η αισθητική δερματολογία, η επεμβατική δερματολογία καθώς και στις τελευταίες εξελίξεις που αφορούν αυτοάνοσα και αυτοφλεγμονώδη δερματολογικά νοσήματα.

 

 

«Κλινική εικόνα και τοπικές. Συστηματικές θεραπείες ομαλού λειχήνα ονύχων»

Το Διεθνές Συνέδριο Δερματολογίας & Αφροδισιολογίας αποτελεί κάθε χρόνο κορυφαίο γεγονός στον χώρο της Δερματολογίας και Αφροδισιολογίας. Με διακεκριμένους ειδικούς από την Ελλάδα και την Κύπρο, οι συμμετέχοντες παρακολούθησαν εξειδικευμένες διαλέξεις και workshops με στόχο την εμβάθυνση σε καινοτόμες θεραπείες και τεχνικές διάγνωσης. 

Η Δερματολόγος- Αφροδισιολόγος Βασιλική Χρ. Παπαγεωργίου, με εμπειρία και εξειδίκευση στην Παθολογία και Χειρουργική Όνυχος, στο διεθνώς αναγνωρισμένο κέντρο αριστείας στον τομέα αυτό, των νοσοκομείων Saint-Pierre και Brugmann στις Βρυξέλλες, συμμετείχε για ακόμη μια χρονιά στο Διεθνές Συνέδριο Δερματολογίας & Αφροδισιολογίας.

Η ομιλία της με θέμα: «Κλινική εικόνα και τοπικές. Συστηματικές θεραπείες ομαλού λειχήνα ονύχων», ανέδειξε τη σημασία της ακριβούς διάγνωσης και των σύγχρονων θεραπευτικών επιλογών που υποστηρίζουν την ανακούφιση των συμπτωμάτων και την οριστική αντιμετώπιση του ομαλού λειχήνα όνυχος, με έμφαση στις εξατομικευμένες θεραπείες.

Ο ομαλός λειχήνας όνυχος είναι μια καλοήθης χρόνια δερματοπάθεια που επηρεάζει τα νύχια των χεριών και των ποδιών. Προκαλεί χαρακτηριστικές αλλαγές όπως επιμήκεις γραμμώσεις, λέπτυνση της ονυχαίας πλάκας και, σε προχωρημένα στάδια, πάχυνση του επωνυχίου (πτερύγιο) και σπάσιμο της ονυχαίας πλάκας ή ακόμα και ολική απώλεια του νυχιού (ανωνυχία). Η αιτιολογία παραμένει ασαφής, αλλά θεωρείται ότι εμπλέκονται αυτοφλεγμονώδεις αντιδράσεις. Η θεραπεία περιλαμβάνει τοπικά και συστηματικά κορτικοστεροειδή, ρετινοειδή και άλλα φάρμακα για την ανακούφιση και την επιβράδυνση της βλάβης.

Μέσα από μια συνδυαστική προσέγγιση τοπικών και συστηματικών μεθόδων, η Δρ. Βασιλική Παπαγεωργίου παρουσίασε νέες προοπτικές για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών. 

 

2o diethnes synedrio dermatologias afrodisiologias Papageorgiou Vasiliki
Ομιλία της Δρ. Βασιλικής Παπαγεωργίου

 

 

Επιτυχής ολοκλήρωση του 2ου Διεθνούς Συνεδρίου Δερματολογίας & Αφροδισιολογίας: Ένα βήμα μπροστά για την Δερματολογία!

Στο 2ο Διεθνές Συνέδριο Δερματολογίας & Αφροδισιολογίας, το οποίο ολοκληρώθηκε με μεγάλη επιτυχία, δόθηκε η ευκαιρία στους συμμετέχοντες να έρθουν σε επαφή με τις πλέον σύγχρονες εξελίξεις και επιστημονικές μεθόδους στον χώρο της Δερματολογίας και Αφροδισιολογίας. Το πλούσιο και καινοτόμο πρόγραμμα, που περιλάμβανε διαλέξεις κορυφαίων επιστημόνων, ειδικά εργαστήρια και hands-on workshops, κατέδειξε τη σπουδαιότητα της διεπιστημονικής συνεργασίας και της ανοιχτής ανταλλαγής γνώσεων.

Η συμμετοχή και οι παρουσιάσεις Ελλήνων και ξένων ειδικών, οι ομιλίες καταξιωμένων ομογενών Δερματολόγων καθώς και τα δορυφορικά συμπόσια φαρμακευτικών εταιρειών, συνέβαλαν στην περαιτέρω κατανόηση και βελτίωση των θεραπευτικών πρακτικών. Οι ενότητες του συνεδρίου δεν περιορίστηκαν μόνο σε αμιγώς κλινικά θέματα αλλά κάλυψαν και πρωτοποριακές εφαρμογές στην αισθητική δερματολογία και τις επεμβατικές τεχνικές, προσφέροντας στους νέους συναδέλφους την ευκαιρία να εμπλουτίσουν τις δεξιότητές τους.

Η συμμετοχή της Δερματολόγου – Αφροδισιολόγου Βασιλικής Παπαγεωργίου ως ομιλήτριας σε ένα τόσο σημαντικό επιστημονικό γεγονός, υπογραμμίζει τη συνεχή αφοσίωσή της για την προαγωγή της επιστήμης και την αναβάθμιση των ιατρικών πρακτικών στον τομέα της Δερματολογίας και Αφροδισιολογίας.

 

 

 

 

Δρ. Βασιλική Παπαγεωργίου, Δερματολόγος–Αφροδισιολόγος, MD, MSc

Πτυχιούχος Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών

Εξωτερική Συνεργάτης Νοσοκομείου “Ανδρέας Συγγρός”

Master of Science Πανεπιστημίου Στρασβούργου

Τ. Ιατρός Πανεπιστημιακών Νοσοκομείων Lyon

Μετεκπαιδευθείσα στην Παθολογία και Χειρουργική Όνυχος στα Πανεπιστημιακά Νοσοκομεία Brugmann και Saint-Pierre Βρυξελλών

 

Προυσιωτίσσης 27, Αγρίνιο (έναντι γηπέδου Παναιτωλικού). Τηλέφωνα επικοινωνίας: 2641307215 και 6937119603

psoriasi-sybtomata-diagnosi-kai-therapeia-1200x675.jpg
Δερματολογία

Ψωρίαση: Συμπτώματα, Διάγνωση και Θεραπεία

22 Σεπτεμβρίου, 2024

Η ψωρίαση είναι μία χρόνια, αυτοάνοση – αυτοφλεγμονώδης δερματολογική πάθηση που επηρεάζει εκατομμύρια ανθρώπους σε παγκόσμιο επίπεδο. Τα συμπτώματά της περιλαμβάνουν την εμφάνιση ερυθρών, φλεγμονωδών πλακών στο δέρμα οι οποίες καλύπτονται από ασημένιες φολίδες.

Η ψωρίαση μπορεί να επηρεάσει οποιοδήποτε σημείο του σώματος, όπως το τριχωτό της κεφαλής, τα γόνατα, τους αγκώνες και τα νύχια, ενώ συχνά συνοδεύεται από κνησμό ή ακόμα και πόνο. Η αντιμετώπισή της είναι σημαντική τόσο για την βελτίωση της ποιότητας ζωής του ατόμου όσο και για την αποτροπή περαιτέρω επιπλοκών. Σε αυτό το άρθρο θα αναλύσουμε τι είναι η ψωρίαση, τα αίτια, τα συμπτώματα καθώς και τις πλέον σύγχρονες διθέσιμες θεραπείες.

 

Ψωρίαση – Τι είναι;

Η ψωρίαση είναι μία αυτοάνοση ασθένεια που προκαλεί την υπερβολική ανάπτυξη των κυττάρων του δέρματος. Σε φυσιολογικές συνθήκες, τα δερματικά κύτταρα αναπτύσσονται και αποβάλλονται περίπου κάθε 28 ημέρες. Όμως στην ψωρίαση, η διαδικασία αυτή επιταχύνεται σημαντικά με αποτέλεσμα τη συσσώρευση κυττάρων στην επιφάνεια του δέρματος δημιουργώντας τις χαρακτηριστικές πλάκες ψωρίασης. Συγκεκριμένα, υπολογίζεται ότι τα κύτταρα της επιδερμίδας (τα κερατινοκύτταρα) πολλαπλασιάζονται με 10πλάσιο ρυθμό σε σχέση με το φυσιολογικό.

Επηρεάζει περίπου το 2-3% του παγκόσμιου πληθυσμού ενώ εμφανίζεται συχνότερα στους Καυκάσιους. Εμφανίζεται σε άτομα  οποιαδήποτε ηλικίας αλλά συνήθως διαγιγνώσκεται για πρώτη φορά είτε στην ηλικία 15-25 ετών, είτε 55-60 ετών.

 

Ψωρίαση – Αίτια

Η ψωρίαση θεωρείται αυτοάνοσο – αυτοφλεγμονώδες νόσημα δεδομένου ότι οφείλεται σε δυσλειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος. Συγκεκριμένα, τα Τ-λεμφοκύτταρα, τα οποία φυσιολογικά προστατεύουν το σώμα από λοιμώξεις, ενεργοποιούνται λανθασμένα προκαλώντας φλεγμονώδη αντίδραση στο δέρμα και ταχύτερη αναπαραγωγή των κυττάρων του δέρματος.

Παράγοντες που μπορεί να πυροδοτήσουν την εκδήλωση ή την επιδείνωση της ψωρίασης περιλαμβάνουν:

    • Γενετική προδιάθεση: Τα άτομα με συγγενείς που πάσχουν από ψωρίαση έχουν αυξημένες πιθανότητες να αναπτύξουν τη νόσο.
    • Στρες: Το σωματικό ή συναισθηματικό άγχος μπορεί να προκαλέσει έξαρση των συμπτωμάτων.
    • Λοιμώξεις: Ορισμένες λοιμώξεις, όπως αυτές που οφείλονται στον στρεπτόκοκκο μπορούν να πυροδοτήσουν την εκδήλωση της ψωρίασης, ιδιαίτερα στους νεότερους ασθενείς.
    • Ορμονικές αλλαγές: Οι ορμονικές αλλαγές όπως είναι η εγκυμοσύνη ή η εμμηνόπαυση μπορεί να επηρεάσουν την πορεία της νόσου.
    • Κλιματολογικοί παράγοντες: Το κρύο και η ξηρότητα του αέρα μπορεί να επιδεινώσουν την κατάσταση.
    • Ορισμένα φάρμακα: Ορισμένα φάρμακα, όπως τα β-αναστολείς και το λίθιο ή η απότομη διακοπή κορτικοστεροειδών μπορεί να προκαλέσουν έξαρση των συμπτωμάτων.
    • Κάπνισμα και αλκοόλ: θεωρούνται επιβαρυντικοί παράγοντες.
    • Τραυματισμός: Επί τραυματισμού του δέρματος είναι δυνατόν να εμφανιστεί στην περιοχή αυτή μία νέα ψωριασική βλάβη. Το φαινόμενο αυτό ονομάζεται Koebner.

 

Ψωρίαση – Συμπτώματα

Τα κύρια συμπτώματα της ψωρίασης περιλαμβάνουν:

      • Ερυθρές, επηρμένες πλάκες στο δέρμα με ασημένιες φολίδες.
      • Ξηρό και σκασμένο δέρμα που μπορεί να ματώνει.
      • Φλύκταινες (σπυράκια με πύον) κυρίως στις παλάμες και τα πέλματα.
      • Κνησμός, πόνος ή αίσθημα καψίματος στις προσβεβλημένες περιοχές.
      • Πάχυνση ή αλλοιώσεις στα νύχια, όπως αποχρωματισμός ή ονυχόλυση.
      • Δυσκαμψία στις αρθρώσεις, σε περιπτώσεις ψωριασικής αρθρίτιδας.

Τα συμπτώματα μπορεί να κυμαίνονται από ήπια έως σοβαρά, μπορεί να αφορούν μικρή ή μεγάλη έκταση του δέρματος και συχνά εμφανίζονται με περιόδους έξαρσης και ύφεσης.

 

Διάγνωση

Η διάγνωση της ψωρίασης βασίζεται κυρίως στην κλινική εξέταση από έναν δερματολόγο. Στις περισσότερες περιπτώσεις η ψωρίαση είναι εύκολα αναγνωρίσιμη από τα χαρακτηριστικά σημάδια της στο δέρμα. Σε ορισμένες περιπτώσεις απαιτείται βιοψία δέρματος ώστε να αποκλειστούν άλλες δερματοπάθειες όπως είναι το έκζεμα ή οι μυκητιάσεις. Επιπρόσθετα, στην περίπτωση ύπαρξης συμπτωμάτων στις αρθρώσεις, μπορεί να χρειαστεί η εκτέλεση απεικονιστικών εξετάσεων ώστε να επιβεβαιωθεί η ψωριασική αρθρίτιδα.

 

Κατηγορίες

Η ψωρίαση διακρίνεται σε διάφορους τύπους καθένας από τους οποίους εμφανίζει διαφορετικά συμπτώματα και επηρεάζει διαφορετικές περιοχές του σώματος. Η σωστή κατηγοριοποίηση της ψωρίασης είναι σημαντική για τη διάγνωση και την επιλογή της κατάλληλης θεραπείας. Οι κύριες κατηγορίες ψωρίασης είναι:

 

Κατά πλάκας ψωρίαση (Plaque Psoriasis)

Η κατά πλάκας ψωρίαση είναι η πιο συχνή μορφή της νόσου και αντιπροσωπεύει περίπου το 80-90% των περιστατικών ψωρίασης.

      • Συμπτώματα: Εμφάνιση ερυθρών, φλεγμονωδών περιοχών στο δέρμα (πλάκες) οι οποίες καλύπτονται από ασημένιες φολίδες. Οι πλάκες συχνά συνοδεύονται από κνησμό και πόνο.
      • Περιοχές εμφάνισης: Συνήθως εμφανίζεται στους αγκώνες, τα γόνατα, το τριχωτό της κεφαλής και το κάτω μέρος της πλάτης. Ωστόσο είναι δυνατό να προσβάλει οποιοδήποτε σημείο του σώματος.
      • Σοβαρότητα: Η σοβαρότητα των συμπτωμάτων μπορεί να κυμαίνεται από ήπια έως πολύ έντονη, με πλάκες που καλύπτουν μεγάλες επιφάνειες του δέρματος.

 

Σταγονοειδής Ψωρίαση (Guttate Psoriasis)

Η σταγονοειδής ψωρίαση είναι πιο συχνή σε παιδιά και νεαρούς ενήλικες. Συχνά εμφανίζεται μετά από μια λοίμωξη όπως είναι η στρεπτοκοκκική φαρυγγίτιδα. Τα χαρακτηριστικά της περιλαμβάνουν:

      • Συμπτώματα: Μικρές «σταγονοειδείς» ερυθρές βλάβες που εμφανίζονται ξαφνικά στο δέρμα. Οι βλάβες είναι μικρότερες και λιγότερο παχιές από τις πλάκες της κατά πλάκας ψωρίασης.
      • Περιοχές εμφάνισης: Συνήθως επηρεάζει τον κορμό, τα άνω άκρα και τα πόδια.
      • Πρόγνωση: Η σταγονοειδής ψωρίαση μπορεί να υποχωρήσει μόνη της ή να εξελιχθεί σε χρόνια ψωρίαση.

 

Ανάστροφη Ψωρίαση (Inverse Psoriasis)

Η ανάστροφη ψωρίαση εμφανίζεται σε πτυχές του δέρματος και σε περιοχές όπου το δέρμα τρίβεται, όπως είναι οι μασχάλες, η βουβωνική χώρα και η ανατομική περιοχή κάτω από το στήθος.

      • Συμπτώματα: Εμφανίζονται λείες και ερυθρές περιοχές που δεν καλύπτονται από φολίδες σε αντίθεση με την κατά πλάκας ψωρίαση. Οι βλάβες είναι συχνά πιο υγρές και επώδυνες καθώς το τρίψιμο των περιοχών προκαλεί ερεθισμό.
      • Περιοχές εμφάνισης: Πτυχές του δέρματος, όπως οι μασχάλες, η βουβωνική χώρα και κάτω από το στήθος.
      • Συσχετιζόμενοι παράγοντες: Ενίοτε, η ανάστροφη ψωρίαση μπορεί να επιδεινωθεί από την εφίδρωση και την τριβή στις συγκεκριμένες περιοχές.

 

Φλυκταινώδης Ψωρίαση (Pustular Psoriasis)

Η φλυκταινώδης ψωρίαση είναι σπάνια και χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση φλυκταινών (σπυράκια με πύον) σε ερυθρό δέρμα. Μπορεί να είναι γενικευμένη ή να περιορίζεται σε ορισμένες περιοχές του σώματος.

      • Συμπτώματα: Φλύκταινες γεμάτες πύον εμφανίζονται σε φλεγμονώδες, ερυθρό δέρμα. Παρόλο που το πύον δεν είναι μολυσματικό, η κατάσταση μπορεί να είναι σοβαρή και επώδυνη.
      • Περιοχές εμφάνισης: Μπορεί να εμφανιστεί σε όλο το σώμα (γενικευμένη μορφή) ή σε συγκεκριμένες περιοχές, όπως τα χέρια και τα πόδια (εντοπισμένη μορφή).
      • Γενικευμένη μορφή: Η γενικευμένη μορφή της φλυκταινώδους ψωρίασης είναι σοβαρή και μπορεί να προκαλέσει πυρετό, ρίγη και κόπωση, καθώς και εκτεταμένη φλεγμονή του δέρματος.

 

Ερυθροδερμική Ψωρίαση (Erythrodermic Psoriasis)

Η ερυθροδερμική ψωρίαση είναι μια εξαιρετικά σπάνια και σοβαρή μορφή της ψωρίασης, η οποία μπορεί να είναι απειλητική για τη ζωή και απαιτεί άμεση ιατρική φροντίδα.

      • Συμπτώματα: Το δέρμα είναι πολύ λεπτό και ευαίσθητο στο μεγαλύτερο μέρος του σώματος. Το άτομο μπορεί να εμφανίσει και συστηματικά συμπτώματα, όπως πυρετό και κακουχία.
      • Επιπλοκές: Αυτή η μορφή της ψωρίασης μπορεί να προκαλέσει σοβαρές επιπλοκές, όπως απώλεια υγρών και πρωτεϊνών, πυρετό, αυξημένο κίνδυνο μολύνσεων.
      • Περιοχές εμφάνισης: Επηρεάζει το μεγαλύτερο μέρος ή ολόκληρο το σώμα, προκαλώντας έντονο πόνο και κνησμό.

 

Ψωριασική Αρθρίτιδα (Psoriatic Arthritis)

Η ψωριασική αρθρίτιδα είναι μια φλεγμονώδης μορφή αρθρίτιδας που συνδέεται με την ψωρίαση και μπορεί να εμφανιστεί πριν, κατά τη διάρκεια ή μετά την εκδήλωση των δερματικών βλαβών. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η αρθρίτιδα εκδηλώνεται αφού έχει εμφανιστεί η ψωρίαση. Περίπου το 30% των ατόμων με ψωρίαση θα αναπτύξουν ψωριασική αρθρίτιδα, ενώ ένα μικρό ποσοστό ασθενών μπορεί να μην εμφανίσει ποτέ δερματικές αλλοιώσεις, γεγονός που καθιστά τη διάγνωση πιο δύσκολη.

      • Συμπτώματα: Ο πόνος και η πρωινή δυσκαμψία στις αρθρώσεις είναι τα κύρια συμπτώματα. Οι αρθρώσεις μπορεί να πρηστούν και να κοκκινίσουν.
      • Περιοχές εμφάνισης: Συνηθέστερα επηρεάζει τις αρθρώσεις των χεριών, των ποδιών, των δακτύλων (δακτυλίτιδα), των γονάτων, της σπονδυλικής στήλης και της πυέλου. Συχνά, τα άτομα με ψωριασική αρθρίτιδα εμφανίζουν και βλάβες στα νύχια (ψωριασική ονυχία).
      • Επιπλοκές: Αν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα, η ψωριασική αρθρίτιδα μπορεί να οδηγήσει σε μόνιμη βλάβη των αρθρώσεων και περιορισμένη κινητικότητα.

 

Ειδικές εντοπίσεις της Ψωρίασης

Η ψωρίαση μπορεί να εμφανιστεί σε οποιοδήποτε σημείο του σώματος, αλλά υπάρχουν ορισμένες περιοχές όπου η παρουσία της έχει ειδικά χαρακτηριστικά, επηρεάζοντας τόσο τη θεραπεία όσο και την ποιότητα ζωής των ασθενών. Οι ειδικές εντοπίσεις της ψωρίασης περιλαμβάνουν τις ακόλουθες περιοχές:

    • Ψωρίαση στο τριχωτό της κεφαλής: είναι από τις πιο συχνές μορφές της νόσου, εμφανιζόμενη σε περίπου 50-80% των ασθενών με ψωρίαση.
    • Ψωρίαση στα νύχια: μπορεί να επηρεάσει τόσο τα νύχια των χεριών όσο και των ποδιών, προκαλώντας αλλαγές στην εμφάνισή τους και λειτουργικά προβλήματα. Ένα ποσοστό ασθενών που κυμαίνεται από 5%-70% με βλάβες στους όνυχες, μπορεί να εμφανίσει και ψωριασική αρθρίτιδα.
    • Ψωρίαση στις παλάμες και τα πέλματα (Palmoplantar Psoriasis): Η ψωρίαση στις παλάμες και τα πέλματα μπορεί να είναι ιδιαίτερα ενοχλητική και να επηρεάσει την κινητικότητα και τη λειτουργικότητα του ασθενούς. Εμφανίζεται περίπου στο 30% των ασθενών με ψωρίαση.
    • Ψωρίαση στο πρόσωπο: αν και σπανιότερη, μπορεί να έχει σημαντικό ψυχολογικό αντίκτυπο, καθώς επηρεάζει άμεσα την εξωτερική εμφάνιση του ατόμου.
    • Ψωρίαση στα γεννητικά όργανα: είναι μια ιδιαίτερα ευαίσθητη μορφή ψωρίασης, η οποία μπορεί να επηρεάσει τόσο τους άνδρες όσο και τις γυναίκες. Μπορεί να έχει αντίκτυπο στη σεξουαλική ζωή και ψυχολογική υγεία του ασθενούς.

 

Ψωρίαση και άλλες ασθένειες

Δεδομένου ότι στην ψωρίαση έχουμε συστηματική φλεγμονή, γνωρίζουμε πλέον ότι οι ασθενείς με ψωρίαση διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν και άλλα προβλήματα υγείας:

    • Καταθλιπτικές και αγχώδεις διαταραχές: Λόγω του αντίκτυπου της ψωρίασης στην ποιότητα ζωής, πολλοί ασθενείς αναπτύσσουν ψυχικές διαταραχές, όπως άγχος και κατάθλιψη.
    • Καρδιαγγειακές νόσοι: Η ψωρίαση συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακών νοσημάτων, όπως καρδιακή προσβολή ή εγκεφαλικό επεισόδιο, εξαιτίας της συστηματικής φλεγμονής.
    • Μεταβολικό σύνδρομο: Οι ασθενείς με ψωρίαση έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να αναπτύξουν παθήσεις όπως είναι, η υπέρταση, η αυξημένη χοληστερόλη και ο διαβήτης.
    • Άλλα αυτοάνοσα: Ασθενείς με ψωρίαση έχουν 50% πιθανότητα να έχουν άλλο ένα αυτοάνοσο νόσημα (π.χ. νόσος Crohn).

 

Επιπτώσεις

Η ψωρίαση δεν είναι απλώς μια δερματική πάθηση – οι επιπτώσεις της επεκτείνονται σε πολλούς τομείς της ζωής του ασθενούς, επηρεάζοντας τη σωματική, ψυχολογική και κοινωνική του ευημερία. Οι επιπτώσεις της ψωρίασης διαφέρουν από άτομο σε άτομο και εξαρτώνται από τη σοβαρότητα της νόσου, τη διάρκεια των συμπτωμάτων, και την αντίδραση του ασθενούς στην πάθηση.

    • Σωματικές επιπτώσεις. Η ψωρίαση προκαλεί έντονη φαγούρα, πόνο και αίσθηση καψίματος, οδηγώντας συχνά σε ξύσιμο που μπορεί να επιδεινώσει τα συμπτώματα και να προκαλέσει αιμορραγία. Η ψωριασική αρθρίτιδα προκαλεί δυσκαμψία και πρήξιμο στις αρθρώσεις, επηρεάζοντας την κινητικότητα. Η ψωρίαση στα νύχια προκαλεί πάχυνση και αποκόλληση, ενώ η χρόνια φλεγμονή αυξάνει τον κίνδυνο καρδιαγγειακών νοσημάτων και διαβήτη.
    • Ψυχολογικές επιπτώσεις. Οι ασθενείς συχνά αντιμετωπίζουν άγχος, κατάθλιψη και χαμηλή αυτοεκτίμηση λόγω των ορατών δερματικών βλαβών, με αποτέλεσμα κοινωνική απομόνωση και συναισθηματικό άγχος.
    • Κοινωνικές και επαγγελματικές επιπτώσεις. Η ψωρίαση μπορεί να μειώσει την παραγωγικότητα στην εργασία, να επηρεάσει αρνητικά τις κοινωνικές σχέσεις λόγω αμηχανίας και να προκαλέσει προβλήματα στη σεξουαλική ζωή, λόγω ντροπής και χαμηλής αυτοεκτίμησης.

 

Ψωρίαση – Θεραπεία

Η ψωρίαση δεν έχει οριστική θεραπεία, αλλά υπάρχουν πολλές επιλογές για την ανακούφιση των συμπτωμάτων και τον έλεγχο της νόσου. Η κατάλληλη θεραπεία εξαρτάται από τη σοβαρότητα της ψωρίασης (έκταση και μορφή των ψωριασικών βλαβών), την ψυχολογική επιβάρυνση και το ατομικό ιατρικό ιστορικό του ασθενούς.

Οι κύριες κατηγορίες θεραπείας περιλαμβάνουν:

    1. Τοπικές θεραπείες

Αυτές οι θεραπείες εφαρμόζονται απευθείας στις προσβεβλημένες περιοχές του δέρματος και περιλαμβάνουν:

      • Κορτικοστεροειδή: Τα τοπικά κορτικοστεροειδή μειώνουν τη φλεγμονή και τον κνησμό.
      • Ανάλογα βιταμίνης D: Τα ανάλογα βιταμίνης D επιβραδύνουν την ανάπτυξη των κυττάρων του δέρματος.
      • Κερατολυτικά (σαλικυλικό οξύ, ουρία): Βοηθούν στην απομάκρυνση των νεκρών κυττάρων από την επιφάνεια του δέρματος.
      • Αλοιφές πίσσας: Οι αλοιφές πίσσας μειώνουν την φλεγμονή.

 

    1. Φωτοθεραπεία

Η φωτοθεραπεία χρησιμοποιεί ακτίνες UVA και UVB για να μειώσει την ταχύτητα ανάπτυξης των κυττάρων του δέρματος. Υπάρχει περιορισμός ως προς τον αριθμό των συνεδριών που μπορεί να κάνει κανείς στη ζωή, καθώς η υπερβολική έκθεση μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο καρκίνου του δέρματος. Επίσης, συνήθως γίνεται σε ιατρικά κέντρα που έχουν ειδικό εξοπλισμό.

 

    1. Συστηματικές θεραπείες

Σε περιπτώσεις μέτριας/σοβαρής ψωρίασης ή ψωριασικής αρθρίτιδας, ο γιατρός μπορεί να προτείνει συστηματικές θεραπείες, οι οποίες λαμβάνονται από το στόμα ή μέσω ένεσης. Αυτές περιλαμβάνουν:

      • Κλασσικές θεραπείες: Πρόκειται για φάρμακα όπως η μεθοτρεξάτη, η κυκλοσπορίνη, η ασιτρετίνη, ο εστέρας φουμαρικού οξέος, που με διαφορετικό μηχανισμό η καθεμία μπορεί να βελτιώσουν τη ψωρίαση.
      • Μικρά μόρια: Η απρεμιλάστη είναι αναστολέας της PDE-4, μίας ουσίας που συμμετέχει στη διαδικασία της φλεγμονής στην ψωρίαση
      • Βιολογικοί παράγοντες: Οι βιολογικοί παράγοντες στοχεύουν συγκεκριμένα μόρια του ανοσοποιητικού συστήματος και θεωρούνται από τις πιο εξελιγμένες θεραπείες για την ψωρίαση και την ψωριασική αρθρίτιδα. Προς το παρόν, κυκλοφορούν βιολογικοί παράγοντες που στοχεύουν τον TNFa, τις ιντερλευκίνες 17 και 23 και 12/23 αλλά Παρόλο που είναι εξαιρετικά αποτελεσματικοί, πρέπει να χορηγούνται με προσοχή, λόγω των πιθανών παρενεργειών.

 

 

Συχνές ερωτήσεις

Είναι η ψωρίαση μεταδοτική;

Η ψωρίαση δεν είναι μεταδοτική. Δεν μπορεί να μεταδοθεί από άτομο σε άτομο μέσω επαφής, αεροσταγονιδίων ή άλλων μέσων.

Μπορεί η διατροφή να επηρεάσει την ψωρίαση;

Η διατροφή δεν είναι η κύρια αιτία της ψωρίασης, αλλά μπορεί να επηρεάσει την πορεία της νόσου. Μια υγιεινή διατροφή, πλούσια σε φρούτα, λαχανικά, ψάρια με ωμέγα-3 λιπαρά, και χαμηλή σε κορεσμένα λίπη, μπορεί να βοηθήσει στη μείωση της φλεγμονής στο σώμα. Επιπλέον, ο περιορισμός της κατανάλωσης αλκοόλ, η αποφυγή καπνίσματος και η διατήρηση ενός υγιούς του σωματικού βάρους μπορεί να βελτιώσει τα συμπτώματα και να μειώσει τον κίνδυνο εμφάνισης επιπλοκών.

Ποια είναι η πρόγνωση για την ψωρίαση;

Η ψωρίαση είναι μια χρόνια πάθηση που δεν μπορεί να θεραπευτεί πλήρως, αλλά τα συμπτώματά της μπορούν να ελεγχθούν αποτελεσματικά με τις κατάλληλες θεραπείες. Πολλοί ασθενείς βιώνουν περιόδους ύφεσης, όπου τα συμπτώματα μειώνονται ή εξαφανίζονται, αλλά η νόσος μπορεί να επανεμφανιστεί ανά πάσα στιγμή. Με τις σύγχρονες θεραπείες, πολλοί ασθενείς καταφέρνουν να διατηρήσουν την ψωρίαση υπό έλεγχο για μεγάλα χρονικά διαστήματα.

  Είναι ασφαλείς οι βιολογικοί παράγοντες;

Οι βιολογικοί παράγοντες έχουν αποδειχθεί εξαιρετικά αποτελεσματικοί στη θεραπεία της ψωρίασης και της ψωριασικής αρθρίτιδας. Ωστόσο, επειδή επηρεάζουν το ανοσοποιητικό σύστημα, ενδέχεται να αυξήσουν την ευαισθησία του ασθενούς σε λοιμώξεις. Γι’ αυτό οι ασθενείς που λαμβάνουν βιολογικούς παράγοντες πρέπει να βρίσκονται υπό τακτική ιατρική παρακολούθηση.

Ποιες είναι οι διαφορές μεταξύ ψωρίασης και εκζέματος;

Η ψωρίαση και το έκζεμα είναι διαφορετικές δερματολογικές παθήσεις. Η ψωρίαση συνήθως εμφανίζεται με παχιές, ερυθρές πλάκες με ασημένιες φολίδες, ενώ το έκζεμα συχνά προκαλεί ερυθρότητα, κνησμό και ρωγμές στο δέρμα, χωρίς τις χαρακτηριστικές φολίδες.

Τι μπορώ να κάνω για να μειώσω τις εξάρσεις της ψωρίασης;

Μερικά βήματα που μπορούν να βοηθήσουν στην πρόληψη των εξάρσεων είναι η διαχείριση του στρες, η αποφυγή τραυματισμών στο δέρμα, η διατήρηση υγιούς σωματικού βάρους, και η αποφυγή του καπνίσματος και του αλκοόλ.

 

 

Εάν υποψιάζεστε ότι πάσχετε από ψωρίαση ή αν έχετε οποιαδήποτε απορία σχετικά με την πάθηση, μην διστάσετε να επισκεφθείτε έναν δερματολόγο  ώστε μαζί να εξετάσετε τις καλύτερες δυνατές επιλογές θεραπείας.

 

 

 

Δρ. Βασιλική Παπαγεωργίου, Δερματολόγος–Αφροδισιολόγος, MD, MSc

Πτυχιούχος Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών

Εξωτερική Συνεργάτης Νοσοκομείου “Ανδρέας Συγγρός”

Master of Science Πανεπιστημίου Στρασβούργου

Τ. Ιατρός Πανεπιστημιακών Νοσοκομείων Lyon

Μετεκπαιδευθείσα στην Παθολογία και Χειρουργική Όνυχος στα Πανεπιστημιακά Νοσοκομεία Brugmann και Saint-Pierre Βρυξελλών

 

Προυσιωτίσσης 27, Αγρίνιο (έναντι γηπέδου Παναιτωλικού). Τηλέφωνα επικοινωνίας: 2641307215 και 6937119603

kondylomata-sybtomata-diagnosi-kai-therapeia.jpg
Δερματολογία

Κονδυλώματα: Συμπτώματα, Διάγνωση και Θεραπεία

15 Σεπτεμβρίου, 2024

Τα κονδυλώματα είναι από τα συχνότερα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα (ΣΜΝ). Πρόκειται για καλοήθεις εκβλαστήσεις που εμφανίζονται στο δέρμα και τους βλεννογόνους κυρίως στην περιοχή των γεννητικών οργάνων και του πρωκτού. Προκαλούνται από τον ιό των ανθρωπίνων θηλωμάτων (HPV) και στην ιατρική ορολογία αναφέρονται ως οξυτενή κονδυλώματα.

Η μετάδοση του ιού είναι εύκολη και συνήθως γίνεται μέσω σεξουαλικής επαφής, ενώ οι βλάβες μπορεί να παραμείνουν ασυμπτωματικές για μεγάλα χρονικά διαστήματα καθιστώντας τη διάγνωση συχνά δύσκολη χωρίς ιατρική εξέταση. Σε αυτό το άρθρο θα εξετάσουμε τι είναι τα κονδυλώματα, πόσο συχνά εμφανίζονται και ποια είναι τα αίτια και τα συμπτώματα. Επιπλέον θα αναφερθούμε στον τρόπο που γίνεται η διάγνωση, στα μέτρα πρόληψης και στη θεραπεία. Τέλος απαντάμε στις συχνότερες ερωτήσεις σχετικά με τα κονδυλώματα.

 

Τι είναι τα κονδυλώματα;

Τα κονδυλώματα είναι μικρά εξογκώματα στο δέρμα ή στους βλεννογόνους που προκαλούνται από τον ιό HPV (Human Papillomavirus). Ειδικότερα, τα γεννητικά κονδυλώματα προκαλούνται κυρίως από τους τύπους 6 και 11 του ιού, οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για περίπου το 90% των περιπτώσεων. Τα κονδυλώματα εμφανίζονται συνήθως στην περιοχή των γεννητικών οργάνων, στον πρωκτό ή ακόμα και στη στοματική κοιλότητα ανάλογα με τον τρόπο μετάδοσης.

 

Αίτια

Η μόλυνση από τον ιό HPV είναι εξαιρετικά συχνή. Εκτιμάται πως το 75-80% του σεξουαλικά ενεργού πληθυσμού θα έρθει σε επαφή με τον ιό κάποια στιγμή στη ζωή του.

Η μόλυνση από τον ιό HPV είναι η κύρια αιτία εμφάνισης κονδυλωμάτων. Ο ιός μεταδίδεται κυρίως μέσω της σεξουαλικής επαφής, είτε αυτή είναι κολπική, πρωκτική ή στοματική. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι ο ιός μπορεί να μεταδοθεί ακόμα και αν δεν υπάρχουν εμφανή συμπτώματα, καθιστώντας τον ιδιαίτερα επικίνδυνο όσον αφορά τη μετάδοση. Παράγοντες κινδύνου για τη μόλυνση από HPV περιλαμβάνουν:

    • Πολλαπλούς σεξουαλικούς συντρόφους.
    • Σεξουαλική δραστηριότητα χωρίς προφυλακτικό.
    • Αδύναμο ανοσοποιητικό σύστημα.
    • Κάπνισμα, το οποίο φαίνεται να αυξάνει την πιθανότητα εμφάνισης των συμπτωμάτων.

 

Συμπτώματα

Οι περισσότεροι ασθενείς που εμφανίζουν κονδυλώματα συχνά τα παρερμηνεύουν ως απλά «σπυράκια» στην περιγεννητική περιοχή. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για επίπεδες ή εξογκωμένες βλατίδες, οι οποίες μπορεί να αυξηθούν σε μέγεθος και να αποκτήσουν χαρακτηριστική ανώμαλη υφή, παρόμοια με αυτή του κουνουπιδιού. Το χρώμα τους ποικίλλει από ροζ ή καφέ μέχρι το χρώμα του δέρματος. Τα κονδυλώματα είναι συνήθως ασυμπτωματικά, γεγονός που καθιστά δύσκολη την αναγνώρισή τους και αυξάνει τον κίνδυνο μετάδοσης του ιού.

    • Εντόπιση στους άνδρες

Τα κονδυλώματα στους άνδρες μπορεί να εμφανιστούν στην περιοχή των γεννητικών οργάνων, όπως στο πέος, το όσχεο και τον πρωκτό. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορούν να εμφανιστούν και στο στόμιο της ουρήθρας, γεγονός που μπορεί να απαιτεί περαιτέρω διερεύνηση μέσω ουρηθρικής εξέτασης. Επιπλέον, τα κονδυλώματα μπορούν να εντοπιστούν και στο ορθό, ιδιαίτερα σε άνδρες που έχουν πρωκτική επαφή.

    • Εντόπιση στις γυναίκες

Στις γυναίκες, τα κονδυλώματα εμφανίζονται κυρίως στον κόλπο, στα μεγάλα και μικρά χείλη, στον κόλπο, τον τράχηλο της μήτρας και στον πρωκτό. Εάν τα κονδυλώματα βρίσκονται στον τράχηλο ή μέσα στον κόλπο, ενδέχεται να είναι δύσκολο να εντοπιστούν χωρίς γυναικολογική εξέταση. Όπως και περίπτωση των ανδρών, η ορθική ή στοματική εντόπιση είναι επίσης δυνατή, αν και ασυνήθης.

 

Διάγνωση

Η διάγνωση των κονδυλωμάτων γίνεται κυρίως μέσω κλινικής εξέτασης. Ωστόσο, λόγω της ποικιλίας στην εμφάνιση των κονδυλωμάτων μπορεί να χρειαστούν περαιτέρω εξετάσεις για την επιβεβαίωση της μόλυνσης από HPV.

    • Διάγνωση στους άνδρες

Η διάγνωση στους άνδρες συνήθως γίνεται μέσω κλινικής εξέτασης από δερματολόγο-αφροδισιολόγο. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να απαιτηθεί βιοψία, ιδιαίτερα αν υπάρχει υποψία για προκαρκινικές βλάβες ή άλλες επιπλοκές. Επί εντόπισης κοντά στο στόμιο της ουρήθρας, συστήνεται και ουρολογική εκτίμηση και αντίστοιχα γαστρεντερολογική εκτίμηση όταν υπάρχει εντόπιση στον δακτύλιο του πρωκτού.

Η διάγνωση στους άνδρες πραγματοποιείται συνήθως μέσω κλινικής εξέτασης από δερματολόγο-αφροδισιολόγο. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ενδέχεται να χρειαστεί βιοψία, ειδικά όταν υπάρχει υποψία για προκαρκινικές αλλοιώσεις ή άλλες επιπλοκές. Εάν τα κονδυλώματα εντοπίζονται κοντά στο στόμιο της ουρήθρας, συνιστάται ουρολογική εκτίμηση, ενώ σε περιπτώσεις εμφάνισης κονδυλωμάτων στον δακτύλιο του πρωκτού, απαιτείται αξιολόγηση από γαστρεντερολόγο για περαιτέρω διερεύνηση.

    • Διάγνωση στις γυναίκες

Η διάγνωση στις γυναίκες απαιτεί πρωτίστως δερματολογική εξέταση. Παράλληλα, είναι απαραίτητη η γυναικολογική εκτίμηση, όχι μόνο για να αποκλειστεί η παρουσία κονδυλωμάτων στον κόλπο ή τον τράχηλο της μήτρας, αλλά και για την έγκαιρη ανίχνευση προκαρκινικών αλλοιώσεων στον τράχηλο μέσω τεστ Παπανικολάου. Σημαντικό είναι να τονιστεί ότι διαφορετικοί τύποι του HPV προκαλούν κονδυλώματα, ενώ άλλοι τύποι μπορεί να οδηγήσουν σε δυσπλασίες ή καρκίνο του τραχήλου. Ωστόσο, είναι πιθανό ένα άτομο να είναι φορέας περισσότερων από έναν τύπο HPV, γεγονός που καθιστά τον τακτικό γυναικολογικό έλεγχο απαραίτητο. Επιπλέον, όπως και στους άνδρες, εάν οι βλάβες εντοπίζονται στον πρωκτό, συνιστάται και αξιολόγηση από γαστρεντερολόγο για περαιτέρω έλεγχο.

 

Κονδυλώματα – θεραπεία

Η αντιμετώπιση των κονδυλωμάτων εξαρτάται από τη σοβαρότητα, την έκταση και την τοποθεσία τους. Υπάρχουν διάφορες θεραπευτικές μέθοδοι, οι οποίες περιλαμβάνουν:

    • Τοπικές αλοιφές και κρέμες: Αυτές οι θεραπείες περιέχουν δραστικές ουσίες που είτε αναστέλλουν την ανάπτυξη των κονδυλωμάτων, όπως η ποδοφυλλοτοξίνη και οι σινεκατεχίνες, είτε ενισχύουν την ανοσολογική απόκριση του οργανισμού, όπως η ιμικουιμόδη. Η βελτίωση μπορεί να απαιτήσει αρκετές εβδομάδες χρήσης.
    • Κρυοθεραπεία: Αυτή η μέθοδος περιλαμβάνει την καταστροφή των κονδυλωμάτων με τη χρήση υγρού αζώτου, το οποίο προκαλεί τοπικά ψύξη των κυττάρων.
    • Διαθερμοπηξία: Κατά τη διαδικασία αυτή, τα κονδυλώματα καυτηριάζονται με τη χρήση ηλεκτρικού ρεύματος, οδηγώντας σε άμεση απομάκρυνση της βλάβης.
    • Χειρουργική αφαίρεση: Σε περιπτώσεις όπου τα κονδυλώματα είναι μεγάλα ή ανθεκτικά σε άλλες θεραπείες, μπορεί να απαιτείται η χειρουργική τους αφαίρεση.
    • Laser θεραπεία: Η χρήση λέιζερ για την καταστροφή των κονδυλωμάτων εφαρμόζεται κυρίως σε περιπτώσεις που οι άλλες μέθοδοι δεν έχουν αποδώσει τα αναμενόμενα αποτελέσματα.

Αν και οι θεραπείες αυτές είναι αποτελεσματικές στην απομάκρυνση των κονδυλωμάτων, δεν εξαλείφουν τον ιό HPV από τον οργανισμό, γεγονός που σημαίνει ότι υπάρχει πάντα η πιθανότητα υποτροπής.

 

Κονδυλώματα – Πρόληψη

Η πρόληψη είναι το πιο σημαντικό βήμα για τη μείωση της εξάπλωσης των κονδυλωμάτων και άλλων λοιμώξεων που προκαλούνται από τον ιό HPV. Η χρήση προφυλακτικού κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής είναι απαραίτητη, καθώς μειώνει σημαντικά την πιθανότητα μετάδοσης του ιού. Ωστόσο, τα προφυλακτικά δεν προσφέρουν απόλυτη προστασία, καθώς ο HPV μπορεί να μεταδοθεί και μέσω επαφής με δέρμα που δεν καλύπτεται από αυτά.

Η πιο αποτελεσματική μέθοδος πρόληψης, ιδιαίτερα για τα γεννητικά κονδυλώματα και τους τύπους HPV που σχετίζονται με καρκίνο, είναι ο εμβολιασμός κατά του HPV. Τα εμβόλια HPV έχουν αποδειχθεί εξαιρετικά αποτελεσματικά στη μείωση των μολύνσεων από τον ιό και προσφέρουν προστασία έναντι των πιο επικίνδυνων τύπων του HPV.

 

Το εμβόλιο κατά του HPV

Το εμβόλιο κατά του HPV, γνωστό ως Gardasil 9, προσφέρει προστασία έναντι των τύπων του ιού που ευθύνονται για το 90% των γεννητικών κονδυλωμάτων (τύποι 6 και 11), καθώς και από τους τύπους που συνδέονται με την ανάπτυξη καρκίνων, όπως ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας, του πρωκτού και του στοματοφάρυγγα (τύποι 16, 18, 31, 33, 45, 52 και 58).

Στο παρελθόν υπήρχαν δύο άλλα εμβόλια: το Gardasil, που προστάτευε από τους τύπους 6, 11, 16 και 18, και το Cervarix, το οποίο προσέφερε προστασία μόνο από τους τύπους 16 και 18, οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για την πλειοψηφία των καρκίνων που συνδέονται με τον HPV. Σήμερα, το Gardasil 9 είναι το εμβόλιο που χρησιμοποιείται ευρέως στη χώρα μας, προσφέροντας εκτεταμένη προστασία έναντι των πιο επικίνδυνων τύπων του ιού.

 

 Ποιοι πρέπει να εμβολιαστούν;

Ο εμβολιασμός θεωρείται πιο αποτελεσματικός όταν γίνεται πριν την έναρξη της σεξουαλικής ζωής. Συστήνεται και είναι δωρεάν για:

      • αγόρια και κορίτσια 9-18 ετών
      • ομάδες υψηλού κινδύνου ενήλικων γυναικών και ανδρών 18-45 ετών (άτομα με πρωτοπαθή ή δευτεροπαθή ανοσοκαταστολή όπως ανεπάρκειες Β- και Τ- κυττάρων, λοίμωξη HIV, κακοήθη νεοπλάσματα, μεταμόσχευση, με αυτοάνοσα νοσήματα, άτομα υπό ανοσοκατασταλτική αγωγής και άνδρες που έχουν σεξουαλικές επαφές με άνδρες).

 

Οφέλη του εμβολίου HPV

    • Προστασία από καρκίνο: Το εμβόλιο HPV έχει αποδειχθεί ότι μειώνει σημαντικά τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του τραχήλου της μήτρας, του πρωκτού και άλλων καρκίνων που προκαλούνται από τον ιό.
    • Πρόληψη κονδυλωμάτων: Οι τύποι 6 και 11, οι οποίοι προκαλούν το μεγαλύτερο ποσοστό γεννητικών κονδυλωμάτων, καλύπτονται πλήρως από τα εμβόλια, γεγονός που σημαίνει ότι οι εμβολιασμένοι έχουν εξαιρετικά μειωμένες πιθανότητες εμφάνισης κονδυλωμάτων.
    • Μείωση εξάπλωσης του ιού: Όσο περισσότεροι άνθρωποι εμβολιάζονται, τόσο περισσότερο μειώνεται η εξάπλωση του HPV στην κοινότητα, προσφέροντας προστασία και σε άτομα που δεν έχουν εμβολιαστεί μέσω της λεγόμενης ανοσίας αγέλης.

 

 

Συχνές Ερωτήσεις

 

Μπορούν τα κονδυλώματα να προκαλέσουν καρκίνο;

Οι τύποι HPV που προκαλούν κονδυλώματα (6 και 11) δεν συνδέονται με τον καρκίνο. Ωστόσο, άλλοι τύποι HPV, όπως οι 16 και 18, μπορούν να προκαλέσουν καρκίνο του τραχήλου της μήτρας, του πρωκτού ή του στοματοφάρυγγα.

Μπορούν να εμφανιστούν κονδυλώματα σε άτομα που δεν είναι σεξουαλικά ενεργά;

Αν και η κύρια οδός μετάδοσης είναι η σεξουαλική επαφή, σπάνια, η μόλυνση μπορεί να συμβεί μέσω άλλων τρόπων, όπως η μετάδοση από τη μητέρα στο παιδί κατά τη γέννα.

Μπορούν τα κονδυλώματα να εξαφανιστούν από μόνα τους;

Σε κάποιες περιπτώσεις, τα κονδυλώματα μπορεί να υποχωρήσουν χωρίς θεραπεία, ειδικά αν το ανοσοποιητικό σύστημα καταφέρει να καταστείλει τον ιό. Ωστόσο, είναι προτιμότερο να αντιμετωπιστούν για να αποφευχθεί η μετάδοση.

Πόσο γρήγορα εμφανίζονται τα κονδυλώματα μετά τη μόλυνση από HPV;

Τα κονδυλώματα μπορεί να εμφανιστούν από μερικές εβδομάδες έως και αρκετούς μήνες μετά τη μόλυνση από τον ιό HPV. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο ιός μπορεί να παραμείνει ανενεργός για χρόνια πριν εκδηλωθούν συμπτώματα.

Μπορώ να κολλήσω HPV ακόμα κι αν χρησιμοποιώ προφυλακτικό;

Αν και τα προφυλακτικά μειώνουν σημαντικά τον κίνδυνο μετάδοσης του HPV, δεν παρέχουν πλήρη προστασία, καθώς ο ιός μπορεί να μεταδοθεί μέσω της επαφής με δέρμα που δεν καλύπτεται από το προφυλακτικό.

Πρέπει να ενημερώσω τους σεξουαλικούς μου συντρόφους αν έχω κονδυλώματα;

Ναι, είναι σημαντικό να ενημερώσεις τους σεξουαλικούς σου συντρόφους των τελευταίων 6 μηνών εάν έχεις διαγνωστεί με κονδυλώματα ή μόλυνση από HPV, ώστε να μπορούν να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα προστασίας και να εξεταστούν εάν χρειάζεται.

Εάν έχω εμβολιαστεί κατά του HPV, μπορώ ακόμα να κολλήσω κονδυλώματα;

Ο εμβολιασμός κατά του HPV προσφέρει υψηλή προστασία από τους πιο συχνούς τύπους του ιού που προκαλούν κονδυλώματα και καρκίνους. Ωστόσο, δεν καλύπτει όλους τους τύπους HPV, οπότε η μετάδοση είναι ακόμα πιθανή, αν και λιγότερο συχνή.

Υπάρχει θεραπεία για τα κονδυλώματα;

Δεν υπάρχει θεραπεία που να εξαλείφει τον ιό HPV από το σώμα. Ωστόσο, υπάρχουν θεραπείες για τα κονδυλώματα όπως προαναφέρθηκε. Ο εμβολιασμός είναι το καλύτερο προληπτικό μέτρο.

Μπορώ να ξανά κολλήσω κονδυλώματα αφού θεραπευτώ;

Η απάντηση είναι ναι! Κατ’ αρχήν, το ανοσοποιητικό σύστημα μπορεί να μην μπορέσει ποτέ να εξαλείψει πλήρως τον ιό από το σώμα. Επίσης, είναι πιθανό να μολυνθείς από άλλο τύπο του HPV, ακόμα κι αν έχεις θεραπευτεί από τα κονδυλώματα που προκάλεσε ένας συγκεκριμένος τύπος.

Είναι επώδυνη η αφαίρεση των κονδυλωμάτων;

Στην πλειοψηφία τους οι θεραπείες των κονδυλωμάτων δεν είναι ιδιαίτερα επώδυνες και εφαρμόζονται με τοπική αναισθησία. Ωστόσο μπορεί να υπάρξει κάποια ενόχληση κατά τη διάρκεια ή μετά τη θεραπεία.

Υπάρχει πιθανότητα υποτροπής των κονδυλωμάτων μετά τη θεραπεία;

Ναι, τα κονδυλώματα μπορεί να επανεμφανιστούν ακόμα και μετά από επιτυχημένη θεραπεία, καθώς ο HPV μπορεί να παραμείνει στο σώμα. Η τακτική παρακολούθηση από τον γιατρό σου είναι σημαντική για την έγκαιρη ανίχνευση και αντιμετώπιση τυχόν υποτροπών.

Μπορώ να δω αν έχω κονδυλώματα με το τεστ Παπανικολάου;

Όχι! Το τεστ Παπ δείχνει αν υπάρχει λοίμωξη από HPV στον τράχηλο της μήτρας και αν υπάρχουν δυσπλασίες ή καρκίνο τραχήλου της μήτρας (παθήσεις που προκαλούνται από τύπους HPV διαφορετικούς από τους τύπους 6 και 11 που προκαλούν κονδυλώματα). Κατά τη γυναικολογική εξέταση όμως, ο γυναικολόγος σου θα μπορέσει να δει εάν ο κόλπος ή ο τράχηλος παρουσιάζει κονδυλώματα και φυσικά ο δερματολόγος σου με απλή κλινική εξέταση μπορεί να εξετάσει το αιδοίο και την λοιπή περιγεννητική περιοχή για κονδυλώματα.

 

Τα κονδυλώματα είναι ένα από τα συχνότερα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα, με σοβαρές επιπτώσεις τόσο στην υγεία όσο και στην ψυχολογία των ασθενών. Η έγκαιρη διάγνωση και η σωστή αντιμετώπιση είναι απαραίτητες για την αποφυγή επιπλοκών. Η πρόληψη, μέσω του εμβολιασμού και της ασφαλούς σεξουαλικής επαφής, είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για την προστασία από τον ιό HPV και τα κονδυλώματα.

Για κάθε απορία, μην διστάσετε να συμβουλευτείτε τον Δερματολόγο σας.

 

 

 

 

Δρ. Βασιλική Παπαγεωργίου, Δερματολόγος–Αφροδισιολόγος, MD, MSc

Πτυχιούχος Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών

Εξωτερική Συνεργάτης Νοσοκομείου “Ανδρέας Συγγρός”

Master of Science Πανεπιστημίου Στρασβούργου

Τ. Ιατρός Πανεπιστημιακών Νοσοκομείων Lyon

Μετεκπαιδευθείσα στην Παθολογία και Χειρουργική Όνυχος στα Πανεπιστημιακά Νοσοκομεία Brugmann και Saint-Pierre Βρυξελλών

 

Προυσιωτίσσης 27, Αγρίνιο (έναντι γηπέδου Παναιτωλικού). Τηλέφωνα επικοινωνίας: 2641307215 και 6937119603

myrmigkies-sybtomata-diagnosi-kai-therapeia-1200x800.jpg
Δερματολογία

Μυρμηγκιές: Συμπτώματα, Διάγνωση και Θεραπεία

18 Αυγούστου, 2024

Οι μυρμηγκιές (ή μυρμηκιές) αποτελούν έναν από τους συχνότερους λόγους για να επισκεφθεί κάποιος τον δερματολόγο. Αυτές οι μικρές ενοχλητικές δερματικές αλλοιώσεις μπορεί να εμφανιστούν σε οποιοδήποτε σημείο του σώματος και συχνά προκαλούν ανησυχία λόγω της εμφάνισης και του πόνου που μπορούν να προκαλέσουν.

Σε αυτό το άρθρο, θα εξετάσουμε τι είναι οι μυρμηγκιές, ποια είναι τα αίτιά τους και ποια τα συμπτώματα. Επιπλέον θα αναφερθούμε στους διάφορους τύπους που υπάρχουν, τον τρόπο που γίνεται η διάγνωση, στα μέτρα πρόληψης που μπορούμε να πάρουμε και φυσικά στην αντιμετώπισή τους. 

 

Τι είναι οι Μυρμηγκιές;

Οι μυρμηγκιές είναι καλοήθεις δερματικές βλάβες που προκαλούνται από τον ιό των ανθρωπίνων θηλωμάτων (HPV). Ο ιός αυτός εισβάλλει στο ανώτερο στρώμα του δέρματος, προκαλώντας τα κύτταρα να αναπτυχθούν υπερβολικά, δημιουργώντας τη χαρακτηριστική εξόγκωση της μυρμηγκιάς. Οι μυρμηγκιές μπορεί να εμφανιστούν σε άτομα όλων των ηλικιών, αν και είναι συχνότερες στα παιδιά και τους εφήβους.

 

Αίτια 

Οι μυρμηγκιές προκαλούνται από τον ιό HPV, ο οποίος μεταδίδεται με άμεση επαφή από άνθρωπο σε άνθρωπο ή έμμεσα μέσω μολυσμένων επιφανειών, όπως πετσέτες ή κοινόχρηστα αντικείμενα. Ο ιός εισχωρεί στο δέρμα μέσω μικροσκοπικών ρωγμών ή τραυμάτων. Να σημειωθεί ότι διαφορετικά στελέχη HPV είναι υπεύθυνα για την ανάπτυξη διαφορετικών τύπων μυρμηγκιών.

Παράγοντες που μπορούν να αυξήσουν την πιθανότητα εμφάνισης μυρμηγκιών είναι:

  • το εξασθενημένο ανοσοποιητικό
  • η υγρασία
  • ο τραυματισμός του δέρματος 

 

Τύποι 

Υπάρχουν διάφοροι τύποι μυρμηγκιών, καθένας με τα δικά του χαρακτηριστικά:

  • Κοινές μυρμηγκιές (Verruca Vulgaris): Είναι ο συχνότερος τύπος και συνήθως εμφανίζονται στα χέρια και στα δάχτυλα. Έχουν τραχιά επιφάνεια και μπορεί να είναι επώδυνες.
  • Περιονύχιες μυρμηγκιές: Πρόκειται για κοινές μυρμηγκιές οι οποίες εμφανίζονται γύρω από το νύχι. Είναι δυνατό να εμφανιστούν και κάτω από το νύχι (υπονύχιες).
  • Πελματιαίες μυρμηγκιές (Verruca Plantaris): Εμφανίζονται στα πέλματα και μπορεί να είναι ιδιαίτερα επώδυνες λόγω της πίεσης που ασκείται κατά το περπάτημα. Συχνά μοιάζουν με κάλους.
  • Ομαλές μυρμηγκιές (Verruca Plana): Αυτές οι μυρμηγκιές είναι μικρές, επίπεδες και συνήθως εμφανίζονται στο πρόσωπο, το λαιμό ή τα χέρια. Έχουν λεία επιφάνεια και μπορεί να είναι πολλαπλές.
  • Νηματοειδείς μυρμηγκιές (Verruca Filiformis): Είναι λεπτές, επιμήκεις και εμφανίζονται κυρίως γύρω από το στόμα, τα μάτια ή τη μύτη.

 

Συμπτώματα 

Οι μυρμηγκιές αναγνωρίζονται εύκολα από την εμφάνισή τους. Τα κύρια συμπτώματα περιλαμβάνουν:

  • Δερματικές εξογκώσεις: Με τραχιά ή λεία επιφάνεια, ανάλογα με τον τύπο της μυρμηγκιάς.
  • Πόνος: Ιδιαίτερα στις μυρμηγκιές των ποδιών, που μπορεί να προκαλέσουν δυσκολία στο περπάτημα.
  • Αλλαγή στο χρώμα του δέρματος: Οι μυρμηγκιές μπορεί να διαθέτουν το χρώμα του δέρματος έως καφέ ή γκρίζα απόχρωση.

 

Διάγνωση

Η διάγνωση των μυρμηγκιών γίνεται συνήθως μέσω κλινικής εξέτασης από τον δερματολόγο. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να απαιτηθεί βιοψία για να αποκλειστούν άλλες παθήσεις.

 

Πρόληψη

Η πρόληψη των μυρμηγκιών είναι εφικτή, αν και όχι πάντα εγγυημένη. Ορισμένα προληπτικά μέτρα περιλαμβάνουν:

  • Καλή υγιεινή: Τακτικό πλύσιμο των χεριών και αποφυγή άμεσης επαφής με μυρμηγκιές άλλων ατόμων. 
  • Χρήση προσωπικών αντικειμένων: Αποφύγετε να μοιράζεστε πετσέτες, παπούτσια και άλλα προσωπικά είδη.
  • Μην περπατάτε ξυπόλυτοι: Φοράτε πάντα σαγιονάρες σε χώρους όπως είναι τα αποδυτήρια, τα ντους ή περιμετρικά της πισίνας.
  • Προστασία του δέρματος: Καλύψτε μικροσκοπικές πληγές ή ρωγμές στο δέρμα σας για να αποτρέψετε τη διείσδυση του ιού.

 

Θεραπεία

Η αντιμετώπιση των μυρμηγκιών μπορεί να γίνει με διάφορους τρόπους, ανάλογα με τον τύπο, τη θέση, το μέγεθος καθώς και την ηλικία και την κατάσταση της υγείας του ασθενούς. Ακολουθούν οι κυριότερες μέθοδοι θεραπείας:

  • Τοπικά κερατολυτικά σκευάσματα

Αυτή η μέθοδος περιλαμβάνει τη χρήση φαρμακευτικών προϊόντων που περιέχουν σαλικυλικό οξύ, τριχλωροξικό οξύ (TCA) ή άλλες κερατολυτικές ουσίες. Τα προϊόντα αυτά εφαρμόζονται απευθείας στη μυρμηγκιά και βοηθούν στη διάλυση του κερατινοποιημένου δέρματος που σχηματίζει τη μυρμηγκιά. Η θεραπεία αυτή είναι συνήθως μακροχρόνια και απαιτεί καθημερινή εφαρμογή για αρκετές εβδομάδες ή και μήνες.

  • Κυτταροτοξικές ουσίες

Πρόκειται για ουσίες που εμποδίζουν το σωστό πολλαπλασιασμό του ιού, όπως η φθοριοουρακίλη ή η ποδοφυλλοτοξίνη.  Χρησιμοποιούνται σε τοπική μορφή (διάλυμα) και συχνά κυκλοφορούν σε συνδυασμό με κάποια κερατολυτική ουσία.

  • Χειρουργική αφαίρεση

Η χειρουργική αφαίρεση μπορεί να είναι απαραίτητη σε περιπτώσεις όπου οι μυρμηγκιές είναι πολύ μεγάλες, επίμονες ή όταν υπάρχει διαγνωστικό δίλημμα. Αυτή η μέθοδος μπορεί να αφήσει ουλές και συνήθως χρησιμοποιείται ως τελευταία λύση.

  • Διαθερμία (διαθερμοπηξιά)

Κατά τη διαδικασία αυτή η μυρμηγκιά καίγεται και καταστρέφεται μέσω της χρήσης ηλεκτρικού ρεύματος. Μπορεί να χρειαστεί τοπική αναισθησία πριν τη θεραπεία. 

  • Λέιζερ θεραπεία

Η θεραπεία με λέιζερ χρησιμοποιεί ακτίνες υψηλής ενέργειας για να κάψει και να καταστρέψει τον ιστό της μυρμηγκιάς. Το λέιζερ είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικό για τις επίμονες μυρμηγκιές και συχνά χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις όπου άλλες θεραπείες έχουν αποτύχει. Ωστόσο, η διαδικασία μπορεί να είναι επώδυνη, κοστοβόρα και ενδέχεται να απαιτηθούν πολλαπλές συνεδρίες.

 

Κρυοθεραπεία: Μια Εξαιρετικά Αποτελεσματική Μέθοδος Αντιμετώπισης

Τι είναι η κρυοθεραπεία;

Η κρυοθεραπεία είναι μια θεραπευτική μέθοδος που βασίζεται στην εφαρμογή εξαιρετικά χαμηλών θερμοκρασιών (πάνω από -40 βαθμούς Κελσίου) για την καταστροφή του παθολογικού ιστού. Στην περίπτωση των μυρμηγκιών, η κρυοθεραπεία εφαρμόζεται χρησιμοποιώντας υγρό άζωτο, το οποίο ψύχει τη μυρμηγκιά σε θερμοκρασίες που προκαλούν νέκρωση των κυττάρων. Η διαδικασία είναι σύντομη, ασφαλής και αποτελεσματική, με υψηλά ποσοστά επιτυχίας.

Πώς λειτουργεί η κρυοθεραπεία;

Κατά τη διάρκεια της κρυοθεραπείας, το υγρό άζωτο εφαρμόζεται απευθείας στη μυρμηγκιά με τη βοήθεια ενός ειδικού εργαλείου. Η θερμοκρασία της περιοχής μειώνεται γρήγορα, προκαλώντας την καταστροφή του παθολογικού ιστού. Κατα συνέπεια, στην περιοχή δημιουργείται ένα επιφανειακό έγκαυμα το οποίο ο οργανισμός θα επουλώσει και έτσι υγιές δέρμα να αναπτυχθεί και πάλι.

Πλεονεκτήματα της κρυοθεραπείας

Η κρυοθεραπεία προσφέρει πολλά πλεονεκτήματα:

  • Αποτελεσματικότητα: Η κρυοθεραπεία είναι εξαιρετικά αποτελεσματική για την αφαίρεση των μυρμηγκιών.
  • Μη χρονοβόρα διαδικασία: Η κάθε συνεδρία κρυοθεραπείας διαρκεί μόνο λίγα λεπτά.
  • Σχεδόν ανώδυνη: Η διαδικασία είναι σχεδόν ανώδυνη, με μικρή μόνο ενόχληση κατά τη διάρκεια και μετά τη θεραπεία. Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων δεν χρειάζεται τοπική αναισθησία για την εφαρμογή της.
  • Χαμηλή πιθανότητα εμφάνισης ουλών: Σε αντίθεση με άλλες μεθόδους, η κρυοθεραπεία σπάνια προκαλεί ουλές, καθιστώντας την ιδανική για χρήση σε ευαίσθητες περιοχές.

 

Τι να περιμένετε μετά την κρυοθεραπεία

Μετά τη θεραπεία, το δέρμα θα είναι κόκκινο, ερεθισμένο και μπορεί να σχηματιστεί μια φλύκταινα στην περιοχή της μυρμηγκιάς, η οποία είναι φυσιολογική αντίδραση. Η φλύκταινα θα υποχωρήσει μέσα σε λίγες ημέρες και η μυρμηγκιά θα αποκολληθεί σταδιακά. Στις περισσότερες περιπτώσεις το δέρμα θα επουλωθεί πλήρως μέσα σε μία έως δύο εβδομάδες.

Ανάλογα με την περίπτωση, μπορεί να χρειαστούν περισσότερες από μία συνεδρίες κρυοθεραπείας για την πλήρη εξάλειψη της μυρμηγκιάς. Ο δερματολόγος θα καθορίσει το κατάλληλο σχέδιο θεραπείας σύμφωνα με τις ανάγκες σας και μπορεί ακόμα και να προτείνει το συνδυασμό δύο θεραπειών.

 

Οδηγίες μετά την Κρυοθεραπεία

Για να εξασφαλίσετε την καλύτερη δυνατή ανάρρωση και να μειώσετε τον κίνδυνο επιπλοκών, ακολουθήστε τις παρακάτω οδηγίες μετά τη θεραπεία:

  • Αποφύγετε να αγγίζετε ή να “σπάσετε” τη φλύκταινα: Επιτρέψτε της να θεραπευτεί φυσικά.
  • Κρατήστε την περιοχή καθαρή: Πλένετε απαλά με σαπούνι και νερό και στεγνώνετε καλά.
  • Χρησιμοποιήστε αντισηπτική κρέμα: Αν είναι απαραίτητο, εφαρμόστε μια αντισηπτική κρέμα για να αποτρέψετε τη μόλυνση.
  • Αποφύγετε την έκθεση στον ήλιο: Προστατέψτε την περιοχή από τον ήλιο για να αποφύγετε την υπερμελάγχρωση.

 

Συχνές Ερωτήσεις

Είναι οι μυρμηγκιές μεταδοτικές;

Ναι, οι μυρμηγκιές είναι μεταδοτικές και μπορούν να μεταδοθούν μέσω άμεσης επαφής με τη μυρμηγκιά ή έμμεσα μέσω μολυσμένων αντικειμένων.

Μπορούν οι μυρμηγκιές να εξαφανιστούν από μόνες τους;

Σε ορισμένες περιπτώσεις οι μυρμηγκιές μπορεί να εξαφανιστούν χωρίς θεραπεία, αλλά αυτό μπορεί να διαρκέσει μήνες ή και χρόνια.

Μπορεί η κρυοθεραπεία να προκαλέσει ουλές;

Η κρυοθεραπεία σπάνια προκαλεί ουλές, αλλά σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να υπάρξει προσωρινή αποχρωμάτιση του δέρματος.

Μπορώ να αποτρέψω την επανεμφάνιση μυρμηγκιών μετά τη θεραπεία;

Αν και η κρυοθεραπεία είναι πολύ αποτελεσματική, υπάρχει πιθανότητα επανεμφάνισης, ειδικά εάν το ανοσοποιητικό σύστημα του ατόμου είναι εξασθενημένο. Η καλή υγιεινή και η αποφυγή επαφής με μολυσμένα αντικείμενα μπορούν να μειώσουν τον κίνδυνο επανεμφάνισης.

 

 

Συμπερασματικά, οι μυρμηγκιές μπορεί να είναι επίμονες και ενοχλητικές αλλά με τις σύγχρονες μεθόδους αντιμετώπισης μπορούν να θεραπευτούν αποτελεσματικά. Η κρυοθεραπεία, με τη χρήση υγρού αζώτου, αποτελεί μία από τις πιο αποτελεσματικές και ασφαλείς μεθόδους αντιμετώπισης. Εάν υποφέρετε από μυρμηγκιές, επισκεφθείτε το ιατρείο μας για να αποφασίσουμε μαζί την καταλληλότερη για εσάς θεραπεία. 

 

 

Δρ. Βασιλική Παπαγεωργίου, Δερματολόγος–Αφροδισιολόγος, MD, MSc

Πτυχιούχος Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών

Εξωτερική Συνεργάτης Νοσοκομείου “Ανδρέας Συγγρός”

Master of Science Πανεπιστημίου Στρασβούργου

Τ. Ιατρός Πανεπιστημιακών Νοσοκομείων Lyon

Μετεκπαιδευθείσα στην Παθολογία και Χειρουργική Όνυχος στα Πανεπιστημιακά Νοσοκομεία Brugmann και Saint-Pierre Βρυξελλών

 

Προυσιωτίσσης 27, Αγρίνιο (έναντι γηπέδου Παναιτωλικού). Τηλέφωνα επικοινωνίας: 2641307215 και 6937119603

molysmatiko_kirio_Papageorgiou_Vasiliki-1200x730.jpg
Δερματολογία

Μολυσματικό Κηρίο: Συμπτώματα, Διάγνωση και Θεραπεία

11 Αυγούστου, 2024

Το μολυσματικό κηρίο αποτελεί μια από τις πιο κοινές και ενοχλητικές δερματικές λοιμώξεις, ιδιαίτερα στα παιδιά. Με την άνοδο της θερμοκρασίας και την συχνότερη επαφή μεταξύ των παιδιών σε σχολεία και παιδικές χαρές, ο κίνδυνος εξάπλωσης αυτής της μεταδοτικής λοίμωξης αυξάνεται σημαντικά.

Το μολυσματικό κηρίο, αν και είναι μια συχνή βακτηριακή και μεταδοτική λοίμωξη, μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά με την κατάλληλη ιατρική παρέμβαση. Η έγκαιρη διάγνωση και η σωστή θεραπεία είναι τα κλειδιά για την αποφυγή επιπλοκών και την πλήρη ανάρρωση. Σε αυτό το άρθρο, θα ανακαλύψουμε τι είναι το μολυσματικό κηρίο, ποια είναι τα αίτια, τα συμπτώματα, η διάγνωση και η θεραπεία.  

 

Μολυσματικό Κηρίο-Τι είναι;

Το μολυσματικό κηρίο είναι μια επιφανειακή δερματική λοίμωξη που προκαλείται από βακτήρια, συνήθως τον στρεπτόκοκκο της ομάδας Α (Streptococcus pyogenes) και τον χρυσίζοντα σταφυλόκοκκο (Staphylococcus aureus). Επομένως, αν και το μολυσματικό κηρίο είναι ευρέως γνωστό και ως “σταφυλόκοκκος”, το συγκεκριμένο βακτήριο δεν είναι η μόνη του αιτία. Η λοίμωξη εμφανίζεται κυρίως σε παιδιά ηλικίας 2 έως 5 ετών. Ωστόσο μπορεί να προσβάλει και ενήλικες.

 

Μολυσματικό Κηρίο-Αιτίες

Τα κύρια αίτια του μολυσματικού κηρίου είναι τα βακτήρια Streptococcus pyogenes και Staphylococcus aureus. Αυτά τα βακτήρια μπορούν να εισέλθουν στο σώμα μέσω μικρών εκδορών ή τραυμάτων στο δέρμα. Ορισμένοι παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο μόλυνσης περιλαμβάνουν:

  • Κακή υγιεινή: Η μη συχνή και σωστή πλύση των χεριών μπορεί να επιτρέψει τη μετάδοση των βακτηρίων.
  • Επαφή με μολυσμένα άτομα: Το μολυσματικό κηρίο είναι εξαιρετικά μεταδοτικό και μπορεί να εξαπλωθεί μέσω άμεσης επαφής με τις δερματικές βλάβες ενός μολυσμένου ατόμου ή μέσω μολυσμένων αντικειμένων όπως πετσέτες, ρούχα και παιχνίδια.
  • Ζεστό και υγρό κλίμα: Το θερμό και υγρό περιβάλλον προάγει την ανάπτυξη των βακτηρίων και αυξάνει την πιθανότητα μόλυνσης.
  • Άλλες δερματικές παθήσεις: Καταστάσεις όπως το έκζεμα μπορούν να δημιουργήσουν εκδορές στο δέρμα που διευκολύνουν την είσοδο των βακτηρίων.
  • Ανοσοκαταστολή: Άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα είναι πιο ευάλωτα.

 

Μολυσματικό Κηρίο-Είδη

  • Μη πομφολυγώδες μολυσματικό κηρίο: Προκαλείται από στρεπτόκοκκο ή σταφυλόκοκκο.
  • Πομφολυγώδες μολυσματικό κηρίο: Προκαλείται από στέλεχος χρυσίζοντα σταφυλόκοκκου που παράγει εξωτοξίνες. Χαρακτηρίζεται από τη δημιουργία πομφόλυγων, δηλαδή μεγάλων φυσαλίδων που περιέχουν υγρό. 

 

Μολυσματικό Κηρίο-Επιπτώσεις

Αν και το μολυσματικό κηρίο είναι συνήθως μια ήπια λοίμωξη, μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρότερες επιπλοκές εάν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα. Ορισμένες από τις επιπτώσεις μπορεί να περιλαμβάνουν:

  • Κυτταρίτιδα: Μια σοβαρότερη λοίμωξη των βαθύτερων στρωμάτων του δέρματος.
  • Ερυσίπελας: Μια βακτηριακή λοίμωξη που επηρεάζει τα ανώτερα στρώματα του δέρματος και τους λεμφαδένες.
  • Οξεία σπειραματονεφρίτιδα: Μια σπάνια επιπλοκή που επηρεάζει τους νεφρούς.
  • Ρευματικός πυρετός
  • Σταφυλοκοκκικό σύνδρομο αποφολίδωσης του δέρματος: Μία σπάνια και επικίνδυνη επιπλοκή σταφυλοκοκκικής λοίμωξης που μπορεί να επηρεάσει και άλλα όργανα του σώματος. 
  • Σύνδρομο στρεπτοκοκκικού τοξικού σοκ 
  • Έκθυμα: όταν η λοίμωξη προχωρά σε βαθύτερα στρώματα λέγεται έκθυμα και μπορεί να αφήσει ουλή.

 

Μολυσματικό Κηρίο-Συμπτώματα

Τα συμπτώματα του μολυσματικού κηρίου ποικίλουν, αλλά συνήθως περιλαμβάνουν:

  • Ερυθρές πλάκες και Φυσαλίδες: Οι ερυθρές πλάκες (Κοκκινίλες) και οι φυσαλίδες γεμίζουν με υγρό και στη συνέχεια σπάνε, αφήνοντας κρούστες με χρυσοκίτρινο χρώμα.
  • Κνησμός: Έντονο αίσθημα κνησμού (φαγούρας) γύρω από τις βλάβες.
  • Ερυθρότητα και οίδημα: Η περιοχή γύρω από τις βλάβες μπορεί να είναι κόκκινη και πρησμένη.
  • Πυρετός: Σε σοβαρότερες περιπτώσεις, μπορεί να εμφανιστεί πυρετός.

 

Σε ποια μέρη του σώματος εμφανίζεται;

Το μολυσματικό κηρίο μπορεί να προσβάλλει οποιαδήποτε περιοχή του σώματος, ωστόσο υπάρχουν ορισμένες περιοχές που είναι πιο επιρρεπείς στην ανάπτυξη της λοίμωξης. Οι περιοχές αυτές περιλαμβάνουν:

  • Πρόσωπο: Το πρόσωπο, ιδιαίτερα γύρω από τη μύτη και το στόμα, είναι μια από τις συνηθέστερες περιοχές που προσβάλλονται από το μολυσματικό κηρίο. Η συχνή επαφή των χεριών με το πρόσωπο αυξάνει τον κίνδυνο μετάδοσης των βακτηρίων.
  • Χέρια και βραχίονες: Οι περιοχές αυτές έρχονται συχνά σε επαφή με μολυσμένες επιφάνειες ή άλλα μολυσμένα άτομα, κάνοντάς τες ευάλωτες στη λοίμωξη.
  • Πόδια και κνήμες: Ιδιαίτερα στα παιδιά, οι περιοχές αυτές μπορούν να προσβληθούν λόγω εκδορών ή μικρών τραυμάτων που προκύπτουν από το παιχνίδι σε εξωτερικούς χώρους.
  • Περιοχή γύρω από τον λαιμό και τους ώμους: Αυτές οι περιοχές μπορεί επίσης να προσβληθούν, ειδικά σε συνθήκες αυξημένης εφίδρωσης ή κακής υγιεινής.

 

Μολυσματικό Κηρίο-Διάγνωση

Το μολυσματικό κηρίο τείνει να αναπτύσσεται σε σημεία όπου το δέρμα έχει υποστεί κάποιου είδους τραυματισμό ή ερεθισμό, καθώς αυτό επιτρέπει στα βακτήρια να εισέλθουν πιο εύκολα και να προκαλέσουν μόλυνση. Η έγκαιρη αναγνώριση και θεραπεία είναι κρίσιμη για την αποφυγή εξάπλωσης της λοίμωξης σε άλλες περιοχές του σώματος ή σε άλλα άτομα.

Η διάγνωση του μολυσματικού κηρίου γίνεται κυρίως με κλινική εξέταση από δερματολόγο. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να ληφθεί δείγμα από τη βλάβη για καλλιέργεια, προκειμένου να ταυτοποιηθεί το υπεύθυνο βακτήριο και να καθοριστεί η κατάλληλη αντιβιοτική θεραπεία.

 

Μολυσματικό Κηρίο-Αντιμετώπιση

Η θεραπεία του μολυσματικού κηρίου περιλαμβάνει κυρίως τη χρήση τοπικών ή/και συστηματικών αντιβιοτικών. Οι συνήθεις προσεγγίσεις περιλαμβάνουν:

  • Τοπικές αντιβιοτικές κρέμες: Όπως η μουπιροσίνη και το φουσιδικό οξύ.
  • Από του στόματος αντιβιοτικά: Σε πιο εκτεταμένες ή σοβαρές περιπτώσεις.
  • Καθαρισμός των βλαβών: Με σαπούνι και νερό ή/και οξυζενέ.
  • Αποφυγή ξυσίματος: Για την πρόληψη της εξάπλωσης.

 

Σχέση ατοπικής δερματίτιδας με το μολυσματικό κηρίο

Η ατοπική δερματίτιδα, γνωστή και ως έκζεμα, είναι μια χρόνια δερματική πάθηση που χαρακτηρίζεται από ξηρότητα, ερυθρότητα και κνησμό του δέρματος. Η ατοπική δερματίτιδα και το μολυσματικό κηρίο έχουν στενή σχέση, καθώς η αδυναμία του δερματικού φραγμού και οι εκδορές που προκαλούνται από το έκζεμα αυξάνουν τον κίνδυνο βακτηριακών λοιμώξεων. Η καλή διαχείριση της ατοπικής δερματίτιδας και η πρόληψη των εκδορών μπορούν να μειώσουν σημαντικά τον κίνδυνο ανάπτυξης μολυσματικού κηρίου.

 

Αυξημένος κίνδυνος λοίμωξης

  • Επιφανειακές εκδορές και ραγάδες: Η ατοπική δερματίτιδα συχνά προκαλεί εκδορές και ρωγμές στο δέρμα λόγω του ξυσίματος και της ξηρότητας. Αυτοί οι μικροτραυματισμοί δημιουργούν πύλες εισόδου για βακτήρια όπως το Streptococcus pyogenes και το Staphylococcus aureus, τα οποία ευθύνονται για το μολυσματικό κηρίο.
  • Διαταραγμένος δερματικός φραγμός: Το δέρμα των ατόμων με ατοπική δερματίτιδα έχει συνήθως έναν αδύναμο επιδερμικό φραγμό, καθιστώντας το πιο ευάλωτο σε λοιμώξεις. Ο μειωμένος φραγμός επιτρέπει στα βακτήρια να διεισδύουν πιο εύκολα και να προκαλούν λοιμώξεις.

 

Επιδείνωση των συμπτωμάτων

  • Επιδείνωση του εκζέματος: Η λοίμωξη με μολυσματικό κηρίο μπορεί να επιδεινώσει τα συμπτώματα της ατοπικής δερματίτιδας. Οι βακτηριακές λοιμώξεις μπορούν να προκαλέσουν έξαρση του εκζέματος, καθιστώντας τη διαχείριση της κατάστασης πιο δύσκολη.
  • Αυξημένος κνησμός και φλεγμονή: Η παρουσία βακτηριακής λοίμωξης μπορεί να αυξήσει τον κνησμό και τη φλεγμονή στο δέρμα, οδηγώντας σε έναν φαύλο κύκλο ξυσίματος και μόλυνσης.

 

Πρόληψη και διαχείριση σε άτομα με ατοπική δερματίτιδα

  • Καλή υγιεινή: Για να μειωθεί ο κίνδυνος ανάπτυξης μολυσματικού κηρίου σε άτομα με ατοπική δερματίτιδα, είναι σημαντική η τήρηση καλών πρακτικών υγιεινής. Αυτό περιλαμβάνει το τακτικό πλύσιμο των χεριών και την αποφυγή ξυσίματος του δέρματος.
  • Ενυδάτωση του δέρματος: Η χρήση ενυδατικών προϊόντων μπορεί να βοηθήσει στη διατήρηση του φραγμού του δέρματος και στη μείωση του κινδύνου εκζέματος και λοιμώξεων.
  • Αντιβιοτική θεραπεία: Σε περίπτωση μόλυνσης, η έγκαιρη χρήση τοπικών ή συστηματικών αντιβιοτικών είναι απαραίτητη για την αντιμετώπιση του μολυσματικού κηρίου και την πρόληψη επιπλοκών.
  • Θεραπεία της έξαρσης της ατοπικής δερματίτιδας: Αν η ενυδάτωση του δέρματος δεν αρκεί, ο δερματολόγος μπορεί να προτείνει τη χρήση ειδική αγωγής για την έξαρση της ατοπική δερματίτιδας.

 

Οδηγίες για άτομα με Μολυσματικό Κηρίο

Η σωστή διαχείριση του μολυσματικού κηρίου είναι κρίσιμη για την αποφυγή επιπλοκών και τη μείωση της μετάδοσης. Ακολουθούν αναλυτικές οδηγίες για άτομα με μολυσματικό κηρίο:

 

Τήρηση Ατομικής Υγιεινής

  • Καλό πλύσιμο των χεριών: Πλένετε τα χέρια σας συχνά με σαπούνι και νερό, ειδικά πριν και μετά την εφαρμογή της θεραπείας στις μολυσμένες περιοχές.
  • Καθαριότητα του δέρματος: Καθαρίζετε τις μολυσμένες περιοχές καθημερινά με ήπιο σαπούνι και νερό. Στεγνώστε απαλά με μια καθαρή πετσέτα, αποφεύγοντας το τρίψιμο.

 

Αποφυγή Επαφής και Μετάδοσης

  • Μην ξύνετε τις βλάβες: Το ξύσιμο μπορεί να επιδεινώσει τη λοίμωξη και να την εξαπλώσει σε άλλες περιοχές του δέρματος ή σε άλλα άτομα.
  • Χρήση καθαρών ρούχων, πετσετών και κλινοσκεπασμάτων: Είναι σημαντικό να καθημερινά χρησιμοποιείτε καθαρές πετσέτες και ρούχα. Αποφύγετε την κοινή χρήση προσωπικών αντικειμένων, όπως πετσέτες, ρούχα και σεντόνια.

 

Φαρμακευτική αγωγή

  • Εφαρμογή τοπικών αντιβιοτικών: Ακολουθήστε τις οδηγίες του γιατρού σας για την εφαρμογή τοπικών αντιβιοτικών αλοιφών, όπως η μουπιροκίνη.
  • Λήψη από του στόματος αντιβιοτικών: Σε περίπτωση σοβαρής λοίμωξης, ο δερματολόγος μπορεί να συνταγογραφήσει αντιβιοτικά από το στόμα. Ολοκληρώστε τη θεραπεία σύμφωνα με τις οδηγίες, ακόμη κι αν τα συμπτώματα υποχωρήσουν πριν την ολοκλήρωση της αγωγής.

 

Αντιμετώπιση στο σπίτι

  • Κάλυψη των βλαβών: Καλύψτε τις μολυσμένες περιοχές με καθαρές, αποστειρωμένες γάζες ή επιθέματα. Αλλάζετε τα επιθέματα καθημερινά ή όταν λερωθούν.
  • Απολύμανση επιφανειών: Καθαρίζετε και απολυμαίνετε τακτικά επιφάνειες και αντικείμενα που έρχονται σε επαφή με τις μολυσμένες περιοχές, όπως παιχνίδια, πόμολα και πάγκους.

 

Αποφυγή επαφής με άλλα άτομα

  • Μείνετε στο σπίτι: Αν είναι δυνατόν, παραμείνετε στο σπίτι μέχρι να ολοκληρωθεί η θεραπεία και να εξαφανιστούν οι βλάβες. Αποφύγετε τη στενή επαφή με άλλα άτομα, ιδιαίτερα με παιδιά και ευπαθείς ομάδες.
  • Ενημερώστε σχολεία και παιδικούς σταθμούς: Αν το παιδί σας έχει μολυσματικό κηρίο, ενημερώστε το σχολείο ή τον παιδικό σταθμό για να ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα προφύλαξης.

 

Ιατρική παρακολούθηση

  • Παρακολουθήστε την εξέλιξη: Παρακολουθείτε την πρόοδο της θεραπείας και επικοινωνήστε με τον γιατρό σας αν παρατηρήσετε επιδείνωση των συμπτωμάτων ή αν δεν υπάρχει βελτίωση μετά από μερικές ημέρες θεραπείας.
  • Τακτική επικοινωνία: Μην διστάσετε να επικοινωνήσετε με τον γιατρό σας για οποιεσδήποτε απορίες ή ανησυχίες σχετικά με την αντιμετώπιση της λοίμωξης.

 

Πρόληψη επανεμφάνισης

  • Διατήρηση καλής υγιεινής: Συνεχίστε να τηρείτε καλές πρακτικές υγιεινής ακόμα και μετά την ίαση της λοίμωξης για να αποτρέψετε την επανεμφάνισή της.
  • Αντιμετώπιση άλλων δερματικών παθήσεων: Αν πάσχετε από άλλες δερματικές παθήσεις, όπως ατοπική δερματίτιδα, φροντίστε να τις διαχειρίζεστε αποτελεσματικά για να μειώσετε τον κίνδυνο μόλυνσης.

 

 

Συχνές ερωτήσεις

Το μολυσματικό κηρίο είναι μεταδοτικό;

Ναι, το μολυσματικό κηρίο είναι πολύ μεταδοτικό, ειδικά μέσω άμεσης επαφής με τις βλάβες ή με μολυσμένα αντικείμενα.

Πώς μπορώ να προστατέψω το παιδί μου από το μολυσματικό κηρίο;

Η καλή υγιεινή, το τακτικό πλύσιμο των χεριών και η αποφυγή κοινής χρήσης προσωπικών αντικειμένων μπορούν να βοηθήσουν στην πρόληψη της μόλυνσης.

Μπορεί το μολυσματικό κηρίο να θεραπευτεί χωρίς αντιβιοτικά;

Μπορεί να αυτοϊαθεί, όμως συνήθως, απαιτείται αντιβιοτική θεραπεία για την πλήρη ίαση και την αποφυγή επιπλοκών. Η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία είναι κρίσιμη.

Πόσο διαρκεί η θεραπεία;

Η θεραπεία με τοπικά ή από του στόματος αντιβιοτικά διαρκεί συνήθως 7-10 ημέρες. Είναι σημαντικό να ολοκληρώνετε τη θεραπεία σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού.

Μπορεί να επανεμφανιστεί το μολυσματικό κηρίο μετά τη θεραπεία;

Ναι, είναι πιθανό να επανεμφανιστεί, ειδικά εάν υπάρχουν παράγοντες κινδύνου ή αν δεν ληφθούν τα απαραίτητα προληπτικά μέτρα.

 

Αν υποψιάζεστε ότι εσείς ή το παιδί σας έχει μολυνθεί, επικοινωνήστε άμεσα με τον Δερματολόγο σας σας για την κατάλληλη ιατρική αντιμετώπιση. Για κάθε απορία, μην διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μας.

 

 

 

Δρ. Βασιλική Παπαγεωργίου, Δερματολόγος–Αφροδισιολόγος, MD, MSc

Πτυχιούχος Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών

Εξωτερική Συνεργάτης Νοσοκομείου “Ανδρέας Συγγρός”

Master of Science Πανεπιστημίου Στρασβούργου

Τ. Ιατρός Πανεπιστημιακών Νοσοκομείων Lyon

Μετεκπαιδευθείσα στην Παθολογία και Χειρουργική Όνυχος στα Πανεπιστημιακά Νοσοκομεία Brugmann και Saint-Pierre Βρυξελλών

 

Προυσιωτίσσης 27, Αγρίνιο (έναντι γηπέδου Παναιτωλικού). Τηλέφωνα επικοινωνίας: 2641307215 και 6937119603

poikilochrous_pityriasi_Papageorgiou_Vasiliki-1200x900.jpg
Δερματολογία

Ποικιλόχρους Πιτυρίαση: Συμπτώματα, Διάγνωση και Θεραπεία

4 Αυγούστου, 2024

 Η ποικιλόχρους πιτυρίαση (γνωστή και ως pityriasis versicolor) είναι μια συχνή δερματολογική πάθηση που προκαλείται από τον μύκητα Malassezia. Εμφανίζεται κυρίως σε νεαρούς ενήλικες και εφήβους, αλλά μπορεί να επηρεάσει άτομα κάθε ηλικίας.

Η ποικιλόχρους πιτυρίαση είναι μια συνηθισμένη, αλλά ενοχλητική δερματολογική πάθηση που μπορεί να επηρεάσει την ποιότητα ζωής των ατόμων που πάσχουν από αυτή. Η κατανόηση των αιτίων, των συμπτωμάτων και των διαθέσιμων θεραπειών είναι απαραίτητη για την αποτελεσματική αντιμετώπιση και πρόληψη της πάθησης. Για τον λόγο αυτό, θα αναλύσουμε τι είναι η ποικιλόχρους πιτυρίαση, ποια είναι τα αίτια και τα συμπτώματα, πως γίνεται η διάγνωση και ποια είναι η θεραπεία. Τέλος θα απαντήσουμε σε συχνές ερωτήσεις, ώστε να σας βοηθήσουμε να κατανοήσετε πλήρως αυτήν την πάθηση.

 

Ποικιλόχρους Πιτυρίαση-Τι είναι;

Η ποικιλόχρους πιτυρίαση είναι μια δερματική πάθηση που χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση ανώμαλων κηλίδων στο δέρμα με λεπτή απολέπιση. Οι κηλίδες αυτές μπορεί να είναι λευκές, καφέ ή ροζ και συχνά εμφανίζονται σε περιοχές του σώματος που είναι περισσότερο εκτεθειμένες στον ήλιο, όπως ο κορμός, η πλάτη, τα χέρια και ο λαιμός. Η πάθηση δεν είναι μεταδοτική, αλλά μπορεί να προκαλέσει δυσφορία και αισθητικά προβλήματα στους πάσχοντες.

 

Ποικιλόχρους Πιτυρίαση-Αίτια

Η ποικιλόχρους πιτυρίαση προκαλείται από την υπερβολική ανάπτυξη του μύκητα Malassezia, ο οποίος ζει φυσιολογικά στην επιφάνεια του δέρματος. Ωστόσο, ορισμένοι παράγοντες μπορεί να προάγουν την υπερανάπτυξή του, όπως είναι:

  • Υγρασία και θερμότητα: Τα ζεστά και υγρά κλίματα ευνοούν την ανάπτυξη του μύκητα.
  • Λιπαρό δέρμα: Οι άνθρωποι με λιπαρό δέρμα είναι πιο επιρρεπείς στην πάθηση.
  • Εφίδρωση: Η υπερβολική εφίδρωση μπορεί να συμβάλει στην εξάπλωση του μύκητα.
  • Αδύναμο ανοσοποιητικό σύστημα: Άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα είναι πιο επιρρεπή.
  • Ορμονικές αλλαγές: Οι ορμονικές αλλαγές στην εφηβεία ή την εγκυμοσύνη μπορεί να προκαλέσουν εξάρσεις.

 

Ποικιλόχρους Πιτυρίαση-Συμπτώματα 

Τα κύρια συμπτώματα της ποικιλόχρους πιτυρίασης περιλαμβάνουν:

  • Ανομοιόμορφες κηλίδες στο δέρμα: Αυτές οι κηλίδες μπορεί να είναι λευκές, καφέ ή ροζ και συχνά εμφανίζονται στον κορμό, την πλάτη, τα χέρια και τον λαιμό.
  • Κνησμός (φαγούρα): Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι κηλίδες μπορεί να προκαλούν φαγούρα, ιδιαίτερα όταν ιδρώνετε ή όταν υπάρχει υγρασία.
  • Απολέπιση: Οι κηλίδες μπορεί να εμφανίζουν λεπτή απολέπιση.

 

Ποικιλόχρους Πιτυρίαση-Διάγνωση 

Η διάγνωση της ποικιλόχρους πιτυρίασης συνήθως γίνεται μέσω κλινικής εξέτασης από δερματολόγο. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να χρειαστεί η χρήση ειδικών διαγνωστικών μεθόδων όπως:

  • Λάμπα Wood: Η χρήση υπεριώδους φωτός συμβάλλει στην ανίχνευση των κηλίδων.
  • Μικροσκοπική εξέταση: Εξέταση των δερματικών λεπιών με μικροσκόπιο για την ανίχνευση των μυκήτων.
  • Καλλιέργεια μυκήτων: Σε ειδικές περιπτώσεις, μπορεί να πραγματοποιηθεί καλλιέργεια για την ακριβή αναγνώριση του μύκητα.

 

Ποικιλόχρους Πιτυρίαση-Θεραπεία 

Η θεραπεία της ποικιλόχρους πιτυρίασης περιλαμβάνει τη χρήση αντιμυκητιασικών φαρμάκων, τα οποία μπορούν να εφαρμοστούν τοπικά ή να ληφθούν από το στόμα. Οι κύριες θεραπευτικές επιλογές περιλαμβάνουν:

  • Τοπικά αντιμυκητιασικά: Κρέμες, λοσιόν ή σαμπουάν που περιέχουν συστατικά όπως η κετοκοναζόλη, το δισουλφίδιο του σεληνίου και η τερβιναφίνη.
  • Από του στόματος αντιμυκητιασικά: Φάρμακα όπως η φλουκοναζόλη ή η ιτρακοναζόλη που λαμβάνονται από το στόμα και δρουν συστηματικά.
  • Πρόληψη υποτροπών: Χρήση αντιμυκητιασικών σαμπουάν ή λοσιόν σε τακτική βάση για την πρόληψη των υποτροπών.

 

Ποικιλόχρους Πιτυρίαση-Γιατί είναι πιο συχνή το καλοκαίρι;

Η ποικιλόχρους πιτυρίαση εμφανίζεται συχνότερα κατά τους καλοκαιρινούς μήνες λόγω συγκεκριμένων περιβαλλοντικών και φυσιολογικών παραγόντων:

  • Υψηλότερες θερμοκρασίες: Οι υψηλές θερμοκρασίες του καλοκαιριού δημιουργούν ένα ζεστό περιβάλλον που ευνοεί την ανάπτυξη του μύκητα Malassezia. Ο μύκητας πολλαπλασιάζεται ταχύτερα σε θερμά περιβάλλοντα.
  • Αυξημένη υγρασία: Το καλοκαίρι, η υγρασία αυξάνεται, ειδικά σε παράκτιες περιοχές και χώρες με τροπικά κλίματα. Η υγρασία συμβάλλει στη δημιουργία ιδανικών συνθηκών για την ανάπτυξη του μύκητα.
  • Περισσότερη εφίδρωση: Το καλοκαίρι οι καιρικές συνθήκες προκαλούν αυξημένη εφίδρωση. Ο ιδρώτας δημιουργεί ένα υγρό περιβάλλον στην επιφάνεια του δέρματος, που λειτουργεί ιδανικά για την ανάπτυξη του μύκητα.
  • Έκθεση στον ήλιο: Η συχνή έκθεση στον ήλιο μπορεί να τονίσει τις χρωματικές διαφορές στις περιοχές που έχουν πληγεί από την ποικιλόχρους πιτυρίαση, καθιστώντας τις κηλίδες πιο εμφανείς. Η υπεριώδης ακτινοβολία μπορεί επίσης να μεταβάλλει την τοπική ανοσολογική απόκριση του δέρματος.
  • Λιπαρό δέρμα: Η αυξημένη θερμοκρασία και υγρασία προκαλούν αυξημένη παραγωγή σμήγματος από τους σμηγματογόνους αδένες, γεγονός που δημιουργεί ένα ευνοϊκό περιβάλλον για την ανάπτυξη του μύκητα.

 

 

Συχνές Ερωτήσεις

Είναι η ποικιλόχρους πιτυρίαση μεταδοτική;

Όχι, η ποικιλόχρους πιτυρίαση δεν είναι μεταδοτική και δεν μπορεί να μεταδοθεί από άτομο σε άτομο.

Πόσο διαρκεί η θεραπεία;

Η διάρκεια της θεραπείας μπορεί να ποικίλλει ανάλογα με τη σοβαρότητα της πάθησης και την ανταπόκριση του ασθενούς στη θεραπεία. Συνήθως, η θεραπεία διαρκεί από λίγες εβδομάδες έως αρκετούς μήνες.

Μετά την θεραπεία μπορεί να επανεμφανιστεί;

Ναι, η πάθηση μπορεί να υποτροπιάσει, ιδιαίτερα σε περιόδους αυξημένης υγρασίας και θερμοκρασίας ή σε άτομα με προδιάθεση.

Μπορεί η διατροφή να επηρεάσει την ποικιλόχρους πιτυρίαση;

Η διατροφή δεν φαίνεται να παίζει άμεσο ρόλο στην ανάπτυξη ή την αντιμετώπιση της ποικιλόχρους πιτυρίασης. Ωστόσο, η γενική καλή υγεία και η ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος μπορούν να βοηθήσουν στην πρόληψη υποτροπών.

 

Αν υποψιάζεστε ότι πάσχετε από ποικιλόχρους πιτυρίαση, είναι σημαντικό να επισκεφθείτε έναν δερματολόγο. Με την κατάλληλη αντιμετώπιση και πρόληψη, μπορείτε να ελαχιστοποιήσετε τις επιπτώσεις της και να διατηρήσετε το δέρμα σας υγιές και καθαρό. Για κάθε απορία, μην διστάσετε να συμβουλευτείτε τον Δερματολόγο σας.

 

 

 

Δρ. Βασιλική Παπαγεωργίου, Δερματολόγος–Αφροδισιολόγος, MD, MSc

Πτυχιούχος Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών

Εξωτερική Συνεργάτης Νοσοκομείου “Ανδρέας Συγγρός”

Master of Science Πανεπιστημίου Στρασβούργου

Τ. Ιατρός Πανεπιστημιακών Νοσοκομείων Lyon

Μετεκπαιδευθείσα στην Παθολογία και Χειρουργική Όνυχος στα Πανεπιστημιακά Νοσοκομεία Brugmann και Saint-Pierre Βρυξελλών

 

Προυσιωτίσσης 27, Αγρίνιο (έναντι γηπέδου Παναιτωλικού). Τηλέφωνα επικοινωνίας: 2641307215 και 6937119603

Older Posts

Vasiliki Final logo dark

Τηλ:
+(30) 2641307215
+(30) 6937119603

Email: doctor@dermapapageorgiou.gr

Ωράριο Λειτουργίας :

Δευτέρα – Τετάρτη – Παρασκευή 10.00-14.00 & 17.00-21.00
Τρίτη – Πέμπτη 10.00-18.00
Σάββατο & Κυριακή Κλειστά

ΧΡΗΣΙΜΟΙ ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ

ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ

Που Βρισκόμαστε

Προυσιωτίσσης 27 & Δ.Σταϊκου , Αγρίνιο 30133 (έναντι γηπέδου Παναιτωλικού)

© 2023 All rights reserved | dermapapageorgiou.gr | Designed by Site-Forge.com