Papageorgiou_Vasiliki_rosacea-1-1200x800.jpg

2 Ιουνίου, 2024

Μάθετε τί είναι ροδόχρους νόσος, ποια είναι τα αίτια, τα συμπτώματα και ποιες θεραπείες υπάρχουν

Έχετε παρατηρήσει επίμονη ερυθρότητα στα μάγουλα, μικρές κόκκινες φλέβες ή ακόμα και φλεγμονώδεις βλάβες που μοιάζουν με ακμή; Τότε ίσως να πάσχετε από Ροδόχρου Νόσο. Η Ροδόχρους Νόσος είναι μια χρόνια πάθηση που μπορεί να επηρεάσει την αυτοπεποίθηση και την ποιότητα ζωής σας, αλλά μην ανησυχείτε—με τη σωστή φροντίδα και θεραπεία, τα συμπτώματα μπορούν να ελεγχθούν αποτελεσματικά. Η κατανόηση των κλινικών χαρακτηριστικών, των τύπων, των επιβαρυντικών παραγόντων, της αιτιολογίας και των διαγνωστικών κριτηρίων είναι ζωτικής σημασίας για την ορθή διαχείριση της νόσου.

 

Τι είναι η Ροδόχρους Νόσος;

Η Ροδόχρους Νόσος είναι μια χρόνια, φλεγμονώδης δερματοπάθεια που χαρακτηρίζεται από επεισόδια ερυθρότητας, αγγειακής διαστολής, και σε προχωρημένα στάδια, φλεγμονώδεις βλάβες όπως βλατίδες και φλύκταινες. Παρουσιάζεται κυρίως σε ενήλικες ηλικίας 30-50 ετών και επηρεάζει περισσότερο τις γυναίκες σε σύγκριση με τους άνδρες.

 

Ροδόχρους Νόσος – Ποια είναι τα συμπτώματα;

Τα κύρια συμπτώματα της Ροδόχρου Νόσου περιλαμβάνουν:

    • Ερυθρότητα: Μόνιμη ή παροδική ερυθρότητα στο κεντρικό τμήμα του προσώπου (μάγουλα, μύτη και λιγότερο συχνά, μέτωπο, πηγούνι)
    • Τηλαγγειεκτασίες: Διευρυμένα αιμοφόρα αγγεία που είναι ορατά στην επιφάνεια του δέρματος.
    • Βλατίδες και φλύκταινες: Φλεγμονώδεις βλάβες που μοιάζουν με ακμή.
    • Αίσθημα καύσου και ξηρότητας: κυρίως στα μάγουλα
    • Σκλήρυνση δέρματος: Πάχυνση του δέρματος, ιδιαίτερα στη μύτη (ρινόφυμα) και σπανιότερα στο μέτωπο ή το πηγούνι.
    • Επιπεφυκίτιδα και βλεφαρίτιδα: Ερεθισμός και φλεγμονή των ματιών και των βλεφάρων.

 

Ροδόχρους Νόσος – Ποιοι είναι οι τύποι; 

Η Ροδόχρους Νόσος κατηγοριοποιείται σε τέσσερις κύριους τύπους, ο καθένας με τα δικά του χαρακτηριστικά συμπτώματα:

    • Ερυθηματώδης. Κυριαρχούν η ερυθρότητα και οι τηλαγγειεκτασίες. Συχνά συνοδεύεται από αίσθηση καύσου και ξηρότητας.
    • Βλατιδοφλυκταινώδης. Παρατηρούνται ερυθηματώδεις βλάβες με βλατίδες και φλύκταινες, θυμίζοντας ακμή.
    • Οφθαλμική. Προσβάλλει τα μάτια, προκαλώντας ερεθισμό, ξηρότητα, φλεγμονή και, σε σοβαρές περιπτώσεις, βλάβες στον κερατοειδή. Η οφθαλμική ροδόχρους νόσος αποτελεί την συχνότερη εξωδερματική εκδήλωση της ροδόχρου νόσου. Η κύρια περιοχή που επηρεάζεται είναι οι μεϊβομιανοί αδένες, οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για την παραγωγή ενός ελαιώδους υγρού, απαραίτητου για την κατάλληλη λίπανση των ματιών. Συνεπώς, η μείωση της παραγωγής και οι αλλαγές στη σύσταση ελαιώδους υγρού, οδηγούν στην ξηρότητα των οφθαλμών.
    • Υπερτροφική ή φυματώδης. Οι υπερτροφικές βλάβες σε αυτόν το τύπο της ροδόχρου νόσου χαρακτηρίζονται από πάχυνση του δέρματος, ανώμαλα οζίδια και αύξηση του όγκου του δέρματος. Αυτές οι βλάβες μπορούν να εμφανιστούν σε διάφορα σημεία του προσώπου, η μύτη (ρινόφυμα), το μέτωπο, το πηγούνι, τα αυτιά. Η πιο συνηθισμένη από αυτές είναι το ρινόφυμα, το οποίο εμφανίζεται κυρίως στους άνδρες.

 

Εκτός από τους τέσσερις κύριους τύπους που προαναφέρθηκαν, υπάρχει η σπάνια παραλλαγή:

    • Κοκκιωματώδης: Σπάνια εκδήλωση με ύπαρξη κοκκιωμάτων – οζιδίων στο κεντρικό τμήμα του προσώπου.

 

Ροδόχρους Νόσος – Αιτιολογία 

Η αιτιολογία της Ροδόχρου Νόσου είναι πολύπλοκη και πολυπαραγοντική, καθώς εμπλέκονται γενετικοί, ανοσολογικοί και περιβαλλοντικοί παράγοντες. Ας εξετάσουμε αναλυτικά τους παράγοντες που συμβάλλουν στην ανάπτυξη της νόσου:

    • Γενετικοί παράγοντες: Υπάρχουν ενδείξεις ότι η γενετική προδιάθεση παίζει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της Ροδόχρου Νόσου. Έτσι, η ύπαρξη οικογενειακού ιστορικού της νόσου αυξάνει την πιθανότητα εμφάνισής της.
    • Δυσλειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος: Το ανοσοποιητικό σύστημα φαίνεται να παίζει κεντρικό ρόλο στην παθογένεση της Ροδόχρου Νόσου. Υπάρχει υπεραντιδραστικότητα του ανοσοποιητικού συστήματος που οδηγεί σε χρόνια φλεγμονή.
    • Αγγειακές ανωμαλίες: Η διαταραγμένη λειτουργία των αιμοφόρων αγγείων, όπως η υπεραντιδραστικότητα και η αυξημένη αγγειογένεση, συμβάλλει στην ανάπτυξη της ερυθρότητας και των τηλαγγειεκτασιών.
    • Μικροβιακοί παράγοντες: Ορισμένοι μικροοργανισμοί, όπως το Demodex folliculorum (ένας τύπος ακάρεος που ζει στους θύλακες των τριχών) και τα βακτήρια που σχετίζονται με αυτόν, έχουν ενοχοποιηθεί ως πιθανοί παράγοντες ενεργοποίησης της φλεγμονής στη Ροδόχρου Νόσο.
    • Περιβαλλοντικοί παράγοντες: Η έκθεση σε περιβαλλοντικούς παράγοντες, όπως ο ήλιος, ο άνεμος, και οι ακραίες θερμοκρασίες, μπορεί να προκαλέσει ή να επιδεινώσει τα συμπτώματα της νόσου.
    • Νευροαγγειακοί μηχανισμοί: Η δυσλειτουργία των νευροαγγειακών μηχανισμών που ελέγχουν την αγγειακή διαστολή και σύσπαση έχει προταθεί ως μηχανισμός της νόσου.

 

Ροδόχρους Νόσος – Ποιοι παράγοντες την επιδεινώνουν;

Η Ροδόχρους Νόσος μπορεί να επιδεινωθεί από διάφορους παράγοντες, που διαφέρουν από ασθενή σε ασθενή:

    • Περιβαλλοντικοί παράγοντες: Έκθεση στον ήλιο, άνεμο ή ακραίες θερμοκρασίες.
    • Διατροφικοί παράγοντες: Κατανάλωση αλκοόλ, καυτερών τροφών, καφέ ή καυτών ποτών.
    • Στρες και συναισθηματική φόρτιση: Το άγχος και οι έντονες συναισθηματικές καταστάσεις μπορούν να προκαλέσουν έξαρση των συμπτωμάτων.
    • Φάρμακα: Ορισμένα φάρμακα, όπως τα κορτικοστεροειδή, μπορούν να επιδεινώσουν τη νόσο.
    • Κοσμητικά προϊόντα: Ορισμένα προϊόντα περιποίησης του δέρματος (όπως η ρετινόλη ή τα οξέα φρούτων) μπορεί να προκαλέσουν ερεθισμό.

 

Ροδόχρους Νόσος στην παιδική ηλικία

Η Ροδόχρους Νόσος είναι σπάνια στην παιδική ηλικία, αλλά μπορεί να εμφανιστεί. Τα συμπτώματα στα παιδιά είναι παρόμοια με αυτά των ενηλίκων, αλλά συχνά υποδιαγιγνώσκονται λόγω της ασυνήθιστης εμφάνισής τους σε αυτή την ηλικιακή ομάδα. Είναι σημαντικό να υπάρχει κλινική υποψία και να αξιολογούνται οι ασθενείς προσεκτικά, ειδικά εάν υπάρχει οικογενειακό ιστορικό της νόσου.

Όπως και στους ενήλικες, η ροδόχρους νόσος στην παιδική ηλικία εκδηλώνεται συνήθως με αιφνίδιο ή επίμονο ερύθημα του προσώπου, τηλεαγγειεκτασίες, βλατίδες και φλύκταινες που εμφανίζονται κυρίως στα μάγουλα, το πηγούνι και τις ρινοπαρειακές πτυχές. Σε αντίθεση όμως με τους ενήλικες, δεν έχουν παρατηρηθεί υπερτροφικές αλλοιώσεις στα παιδιά. Για τη διάγνωση της νόσου στα παιδιά, απαιτείται η παρουσία τουλάχιστον δύο από τα ακόλουθα συμπτώματα:

    • Αιφνίδιο ή υποτροπιάζον ερύθημα του προσώπου
    • Τηλεαγγειεκτασίες χωρίς άλλη αιτιολογία
    • Βλατίδες ή βλατιδοφλύκταινες χωρίς φαγέσωρες
    • Εντοπισμός των βλαβών σε κυρτές περιοχές του προσώπου
    • Οφθαλμικές εκδηλώσεις όπως υποτροπιάζον χαλάζιο, υπεραιμία των ματιών, ή κερατίτιδα

 

Ποια είναι η θεραπεία για τη Ροδόχρου Νόσο;

Η θεραπεία της Ροδόχρου Νόσου εξαρτάται από τον τύπο και τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων. Συνήθως περιλαμβάνει:

    • Τοπικές θεραπείες: Μετρονιδαζόλη, αζελαϊκό οξύ, ιβερμεκτίνη.
    • Συστηματικές θεραπείες: Αντιβιοτικά, όπως η δοξυκυκλίνη και τετρακυκλίνη ή χαμηλές δόσεις ισοτρετινοίνη.
    • Λέιζερ και φωτοθεραπεία: Χρησιμοποιούνται για τη μείωση της ερυθρότητας και των τηλαγγειεκτασιών.
    • Συμπτωματική θεραπεία: Τεχνητά δάκρυα για την οφθαλμική ροδόχρου.

 

Συχνές ερωτήσεις 

Θεραπεύεται η Ροδόχρους Νόσος;

Η Ροδόχρους Νόσος δεν είναι πλήρως θεραπεύσιμη, αλλά μπορεί να τεθεί υπό έλεγχο με τη σωστή θεραπεία και την αποφυγή των επιβαρυντικών παραγόντων. Η συνεχής παρακολούθηση και προσαρμογή της θεραπείας είναι απαραίτητη.

Υπάρχουν επιπλοκές από τη Ροδόχρου Νόσο;

Ναι, σε προχωρημένα στάδια, η νόσος μπορεί να προκαλέσει μόνιμες δερματικές αλλοιώσεις όπως το ρινόφυμα. Η οφθαλμική ροδόχρους μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές οφθαλμικές επιπλοκές εάν δεν αντιμετωπιστεί.

Μπορεί η διατροφή να επηρεάσει τη Ροδόχρου Νόσο;

Ναι, η διατροφή μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο. Η αποφυγή τροφών και ποτών που προκαλούν εξάρσεις, όπως τα καυτερά φαγητά, το αλκοόλ και τα καυτά ροφήματα, μπορεί να βοηθήσει στη διαχείριση των συμπτωμάτων.

Ποιες είναι οι πιο πρόσφατες εξελίξεις στην έρευνα για τη Ροδόχρου Νόσο;

Η έρευνα συνεχίζεται για την καλύτερη κατανόηση της αιτιολογίας και της παθογένεσης της Ροδόχρου Νόσου. Πρόσφατες μελέτες επικεντρώνονται στη γενετική προδιάθεση, τις μικροβιακές δυσλειτουργίες και τον ρόλο του ανοσοποιητικού συστήματος. Νέα φάρμακα και θεραπείες δοκιμάζονται για την καλύτερη διαχείριση της νόσου.

 

Η Ροδόχρους Νόσος, παρά την άγνωστη αιτιολογία και την ποικιλομορφία της, μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά με την κατάλληλη θεραπευτική προσέγγιση και την προσαρμογή του τρόπου ζωής των ασθενών. Η συνεχής έρευνα και η συνεργασία μεταξύ δερματολόγων και άλλων ειδικών είναι απαραίτητη για την βελτίωση της φροντίδας των ασθενών. Για κάθε απορία, μην διστάσετε να συμβουλευτείτε τον Δερματολόγο σας

 


 

Δρ. Βασιλική Παπαγεωργίου, Δερματολόγος–Αφροδισιολόγος, MD, MSc

Πτυχιούχος Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών

Εξωτερική Συνεργάτης Νοσοκομείου “Ανδρέας Συγγρός”

Master of Science Πανεπιστημίου Στρασβούργου

Τ. Ιατρός Πανεπιστημιακών Νοσοκομείων Lyon

Μετεκπαιδευθείσα στην Παθολογία και Χειρουργική Όνυχος στα Πανεπιστημιακά Νοσοκομεία Brugmann και Saint-Pierre Βρυξελλών

Προυσιωτίσσης 27, Αγρίνιο (έναντι γηπέδου Παναιτωλικού). Τηλέφωνα επικοινωνίας: 2641307215 και 6937119603

papageorgiou_nixia-1200x800.jpg

29 Απριλίου, 2024

Συχνές παθήσεις των νυχιών: συμπτώματα, αίτια και θεραπεία

Τα νύχια μας, πέρα από την αισθητική τους αξία, αποτελούν έναν καθρέφτη της γενικότερης υγείας μας. Πολλές φορές, οι παθήσεις των νυχιών μπορούν να υποδείξουν προβλήματα υγείας που ίσως αγνοούμε. Από τις μυκητιάσεις και τις βακτηριακές λοιμώξεις μέχρι τις διάφορες μορφές τραυματισμού και τις αυτοάνοσες παθήσεις, τα νύχια μας μπορεί να υποφέρουν από ποικιλία προβλημάτων. Αναλύοντας τα συμπτώματα και τις αιτίες κάθε πάθησης, θα σας βοηθήσουμε να κατανοήσετε καλύτερα τι μπορεί να συμβαίνει στα νύχια σας και πότε είναι απαραίτητο να επισκεφθείτε τον δερματολόγο σας ώστε να τα διατηρήσετε υγιή και όμορφα. Σε αυτό το άρθρο, θα εξετάσουμε τις πιο συχνές παθήσεις που ταλαιπωρούν τα νύχια και πώς μπορούμε να τις αναγνωρίσουμε και να τις αντιμετωπίσουμε.

 

Ανατομία όνυχος

Πριν προχωρήσουμε στην ανάλυση των παθήσεων που ταλαιπωρούν τα νύχια μας, είναι σημαντικό να αναφέρουμε την ανατομία ενός φυσιολογικού νυχιού και περιλαμβάνει:

    • τη μήτρα
    • την ονυχαία πλάκα
    • το παρωνύχιο
    • το επωνύχιο
    • το υπονύχιο
    • τον μηνίσκο
    • το ελεύθερο άκρο του όνυχα
    • τις εγγύς και πλάγιες ονυχαίες πτυχές
    • την κοίτη
    • τα αιμοφόρα αγγεία

 

Νύχια-Παθήσεις

Τα νύχια, αν και συχνά παραβλέπονται, μπορούν να αποκαλύψουν πολλά για την κατάσταση της υγείας μας. Διάφορες παθήσεις μπορεί να τα επηρεάσουν, προκαλώντας αλλοιώσεις στο χρώμα, το σχήμα ή την υφή τους. Από απλές μυκητιάσεις έως πιο σοβαρές δερματολογικές ή συστηματικές νόσους, είναι σημαντικό να αναγνωρίζουμε έγκαιρα τα σημάδια που μαρτυρούν κάποιο πρόβλημα. Παρακάτω θα δείτε τις συχνότερες παθήσεις των νυχιών, πώς εμφανίζονται και τα αίτια.

Ονυχοµυκητιάσεις

Οι μυκητιάσεις των νυχιών αποτελούν μία από τις πιο συχνές παθήσεις και προκαλούνται από διάφορους μύκητες, κυρίως από δερματόφυτα και σπανιότερα από μη δερματόφυτα.

Οι ονυχομυκητιάσεις εκδηλώνονται με διάφορους τρόπους όπως:

    • Αποχρωματισμό του νυχιού
    • Πάχυνση της ονυχαίας πλάκας
    • Υπονύχια υπερκεράτωση
    • Ονυχόλυση

 

Οι παράγοντες που συμβάλλουν στη διασπορά των μυκητιάσεων περιλαμβάνουν:

    • κλιματολογικές συνθήκες (υγρασία, ζέστη)
    • πιθανοί τραυματισμοί
    • κοινωνικοοικονομικό περιβάλλον

 

Λοίμωξη από Ψευδομονάδα

Αποτελεί μια σχετικά συνηθισμένη μόλυνση των νυχιών, ιδιαίτερα σε άτομα που λόγω συνθηκών εργασίας τα άκρα τους διατηρούν υψηλά ποσοστά υγρασίας. Προκαλείται από το βακτήριο Pseudomonas aeruginosa. Η μόλυνση αρχίζει συνήθως από τη βάση του νυχιού, ενώ ακολούθως είναι πιθανό να εμφανιστεί παρωνυχία, ονυχόλυση και μια κυανό-πράσινη απόχρωση η οποία προέρχεται από τη χρωστική πυοκυανίνη που παράγει το βακτήριο.

Η θεραπεία των “πράσινων” νυχιών είναι απαιτητική και δύσκολη καθώς εάν δεν αντιμετωπιστούν ταυτόχρονα οι παράγοντες που την προκαλούν, κυρίως η υγρασία, εύκολα υποτροπιάζει.

 

Εγκάρσιες αύλακες (γραμμές Beau)

Οι γραμμές του Beau οφείλονται στην διακοπή της ανάπτυξης του νυχιού από το εγγύς τμήμα της μήτρας, ενώ συνεχίζεται η ανάπτυξη του από το περιφερικό τμήμα της. Αυτό έχει ως συνέπεια να δημιουργούνται εγκάρσιες αύλακες διαφορετικού βάθους οι οποίες συνήθως εμφανίζονται σε χρονικό διάστημα 1-2 μηνών από την επίδραση του αιτιολογικού παράγοντα.

Παρότι είναι εφικτό να εμφανιστούν σε όλα τα νύχια, οι γραμμές του Beau, συνήθως εντοπίζονται στα νύχια των χεριών και κυρίως στους αντίχειρες. Η εμφάνιση τους σε πολλά νύχια, μπορεί να είναι ένδειξη παθολογικών καταστάσεων όπως το σύνδρομο Guillain-Barre, παθήσεις που συνοδεύονται από υψηλό πυρετό, νεφρική ανεπάρκεια, και επιληψία. Μονήρεις γραμμές του Beau συνήθως οφείλονται σε παράγοντες όπως:

    • οξεία παρωνυχία
    • τραυματισμό
    • παρατεταμένη αιμόσταση κατά τη διάρκεια χειρουργικής επέμβασης στο δάχτυλο

Η συγκεκριμένη παραμόρφωση, επουλώνεται σταδιακά σε διάστημα περίπου 3 μηνών, καθώς επανέρχεται η φυσιολογική ανάπτυξη του νυχιού, χωρίς την ανάγκη για θεραπεία.

 

Ονυχοκρύπτωση (είσφρυση όνυχος)

Με τον όρο ονυχοκρύπτωση ή είσφρυση όνυχος, όπως είναι επίσης γνωστή, περιγράφεται η κατάσταση κατά την οποία τα νύχια του ποδιού (συνήθως) αναπτύσσονται και εισφρύουν στο δέρμα, προκαλώντας, οίδημα, πυώδη έκκριση και  έντονο πόνο.  

Συχνά οφείλεται στην πίεση που ασκείται από ακατάλληλα παπούτσια, ή υποδήματα τα οποία είναι συχνά της μόδας (μυτερά παπούτσια, ψηλοτάκουνα). Επιπλέον ο λανθασμένος τρόπος κοπής των νυχιών, όπως το (κόψιμο των πλαϊνών άκρων της ονυχαίας πλάκας), ο τραυματισμός της περιοχής, η παχυσαρκία και η υπεριδρωσία, θεωρούνται αιτιολογικοί παράγοντες.

Η συντηρητική αντιμετώπιση της ονυχοκρύπτωσης συμπεριλαμβάνει την σωστή υγιεινή και περιποίηση των νυχιών (να μην κόβονται βαθιά οι πλαϊνές άκρες των νυχιών) και την κατάλληλη επιλογή υποδημάτων. Σε σοβαρές περιπτώσεις (γονιδιακή προδιάθεση να εισφρύει το νύχι στο δέρμα) ή σε αποτυχία της συντηρητικής αντιμετώπισης, συχνά απαιτείται μερική ή ολική ονυχεκτομή.

 

Ονυχόλυση

Ως ονυχόλυση περιγράφεται η παθολογική κατάσταση κατά την οποία η ονυχαία πλάκα αποκολλάται από την κοίτη του όνυχα Συνήθως, η αποκόλληση ξεκινά από το άκρο του νυχιού ή τα πλάγια του και εξαπλώνεται προς την περιοχή της μήτρας. Οι παράγοντες που μπορούν να προκαλέσουν ονυχόλυση περιλαμβάνουν:

    • τραυματισμούς
    • λοιμώξεις – ονυχομυκητίαση
    • παρωνυχίες
    • διαβροχή
    • φάρμακα

 

Πληκτροδακτυλία

Η πληκτροδακτυλία, γνωστή επίσης ως «ιπποκράτειοι όνυχες», αποτελεί μια παθολογική κατάσταση κατά την οποία η ονυχαία πλάκα αυξάνεται σε εύρος, μέγεθος και κυρτότητα. Επιπλέον, συνοδεύεται από υπερτροφία των ιστών των τελικών φαλάγγων με σκληροελαστική σύσταση και κυανή απόχρωση.

Η πληκτροδακτυλία μπορεί να οφείλεται σε:

    • Βρογχιεκτασίες
    • Καρκίνος του πνεύμονα
    • Φυματίωση
    • καρδιαγγειακά νοσήματα
    • νεφρική ανεπάρκεια
    • κίρρωση του ήπατος

 

Ανωνυχία

Η μερική ή ολική απουσία της ονυχαίας πλάκας, γνωστή ως ανωνυχία, μπορεί να επηρεάζει μέρος ή το σύνολο των δαχτύλων στα χέρια ή τα πόδια. Μπορεί να αποτελεί σύμπτωμα κάποιου συνδρόμου ή να οφείλεται σε παράγοντες όπως η λήψη αντιπηκτικών ή οινοπνεύματος κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης.

 

Μικρονυχία

Με τον όρο μικρονυχία, περιγράφεται η παθολογική κατάσταση  κατά την οποία διαπιστώνεται διαταραχή στο μέγεθος της ονυχαίας πλάκας, η οποία είναι εμφανώς μικρή. Στην περίπτωση που όλα τα νύχια ή τα περισσότερα εξ αυτών χαρακτηρίζονται από μικρονυχία, τότε θεωρείται συγγενής.

 

Κοιλονυχία

Με τον όρο κοιλονυχία, περιγράφεται η διαταραχή της ονυχαίας πλάκας κατά την οποία τα νύχια αποκτούν ένα κοίλο σχήμα (σχήμα κουταλιού) και  γίνονται  εξαιρετικά μαλακά. Η θεραπεία της κοιλονυχίας έγκειται στην αντιμετώπιση του παθολογικού προβλήματος που την προκάλεσε.

Τα αίτια είναι πολυπαραγοντικά μεταξύ των οποίων είναι:

    • αναιμία
    • παθήσεις του θυρεοειδούς
    • γυροειδής αλωπεκία
    • ομαλός λειχήνας
    • έλλειψη βιταμίνης C

 

Τραχυωνυχία

Η τραχυωνυχία προκύπτει από την διαταραχή της κερατινοποίησης της μήτρας του νυχιού με αποτέλεσμα η ραχιαία επιφάνεια των νυχιών να είναι ανώμαλη, αδιαφανής και εύθραυστη και να μοιάζει σαν να έχει τριφτεί από γυαλόχαρτο. Το σύνδρομο είναι πιο σύνηθες στα παιδιά, ενώ οι αιτιολογικοί παράγοντες παραμένουν ακόμη άγνωστοι.

Συναντάται σε περιπτώσεις:

    • επαφής με διάφορες χημικές ουσίες
    • στην ψωρίαση
    • στον ομαλό λειχήνα
    • στη γυροειδή αλωπεκία
    • στην κοινή ιχθύαση
    • στην συστηματική αμυλοείδωση
    • στο έκζεμα

 

Οµαλός Λειχήνας

Πρόκειται για μια χρόνια φλεγμονώδη πάθηση που προσβάλει τα νύχια ασθενών. Μπορεί να εμφανίζουν και δερματικές αλλοιώσεις ομαλού λειχήνα, αλλά αυτό δεν είναι συχνό.

Στον ομαλό λειχήνα, οι αλλοιώσεις των νυχιών είναι ποικιλόμορφες και δεν λαμβάνουν μια χαρακτηριστική μορφή, εκτός από το πτερύγιο.

Οι αλλοιώσεις περιλαμβάνουν:

    • Ραβδώσεις
    • Βοθρία
    • Yπονύχια υπερκεράτωση
    • Λέπτυνση της ονυχαίας πλάκας
    • Ονυχορρήξεις
    • Περιφερική ονυχομάδηση
    • Ατροφία

 

Ψωρίαση

Η προσβολή των νυχιών στη ψωρίαση είναι συχνή, με ποσοστό που κυμαίνεται περίπου από 10% έως 50%. Οι αλλοιώσεις στα νύχια είναι ποικιλόμορφες και μπορεί να μην συνδέονται πάντα με ψωριασικές βλάβες στο δέρμα, κάτι που δυσκολεύει τη διάγνωση.

Έχει παρατηρηθεί πως οι αλλοιώσεις είναι πιο συχνές σε ασθενείς με πρώιμη έναρξη της νόσου. Ο βαθμός προσβολής των νυχιών δεν συνδέεται απαραίτητα με τις δερματικές βλάβες καθώς έχουν αναφερθεί περιπτώσεις βαριάς δερματικής ψωρίασης δίχως την παρουσία αλλοιώσεων στα νύχια και αντίστροφα.

Η παθογένεια των αλλοιώσεων οι οποίες εμφανίζονται στα ψωριασικά νύχια, είναι ανάλογη με το τμήμα του νυχιού το οποίο προσβάλλεται.

Στην περίπτωση προσβολής της μήτρας του νυχιού, παρατηρούνται:

    • βοθρία
    • ευθραυστότητα των νυχιών
    • λευκονυχία
    • δυστροφία ή και απώλεια της ονυχαίας πλάκας

 

Στην προσβολή της κοίτης του νυχιού, παρατηρούνται:

    • ονυχόλυση,
    • τη χαρακτηριστική για την πάθηση σταγόνα «ελαίου»,
    • σχισμοειδείς αιμορραγίες
    • υπονύχια υπερκεράτωση

 

Στην περίπτωση προσβολής των ονυχαίων πτυχών παρατηρείται

    • εικόνα παρωνυχίας
    • ανωμαλίες στην ονυχαία πλάκα

 

Χρόνια παρωνυχία

Πρόκειται για μια χρόνια κατάσταση, ιδιαίτερα ενοχλητική στον ασθενή, και παρατηρείται σε άτομα των οποίων τα χέρια παρατεταμένα έρχονται σε επαφή με νερό (μάγειρες, νοικοκυρές, βαφείς, αγρότες) με αποτέλεσμα να είναι ευκολότερος ο αποικισμός από Candida albicans  και άλλα βακτήρια. Στην χρόνια παρωνυχία, η κλινική εικόνα περιλαμβάνει ερυθρότητα και οίδημα  του παρωνυχίου. Επιπλέον εντοπίζονται αλλοιώσεις στην επιφάνεια του νυχιού, που οφείλονται στην φλεγμονή της μήτρας του νυχιού και στην δευτερογενή εγκατάσταση μυκήτων (Candida).

Μπορεί να προκληθεί λόγω:

    • υπερευαισθησίας σε τρόφιμα ή σε μικροοργανισμούς (Candida)
    • σε φαρμακευτικούς παράγοντες
    • δερµατολογικές διαταραχές (ψωρίαση, ομαλός λειχήνας)
    • συστηματικές νόσους
    • όγκους (μεταστατικός καρκίνος µαστού)

 

Η θεραπεία περιλαμβάνει:

    • αποφυγή προδιαθεσικών παραγόντων
    • χρήση βαµβακερών γαντιών
    • μέτριας ισχύος τοπικά στεροειδή
    • συστηµατικά στεροειδή (σε προσβολή πολλών δακτύλων)

 

Οξεία παρωνυχία

Η οξεία παρωνυχία είναι μια πυογόνος λοίμωξη που μπορεί να προκύψει μετά από τραυματισμό ή δευτερεύοντα τραύματα και χαρακτηρίζεται από πόνο. Πιο αναλυτικά, πρόκειται για μια επιφανειακή λοίμωξη του παρωνυχίου η οποία εμφανίζεται όταν η εγγύς ονυχαία πτυχή και το επωνύχιο απομακρυνθεί από την ονυχαία πλάκα με αποτέλεσμα να επιτρέπεται η είσοδος παθογόνων μικροοργανισμών.

Παρατηρείται σε περιπτώσεις όπως:

    • ονυχοφαγίας
    • τραυματισμό κατά την διαδικασία μανικιούρ
    • παρατεταμένη διαβροχή των άκρων και επαφή με απορρυπαντικά
    • έπειτα από χρήση τεχνητών νυχιών

 

Συνήθως οφείλεται στον Staphylococcus aureus, αλλά μπορεί επίσης να προκαλείται από αναερόβιους οργανισμούς. Στα παιδιά, μπορεί να προκληθεί από το πιπίλισμα του αντίχειρα.

 

Έκζεμα

Στην περίπτωση τους εκζέματος των χεριών, οι αλλοιώσεις που παρατηρούνται, οφείλονται στην φλεγμονή στο περιωνύχιο και ιδίως στην υποκείμενη μήτρα του νυχιού.

Ανάμεσα στις συνηθέστερες αλλοιώσεις περιλαμβάνονται:

    • τραχύτητα της ονυχαίας πλάκας
    • οι γραμμές του Beau
    • πάχυνση και τα βοθρία,
    • βλάβες που οδηγούν σε απώλεια των νυχιών

 

Δώστε στα νύχια σας την προσοχή που αξίζουν – Κλείστε το ραντεβού σας σήμερα

Αν παρατηρείτε αλλαγές στο χρώμα, την υφή ή την ανθεκτικότητα των νυχιών σας, μην αγνοείτε τα σημάδια. Οι παθήσεις των νυχιών μπορεί να είναι ένδειξη υποκείμενων προβλημάτων που απαιτούν εξειδικευμένη διάγνωση και θεραπεία. Επισκεφθείτε το δερματολογικό ιατρείο της Δρ. Βασιλικής Χρ. Παπαγεωργίου στο Αγρίνιο και αποκτήστε υγιή και όμορφα νύχια!

 


 

Δρ. Βασιλική Παπαγεωργίου, Δερματολόγος–Αφροδισιολόγος, MD, MSc

Πτυχιούχος Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών

Εξωτερική Συνεργάτης Νοσοκομείου “Ανδρέας Συγγρός”

Master of Science Πανεπιστημίου Στρασβούργου

Τ. Ιατρός Πανεπιστημιακών Νοσοκομείων Lyon

Μετεκπαιδευθείσα στην Παθολογία και Χειρουργική Όνυχος στα Πανεπιστημιακά Νοσοκομεία Brugmann και Saint-Pierre Βρυξελλών

Προυσιωτίσσης 27, Αγρίνιο (έναντι γηπέδου Παναιτωλικού). Τηλέφωνα επικοινωνίας: 2641307215 και 6937119603

Atopiki-Dermatititda_ekzema_Papageorgiou_Vasiliki-1200x799.jpg

14 Απριλίου, 2024

Ατοπική Δερματίτιδα-Έκζεμα: Αίτια, συμπτώματα και αντιμετώπιση της ατοπικής δερματίτιδας σε παιδιά και ενήλικες

Η ατοπική δερματίτιδα, γνωστή και ως έκζεμα, είναι μια χρόνια φλεγμονώδης πάθηση του δέρματος που επηρεάζει εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως. Χαρακτηρίζεται από έντονο και βασανιστικό κνησμό (φαγούρα) ενώ συχνά συνοδεύεται από εξάρσεις και υφέσεις. Τo εξάνθημα που παρουσιάζουν οι ασθενείς κάνει το δέρμα να φαίνεται ερυθρό με πολύ μικρές «φουσκαλίτσες» (βλατιδοφυσαλλίδες) που μπορεί να περιέχουν υγρό ή όχι. Πολύ συχνά συνοδεύεται από έντονη ξηρότητα του δέρματος με απολέπιση και λειχηνοποίηση, δηλαδή αντιδραστική πάχυνση του δέρματος. Είναι συνηθέστερη στα παιδιά, αλλά μπορεί να επηρεάσει άτομα όλων των ηλικιών. Παράγοντες όπως η γενετική προδιάθεση, οι αλλεργίες και οι περιβαλλοντικοί ερεθισμοί παίζουν σημαντικό ρόλο στην εμφάνισή της.

Σε αυτό το άρθρο, θα εξετάσουμε αναλυτικά ποιοι κινδυνεύουν περισσότερο να προσβληθούν από ατοπική δερματίτιδα και πώς μπορεί να επηρεάσει την καθημερινότητα τους. Θα μάθετε για τις αποτελεσματικότερες μεθόδους θεραπείας, όπως οι ενυδατικές κρέμες, τα τοπικά κορτικοστεροειδή και οι ανοσοκατασταλτικοί παράγοντες. Επίσης, θα δώσουμε πρακτικές συμβουλές για την πρόληψη των εξάρσεων και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής όσων πάσχουν από αυτήν την πάθηση.

 

Τι είναι Δερματίτιδα – Έκζεμα

Οι όροι έκζεμα και δερματίτιδα είναι ταυτόσημοι και περιγράφουν τη φλεγμονώδη αντίδραση του δέρματος η οποία κλινικά χαρακτηρίζεται από έντονο κνησμό, παρουσία βλατιδοφυσαλλίδων και απολέπιση. Αυτή η κλινική κατάσταση προκύπτει από την επίδραση πολλών παραγόντων, είτε εξωγενών είτε ενδογενών, που μπορεί να δρουν μεμονωμένα ή σε συνδυασμό μεταξύ τους.

Το έκζεμα είναι η συχνότερη δερματολογική πάθηση και κατηγοριοποιείται συνήθως σε δύο μεγάλες κατηγορίες:

Το ενδογενές που περιλαμβάνει:

  • την ατοπική δερματίτιδα
  • τη σμηγματορροϊκή δερματίτιδα
  • το νομισματοειδές έκζεμα
  • το δυσιδρωσικό έκζεμα

 

To Εξωγενές, που περιλαμβάνει:

  • την ερεθιστική εξ επαφής δερματίτιδα
  • την αλλεργική εξ επαφής δερματίτιδα

 

Ατοπική Δερματίτιδα – Διάγνωση

Η διάγνωση της ατοπικής δερματίτιδας βασίζεται κυρίως στην κλινική εξέταση και στην λήψη ιστορικού από τον ασθενή, καθώς μέχρι σήμερα δεν έχει αναπτυχθεί κάποια ειδική εργαστηριακή εξέταση που να συμβάλλει στην διάγνωση.

Τα τελευταία χρόνια, η ατοπική δερματίτιδα έχει κατηγοριοποιηθεί σε δύο τύπους:

  • την ενδογενή (μη αλλεργική)
  • την εξωγενή (αλλεργική) δερματίτιδα

Ωστόσο κλινικά, δεν υπάρχει ξεκάθαρη διάκριση μεταξύ των δύο αυτών μορφών.

 

Πόσο συχνά εμφανίζεται η ατοπική δερματίτιδα;

Πρόκειται για μη-μεταδοτική δερματική πάθηση που συχνά εμφανίζεται στην παιδική ηλικία, αν και μπορεί να προσβάλει άτομα ανεξαρτήτου ηλικίας. Τα αποτελέσματα επιστημονικών μελετών δείχνουν πως τα τελευταία χρόνια η ατοπική δερματίτιδα παρουσιάζει αυξητική τάση της επίπτωσης στις ανεπτυγμένες χώρες σε ποσοστό που κυμαίνεται στο 10-20% των παιδιών. Αυξητική τάση παρουσιάζεται και στους ενήλικες, αν και το ποσοστό είναι αρκετά μικρότερο, (0,2% έως 3%).

 

Από τι προκαλείται η ατοπική δερματίτιδα;

Η ατοπική δερματίτιδα προκύπτει από την επίδραση πολλών εξωγενών και ενδογενών παραγόντων, οι οποίοι δρουν είτε μόνοι τους είτε σε συνδυασμό. Αποτελέσματα επιδημιολογικών μελετών έχουν αναδείξει τον σημαντικό ρόλο που διαδραματίζει η κληρονομικότητα στην ανάπτυξη της ατοπικής δερματίτιδας. Πιο αναλυτικά, την νόσο εμφανίζει το 56% των παιδιών με ένα γονέα που πάσχει από ατοπική δερματίτιδα και το 81% των παιδιών με δύο γονείς που πάσχουν από την νόσο. Πέραν των γενετικών παραγόντων, σημαντικό ρόλο στην εκδήλωση της νόσου διαδραματίζουν οι περιβαλλοντικοί παράγοντες, οι λοιμώξεις – κυρίως αυτές που προκαλούνται από χρυσίζοντα σταφυλόκοκκο, η διαταραχή στη λειτουργία του επιδερμιδικού φραγμού και διάφορες ανοσολογικές ανωμαλίες.

 

Ποια είναι τα συμπτώματα της ατοπικής δερματίτιδας;

 Ανάλογα με την ηλικία η ατοπική δερματίτιδα διακρίνεται σε τρεις κλινικές μορφές:

  • Βρεφικό έκζεμα (<2 ετών)
  • Ατοπική δερματίτιδα της παιδικής ηλικίας (2-12 ετών)
  • Ατοπική δερματίτιδα των εφήβων-ενηλίκων (>12 ετών)

Και στις τρείς κλινικές μορφές, τα κλινικά συμπτώματα της ατοπικής δερματίτιδας είναι η ξηρότητα του δέρματος και ο έντονος, συνεχής και ενοχλητικός κνησμός (φαγούρα).

 

Πως εμφανίζεται το βρεφικό έκζεμα;

Εμφανίζεται ανάμεσα στον 2ο και 6ο μήνα από την γέννηση του βρέφους. Εκδηλώνεται ως οξεία δερματίτιδα στο πρόσωπο, κυρίως στις παρειές και το μέτωπο του μωρού, μένοντας ελεύθερες οι περιοχές γύρω από τα μάτια, το στόμα, τη μύτη και το πηγούνι.

Κύριο χαρακτηριστικό είναι οι ερυθηματώδεις πλάκες με ορορροούσες φυσαλίδες, βλατίδες, διαβρώσεις, εφελκίδες και λέπια.

Το εξάνθημα επεκτείνεται:

  • στο τριχωτό της κεφαλής
  • τα αυτιά
  • τον λαιμό

Λιγότερο συχνά εμφανίζεται σε σημεία του σώματος όπως είναι:

  • ο κορμός
  • τα άκρα

Ο ενοχλητικός κνησμός επηρεάζει τη διατροφή και τον ύπνο του βρέφους. Συνήθως, το βρεφικό έκζεμα υποχωρεί περίπου στο 50% των περιπτώσεων μέχρι την ηλικία των 18-24 μηνών.

 

Πως εμφανίζεται  η ατοπική δερματίτιδα της παιδικής ηλικίας;

Αποτελεί είτε συνέχεια του βρεφικού εκζέματος είτε πρώτη εκδήλωση της ατοπίας. Σε αυτή την κλινική μορφή, το εξάνθημα είναι παρόμοιο αλλά σε διαφορετικά σημεία του σώματος όπως:

  • τους καρπούς
  • τους αγκώνες
  • τα γόνατα
  • τον λαιμό

Σπανιότερα εμφανίζεται:

  • στο πρόσωπο
  • το τριχωτό της κεφαλής

Σε αντίθεση με το βρεφικό έκζεμα, μπορεί να εμφανιστεί στην περιοχή γύρω από το στόμα ή τα χείλη. Έως την ηλικία των 12 ετών, η ατοπική δερματίτιδα μπορεί να υποχωρήσει ή να ιαθεί, ή να προχωρήσει στην τρίτη μορφή της ή σε αλλεργική ρινίτιδα ή άσθμα.

 

Πως εμφανίζεται η ατοπική δερματίτιδα των ενηλίκων;

Είναι πιο συχνή στις ηλικίες 16-45 ετών και συνήθως αποτελεί συνέχεια της δερματίτιδας που εμφανίζεται στα παιδιά.

Στα σημεία του σώματος όπου εκδηλώνεται η νόσος είναι:

  • οι καμπτικές επιφάνειες των αγκώνων και των γονάτων
  • ο λαιμός
  • τα βλέφαρα

Ωστόσο, μπορεί επίσης να εμφανιστεί και σε άλλα μέρη του σώματος, όπως:

  • το τριχωτό της κεφαλής
  • το μέτωπο
  • τον αυχένα
  • τον κορμό
  • στο εφήβαιο
  • στα ριζομήρια
  • στη ραχιαία επιφάνεια των άνω και κάτω άκρων
  • το πρόσωπο
  • την περιοχή των γεννητικών οργάνων

 

Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να εξαπλωθεί σε όλο το σώμα (ερυθροδερμία).

Η ατοπική δερματίτιδα των εφήβων και ενηλίκων μπορεί να προκαλέσει και αυτό που ονομάζουμε λειχηνοποίηση δηλαδή πάχυνση του δέρματος που αποκτά καστανέρυθρη μέχρι μελανόφαιη χροιά.

Το εξάνθημα συνοδεύει ένας έντονος κνησμός, συνεχής ή περιοδικός, με εξάρσεις και υφέσεις που παρατηρούνται έπειτα από την απότομη αλλαγή του καιρού, έντονη εφίδρωση, έντονο άγχος ή κόπωση. Η νόσος εξελίσσεται για χρόνια με εξάρσεις και υφέσεις. Το εξάνθημα περιορίζεται κυρίως στα άκρα, κοντά στην ηλικία των 30. Ωστόσο σε ορισμένους ασθενείς επιμένει και υποχωρεί τελικώς στα 40-50 έτη.

 

Ποια είναι η θεραπεία της ατοπικής δερματίτιδας;

Η θεραπευτική αντιμετώπιση της ατοπικής δερματίτιδας χωρίζεται σε τρεις φάσεις:

  • φάση εφόδου
  • φάση συντήρησης του αποτελέσματος
  • αντιμετώπιση των εξάρσεων

 

Σε όλες τις φάσεις και ανεξάρτητα από τη σοβαρότητα της νόσου, η θεραπευτική προσέγγισή περιλαμβάνει:

  • ενυδάτωση και φροντίδα της επιδερμίδας
  • αποφυγή εκλυτικών παραγόντων (λοιμώξεις, ερεθιστικές ουσίες, μάλλινα ρούχα)
  • μείωση των επιπέδων άγχους
  • φαρμακευτική αγωγή

 

Βασική θεραπεία ατοπικής δερματίτιδας

Όπως έχει προαναφερθεί, η ατοπική δερματίτιδα προκαλεί στο δέρμα αυξημένη απώλεια ύδατος, και κατά συνέπεια ξηροδερμία.

Η συχνή εφαρμογή μαλακτικών κρεμών, ακόμη και στην περίπτωση απουσίας ορατών βλαβών, βοηθά στην αποκατάσταση της λειτουργείας του φραγμού της επιδερμίδας.

Συμπληρωματικά, μπορούν να χρησιμοποιηθούν προϊόντα που περιέχουν πολυδοκανόλη για τη μείωση του κνησμού, καθώς και προϊόντα που περιέχουν ουρία ή σαλικυλικό οξύ για τη διαχείριση χρόνιων υπερκερατωτικών βλαβών. Η θεραπευτική αξία των ενυδατικών προϊόντων έχει επιβεβαιωθεί μέσω πολλών επιστημονικών μελετών.

Ειδικές θεραπείας με κρέμες που περιέχουν κορτικοστεροειδή ή τοπικούς αναστολείς καλσινευρίνης, είναι σε θέση να βοηθήσουν, και πάντα έπειτα από συνεννόηση με τον θεράποντα Ιατρό-Δερματολόγο.

Σε σοβαρές καταστάσεις, υπάρχουν παλαιότερες και νεότερες συστηματικές θεραπείες που μπορούν να οδηγήσουν σε ύφεση το νόσημα και να ανακουφίσουν τον ασθενή.

Τέλος, θα πρέπει να εφαρμόζονται γενικοί κανόνες κατά τη διαδικασία του μπάνιου όπως:

  • η αποφυγή συχνών λουτρών
  • το μπάνιο να είναι σύντομο σε διάρκεια
  • το νερό να είναι χλιαρό (σε καμία περίπτωση πολύ ζεστό!)
  • πλύσιμο με ειδικά προϊόντα για άτομα με ατοπική δερματίτιδα που περιέχουν ειδικά απαλά σαπούνια
  • αποφυγή χρήσης σφουγγαριού
  • πάντα χρήση ενυδατικής κρέμας μετά το μπάνιο

 

Εκπαίδευση ασθενών

Σπουδαίο ρόλο στην αποτελεσματική αντιμετώπιση της ατοπικής δερματίτιδας διαδραματίζει η εκπαίδευση των ασθενών ή των γονέων ώστε να συμμορφώνονται με την τοπική θεραπεία. Η διαδικασία εκπαίδευσης μπορεί να περιλαμβάνει την πλήρη και έγκυρη ενημέρωση σχετικά με θέματα που αφορούν την νόσο (θεραπεία, φροντίδα δέρματος, αντιμετώπιση εξάρσεων), παρέχοντάς ταυτόχρονα ψυχολογική υποστήριξη και ανάπτυξη  μιας σχέσης εμπιστοσύνης ανάμεσα σε ιατρό και ασθενή.

Για κάθε απορία, μην διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μας και να κλείσετε ένα ραντεβού με την Δερματολόγο.


 

Δρ. Βασιλική Παπαγεωργίου, Δερματολόγος–Αφροδισιολόγος, MD, MSc

Πτυχιούχος Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών

Εξωτερική Συνεργάτης Νοσοκομείου “Ανδρέας Συγγρός”

Master of Science Πανεπιστημίου Στρασβούργου

Τ. Ιατρός Πανεπιστημιακών Νοσοκομείων Lyon

Μετεκπαιδευθείσα στην Παθολογία και Χειρουργική Όνυχος στα Πανεπιστημιακά Νοσοκομεία Brugmann και Saint-Pierre Βρυξελλών

Προυσιωτίσσης 27, Αγρίνιο (έναντι γηπέδου Παναιτωλικού). Τηλέφωνα επικοινωνίας: 2641307215 και 6937119603

Vasiliki Final logo dark

Τηλ:
+(30) 2641307215
+(30) 6937119603

Email: doctor@dermapapageorgiou.gr

Ωράριο Λειτουργίας :

Δευτέρα – Τετάρτη – Παρασκευή 10.00-14.00 & 17.00-21.00
Τρίτη – Πέμπτη 10.00-18.00
Σάββατο & Κυριακή Κλειστά

Που Βρισκόμαστε

Προυσιωτίσσης 27 & Δ.Σταϊκου , Αγρίνιο 30133 (έναντι γηπέδου Παναιτωλικού)

© 2025 All rights reserved | dermapapageorgiou.gr | Designed by Site-Forge.com