Δερματολογία Αρχεία - ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΧΡ. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ - ΔΕΡΜΑΤΟΛΟΓΟΣ

androgenetiki-alopekia-aitia-sybtomata-therapeia-1200x800.jpg

Ανδρογενετική αλωπεκία: Πλήρης οδηγός για την πρόληψη και τη θεραπεία της τριχόπτωσης, από την Δερματολόγο στο Αγρίνιο, Βασιλική Παπαγεωργίου.

Η ανδρογενετική αλωπεκία αποτελεί τη συχνότερη μορφή τριχόπτωσης σε άνδρες και γυναίκες παγκοσμίως. Πρόκειται για μια προοδευτική, γενετικά καθορισμένη κατάσταση, που επηρεάζει όχι μόνο την εμφάνιση αλλά και την αυτοπεποίθηση όσων την αντιμετωπίζουν. Αν και πολλοί θεωρούν την απώλεια μαλλιών ως αναπόφευκτο κομμάτι της γήρανσης, η σύγχρονη δερματολογία προσφέρει πλέον αποτελεσματικές θεραπευτικές επιλογές που μπορούν να επιβραδύνουν ή και να αναστρέψουν τη διαδικασία. Σε αυτό το άρθρο θα αναλύσουμε τι είναι η αλωπεκία και ειδικότερα τα χαρακτηριστικά της ανδρογενετικής αλωπεκίας, ποια είναι τα αίτια και τα συμπτώματα ανά φύλο, καθώς και τις σύγχρονες θεραπείες που εφαρμόζονται σήμερα.

Τι είναι η αλωπεκία;

Ο όρος αλωπεκία χρησιμοποιείται στην ιατρική για να περιγράψει την παθολογική απώλεια τριχών από το τριχωτό της κεφαλής ή και από άλλες περιοχές του σώματος όπου φυσιολογικά υπάρχει τριχοφυΐα. Η απώλεια αυτή, ανάλογα με τον τύπο και τα αίτια που την προκαλούν, μπορεί να είναι μερική ή ολική και παροδική ή μόνιμη (στην δερματολογία συχνά χρησιμοποιούμε τη διάκριση ουλωτική και μη ουλωτική). Η αλωπεκία διακρίνεται σε πολλές μορφές, ανάλογα με το μηχανισμό και τη βλάβη των τριχοθυλακίων.

Τι είναι η ανδρογενετική αλωπεκία;

Η ανδρογενετική αλωπεκία είναι μια κληρονομική μορφή τριχόπτωσης που προκαλείται από την αυξημένη ευαισθησία των τριχοθυλακίων στη δράση των ανδρογόνων ορμονών, κυρίως της διυδροτεστοστερόνης (DHT). Η διυδροτεστοστερόνη είναι ένας βιολογικά ενεργός μεταβολίτης της τεστοστερόνης, ο οποίος δεσμεύεται στους υποδοχείς ανδρογόνων που υπάρχουν στα τριχοθυλάκια, ιδιαίτερα στις περιοχές του μετωπιαίου και βρεγματικού τριχωτού της κεφαλής.

Η παρατεταμένη δράση της DHT οδηγεί σε σταδιακή σμίκρυνση των τριχοθυλακίων, με αποτέλεσμα οι τρίχες να γίνονται πιο λεπτές, πιο κοντές και λιγότερο χρωματισμένες. Στα προχωρημένα στάδια, τα επηρεασμένα τριχοθυλάκια παύουν να παράγουν ορατές τρίχες, με συνέπεια τη χαρακτηριστική εικόνα αραίωσης ή φαλάκρας. Η διαδικασία αυτή είναι μη φλεγμονώδης και χρόνια, γεγονός που εξηγεί γιατί η ανδρογενετική αλωπεκία εξελίσσεται σιωπηλά και προοδευτικά, χωρίς ο ασθενής να παρατηρεί έντονη τριχόπτωση στην αρχή. Συνήθως η πρώτη ένδειξη είναι η αραίωση της πυκνότητας των μαλλιών, η οποία με τον καιρό εντείνεται.

Αίτια & συμπτώματα ανδρογενετικής αλωπεκίας στους άνδρες

Η ανδρογενετική αλωπεκία στους άνδρες αποτελεί μια κληρονομικά καθοριζόμενη και ορμονοεξαρτώμενη κατάσταση, όπου η ευαισθησία των τριχοθυλακίων στις ανδρογόνες ορμόνες παίζει καθοριστικό ρόλο. Τα γονίδια που ρυθμίζουν την ανταπόκριση των τριχοθυλακίων στη διυδροτεστοστερόνη μπορούν να κληρονομηθούν τόσο από τη μητέρα όσο και από τον πατέρα, γεγονός που εξηγεί τη συχνή οικογενή εμφάνιση του φαινομένου.

Η διυδροτεστοστερόνη δεσμεύεται στους ανδρογονικούς υποδοχείς των τριχοθυλακίων, κυρίως στις περιοχές του μετώπου και του βρεγματικού τριχωτού, προκαλώντας προοδευτική μικροποίηση αυτών. Η διαδικασία αυτή οδηγεί σε συντόμευση της αναγενής φάσης (της φάσης ανάπτυξης της τρίχας) και παράταση της τελογενούς φάσης (φάση ηρεμίας της τρίχας πριν αυτή τελικά πέσει), με αποτέλεσμα οι νέες τρίχες να είναι πιο λεπτές, πιο κοντές και με μικρότερη διάρκεια ζωής.

Η ανδρογενετική αλωπεκία στους άνδρες εκδηλώνεται συνήθως μετά την εφηβεία, όταν τα επίπεδα των ανδρογόνων αυξάνονται, και εξελίσσεται σταδιακά με την πάροδο των ετών. Η βαρύτητα και η ταχύτητα εξέλιξης ποικίλλουν ανάλογα με τη γενετική προδιάθεση και τους ορμονικούς παράγοντες. Η απώλεια τριχών ακολουθεί το χαρακτηριστικό μοτίβο του Hamilton–Norwood, το οποίο περιλαμβάνει:

Υποχώρηση της πρόσθιας γραμμής των μαλλιών στους κροτάφους.
Αραίωση στην κορυφή του κεφαλιού, η οποία σταδιακά επεκτείνεται προς τα εμπρός.
Εμφάνιση λεπτότερων και πιο αδύναμων τριχών, που έχουν μικρότερο πάχος, μήκος και χρόνο ζωής.
Σε προχωρημένα στάδια, τα τριχοθυλάκια υφίστανται πλήρη μικροποίηση και ατροφία, με αποτέλεσμα να σταματούν οριστικά να παράγουν τρίχες.
Προοδευτική σύνδεση των δύο περιοχών αραίωσης, που οδηγεί σε προχωρημένα στάδια σε εκτεταμένη απώλεια στο άνω τμήμα του τριχωτού, με διατήρηση της τριχοφυΐας στα πλάγια και στο πίσω μέρος της κεφαλής. Αυτές οι «ανθεκτικές» ζώνες τριχοθυλακίων είναι ανεπηρέαστες από τη DHT, γεγονός που εξηγεί γιατί χρησιμοποιούνται ως δότριες περιοχές σε επεμβάσεις μεταμόσχευσης μαλλιών.

Δερματολόγος εξετάζει άνδρα με αραίωση μαλλιών στο πίσω μέρος του κεφαλιού – ένδειξη ανδρογενετικής αλωπεκίας. — ***Άνδρας με αραίωση μαλλιών στο πίσω μέρος του κεφαλιού – ένδειξη ανδρογενετικής αλωπεκίας.***

Αίτια & συμπτώματα ανδρογενετικής αλωπεκίας στις γυναίκες

Η ανδρογενετική αλωπεκία στις γυναίκες είναι μια πολυπαραγοντική και ορμονοεξαρτώμενη μορφή τριχόπτωσης, στην οποία σημαντικό ρόλο διαδραματίζουν τόσο γενετικοί όσο και ενδοκρινικοί παράγοντες. Αν και τα επίπεδα ανδρογόνων στις γυναίκες είναι σαφώς χαμηλότερα σε σύγκριση με τους άνδρες, ακόμη και φυσιολογικές συγκεντρώσεις μπορεί να προκαλέσουν τριχόπτωση όταν τα τριχοθυλάκια παρουσιάζουν αυξημένη γενετική ευαισθησία στη διυδροτεστοστερόνη.

Η ανδρογενετική αλωπεκία μπορεί επίσης να συνδέεται με ορμονικές διακυμάνσεις ή διαταραχές του ενδοκρινικού συστήματος, όπως:

Σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών, όπου παρατηρείται υπερανδρογοναιμία.
Εμμηνόπαυση, κατά την οποία μειώνονται τα οιστρογόνα και διαταράσσεται η ορμονική ισορροπία.
Χρόνιο ψυχοσωματικό στρες, το οποίο μπορεί να επηρεάσει τον άξονα υποθάλαμος–υπόφυση–επινεφρίδια και να οδηγήσει σε σχετική υπερανδρογοναιμία και διαταραχή του κύκλου της τρίχας.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να συνυπάρχουν γενετικοί πολυμορφισμοί στους υποδοχείς ανδρογόνων ή τοπικοί παράγοντες ενζυμικής δραστηριότητας (όπως η 5α-αναγωγάση), που αυξάνουν τη μετατροπή της τεστοστερόνης σε DHT στα τριχοθυλάκια.

Κλινικά, η ανδρογενετική αλωπεκία στις γυναίκες εκδηλώνεται με διάχυτη και σταδιακή αραίωση των μαλλιών, η οποία συνήθως γίνεται αντιληπτή μετά την ηλικία των 30 ετών και επιδεινώνεται προοδευτικά, ιδιαίτερα μετά την εμμηνόπαυση. Σε αντίθεση με τους άνδρες, η απώλεια δεν οδηγεί σε πλήρη φαλάκρα, αλλά επηρεάζει αισθητά την πυκνότητα και τον όγκο των μαλλιών, επηρεάζοντας συχνά και την ψυχολογία των ασθενών. Τα συχνότερα κλινικά σημεία περιλαμβάνουν:

Αραίωση στο κεντρικό τμήμα του τριχωτού της κεφαλής, με διατήρηση της πρόσθιας γραμμής των μαλλιών – χαρακτηριστικό γνώρισμα του μοτίβου Ludwig.
Αυξημένη απώλεια τριχών κατά το βούρτσισμα, το λούσιμο ή το χτένισμα.
Μείωση της πυκνότητας και της διαμέτρου των τριχών, που γίνονται πιο λεπτές, πιο κοντές και εύθραυστες.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, ορατό δέρμα του τριχωτού ανάμεσα στις τρίχες, ιδιαίτερα στο κεντρικό σημείο του μετώπου ή της χωρίστρας.

Η ανδρογενετική αλωπεκία στις γυναίκες εξελίσσεται σιωπηλά και προοδευτικά, χωρίς ορατές εστίες φαλάκρας, αλλά με σταδιακή μείωση του όγκου και διάχυτη αραίωση που μπορεί να γίνει αντιληπτή μετά από αρκετά χρόνια.

Γυναίκα με διάχυτη αραίωση μαλλιών στο κέντρο του κεφαλιού – χαρακτηριστική εικόνα γυναικείας ανδρογενετικής αλωπεκίας. — Διάχυτη αραίωση μαλλιών στο κέντρο του κεφαλιού γυναίκας – χαρακτηριστική εικόνα ανδρογενετικής αλωπεκίας στις γυναίκες.

Ανδρογενετική αλωπεκία- Διάγνωση

Η διάγνωση της ανδρογενετικής αλωπεκίας βασίζεται πρωτίστως στην κλινική αξιολόγηση από δερματολόγο, ο οποίος εξετάζει το μοτίβο και την κατανομή της τριχόπτωσης, καθώς και το ιστορικό του ασθενούς. Η διάγνωση μπορεί να ενισχυθεί με τη χρήση τριχοσκόπησης, μιας μη επεμβατικής μεθόδου που επιτρέπει την παρατήρηση των τριχοθυλακίων σε μεγέθυνση. Μέσω αυτής, εντοπίζονται χαρακτηριστικά ευρήματα, όπως:

διαφοροποίηση στη διάμετρο των τριχών,
παρουσία λεπτών, μικροποιημένων τριχών,
και μειωμένη πυκνότητα τριχοθυλακίων ανά μονάδα επιφάνειας.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, ιδίως στις γυναίκες, ο δερματολόγος μπορεί να ζητήσει εργαστηριακές εξετάσεις για να διερευνηθούν πιθανοί παράγοντες που επιδεινώνουν την τριχόπτωση, όπως:

Ορμονικός έλεγχος (ανδρογόνα, οιστρογόνα, προλακτίνη, DHEA-S).
Φεριτίνη και σίδηρος, για την εκτίμηση αποθηκών σιδήρου.
Θυρεοειδικές ορμόνες, καθώς δυσλειτουργίες του θυρεοειδούς μπορούν να επηρεάσουν τον κύκλο ζωής της τρίχας.

Σε περιπτώσεις διαγνωστικής αμφιβολίας ή ασυνήθιστης κλινικής εικόνας, μπορεί να πραγματοποιηθεί βιοψία τριχωτού, προκειμένου να αποκλειστούν άλλες μορφές αλωπεκίας (όπως ουλωτικές ή αυτοάνοσες). Η έγκαιρη διάγνωση από δερματολόγο είναι κρίσιμη, καθώς η έναρξη θεραπείας στα πρώτα στάδια μπορεί να ανακόψει την εξέλιξη και να ενισχύσει την τριχοφυΐα με πολύ καλύτερα αποτελέσματα.

Θεραπευτικές επιλογές για την ανδρογενετική αλωπεκία

Η αντιμετώπιση της ανδρογενετικής αλωπεκίας είναι πολυπαραγοντική και εξατομικευμένη, καθώς η εξέλιξη και η βαρύτητα της πάθησης διαφέρουν σημαντικά από άτομο σε άτομο. Ο βασικός θεραπευτικός στόχος είναι να επιβραδυνθεί η περαιτέρω απώλεια τριχών, να ενισχυθεί η ανάπτυξη νέων τριχών και, όπου είναι εφικτό, να αναγεννηθούν τα ατροφικά τριχοθυλάκια. Οι κύριες θεραπευτικές επιλογές που χρησιμοποιούνται σήμερα περιλαμβάνουν:

1. Φαρμακευτική αγωγή

Η φαρμακευτική αντιμετώπιση της ανδρογενετικής αλωπεκίας αποτελεί τη βάση κάθε θεραπευτικού πλάνου.

Μινοξιδίλη (Minoxidil). Η μινοξιδίλη παραμένει το πιο καθιερωμένο φάρμακο για την αντιμετώπιση της ανδρογενετικής αλωπεκίας σε άνδρες και γυναίκες. Εφαρμόζεται τοπικά σε μορφή διαλύματος ή αφρού, διεγείροντας την τριχοφυΐα και επιβραδύνοντας την απώλεια μαλλιών. Τα τελευταία χρόνια, κερδίζει έδαφος και η χρήση από του στόματος μινοξιδίλης σε χαμηλές δόσεις με ενθαρρυντικά αποτελέσματα σε ασθενείς που δεν ανταποκρίνονται επαρκώς στην τοπική μορφή ή παρουσιάζουν δερματικό ερεθισμό. Κλινικές μελέτες έχουν δείξει βελτίωση της πυκνότητας και της διαμέτρου των τριχών, με αποδεκτό προφίλ ασφάλειας όταν χρησιμοποιείται υπό ιατρική παρακολούθηση. Παρενέργειες, όπως υπόταση ή υπερτρίχωση σε άλλες περιοχές, είναι σπάνιες και εξαρτώνται από τη δόση.

Αναστολείς της 5α-αναγωγάσης (Φιναστερίδη και Ντουταστερίδη). Οι αναστολείς της 5α-αναγωγάσης, όπως η φιναστερίδη (Finasteride) και η ντουταστερίδη (Dutasteride), αποτελούν τον βασικό πυλώνα της φαρμακευτικής αντιμετώπισης της ανδρογενετικής αλωπεκίας στους άνδρες. Χορηγούνται από το στόμα και δρουν αναστέλλοντας τη δράση του ενζύμου 5α-αναγωγάση, το οποίο φυσιολογικά μετατρέπει την τεστοστερόνη σε διυδροτεστοστερόνη (DHT) — την κύρια ανδρογόνο ορμόνη που ευθύνεται για τη μικροποίηση των τριχοθυλακίων. Με τη μείωση των επιπέδων DHT στο τριχωτό, επιτυγχάνεται επιβράδυνση ή ακόμη και παύση της εξέλιξης της τριχόπτωσης, ενώ σε αρκετούς ασθενείς παρατηρείται βελτίωση της πυκνότητας και της ποιότητας των τριχών. Η φιναστερίδη έχει αποδεδειγμένη αποτελεσματικότητα, επιβραδύνοντας την εξέλιξη της αλωπεκίας και προάγοντας την επανέκφυση των τριχών σε ποσοστό περίπου 60–80% των ανδρών μετά από 6–12 μήνες συστηματικής χρήσης. Η ντουταστερίδη, χάρη στη δράση της και στους δύο τύπους του ενζύμου 5α-αναγωγάση (τύπου I και II), θεωρείται ισχυρότερη και συχνά χρησιμοποιείται ως εναλλακτική επιλογή σε ασθενείς που δεν ανταποκρίνονται ικανοποιητικά στη φιναστερίδη. Τα τελευταία χρόνια έχει αναπτυχθεί και τοπική μορφή Φιναστερίδης (σε λοσιόν ή διάλυμα, συχνά σε συνδυασμό με μινοξιδίλη), η οποία στοχεύει στη μείωση της DHT τοπικά στο τριχωτό, με περιορισμένο κίνδυνο συστηματικών ανεπιθύμητων ενεργειών. Η θεραπεία απαιτεί μακροχρόνια και συνεχή εφαρμογή, καθώς η διακοπή της οδηγεί σε προοδευτική απώλεια του θεραπευτικού οφέλους μέσα σε 6–12 μήνες. Για τον λόγο αυτό, η χορήγησή τους πρέπει να γίνεται υπό στενή ιατρική παρακολούθηση, ώστε να διασφαλίζεται η αποτελεσματικότητα και η ασφάλεια της θεραπείας.

Αντιανδρογόνα (Anti-androgens). Σε γυναίκες με γυναικεία ανδρογενετική αλωπεκία και χαρακτηριστικά υπερανδρογονισμού (όπως ακμή, σμηγματόρροια, ακανόνιστος κύκλος ή υπερτρίχωση), τα αντιανδρογόνα μπορούν να συμβάλουν σημαντικά στη θεραπευτική αντιμετώπιση. Για το λόγο αυτό μπορεί να προταθεί η χρήση αντισυλληπτικών με οιστραδιολη και προγεστίνη ή σπιρονολακτόνης (ένα διουρητικό φάρμακο που έχει όμως αντιανδρογόνο δράση). Οι θεραπείες αυτές απαιτούν συνέπεια, τακτική παρακολούθηση από δερματολόγο και επανεκτίμηση της αποτελεσματικότητας ανά τακτά χρονικά διαστήματα.

2. Θεραπεία PRP (Platelet-Rich Plasma)

Η θεραπεία PRP αποτελεί μια καινοτόμο και απόλυτα φυσική μέθοδο αντιμετώπισης της ανδρογενετικής αλωπεκίας. Η διαδικασία βασίζεται στη λήψη μικρής ποσότητας αίματος από τον ασθενή, από το οποίο, μέσω φυγοκέντρησης, απομονώνεται πλάσμα πλούσιο σε αιμοπετάλια. Το PRP περιέχει αυξητικούς παράγοντες και βιοενεργά μόρια που, όταν εγχυθούν στο τριχωτό της κεφαλής, ενεργοποιούν τα ανενεργά τριχοθυλάκια, βελτιώνουν τη μικροκυκλοφορία και προάγουν την αναγέννηση των τριχών. Η μέθοδος είναι ασφαλής, μη επεμβατική και αξιοποιεί τις φυσικές αναπλαστικές ιδιότητες του ίδιου του οργανισμού, χωρίς κίνδυνο αλλεργιών ή παρενεργειών.

3. Μεταμόσχευση μαλλιών

Σε περιπτώσεις προχωρημένης ανδρογενετικής αλωπεκίας, όπου τα τριχοθυλάκια έχουν πλέον ατροφήσει, η μεταμόσχευση μαλλιών αποτελεί τη μόνη μόνιμη και οριστική λύση. Οι δύο κυριότερες τεχνικές που εφαρμόζονται σήμερα είναι η FUE (Follicular Unit Extraction) και η FUT (Follicular Unit Transplantation – strip method). Στην τεχνική FUE, μεμονωμένες μονάδες τριχοθυλακίων λαμβάνονται από περιοχές με σταθερή τριχοφυΐα (συνήθως από τα πλάγια ή το πίσω μέρος του κεφαλιού) και μεταμοσχεύονται προσεκτικά στις περιοχές αραίωσης. Η μέθοδος αυτή προσφέρει φυσικό, πυκνό και αισθητικά αρμονικό αποτέλεσμα, με ελάχιστο χρόνο αποθεραπείας και χωρίς ορατές ουλές.

Η τεχνική FUT, γνωστή και ως strip method, περιλαμβάνει τη λήψη μιας λεπτής λωρίδας δέρματος από τη δότρια περιοχή, από την οποία απομονώνονται οι τριχοθυλακικές μονάδες που στη συνέχεια τοποθετούνται στις περιοχές τριχόπτωσης. Παρότι αφήνει μια λεπτή γραμμική ουλή, εξακολουθεί να χρησιμοποιείται σε επιλεγμένες περιπτώσεις, όπου απαιτείται μεγαλύτερος αριθμός μοσχευμάτων σε μία συνεδρία. Η επιλογή της κατάλληλης θεραπείας εξαρτάται από τη βαρύτητα της ανδρογενετικής αλωπεκίας, την ηλικία, το φύλο και τις προσδοκίες του ασθενούς. Συχνά, ο συνδυασμός φαρμακευτικής αγωγής με θεραπείες αναζωογόνησης όπως το PRP προσφέρει τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα, επιβραδύνοντας την εξέλιξη και ενισχύοντας την υγιή τριχοφυΐα.

Κλείστε ραντεβού για αξιολόγηση τριχόπτωσης

Η έγκαιρη αξιολόγηση από εξειδικευμένο δερματολόγο αποτελεί το πιο σημαντικό βήμα για την επιτυχημένη αντιμετώπιση της ανδρογενετικής αλωπεκίας. Η σωστή διάγνωση και θεραπευτική καθοδήγηση μπορούν να επιβραδύνουν ή ακόμη και να αναστρέψουν τη διαδικασία της τριχόπτωσης, προλαμβάνοντας τη μόνιμη απώλεια των μαλλιών.

Αν παρατηρείτε αραίωση, αυξημένη τριχόπτωση ή αλλαγή στην πυκνότητα των μαλλιών σας, μην περιμένετε να εξελιχθεί το πρόβλημα. Κλείστε σήμερα ραντεβού για εξατομικευμένη αξιολόγηση τριχόπτωσης από τη Δερματολόγο – Αφροδισιολόγο Βασιλική Παπαγεωργίου στο Αγρίνιο και ενημερωθείτε για τις πιο σύγχρονες και αποτελεσματικές θεραπείες που μπορούν να καλύψουν τις δικές σας ανάγκες, με ασφάλεια, επιστημονική καθοδήγηση και φυσικά αποτελέσματα.

Δρ. Βασιλική Παπαγεωργίου, Δερματολόγος–Αφροδισιολόγος, MD, MSc

Πτυχιούχος Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών

Εξωτερική Συνεργάτης Νοσοκομείου “Ανδρέας Συγγρός”

Master of Science Πανεπιστημίου Στρασβούργου

Τ. Ιατρός Πανεπιστημιακών Νοσοκομείων Lyon

Μετεκπαιδευθείσα στην Παθολογία και Χειρουργική Όνυχος στα Πανεπιστημιακά Νοσοκομεία Brugmann και Saint-Pierre Βρυξελλών

Προυσιωτίσσης 27, Αγρίνιο (έναντι γηπέδου Παναιτωλικού). Τηλέφωνα επικοινωνίας: 2641307215 και 6937119603

Η δερματολόγος στο Αγρίνιο, Βασιλική Παπαγεωργίου, εξηγεί τι είναι τα έλκη ποδιών και πως μπορούν να αντιμετωπιστούν

Τα χρόνια έλκη ποδιών αποτελούν μια πολύπλοκη ιατρική κατάσταση που μπορεί να επηρεάσει την καθημερινότητα, την κινητικότητα αλλά και την αυτοπεποίθηση του ατόμου. Πρόκειται για πληγές που αδυνατούν να επουλωθούν φυσιολογικά και συχνά σχετίζονται με προβλήματα στην κυκλοφορία του αίματος, τον σακχαρώδη διαβήτη ή άλλες υποκείμενες παθολογικές καταστάσεις. Αν και πολλές φορές ξεκινούν από κάτι που μοιάζει ασήμαντο, όπως μια φουσκάλα ή μια μικρή εκδορά, η έλλειψη έγκαιρης φροντίδας μπορεί να τα μετατρέψει σε σοβαρό πρόβλημα, με συνέπειες που επηρεάζουν τόσο την υγεία όσο και την ποιότητα ζωής.

Σε αυτό το άρθρο θα εξετάσουμε με απλό και κατανοητό τρόπο τι είναι τα έλκη ποδιών, ποια είναι τα βασικά αίτια εμφάνισής τους, πώς μπορούμε να αναγνωρίσουμε έγκαιρα τα συμπτώματα και ποιες θεραπευτικές επιλογές προσφέρει η σύγχρονη ιατρική. Με τη σωστή ενημέρωση και την έγκαιρη φροντίδα από εξειδικευμένο δερματολόγο και όπου απαιτείται, από διεπιστημονική ομάδα ιατρών, τα έλκη ποδιών μπορούν να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά, συμβάλλοντας όχι μόνο στη βελτίωση της υγείας, αλλά και στη διατήρηση της καλής εικόνας, της άνεσης και της ευεξίας των ποδιών.

Τι είναι τα χρόνια έλκη ποδιών;

Τα χρόνια έλκη ποδιών είναι χρόνιες δερματικές βλάβες (πληγές) στα κάτω άκρα που χαρακτηρίζονται από απώλεια ολικού πάχους του δέρματος, οι οποίες δεν παρουσιάζουν φυσιολογική επούλωση μέσα σε διάστημα τουλάχιστον 2–6 εβδομάδων. Αντίθετα με τις απλές εκδορές ή τραύματα, τα έλκη δημιουργούνται ή επιμένουν εξαιτίας διαταραχών στην αιμάτωση, στη νεύρωση ή στον μεταβολισμό των ιστών. Συχνά ξεκινούν από έναν μικρό τραυματισμό, μια εκδορά ή ακόμη και από πίεση σε κάποιο σημείο του ποδιού, που υπό φυσιολογικές συνθήκες θα επουλωνόταν γρήγορα. Όταν όμως υπάρχει υποκείμενη αγγειακή, μεταβολική ή νευρολογική πάθηση, η διαδικασία επούλωσης καθυστερεί σημαντικά γεγονός που αυξάνει τον κίνδυνο μόλυνσης, φλεγμονής και εκτεταμένων ιστικών βλαβών.

Χρόνια έλκη ποδιών- Αίτια

Τα έλκη ποδιών μπορεί να προκύψουν από διάφορες παθολογικές καταστάσεις ή συνδυασμό παραγόντων. Τα συχνότερα αίτια περιλαμβάνουν:

Φλεβική ανεπάρκεια. Όταν οι φλέβες των κάτω άκρων δεν λειτουργούν σωστά, το αίμα «λιμνάζει» (φλεβική στάση), προκαλώντας αυξημένη πίεση, φλεγμονή και τελικά δημιουργία ελκών, κυρίως γύρω από τον αστράγαλο.
Αρτηριακή ανεπάρκεια. Η μειωμένη αιμάτωση λόγω στένωσης ή απόφραξης των αρτηριών στερεί από τους ιστούς το απαραίτητο οξυγόνο και τα θρεπτικά συστατικά, με αποτέλεσμα τη νέκρωση και την εμφάνιση ελκών.
Σακχαρώδης διαβήτης. Ο διαβήτης προκαλεί συχνά περιφερική νευροπάθεια (βλάβη των νεύρων) και μικροαγγειοπάθεια. Αυτό σημαίνει ότι ο ασθενής δεν αισθάνεται μικροτραυματισμούς και ταυτόχρονα η επούλωση είναι ελλιπής, οδηγώντας σε διαβητικά έλκη.
Τραυματισμοί. Ακόμη και μικρές εκδορές, φουσκάλες ή χτυπήματα μπορούν να εξελιχθούν σε έλκη, ειδικά όταν υπάρχει ήδη διαταραχή της κυκλοφορίας ή μεταβολική νόσος ή συνεχής τραυματισμός της υπάρχουσας πληγής.
Λοιμώξεις. Μια μικρή πληγή μπορεί να επιδεινωθεί εάν μολυνθεί, παρατείνοντας τον χρόνο επούλωσης και αυξάνοντας τον κίνδυνο εξάπλωσης του έλκους.
Αυτοάνοσα νοσήματα. σε περιπτώσεις εκδήλωσης φλεγμονής των αγγείων (αγγειίτιδα), είναι πιθανό να παρουσιαστούν έλκη ποδός.

Συμπτώματα έλκους ποδιού

Η έγκαιρη αναγνώριση των συμπτωμάτων είναι κρίσιμη, καθώς η καθυστέρηση στη διάγνωση μπορεί να οδηγήσει σε μόλυνση, εκτεταμένες ιστικές βλάβες ή ακόμη και σε απειλητικές για το άκρο επιπλοκές. Κύρια συμπτώματα που πρέπει να κινητοποιήσουν τον ασθενή είναι:

Επίμονη πληγή που δεν επουλώνεται. Το πλέον χαρακτηριστικό γνώρισμα ενός έλκους ποδιού είναι η διάρκεια του. Όταν μια ανοιχτή πληγή παραμένει για περισσότερες από 2–6 εβδομάδες χωρίς σημάδια επούλωσης, θεωρείται παθολογική και χρήζει ιατρικής αξιολόγησης.
Πόνος ή αίσθημα δυσφορίας. Ο πόνος μπορεί να είναι οξύς ή χρόνιος και συνήθως επιδεινώνεται με την ορθοστασία ή τη βάδιση. Ωστόσο, σε άτομα με διαβητική νευροπάθεια ο πόνος μπορεί να είναι απών, γεγονός που καθιστά τα διαβητικά έλκη ιδιαίτερα ύπουλα, αφού συχνά παραβλέπονται μέχρι να εξελιχθούν.
Σημεία φλεγμονής. Ερυθρότητα, πρήξιμο και αίσθημα καύσου γύρω από την περιοχή του έλκους είναι ενδείξεις τοπικής φλεγμονής ή λοίμωξης.
Έκκριση υγρού ή πύου. Η παρουσία ορώδους υγρού ή πυώδους εκκρίματος αποτελεί σαφή ένδειξη μόλυνσης. Η ένταση της έκκρισης, η χροιά και η οσμή βοηθούν τον δερματολόγο να εκτιμήσει τη βαρύτητα της κατάστασης.
Δυσοσμία. Η κακοσμία από το έλκος είναι συνήθως αποτέλεσμα βακτηριακής λοίμωξης και αποτελεί ανησυχητικό σημείο που απαιτεί άμεση ιατρική παρέμβαση.
Δερματικές αλλοιώσεις γύρω από το έλκος. Το δέρμα μπορεί να γίνει σκληρό, λεπτό, ξηρό ή σκουρόχρωμο. Σε φλεβικά έλκη παρατηρείται συχνά υπέρχρωση λόγω αιμοσιδήρωσης, ενώ σε αρτηριακά έλκη η περιοχή μπορεί να φαίνεται ωχρή και ψυχρή λόγω μειωμένης αιμάτωσης. Αυτές οι αλλαγές είναι ενδείξεις χρόνιας βλάβης και κακής τοπικής κυκλοφορίας.

Πολλαπλές ξηροδερμικές ελκώσεις στο πόδι ασθενούς με χρόνια φλεβική ανεπάρκεια και σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2, με σημάδια μικροαγγειακής και περιφερικής αρτηριακής νόσου. — Πολλαπλές δερματικές αλλοιώσεις σε πόδι ασθενούς με χρόνια φλεβική ανεπάρκεια και σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2, με σημάδια μικροαγγειακής και περιφερικής αρτηριακής νόσου.

Έλκη ποδιών- Κατηγορίες

Τα έλκη ποδιών δεν είναι όλα ίδια καθώς η αιτία που τα προκαλεί καθορίζει τόσο την εικόνα τους όσο και τον τρόπο αντιμετώπισης. Η σωστή διάκριση είναι κρίσιμη για την επιλογή της κατάλληλης θεραπείας.

1. Φλεβικά έλκη

Πού εμφανίζονται: Συνήθως στο κάτω τμήμα του ποδιού, γύρω από τον αστράγαλο.
Αίτιο: Προκαλούνται από χρόνια φλεβική ανεπάρκεια, δηλαδή όταν οι φλέβες δεν επιστρέφουν αποτελεσματικά το αίμα προς την καρδιά.
Χαρακτηριστικά: Συνοδεύονται από οίδημα, κιρσούς, αίσθημα βάρους στα πόδια και σκουρόχρωμο δέρμα γύρω από την περιοχή. Συχνά, αλλά όχι πάντα, είναι επώδυνα και τείνουν να επανεμφανίζονται αν δεν αντιμετωπιστεί η υποκείμενη φλεβική νόσος.

2. Αρτηριακά έλκη

Πού εμφανίζονται: Κυρίως στα δάχτυλα, στην ποδική καμάρα ή στην πτέρνα.
Αίτιο: Προκαλούνται από αρτηριακή ανεπάρκεια, δηλαδή μειωμένη ροή αίματος λόγω στένωσης ή απόφραξης αρτηριών.
Χαρακτηριστικά: Είναι συχνά πολύ επώδυνα, με ωχρό ή κυανό δέρμα γύρω από την πληγή. Η περιοχή είναι ψυχρή στην αφή και μπορεί να υπάρχει απουσία σφυγμού στην κνήμη ή τον άκρο πόδα. Αυτά τα έλκη επουλώνονται δύσκολα χωρίς αποκατάσταση της αιμάτωσης.

3. Διαβητικά έλκη

Πού εμφανίζονται: Συχνότερα στο πέλμα (υπό τις κεφαλές των μεταταρσίων) ή στα δάχτυλα.
Αίτιο: Οφείλονται σε συνδυασμό διαβητικής νευροπάθειας (βλάβη των νεύρων που μειώνει την αίσθηση πόνου) και διαβητικής αγγειοπάθειας (βλάβη μικρών αγγείων που επηρεάζει την αιμάτωση και την επούλωση).
Χαρακτηριστικά: Ξεκινούν συχνά από μικροτραυματισμούς που ο ασθενής δεν αντιλαμβάνεται, λόγω μειωμένης αισθητικότητας. Συνοδεύονται από καθυστερημένη επούλωση και αυξημένο κίνδυνο μόλυνσης, γεγονός που καθιστά την έγκαιρη φροντίδα ζωτικής σημασίας.

4. Νευροπαθητικά έλκη

Πού εμφανίζονται: Κυρίως σε σημεία που δέχονται πίεση, όπως πέλματα και δάχτυλα.
Αίτιο: Συνδέονται με βλάβη των περιφερικών νεύρων (νευροπάθεια), που μπορεί να οφείλεται σε σακχαρώδη διαβήτη ή άλλες παθήσεις.
Χαρακτηριστικά: Ο ασθενής συχνά δεν αισθάνεται πόνο, με αποτέλεσμα να αμελεί το πρόβλημα και η πληγή να μεγαλώνει. Το δέρμα γύρω από το έλκος μπορεί να είναι ξηρό και σκληρό. Αν δεν αντιμετωπιστούν έγκαιρα, τα νευροπαθητικά έλκη μπορεί να εξελιχθούν σε σοβαρές λοιμώξεις.

Γιατί είναι σημαντική η έγκαιρη αναγνώριση;

Η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία ενός έλκους ποδιού είναι καθοριστική, καθώς η καθυστέρηση μπορεί να επιτρέψει την εξέλιξη της βλάβης και να αυξήσει τον κίνδυνο σοβαρών επιπλοκών. Αν ένα έλκος ποδιού παραμείνει χωρίς ιατρική φροντίδα, μπορεί να οδηγήσει σε:

Επέκταση της λοίμωξης: Η λοίμωξη μπορεί να εξαπλωθεί από το δέρμα στους μαλακούς ιστούς (κυτταρίτιδα) ή ακόμη και στο αίμα, προκαλώντας σηψαιμία.
Οστεομυελίτιδα: Όταν η μόλυνση φτάσει μέχρι το οστό, προκαλεί φλεγμονή και βλάβη που απαιτεί μακροχρόνια θεραπεία και συχνά ενδοφλέβια αντιβιοτικά.
Νέκρωση ιστών: Η ανεπαρκής αιμάτωση ή μια εκτεταμένη λοίμωξη μπορεί να οδηγήσει σε θάνατο των ιστών γύρω από το έλκος, καθιστώντας αναγκαία τη χειρουργική αφαίρεσή τους.
Ακρωτηριασμό: Σε προχωρημένες περιπτώσεις, ειδικά σε ασθενείς με διαβήτη ή σοβαρή αγγειακή νόσο, ο ακρωτηριασμός μπορεί να είναι η μόνη λύση για τη διάσωση της ζωής του ασθενούς.

Θεραπεία ελκών ποδιών

Η αντιμετώπιση των ελκών ποδιών είναι σύνθετη και εξατομικευμένη, καθώς εξαρτάται από το είδος του έλκους, το υποκείμενο αίτιο και τη γενική κατάσταση υγείας του ασθενούς. Στόχος της θεραπείας είναι η επούλωση της πληγής, η αποφυγή επιπλοκών και η πρόληψη νέων ελκών στο μέλλον. Η θεραπευτική προσέγγιση περιλαμβάνει συνδυασμό τοπικής και συστηματικής αγωγής:

1. Καθαρισμός και περιποίηση της πληγής

Ο καθαρισμός (debridement) αφορά την αφαίρεση νεκρωτικών ή μολυσμένων ιστών, ώστε να διευκολυνθεί η διαδικασία επούλωσης.
Συχνά εφαρμόζονται εξειδικευμένα επιθέματα που διατηρούν το κατάλληλο επίπεδο υγρασίας και προστατεύουν την πληγή από μικρόβια.
Η συχνότητα αλλαγής των επιθεμάτων εξαρτάται από τον τύπο του έλκους και το επίπεδο έκκρισης.

2. Φαρμακευτική αγωγή

Σε περίπτωση λοίμωξης χορηγούνται αντιβιοτικά, είτε τοπικά είτε συστηματικά, ανάλογα με τη βαρύτητα.
Σε ασθενείς με φλεβική ή αρτηριακή ανεπάρκεια μπορεί να δοθούν φάρμακα που βελτιώνουν τη μικροκυκλοφορία και την αιμάτωση των ιστών.
Ο έλεγχος του σακχάρου στο αίμα είναι θεμελιώδης σε διαβητικούς ασθενείς, καθώς η υπεργλυκαιμία καθυστερεί την επούλωση.

3. Χρήση συμπιεστικών καλτσών και επιδέσμων

Στα φλεβικά έλκη η συμπίεση αποτελεί βασικό κομμάτι της θεραπείας, καθώς μειώνει τη φλεβική στάση και βελτιώνει την κυκλοφορία.
Οι ελαστικοί επίδεσμοι ή οι ειδικές συμπιεστικές κάλτσες πρέπει να εφαρμόζονται σωστά και πάντα υπό ιατρική καθοδήγηση.
Γενικά, αντενδείκνυται η χρήση τους επί αρτηριοπάθειας.

4. Χειρουργικές και επεμβατικές τεχνικές

Σε σοβαρά ή ανθεκτικά έλκη μπορεί να απαιτηθούν πιο εξειδικευμένες παρεμβάσεις:
- Αγγειοπλαστική ή bypass σε περιπτώσεις αρτηριακής απόφραξης, ώστε να αποκατασταθεί η αιμάτωση.
- Μεταμόσχευση δέρματος ή άλλες επανορθωτικές τεχνικές σε εκτεταμένες βλάβες.
Η επιλογή της μεθόδου εξαρτάται από τη γενική υγεία του ασθενούς, τον τύπο του έλκους και την ανταπόκριση στη συντηρητική θεραπεία.

5. Πρόληψη και αλλαγή συνηθειών

Η πρόληψη νέων ελκών είναι εξίσου σημαντική με τη θεραπεία. Συνιστώνται:
Καθημερινός έλεγχος και καλή υγιεινή των ποδιών.
Αποφυγή καπνίσματος, καθώς η νικοτίνη επιδεινώνει την αγγειακή κυκλοφορία.
Ρύθμιση σακχάρου, αρτηριακής πίεσης και σωματικού βάρους.
Χρήση κατάλληλων υποδημάτων που δεν τραυματίζουν το πόδι.
Τακτικές επισκέψεις σε ειδικό ιατρό για παρακολούθηση.
Καθημερινή χρήση συμπιεστικών καλτσών επί γνωστής φλεβικής ανεπάρκειας.

Γνωρίστε τη Δερματολόγο – Αφροδισιολόγο στο Αγρίνιο, Βασιλική Παπαγεωργίου

Η Δρ. Βασιλική Παπαγεωργίου, γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Αγρίνιο. Είναι κάτοχος δύο τίτλων ειδικότητας, στη Γενική Ιατρική και στη Δερματολογία – Αφροδισιολογία, ενώ σύμφωνα με τη νομοθεσία ασκεί αποκλειστικά τη δεύτερη.

Η εκπαίδευσή της πραγματοποιήθηκε σε κορυφαία πανεπιστημιακά νοσοκομεία της Γαλλίας, του Βελγίου και της Ελλάδας, προσφέροντάς της πολύτιμη εμπειρία σε όλο το φάσμα της δερματολογίας. Κατά τη διάρκεια της μετεκπαίδευσής της στη Γαλλία, εργάστηκε μεταξύ άλλων στο Νοσοκομείο Pasteur στην Colmar, όπου απέκτησε εξειδικευμένη εμπειρία στη διαχείριση ελκών ποδός, τραυμάτων και επούλωσης, συμμετέχοντας σε κινητή μονάδα αντιμετώπισης τέτοιων περιστατικών. Παράλληλα, είναι κάτοχος πανεπιστημιακού διπλώματος με αντικείμενο τα «Τραύματα και Επούλωση» από το Πανεπιστήμιο της Λωρραίνης στη Γαλλία. Εξειδικεύεται στην κλινική και παιδοδερματολογία, στη δερματοσκόπηση και τη δερματοχειρουργική, στην παθολογία και τη χειρουργική των ονύχων, καθώς και στη διαχείριση χρόνιων δερματικών παθήσεων, όπως τα έλκη κάτω άκρων. Η πλούσια ερευνητική της δραστηριότητα, οι διεθνείς δημοσιεύσεις και η συμμετοχή της σε πολυάριθμα επιστημονικά συνέδρια στην Ελλάδα και το εξωτερικό επιβεβαιώνουν την υψηλή επιστημονική της κατάρτιση, την οποία συνδυάζει με πολυετή κλινική εμπειρία.

Στο σύγχρονο και πλήρως εξοπλισμένο ιατρείο της στο Αγρίνιο, η Δρ. Παπαγεωργίου παρέχει ολοκληρωμένες και εξατομικευμένες θεραπείες για ενήλικες και παιδιά, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στην πρόληψη, την αξιοπιστία και την αποκατάσταση της υγείας του δέρματος.

Επικοινωνήστε μαζί μας

Μια πληγή στο πόδι που δεν επουλώνεται ποτέ δεν είναι «αθώα». Μπορεί να κρύβει σοβαρούς κινδύνους για την υγεία σας. Η έγκαιρη διάγνωση και η σωστή θεραπεία από εξειδικευμένο δερματολόγο είναι καθοριστικές για την πρόληψη επικίνδυνων επιπλοκών. Κλείστε το ραντεβού σας σήμερα και χαρίστε στα πόδια σας την φροντίδα και την υγεία που αξίζουν.

Δρ. Βασιλική Παπαγεωργίου, Δερματολόγος–Αφροδισιολόγος, MD, MSc

Πτυχιούχος Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών

Εξωτερική Συνεργάτης Νοσοκομείου “Ανδρέας Συγγρός”

Master of Science Πανεπιστημίου Στρασβούργου

Τ. Ιατρός Πανεπιστημιακών Νοσοκομείων Lyon

Προυσιωτίσσης 27, Αγρίνιο (έναντι γηπέδου Παναιτωλικού). Τηλέφωνα επικοινωνίας: 2641307215 και 6937119603

Η δερματολόγος στο Αγρίνιο, Βασιλική Παπαγεωργίου, εξηγεί τι είναι οι ραγάδες, γιατί εμφανίζονται και πώς αντιμετωπίζονται

Οι ραγάδες ή ραβδώσεις αποτελούν ένα από τα συχνότερα αισθητικά προβλήματα του δέρματος, που απασχολούν τόσο τις γυναίκες όσο και τους άνδρες. Μπορεί να εμφανιστούν σε διάφορες φάσεις της ζωής – από την εφηβεία και την εγκυμοσύνη έως τις απότομες μεταβολές βάρους – επηρεάζοντας την εικόνα του σώματος και συχνά, την αυτοπεποίθηση μας. Αν και δεν σχετίζονται με κάποιον κίνδυνο για την υγεία, συχνά αποτελούν πηγή αισθητικής ανησυχίας, οδηγώντας πολλούς στην αναζήτηση αποτελεσματικών θεραπειών. Στο άρθρο που ακολουθεί, θα δούμε τι ακριβώς είναι οι ραγάδες, ποιοι παράγοντες ευνοούν την εμφάνισή τους, ποια άτομα έχουν μεγαλύτερη προδιάθεση να τις αναπτύξουν, αλλά και ποιες σύγχρονες δερματολογικές θεραπείες μπορούν να βελτιώσουν σημαντικά την εικόνα και την υφή της επιδερμίδας.

Τι είναι οι ραγάδες;

Οι ραγάδες ή ραβδώσεις, είναι λεπτές γραμμές – μικρές ουλές – που σχηματίζονται στα βαθύτερα στρώματα του δέρματος, όταν αυτό τεντώνεται απότομα και χάνει την ελαστικότητά του. Ουσιαστικά πρόκειται για αποτέλεσμα της βλάβης των ινών κολλαγόνου και ελαστίνης, οι οποίες αποτελούν τον «σκελετό» στήριξης και ανθεκτικότητας του δέρματος. Στην αρχική τους φάση, οι ραγάδες έχουν έντονη χρωματική όψη, εμφανίζοντας αποχρώσεις κόκκινου, ροζ ή μωβ, κάτι που οφείλεται στην αυξημένη αιμάτωση και φλεγμονώδη αντίδραση της περιοχής. Με το πέρασμα του χρόνου, η αιμάτωση μειώνεται, το χρώμα σταδιακά ξεθωριάζει και οι ραγάδες μετατρέπονται σε λευκές γραμμές. Αν και γίνονται πιο διακριτικές, παραμένουν ως μόνιμο αποτύπωμα στην επιφάνεια του δέρματος.

Αίτια εμφάνισης ραγάδων

Η δημιουργία ραγάδων είναι αποτέλεσμα της απότομης διάτασης του δέρματος σε συνδυασμό με τη μείωση της ελαστικότητάς του. Οι ίνες κολλαγόνου και ελαστίνης, οι οποίες λειτουργούν σαν ένα φυσικό δίκτυο στήριξης και ελαστικότητας του δέρματος, όταν υποβληθούν σε υπερβολική τάση, χάνουν τη συνοχή και την αντοχή τους. Το αποτέλεσμα είναι η δημιουργία μικρορήξεων στα βαθύτερα στρώματα του δέρματος, οι οποίες με τον χρόνο γίνονται ορατές στην επιφάνεια ως οι χαρακτηριστικές γραμμικές αλλοιώσεις που γνωρίζουμε ως ραγάδες. Οι βασικοί λόγοι που οδηγούν στην εμφάνιση ραγάδων περιλαμβάνουν:

Εγκυμοσύνη. Αποτελεί την συχνότερη αιτία εμφάνισης ραγάδων στις γυναίκες. Κατά τη διάρκεια της κύησης, το δέρμα της κοιλιάς, του στήθους και των μηρών διατείνεται γρήγορα για να προσαρμοστεί στις αλλαγές του σώματος και στην ανάπτυξη του εμβρύου. Παράλληλα, οι ορμονικές μεταβολές που συμβαίνουν αυτή την περίοδο μειώνουν την ελαστικότητα του δέρματος, κάνοντάς το πιο ευάλωτο στη δημιουργία ραγάδων.
Απότομη αύξηση ή μείωση βάρους. Όταν το σώμα μεταβάλλεται έντονα, είτε πρόκειται για ταχεία πρόσληψη κιλών είτε για γρήγορη απώλεια βάρους, το δέρμα δεν έχει τον χρόνο που χρειάζεται για να προσαρμοστεί ομαλά.
Εφηβεία. Πρόκειται για μια περίοδο έντονων και γρήγορων σωματικών αλλαγών. Καθώς το σώμα μεγαλώνει απότομα, τα οστά και οι μύες αναπτύσσονται με ταχύ ρυθμό και το δέρμα τεντώνεται περισσότερο απ’ όσο μπορεί να αντέξει.
Κληρονομικότητα. Η γενετική προδιάθεση αποτελεί καθοριστικό παράγοντα στην εμφάνιση ραγάδων. Άτομα των οποίων οι γονείς ή τα αδέλφια παρουσίασαν ραγάδες έχουν αυξημένες πιθανότητες να τις εμφανίσουν και οι ίδιοι, ακόμη κι αν φροντίζουν σωστά το δέρμα τους. Αυτό συμβαίνει διότι η ελαστικότητα και η αντοχή του δέρματος επηρεάζονται άμεσα από τα γονίδια.
Ορμονικές μεταβολές. Οι αλλαγές στα επίπεδα των ορμονών επηρεάζουν άμεσα την ελαστικότητα και την αντοχή του δέρματος. Η κορτιζόλη, μια ορμόνη που παράγεται από τα επινεφρίδια, όταν βρίσκεται σε αυξημένα επίπεδα μειώνει την ικανότητα του δέρματος να παράγει κολλαγόνο και ελαστίνη. Ως αποτέλεσμα, το δέρμα γίνεται πιο ευάλωτο στη δημιουργία ραγάδων.
Χρήση κορτικοστεροειδών. Η παρατεταμένη χρήση κορτιζόνης, είτε σε μορφή χαπιών, είτε ως τοπικές αλοιφές ή ενέσεις, μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τη δομή του δέρματος. Συγκεκριμένα, η κορτιζόνη μειώνει την παραγωγή κολλαγόνου και ελαστίνης, οδηγώντας σε «λέπτυνση» του δέρματος και μειώνοντας σημαντικά την ικανότητά του να αντέχει την έντονη διάταση. Έτσι, αυξάνεται η πιθανότητα εμφάνισης ραγάδων, ακόμη και σε περιοχές που δεν είναι συνηθισμένες.

Εκτός από τα παραπάνω, συμβάλλοντες παράγοντες μπορεί να είναι η έντονη προπόνηση με βάρη (λόγω ταχείας μυϊκής ανάπτυξης), η παχυσαρκία ή ακόμη και η παρατεταμένη αφυδάτωση του δέρματος που το κάνει πιο ευάλωτο.

Σε ποιες περιοχές εμφανίζονται συχνότερα οι ραγάδες;

Οι περιοχές του σώματος που εμφανίζουν συχνότερα ραγάδες είναι εκείνες όπου το δέρμα υφίσταται μεγαλύτερη διάταση:

Κοιλιά. Η πιο συνηθισμένη περιοχή εμφάνισης ραγάδων, ιδιαίτερα κατά την εγκυμοσύνη, όταν το δέρμα τεντώνεται απότομα για να προσαρμοστεί στην ανάπτυξη του εμβρύου. Συχνές είναι επίσης και σε περιπτώσεις απότομης αύξησης βάρους ή παχυσαρκίας.
Μηροί. Στην εφηβεία, η απότομη ανάπτυξη των οστών και των μυών τεντώνει το δέρμα, ευνοώντας την εμφάνιση ραγάδων. Παρόμοιο αποτέλεσμα μπορεί να προκαλέσει και η έντονη άσκηση ή η γυμναστική με βάρη.
Γλουτοί. Μία περιοχή που συνδυάζει αυξημένη ανάπτυξη στην εφηβεία αλλά και συσσώρευση λίπους, με αποτέλεσμα οι ραγάδες να εμφανίζονται συχνά.
Στήθος. Ιδιαίτερα ευάλωτη περιοχή κατά την εφηβεία, όταν αναπτύσσεται γρήγορα, αλλά και στην εγκυμοσύνη, λόγω ορμονικών αλλαγών και αύξησης του μεγέθους του στήθους.
Βραχίονες. Οι ραγάδες εμφανίζονται συχνότερα σε άτομα που ασκούνται εντατικά με βάρη, καθώς η απότομη μυϊκή ανάπτυξη τεντώνει το δέρμα πέρα από τα όριά του.

Ραγάδες σε άνδρα, εντοπισμένες στον ώμο και στο στήθος. — **Ραγάδες στον ώμο άνδρα λόγω απότομης μυϊκής ανάπτυξης.**

Ραγάδες στην εγκυμοσύνη – εντοπισμένες στην κοιλιά εγκύου γυναίκας. — **Ραγάδες στην κοιλιά εγκύου γυναίκας κατά την εγκυμοσύνη.**

Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι οι ραγάδες μπορεί να εμφανιστούν σε άνδρες και γυναίκες κάθε ηλικίας, αν και παρατηρούνται συχνότερα στις γυναίκες, κυρίως λόγω ορμονικών μεταβολών και εγκυμοσύνης.

Υπάρχουν τρόποι πρόληψης για τις ραγάδες;

Αν και οι ραγάδες δεν μπορούν να προληφθούν πλήρως καθώς η εμφάνισή τους εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από γενετικούς και ορμονικούς παράγοντες, η σωστή φροντίδα του δέρματος μπορεί να μειώσει σημαντικά την πιθανότητα δημιουργίας τους ή να περιορίσει την έντασή τους. Η πρόληψη αποκτά ιδιαίτερη σημασία σε περιόδους έντονων αλλαγών, όπως η εγκυμοσύνη, η εφηβεία ή οι απότομες μεταβολές βάρους. Οι βασικές πρακτικές που συμβάλλουν στην πρόληψη περιλαμβάνουν:

Συστηματική ενυδάτωση του δέρματος. Η καθημερινή εφαρμογή ενυδατικών κρεμών ή ελαίων συμβάλλει στη βελτίωση της ελαστικότητας και της απαλότητας του δέρματος. Αν και η ενυδάτωση από μόνη της δεν μπορεί να αποτρέψει πλήρως την εμφάνιση ραγάδων (αφού οι κύριοι παράγοντες είναι ορμονικοί και γενετικοί), βοηθά το δέρμα να διατηρείται πιο ανθεκτικό στις απότομες μεταβολές μεγέθους, μειώνοντας έτσι την πιθανότητα εμφάνισης έντονων σημαδιών.
Ισορροπημένη διατροφή πλούσια σε βιταμίνες και ιχνοστοιχεία. Η σωστή θρέψη παίζει σημαντικό ρόλο στη διατήρηση της υγείας και της ανθεκτικότητας του δέρματος. Η βιταμίνη Α συμβάλλει στην ομαλή ανανέωση των κυττάρων, η βιταμίνη C είναι απαραίτητη για τη σύνθεση κολλαγόνου, ενώ η βιταμίνη Ε και ο ψευδάργυρος παρέχουν αντιοξειδωτική προστασία, βοηθώντας το δέρμα να παραμένει πιο ελαστικό και ανθεκτικό στις φθορές. Αν και καμία διατροφή δεν μπορεί να εγγυηθεί την πλήρη αποφυγή ραγάδων, μια πλούσια σε θρεπτικά συστατικά δίαιτα αποτελεί βασικό σύμμαχο στην πρόληψη.
Επαρκής πρόσληψη νερού. Η σωστή ενυδάτωση του οργανισμού συμβάλλει καθοριστικά στη διατήρηση της υγείας του δέρματος. Όταν το σώμα λαμβάνει την απαραίτητη ποσότητα υγρών, το δέρμα παραμένει πιο ελαστικό, απαλό και ανθεκτικό στις διατάσεις που προκαλούνται από τις αλλαγές βάρους ή την ανάπτυξη. Αν και το νερό από μόνο του δεν μπορεί να αποτρέψει πλήρως την εμφάνιση ραγάδων, αποτελεί βασικό θεμέλιο για τη συνολική ανθεκτικότητα και υγιή λειτουργία του δέρματος.
Σταδιακή διαχείριση του βάρους. Οι απότομες μεταβολές, είτε πρόκειται για ταχεία αύξηση είτε για γρήγορη απώλεια κιλών, αποτελούν έναν από τους βασικότερους παράγοντες εμφάνισης ραγάδων. Όταν το βάρος αλλάζει προοδευτικά και με ισορροπημένο τρόπο, το δέρμα έχει τον απαραίτητο χρόνο να προσαρμοστεί, μειώνοντας την ένταση της διάτασης και, συνεπώς, την πιθανότητα δημιουργίας νέων ραγάδων.

Θεραπεία ραγάδων

Είναι σημαντικό να υπογραμμιστεί ότι οι ραγάδες δεν μπορούν να εξαφανιστούν πλήρως, καθώς αποτελούν ουλές που σχηματίζονται στα βαθύτερα στρώματα του δέρματος. Παρ’ όλα αυτά, η εξέλιξη της δερματολογίας προσφέρει σήμερα αποτελεσματικές θεραπείες που μπορούν να βελτιώσουν αισθητά τόσο την υφή όσο και την όψη του δέρματος, μειώνοντας την ένταση των ραγάδων και προσδίδοντας πιο ομοιόμορφο και υγιές αποτέλεσμα. Οι πιο σύγχρονες και αποτελεσματικές μέθοδοι που εφαρμόζονται από εξειδικευμένους δερματολόγους περιλαμβάνουν:

Laser fractional CO2 – Μία από τις πλέον εξελιγμένες θεραπείες για τις ραγάδες. Η τεχνολογία του laser προκαλεί ελεγχόμενους μικροτραυματισμούς στα βαθύτερα στρώματα του δέρματος, ενεργοποιώντας τον φυσικό μηχανισμό επούλωσης και διεγείροντας την παραγωγή νέου κολλαγόνου και ελαστίνης. Με αυτόν τον τρόπο, η υφή του δέρματος βελτιώνεται σταδιακά και οι ραγάδες γίνονται αισθητά λιγότερο ορατές.
Microneedling (Dermapen) – Μία σύγχρονη μέθοδος ανανέωσης του δέρματος που βασίζεται στη χρήση πολύ λεπτών μικροβελονών. Οι ελεγχόμενοι μικροτραυματισμοί που δημιουργούνται στην επιδερμίδα ενεργοποιούν τον φυσικό μηχανισμό επούλωσης, διεγείροντας την κυτταρική ανανέωση και την παραγωγή νέου κολλαγόνου. Το αποτέλεσμα είναι πιο λεία και σφριγηλή υφή του δέρματος. Συχνά, η μέθοδος συνδυάζεται με θεραπείες όπως PRP ή μεσοθεραπεία για ακόμη πιο ενισχυμένα αποτελέσματα.
PRP μεσοθεραπεία – Μία αυτόλογη θεραπεία αναγέννησης του δέρματος, όπου αξιοποιείται το πλάσμα που λαμβάνεται από το ίδιο το αίμα του ασθενούς. Το πλάσμα είναι πλούσιο σε αιμοπετάλια και αυξητικούς παράγοντες, οι οποίοι όταν εγχυθούν στις περιοχές με ραγάδες ενεργοποιούν μηχανισμούς επούλωσης και ανάπλασης. Με αυτόν τον τρόπο ενισχύεται η φυσική αναγέννηση του δέρματος, βελτιώνεται η υφή του και οι ραγάδες γίνονται λιγότερο εμφανείς.
Χημικά peelings – Μία θεραπευτική μέθοδος που βασίζεται στην εφαρμογή ειδικών οξέων στην επιδερμίδα. Τα οξέα αυτά προκαλούν ελεγχόμενη απολέπιση των ανώτερων στιβάδων του δέρματος, ενεργοποιώντας την κυτταρική ανανέωση. Ως αποτέλεσμα, η υφή του δέρματος βελτιώνεται, οι δυσχρωμίες μειώνονται και οι ραγάδες γίνονται λιγότερο ορατές.
Τοπικές θεραπείες με ρετινοειδή – Τα παράγωγα της βιταμίνης Α (ρετινοειδή) αποτελούν μια επιλογή για τη βελτίωση των πρώιμων ραγάδων, οι οποίες έχουν ακόμη κόκκινη ή μωβ απόχρωση. Δρουν αυξάνοντας την κυτταρική ανανέωση και διεγείροντας την παραγωγή κολλαγόνου, με αποτέλεσμα να βελτιώνεται σταδιακά η υφή του δέρματος. Ωστόσο, η χρήση τους απαιτεί προσεκτική ιατρική καθοδήγηση, καθώς δεν είναι κατάλληλα για όλες τις περιπτώσεις και αντενδείκνυνται, για παράδειγμα, κατά την εγκυμοσύνη.

Χρήσιμη συμβουλή. Συχνά, η πιο αποτελεσματική λύση είναι ο συνδυασμός θεραπειών, καθώς κάθε δέρμα έχει διαφορετικές ανάγκες και αντιδρά με τον δικό του τρόπο. Ο δερματολόγος είναι εκείνος που θα εκτιμήσει τον τύπο, το στάδιο και την έκταση των ραγάδων και θα σχεδιάσει το κατάλληλο, εξατομικευμένο πρωτόκολλο θεραπείας για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.

Επικοινωνήστε με το ιατρείο μας στο Αγρίνιο

Οι ραγάδες αποτελούν ένα αισθητικό ζήτημα που απασχολεί άνδρες και γυναίκες κάθε ηλικίας, επηρεάζοντας την εικόνα του δέρματος και συχνά την αυτοπεποίθηση. Σήμερα, χάρη στις σύγχρονες δερματολογικές μεθόδους, υπάρχουν ασφαλείς και αποτελεσματικές λύσεις που βελτιώνουν την όψη και την ελαστικότητα της επιδερμίδας. Η Δερματολόγος – Αφροδισιολόγος στο Αγρίνιο, Βασιλική Παπαγεωργίου, με σπουδές και εξειδίκευση σε κορυφαία πανεπιστημιακά νοσοκομεία της Γαλλίας, του Βελγίου και της Ελλάδας, διαθέτει πολυετή εμπειρία στην κλινική και αισθητική δερματολογία. Μέσα από εξατομικευμένες θεραπείες που συνδυάζουν υψηλή επιστημονική κατάρτιση με προηγμένες τεχνολογίες, προσφέρει ολοκληρωμένες λύσεις προσαρμοσμένες στις ανάγκες κάθε ασθενούς.

👉 Κλείστε σήμερα το ραντεβού σας και ανακαλύψτε την εξατομικευμένη θεραπευτική προσέγγιση που ταιριάζει στις δικές σας ανάγκες.

Δρ. Βασιλική Παπαγεωργίου, Δερματολόγος–Αφροδισιολόγος, MD, MSc

Πτυχιούχος Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών

Εξωτερική Συνεργάτης Νοσοκομείου “Ανδρέας Συγγρός”

Master of Science Πανεπιστημίου Στρασβούργου

Τ. Ιατρός Πανεπιστημιακών Νοσοκομείων Lyon

Προυσιωτίσσης 27, Αγρίνιο (έναντι γηπέδου Παναιτωλικού). Τηλέφωνα επικοινωνίας: 2641307215 και 6937119603

emminopafsi-ti-allages-fernei-se-derma-nychia-mallia-1200x800.jpg

Δέρμα, μαλλιά και νύχια στην εμμηνόπαυση: Πλήρης οδηγός φροντίδας από τη Δερματολόγο στο Αγρίνιο, Βασιλική Παπαγεωργίου

Η εμμηνόπαυση είναι μια φυσιολογική φάση στη ζωή κάθε γυναίκας, που όμως φέρνει μαζί της αλλαγές, άλλοτε ανεπαίσθητες κι άλλοτε πιο εμφανείς. Οι ορμονικές μεταβολές αυτής της φάσης δεν περιορίζονται μόνο στην εσωτερική ισορροπία του οργανισμού, αλλά αντανακλώνται και στην εξωτερική εμφάνιση της γυναίκας. Οι αλλαγές αυτές γίνονται συχνά ορατές πρώτα στο δέρμα, τα μαλλιά και τα νύχια. Το δέρμα τείνει να γίνεται πιο ξηρό και λιγότερο ελαστικό, τα μαλλιά χάνουν τη δύναμη και την πυκνότητά τους με την τριχόπτωση να γίνεται εμφανέστερη, ενώ τα νύχια γίνονται πιο εύθραυστα και επιρρεπή σε σπάσιμο. Είναι οι μικρές αλλά ουσιαστικές αλλαγές που θυμίζουν στη γυναίκα ότι το σώμα της περνά σε μια νέα φάση – και ότι χρειάζεται διαφορετική φροντίδα. Αν και οι αλλαγές της εμμηνόπαυσης μπορεί να επηρεάζουν την εμφάνιση και την αυτοπεποίθηση, η σύγχρονη δερματολογία διαθέτει αποτελεσματικές λύσεις για να διατηρείται η υγεία και η φρεσκάδα του δέρματος. Με την έγκαιρη αναγνώριση των αναγκών και την επιλογή εξειδικευμένων ιατρικών και αισθητικών θεραπειών, κάθε γυναίκα έχει τη δυνατότητα να προστατεύσει την ομορφιά και τη λάμψη της σε κάθε ηλικία.

Δερματικές αλλαγές κατά την εμμηνόπαυση

Κατά την εμμηνόπαυση, το δέρμα επηρεάζεται άμεσα από τις ορμονικές μεταβολές, εμφανίζοντας μια σειρά από χαρακτηριστικές αλλαγές που επηρεάζουν την υφή, την ελαστικότητα και τη λάμψη του. Ακολουθούν αναλυτικά οι συχνότερες δερματικές μεταβολές αυτής της περιόδου.

Ξηρότητα και αφυδάτωση της επιδερμίδας. Κατά την εμμηνόπαυση, η πτώση των οιστρογόνων επηρεάζει τη φυσιολογία του δέρματος. Η μειωμένη παραγωγή σμήγματος αποδυναμώνει τον υδρολιπιδικό φραγμό, ο οποίος συγκρατεί την υγρασία και προστατεύει από εξωτερικούς ερεθισμούς. Παράλληλα, η σύνθεση υαλουρονικού οξέος μειώνεται∙ ενός βασικού συστατικού της θεμέλιας ουσίας που δεσμεύει νερό και συμβάλλει στην ελαστικότητα και τον όγκο του δέρματος. Ως αποτέλεσμα, παρατηρείται αυξημένη διαδερμική απώλεια υγρασίας και το δέρμα γίνεται πιο ξηρό, τραχύ και θαμπό, συχνά με αίσθημα τραβήγματος ή ήπιο κνησμό. Η αποδυνάμωση του δερματικού φραγμού το καθιστά πιο ευάλωτο σε ρύπανση, κλιματικές μεταβολές και ερεθιστικά προϊόντα.
Ρυτίδες και λεπτές γραμμές. Η μείωση των οιστρογόνων επιταχύνει την απώλεια κολλαγόνου και ελαστίνης, πρωτεϊνών που στηρίζουν τη δομή και την ελαστικότητα του δέρματος. Μέσα στα πρώτα πέντε χρόνια μετά την εμμηνόπαυση, το δέρμα μπορεί να χάσει έως και 30% του κολλαγόνου του, οδηγώντας σε χαλάρωση και έντονη εμφάνιση λεπτών γραμμών. Οι ρυτίδες εμφανίζονται κυρίως σε περιοχές με λεπτότερο δέρμα και μεγαλύτερη κινητικότητα, όπως γύρω από τα μάτια και το στόμα. Η μειωμένη ενυδάτωση και η επιβράδυνση της κυτταρικής ανανέωσης ενισχύουν την εικόνα, κάνοντας το δέρμα να δείχνει κουρασμένο και λιγότερο φωτεινό.
Απώλεια σφριγηλότητας και ελαστικότητας. Η μείωση κολλαγόνου, ελαστίνης και γλυκοζαμινογλυκανών στερεί από το δέρμα τη φυσική του στήριξη και σφριγηλότητα. Αυτό οδηγεί σε χαλάρωση, ιδιαίτερα στο περίγραμμα του προσώπου, στα μάγουλα και στον λαιμό. Η μειωμένη αιμάτωση και η πιο αργή κυτταρική ανανέωση εντείνουν την εικόνα, με αποτέλεσμα το δέρμα να χάνει τη «γεμάτη» υφή του και να δείχνει πιο κουρασμένο, ακόμη και σε γυναίκες που φροντίζουν συστηματικά την επιδερμίδα τους.
Ανομοιόμορφη μελάγχρωση. Οι ορμονικές διακυμάνσεις της εμμηνόπαυσης επηρεάζουν τα μελανοκύτταρα, προκαλώντας ανομοιόμορφη κατανομή της μελανίνης. Αυτό οδηγεί σε δυσχρωμίες, πανάδες και κηλίδες, κυρίως στο πρόσωπο, το ντεκολτέ και τα χέρια. Η χρόνια έκθεση στον ήλιο επιδεινώνει το φαινόμενο, με αποτέλεσμα ο τόνος της επιδερμίδας να γίνεται θαμπός και ανομοιογενής. Σε πιο ευαίσθητο δέρμα μπορεί να εμφανιστεί και μεταφλεγμονώδης υπερμελάγχρωση, ειδικά όταν συνυπάρχουν επεισόδια ακμής.
Αυξημένη ευαισθησία. Με την εμμηνόπαυση, η επιδερμίδα γίνεται πιο λεπτή και λιγότερο ανθεκτική. Ο δερματικός φραγμός δεν συγκρατεί επαρκώς την υγρασία και δεν προστατεύει από ερεθιστικούς παράγοντες. Έτσι, το δέρμα αντιδρά πιο εύκολα σε καλλυντικά, απορρυπαντικά ή μεταβολές της θερμοκρασίας, παρουσιάζοντας κοκκινίλες, τσούξιμο ή αίσθημα καύσου. Συχνά αυτή η αυξημένη ευαισθησία συνυπάρχει με ξηρότητα, εντείνοντας τη δυσφορία.
Ακμή. Η μείωση των οιστρογόνων και η σχετική υπεροχή των ανδρογόνων μπορεί να διεγείρουν την παραγωγή σμήγματος και να μεταβάλουν τη λειτουργία των σμηγματογόνων αδένων. Αυτό μπορεί να προκαλέσει όψιμη ακμή, ακόμη και σε γυναίκες που δεν είχαν ποτέ πρόβλημα στο παρελθόν. Η ακμή της εμμηνόπαυσης εμφανίζεται κυρίως στο κάτω μέρος του προσώπου (πηγούνι, γνάθος) με φλεγμονώδεις βλάβες, σπυράκια ή κύστεις, που συχνά επιμένουν. Η συνύπαρξή τους με ξηρότητα και ευαισθησία κάνει τη διαχείριση πιο δύσκολη και απαιτεί εξατομικευμένη δερματολογική φροντίδα.
Αύξηση τριχοφυΐας. Η πτώση των οιστρογόνων δημιουργεί σχετική ανδρογονική υπεροχή, αυξάνοντας την επίδραση των ανδρογόνων ορμονών. Το αποτέλεσμα είναι η εμφάνιση ανεπιθύμητης τριχοφυΐας στο πρόσωπο, κυρίως στο άνω χείλος και στο πηγούνι. Το φαινόμενο, γνωστό ως ήπιος δασυτριχισμός, δεν συνδέεται με παθολογική κατάσταση στις περισσότερες περιπτώσεις, αλλά μπορεί να επηρεάσει αισθητά την αυτοπεποίθηση. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η δερματολογική εκτίμηση και η επιλογή της κατάλληλης θεραπείας (π.χ. laser αποτρίχωσης) αποτελούν την πιο αποτελεσματική λύση.

Αλλαγές μαλλιών κατά την εμμηνόπαυση

Η εμμηνόπαυση φέρνει αισθητές αλλαγές και στην υγεία των μαλλιών. Οι ορμονικές διακυμάνσεις επηρεάζουν τον κύκλο ζωής της τρίχας, την ποιότητά της και τον ρυθμό ανανέωσης, με αποτέλεσμα πολλές γυναίκες να παρατηρούν σταδιακή αλλά εμφανή διαφοροποίηση στην εικόνα τους. Οι πιο συχνές αλλαγές περιλαμβάνουν:

Αραίωση και τριχόπτωση. Η μείωση των οιστρογόνων και η σχετική υπεροχή των ανδρογόνων επηρεάζουν τη φυσιολογία των τριχοθυλακίων. Οι τρίχες περνούν πιο γρήγορα από τη φάση ανάπτυξης στη φάση πτώσης, με αποτέλεσμα η τριχόπτωση και η αραίωση να γίνονται πιο έντονες, κυρίως στην κορυφή του κεφαλιού και στη χωρίστρα.
Αλλαγές στην υφή. Η μειωμένη παραγωγή σμήγματος στο τριχωτό οδηγεί σε μαλλιά πιο ξηρά, εύθραυστα και τραχιά. Χάνουν τη φυσική τους λάμψη, δείχνουν θαμπά και γίνονται πιο δύσκολα στη διαχείριση, επηρεάζοντας την καθημερινή τους εμφάνιση.

Αλλαγές στα νύχια κατά την εμμηνόπαυση

Αν και η βιβλιογραφία για τις αλλαγές στα νύχια κατά την εμμηνόπαυση είναι περιορισμένη, οι κλινικές παρατηρήσεις δείχνουν ότι οι ορμονικές μεταβολές, σε συνδυασμό με τη φυσιολογική γήρανση, μπορεί να επηρεάσουν την υφή, την αντοχή και την όψη τους. Οι συνηθέστερες εκδηλώσεις είναι:

Ευθραυστότητα και αδυναμία. Η μείωση των οιστρογόνων επηρεάζει την παραγωγή κερατίνης – της πρωτεΐνης που χαρίζει στα νύχια σκληρότητα και ανθεκτικότητα. Με λιγότερη κερατίνη, τα νύχια γίνονται πιο λεπτά, ξηρά και εύθραυστα, με τάση να σπάνε ή να ξεφλουδίζουν. Η καθημερινή επαφή με νερό, απορρυπαντικά ή σκληρά βερνίκια επιβαρύνει ακόμη περισσότερο την κατάστασή τους.
Ραβδώσεις και αποχρωματισμός. Οι αλλαγές στη δομή της κερατίνης, σε συνδυασμό με τη μειωμένη μικροκυκλοφορία, οδηγούν στην εμφάνιση κάθετων ραβδώσεων που αλλοιώνουν τη λεία επιφάνειά τους. Επιπλέον, μπορεί να παρατηρηθούν μεταβολές στο φυσικό τους χρώμα – από θαμπάδα έως κιτρινωπή ή ανομοιόμορφη απόχρωση – κάνοντάς τα να φαίνονται λιγότερο υγιή και καλλωπισμένα.

Ιατρικές και αισθητικές θεραπείες για την εμμηνόπαυση

Η σύγχρονη δερματολογία διαθέτει αποτελεσματικές θεραπείες που βοηθούν στη βελτίωση της εμφάνισης και στην ενίσχυση της αυτοπεποίθησης της γυναίκας κατά την εμμηνόπαυση.

Αισθητικές θεραπείες για το δέρμα

Botox/Dysport. Στην εμμηνόπαυση, οι ρυτίδες έκφρασης γίνονται πιο έντονες λόγω της απώλειας ελαστικότητας. Το botox/dysport χαλαρώνει με ασφάλεια τους μύες που τις προκαλούν, λειαίνει το μέτωπο, το μεσόφρυο και την περιοχή γύρω από τα μάτια, ενώ παράλληλα προλαμβάνει τη δημιουργία νέων γραμμών. Το αποτέλεσμα είναι ένα πρόσωπο πιο ξεκούραστο και ανανεωμένο, χωρίς να αλλοιώνεται η φυσική έκφραση.
Fillers με υαλουρονικό οξύ. Η απώλεια όγκου στα μάγουλα, τα χείλη και το περίγραμμα του προσώπου μπορεί να αντιμετωπιστεί με fillers υαλουρονικού οξέος. Πρόκειται για μία θεραπεία που αποκαθιστά τις φυσικές καμπύλες του προσώπου, λειαίνει τις λεπτές γραμμές και χαρίζει βαθιά ενυδάτωση, επαναφέροντας μια πιο νεανική και ισορροπημένη όψη.
Μεσοθεραπεία προσώπου. Η μεσοθεραπεία εμπλουτίζει το δέρμα με ένα κοκτέιλ από υαλουρονικό οξύ, βιταμίνες και αμινοξέα. Η θεραπεία αυτή προσφέρει άμεση ενυδάτωση, τόνωση και λάμψη, ενώ βελτιώνει σταδιακά την υφή και την ελαστικότητα της επιδερμίδας. Είναι ιδανική επιλογή για δέρμα που παρουσιάζει θαμπάδα ή σημάδια κόπωσης.
PRP μεσοθεραπεία (πλάσμα). Η αυτόλογη μεσοθεραπεία με πλάσμα αξιοποιεί τους αυξητικούς παράγοντες του ίδιου του αίματος, ενεργοποιώντας τη φυσική αναγέννηση των ιστών. Ενισχύει την ελαστικότητα, βελτιώνει τις λεπτές γραμμές και χαρίζει φυσική λάμψη, με απόλυτα βιοσυμβατό τρόπο.
Microneedling. Με τη βοήθεια ειδικών μικροβελονών, το microneedling διεγείρει τη φυσική παραγωγή κολλαγόνου και ελαστίνης. Έτσι, βελτιώνει την υφή του δέρματος, μειώνει δυσχρωμίες και ουλές, και συμβάλλει στη λείανση των λεπτών γραμμών.
Νήματα PDO. Τα απορροφήσιμα νήματα PDO αποτελούν μια σύγχρονη μέθοδο μη χειρουργικού lifting. Ενισχύουν τη στήριξη του δέρματος, βελτιώνουν τη χαλάρωση του προσώπου και χαρίζουν ήπια αλλά ορατή σύσφιξη με φυσικό αποτέλεσμα.
Μέσω ελεγχόμενης απολέπισης, το peeling απομακρύνει τα νεκρά κύτταρα, μειώνει τις δυσχρωμίες και ανανεώνει την επιδερμίδα. Το δέρμα αποκτά πιο ομοιόμορφο τόνο, καθαρή υφή και υγιή λάμψη.
PRX Therapy. Μια καινοτόμος μέθοδος βιοαναζωογόνηση χωρίς ενέσεις, που χαρίζει λάμψη και βελτίωση της υφής, ενώ προσφέρει ταυτόχρονα ήπια σύσφιξη και τόνωση του δέρματος.
Καθαρισμός προσώπου ιατρικού τύπου. Ο δερματολογικός καθαρισμός απομακρύνει ρύπους, λιπαρότητα και νεκρά κύτταρα, επαναφέροντας την υγιή λειτουργία της επιδερμίδας. Παράλληλα, ενυδατώνει και προετοιμάζει το δέρμα ώστε να δεχτεί πιο αποτελεσματικά θεραπείες ανανέωσης.
Karisma Rh Collagen. Ένα νέο ενέσιμο σκεύασμα κολλαγόνου, που ενισχύει τη δομή του δέρματος από μέσα. Βοηθά στη μείωση των ρυτίδων, βελτιώνει την ελαστικότητα και προσφέρει πιο σφριγηλή και υγιή όψη.

θεραπείες για τα μαλλιά

PRP μεσοθεραπεία τριχωτού. Η μείωση των ορμονών στην εμμηνόπαυση επηρεάζει τη ζωτικότητα των τριχοθυλακίων. Η θεραπεία με PRP αξιοποιεί τους αυξητικούς παράγοντες του ίδιου του αίματος, ενεργοποιώντας την αναγέννηση των θυλάκων και ενισχύοντας την τριχοφυΐα. Αντίστοιχα, η μεσοθεραπεία τριχωτού με υαλουρονικό, βιταμίνες και αμινοξέα προσφέρει θρέψη και τόνωση, βελτιώνοντας την ποιότητα και την πυκνότητα των μαλλιών.
Εξειδικευμένα σαμπουάν και τοπικές δερματολογικές αγωγές. Η χρήση σαμπουάν και τοπικών σκευασμάτων με ενεργά συστατικά (όπως μινοξιδίλη, αμινοξέα και βιταμίνες) συμβάλλει στη μείωση της τριχόπτωσης και στη στήριξη των τριχοθυλακίων. Παράλληλα, βοηθούν στον έλεγχο της λιπαρότητας ή της ξηρότητας του τριχωτού, ανάλογα με τις ανάγκες κάθε γυναίκας.
Συμπληρώματα διατροφής με βιταμίνες και ιχνοστοιχεία. Η έλλειψη βασικών θρεπτικών συστατικών, όπως βιοτίνη, βιταμίνες του συμπλέγματος Β, ψευδάργυρος και σίδηρος, μπορεί να επιδεινώσει την τριχόπτωση. Τα εξειδικευμένα συμπληρώματα ενισχύουν την ανάπτυξη της τρίχας «εκ των έσω», βελτιώνοντας τη δύναμη και τη λάμψη των μαλλιών.

θεραπείες για τα νύχια

Συμπληρώματα βιοτίνης. Η βιοτίνη είναι το μοναδικό διατροφικό συμπλήρωμα με κλινικά δεδομένα ότι μπορεί να ενισχύσει την ανθεκτικότητα των εύθραυστων νυχιών. Σε αρκετές μικρές μελέτες, η μακροχρόνια λήψη (5–10 mg/ημέρα) βελτίωσε το πάχος και μείωσε την ευθραυστότητα.
Τοπική ενυδάτωση. Η καθημερινή εφαρμογή κρεμών στο δέρμα γύρω από τα νύχια προάγει την ορθή ανάπτυξη του νυχιού.
Προστατευτικά μέτρα. Χρήση γαντιών στις οικιακές εργασίες και αποφυγή παρατεταμένης επαφής με νερό και απορρυπαντικά είναι βασικές και αποδεδειγμένες πρακτικές για την προστασία της υγείας των νυχιών.

Γνωρίστε τη Δερματολόγο – Αφροδισιολόγο στο Αγρίνιο, Βασιλική Παπαγεωργίου

Η Βασιλική Παπαγεωργίου, Δερματολόγος – Αφροδισιολόγος , γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Αγρίνιο. Είναι κάτοχος δύο τίτλων ειδικότητας, στη Γενική Ιατρική και στη Δερματολογία – Αφροδισιολογία, ενώ βάσει της ισχύουσας νομοθεσίας ασκεί αποκλειστικά τη δεύτερη. Έχει εκπαιδευτεί σε κορυφαία πανεπιστημιακά νοσοκομεία της Γαλλίας, του Βελγίου και της Ελλάδας, αποκτώντας πολύτιμη εμπειρία σε όλο το φάσμα της δερματολογίας:

κλινική και παιδοδερματολογία
ογκοδερματολογία
αυτοάνοσα και φλεγμονώδη νοσήματα
δερματοσκόπηση και δερματοχειρουργική
παθολογία και χειρουργική ονύχων
αισθητική δερματολογία
καθώς και στη χρήση προηγμένων τεχνολογιών αποτρίχωσης laser

Η πλούσια ερευνητική της δραστηριότητα, οι διεθνείς επιστημονικές δημοσιεύσεις και η ενεργή συμμετοχή της σε συνέδρια στην Ελλάδα και την Ευρώπη επιβεβαιώνουν την υψηλή επιστημονική της κατάρτιση. Παράλληλα, η πολυετής εμπειρία της στις ενέσιμες και αισθητικές θεραπείες την καθιστά ιδιαίτερα εξειδικευμένη στην ανανέωση και αναζωογόνηση της επιδερμίδας.

Επικοινωνήστε με το ιατρείο μας

Η εμμηνόπαυση μπορεί να φέρνει αλλαγές, αλλά δεν χρειάζεται να στερήσει τη φρεσκάδα και την αυτοπεποίθησή σας. Με την καθοδήγηση του δερματολόγου και τις σύγχρονες ιατρικές θεραπείες, κάθε γυναίκα μπορεί να διατηρήσει υγιές δέρμα, δυνατά μαλλιά και όμορφα νύχια. Επικοινωνήστε με το δερματολογικό ιατρείο μας στο Αγρίνιο και κλείστε το ραντεβού σας. Μαζί μπορούμε να βρούμε την εξατομικευμένη θεραπεία που θα διατηρήσει το δέρμα, τα μαλλιά και τα νύχια σας υγιή και λαμπερά σε κάθε στάδιο της ζωής.

Δρ. Βασιλική Παπαγεωργίου, Δερματολόγος–Αφροδισιολόγος, MD, MSc

Πτυχιούχος Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών

Εξωτερική Συνεργάτης Νοσοκομείου “Ανδρέας Συγγρός”

Master of Science Πανεπιστημίου Στρασβούργου

Τ. Ιατρός Πανεπιστημιακών Νοσοκομείων Lyon

Προυσιωτίσσης 27, Αγρίνιο (έναντι γηπέδου Παναιτωλικού). Τηλέφωνα επικοινωνίας: 2641307215 και 6937119603

tzel-gel-nychion-mathete-ti-allazei-apo-tin-1i-septemvriou-1200x800.jpg

Η Δερματολόγος – Αφροδισιολόγος στο Αγρίνιο, Βασιλική Παπαγεωργίου, εξηγεί τι αλλάζει στην χρήση τζελ (gel) νυχιών από την 1η Σεπτεμβρίου 2025

Από την 1η Σεπτεμβρίου 2025 τίθεται σε ισχύ η απαγόρευση του τζελ (gel) νυχιών που περιέχει την ουσία TPO σε όλα τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η ουσία αυτή κατατάχθηκε στην κατηγορία CMR 1B, γεγονός που οδήγησε στην αυστηρή ρύθμιση και την πλήρη απαγόρευση χρήσης της στα προϊόντα ονυχοπλαστικής. Η απόφαση αυτή δεν αφορά μόνο τους επαγγελματίες του χώρου, αλλά και το ευρύ κοινό που επιλέγει τζελ (gel) νυχιών για λόγους αισθητικής. Στόχος της απαγόρευσης είναι η προστασία της δημόσιας υγείας, καθώς έχει διαπιστωθεί ότι η μακροχρόνια έκθεση σε συγκεκριμένα χημικά συστατικά ενδέχεται να έχει σοβαρές επιπτώσεις.

Γιατί απαγορεύεται το τζελ (gel) νυχιών με TPO;

Το TPO (Trimethylbenzoyl Diphenylphosphine Oxide) είναι ένας φωτοεκκινητής που χρησιμοποιείται για τη σκλήρυνση του υλικού στα τζελ (gel) νυχιών μέσω της έκθεσης σε λάμπες UV ή LED. Η ουσία αυτή, μετά από αξιολόγηση από την Ευρωπαϊκή Χημική Υπηρεσία (ECHA), κατατάχθηκε στην κατηγορία CMR 1B (ουσίες ύποπτες για τοξικότητα στην αναπαραγωγή).

Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι:

Υπάρχουν ενδείξεις από πειραματικά δεδομένα ότι η μακροχρόνια ή υψηλή έκθεση μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τη γονιμότητα.
Επειδή πρόκειται για χημική ένωση με ιδιότητες που ενδέχεται να επηρεάσουν το ορμονικό και αναπαραγωγικό σύστημα, η χρήση της σε καταναλωτικά προϊόντα κρίθηκε επιστημονικά μη ασφαλής.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω και ακολουθώντας την αρχή της προφύλαξης, αποφάσισε την πλήρη απαγόρευση χρήσης του TPO στα προϊόντα ονυχοπλαστικής από την 1η Σεπτεμβρίου 2025, με στόχο την προστασία τόσο των επαγγελματιών όσο και των καταναλωτών.

Τζελ (gel) νυχιών & κίνδυνοι για τα νύχια και το δέρμα

Η χρήση τζελ (gel) νυχιών, ενέχει ορισμένους πιθανούς κινδύνους για την υγεία των νυχιών και του περιονυχίου, ιδιαίτερα όταν η εφαρμογή γίνεται συχνά ή χωρίς επαγγελματική επίβλεψη:

Δερματικοί ερεθισμοί: Η παρατεταμένη επαφή με ακρυλικές ή φωτοευαίσθητες ουσίες μπορεί να προκαλέσει ερυθρότητα, ξηρότητα ή τοπικό ερεθισμό στο δέρμα γύρω από το νύχι.
Εξασθένιση της πλάκας του νυχιού: Η μηχανική φθορά από το λιμάρισμα και η συνεχής απομάκρυνση του gel μπορεί να οδηγήσουν σε λέπτυνση, ευθραυστότητα ή σχισίματα.
Αλλεργική δερματίτιδα εξ επαφής: Ορισμένα μονομερή που χρησιμοποιούνται σε προϊόντα ονυχοπλαστικής έχουν αναγνωριστεί ως πιθανά αλλεργιογόνα. Σε ευαίσθητα άτομα, η επανειλημμένη έκθεση μπορεί να προκαλέσει χρόνιες αντιδράσεις, όπως επίμονο κνησμό, ερυθρότητα ή οίδημα γύρω από το νύχι.

Γι’ αυτό είναι σημαντικό οι καταναλωτές:

Να επιλέγουν προϊόντα με σαφή επισήμανση συστατικών και έλεγχο καταλληλότητας από ευρωπαϊκούς κανονισμούς.
Να προτιμούν την εφαρμογή από εξειδικευμένους επαγγελματίες, ώστε να μειώνεται ο κίνδυνος τραυματισμών ή λανθασμένης τεχνικής.
Να αφήνουν χρονικά διαστήματα ανάπαυσης μεταξύ των εφαρμογών ώστε η φυσική πλάκα του νυχιού να ανακάμπτει και να διατηρείται υγιής.

Ο ρόλος του δερματολόγου

Ο δερματολόγος είναι ο πλέον εξειδικευμένος ιατρός για την αξιολόγηση πιθανών βλαβών που σχετίζονται με τη μακροχρόνια χρήση τζελ (gel) νυχιών, αλλά και για τη συνολική φροντίδα της υγείας των νυχιών. Συχνά, αλλοιώσεις όπως λέπτυνση, σπάσιμο, αποχρωματισμός ή πόνος μπορεί να υποκρύπτουν όχι μόνο βλάβες από καλλυντικά προϊόντα, αλλά και παθήσεις που απαιτούν ιατρική διάγνωση και θεραπεία.

Η Δερματολόγος – Αφροδισιολόγος Βασιλική Παπαγεωργίου έχει αποκτήσει εξειδίκευση στην παθολογία και χειρουργική όνυχος, ως υπότροφος της Ελληνικής Δερματολογικής και Αφροδισιολογικής Εταιρείας (ΕΔΑΕ), εκπαιδευόμενη στο διεθνώς αναγνωρισμένο κέντρο αριστείας στα νοσοκομεία Saint-Pierre και Brugmann στις Βρυξέλλες. Η εκπαίδευση αυτή της προσέφερε βαθιά γνώση και πλούσια κλινική εμπειρία στη διάγνωση και θεραπευτική αντιμετώπιση παθήσεων όπως:

Ονυχομυκητίαση (μυκητιάσεις των νυχιών).
Φλεγμονώδεις παθήσεις, όπως η ψωριασική ονυχία ή ο λειχήνας ονύχων
Τραυματικές βλάβες και δυστροφίες
Είσφρυση όνυχος
Καλοήθεις και κακοήθεις όγκοι της ονυχιαίας μονάδας.

Μην αγνοείτε τα σημάδια που σας δίνουν τα νύχια σας. Αλλαγές στην όψη, την υφή ή την αντοχή τους μπορεί να κρύβουν σοβαρότερα προβλήματα από μια απλή αισθητική φθορά. Κλείστε σήμερα κιόλας ραντεβού με τη Δρ. Βασιλική Παπαγεωργίου για έγκαιρη διάγνωση και στοχευμένη θεραπεία. Χαρίστε στα νύχια σας την υγεία και την αντοχή που αξίζουν, με τη σφραγίδα επιστημονικής εξειδίκευσης.

Δρ. Βασιλική Παπαγεωργίου, Δερματολόγος–Αφροδισιολόγος, MD, MSc

Πτυχιούχος Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών

Εξωτερική Συνεργάτης Νοσοκομείου “Ανδρέας Συγγρός”

Master of Science Πανεπιστημίου Στρασβούργου

Τ. Ιατρός Πανεπιστημιακών Νοσοκομείων Lyon

Προυσιωτίσσης 27, Αγρίνιο (έναντι γηπέδου Παναιτωλικού). Τηλέφωνα επικοινωνίας: 2641307215 και 6937119603

dermatologikos-elegchos-meta-tis-kalokairines-diakopes.jpg

Η δερματολόγος στο Αγρίνιο, Βασιλική Παπαγεωργίου εξηγεί γιατί ο δερματολογικός έλεγχος είναι απαραίτητος μετά τις διακοπές

Το καλοκαίρι είναι η εποχή της χαλάρωσης και της απόλαυσης. Ωστόσο, η παρατεταμένη έκθεση στον ήλιο, το θαλασσινό νερό ή το χλώριο, η έντονη εφίδρωση και οι μικροτραυματισμοί από τα βότσαλα ή τα θαλάσσια σπορ μπορούν να δοκιμάσουν την αντοχή της επιδερμίδας και να αφήσουν το αποτύπωμά τους, ακόμη κι αν αυτό δεν είναι άμεσα ορατό. Ο δερματολογικός έλεγχος μετά τις διακοπές αποτελεί ένα ουσιαστικό βήμα πρόληψης, καθώς μπορεί να εντοπίσει δερματικές βλάβες που αρχίζουν αθόρυβα, αλλά με την πάροδο του χρόνου ενδέχεται να εξελιχθούν σε σοβαρές παθήσεις. Από την έγκαιρη διάγνωση πιθανών βλαβών, μέχρι την αποκατάσταση της υγείας και της λάμψης της επιδερμίδας, ο προληπτικός δερματολογικός έλεγχος είναι ένα δώρο υγείας που αξίζει να προσφέρουμε στον εαυτό μας.

Γιατί το δέρμα μας ταλαιπωρείται στις διακοπές;

Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, το δέρμα μας εκτίθεται σε ένα πλήθος παραγόντων που μπορούν να προκαλέσουν οξείες ή χρόνιες βλάβες. Οι σημαντικότεροι από αυτούς είναι:

Υπεριώδης ακτινοβολία (UV): Η έκθεση στον ήλιο χωρίς επαρκή προστασία αποτελεί τον κυριότερο παράγοντα κινδύνου για εγκαύματα, φωτογήρανση (ρυτίδες, πανάδες, απώλεια ελαστικότητας) και ανάπτυξη καρκίνου του δέρματος, όπως βασικοκυτταρικό καρκίνωμα, ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα και μελάνωμα. Ακόμη και αν δεν εμφανιστεί άμεσα έγκαυμα, η συσσωρευτική βλάβη των UV ακτίνων στο DNA των κυττάρων είναι πραγματική και μακροχρόνια.
Αφυδάτωση και διαταραχή του δερματικού φραγμού: Η παρατεταμένη έκθεση στον ήλιο, το θαλασσινό αλάτι και ο αέρας οδηγούν σε απώλεια νερού από την επιδερμίδα (διαδερμική απώλεια ύδατος). Το αποτέλεσμα είναι ξηρότητα, θαμπή όψη και αυξημένη ευαισθησία του δέρματος σε ερεθισμούς.
Χλώριο σε πισίνες: Το χλώριο δρα ως ερεθιστικός παράγοντας, απομακρύνει τα φυσικά λιπίδια του δέρματος και ενισχύει την ξηρότητα. Σε άτομα με προϋπάρχουσες δερματοπάθειες, όπως ατοπική δερματίτιδα (έκζεμα) ή ψωρίαση, μπορεί να προκαλέσει έξαρση ή επιδείνωση των συμπτωμάτων.
Τραυματισμοί και λοιμώξεις: Μικροτραυματισμοί από τα βότσαλα ή τα θαλάσσια σπορ, τσιμπήματα εντόμων και επαφή με μικροοργανισμούς (βακτήρια, μύκητες, ιοί) σε ζεστά και υγρά περιβάλλοντα ευνοούν δερματικές λοιμώξεις, όπως μυκητιάσεις ή θυλακίτιδες.

Αξίζει να σημειωθεί ότι πολλές από αυτές τις βλάβες δεν είναι άμεσα ορατές. Για παράδειγμα, ένας σπίλος (ελιά) μπορεί να υποστεί αλλαγές μετά από έντονη έκθεση στον ήλιο χωρίς να γίνει αντιληπτό. Γι’ αυτό και ο δερματολογικός έλεγχος μετά τις διακοπές είναι απαραίτητος: όχι μόνο για την αξιολόγηση των ορατών βλαβών, αλλά και για την έγκαιρη διάγνωση πιθανών παθήσεων που ξεκινούν σιωπηλά.

Τι περιλαμβάνει ένας δερματολογικός έλεγχος;

Ο δερματολογικός έλεγχος είναι μια ολοκληρωμένη διαδικασία που πραγματοποιείται από εξειδικευμένο δερματολόγο και στοχεύει τόσο στη διάγνωση όσο και στην πρόληψη δερματικών παθήσεων. Συνήθως περιλαμβάνει τα εξής στάδια:

Κλινική εξέταση δέρματος: Ο δερματολόγος εξετάζει με προσοχή όλο το σώμα, από το τριχωτό της κεφαλής έως τα πέλματα. Ελέγχονται σπίλοι (ελιές), κηλίδες, πανάδες, σημάδια φωτογήρανσης ή άλλες βλάβες που μπορεί να χρειάζονται περαιτέρω διερεύνηση. Η ολική εκτίμηση είναι σημαντική, καθώς δερματικές αλλοιώσεις μπορεί να εμφανιστούν σε περιοχές που συχνά παραμελούμε, όπως η ράχη ή το τριχωτό.
Δερματοσκόπηση: Πρόκειται για εξειδικευμένη μη επεμβατική εξέταση με τη χρήση δερματοσκοπίου, το οποίο μεγεθύνει και φωτίζει τις βλάβες του δέρματος, επιτρέποντας την ακριβέστερη εκτίμηση της μορφολογίας τους. Η δερματοσκόπηση θεωρείται χρυσός κανόνας στην έγκαιρη διάγνωση προκαρκινικών και καρκινικών βλαβών, όπως το μελάνωμα, καθώς μπορεί να αποκαλύψει χαρακτηριστικά που δεν είναι ορατά με γυμνό μάτι.
Αξιολόγηση της γενικής υγείας του δέρματος: Ο έλεγχος δεν περιορίζεται μόνο σε σπίλους και ύποπτες βλάβες. Γίνεται επίσης εκτίμηση της ποιότητας της επιδερμίδας, της ενυδάτωσης, της ύπαρξης ευρυαγγειών, δυσχρωμιών και σημείων φωτογήρανσης. Αυτό βοηθά στην πρόληψη αλλά και στη βελτίωση της υγείας και εμφάνισης του δέρματος.
Συμβουλευτική πρόληψης και εξατομικευμένη καθοδήγηση: Στο τέλος της εξέτασης, ο δερματολόγος προτείνει εξατομικευμένες οδηγίες που μπορεί να περιλαμβάνουν δερματολογικά σκευάσματα για ενυδάτωση ή αποκατάσταση του δερματικού φραγμού, καλλυντικές ή ιατρικές θεραπείες, καθώς και οδηγίες για συνεχή προστασία από τον ήλιο. Σε περιπτώσεις που χρειάζεται, μπορεί να συστηθεί παρακολούθηση ή βιοψία δερματικής βλάβης.

Ποιες είναι οι συχνότερες δερματικές παθήσεις που εντοπίζονται μετά το καλοκαίρι;

Η περίοδος των διακοπών, αν και ευεργετική για τη διάθεση, συχνά αφήνει «αποτύπωμα» στο δέρμα. Κατά τη διάρκεια ενός προληπτικού δερματολογικού ελέγχου μετά το καλοκαίρι, μπορούν να εντοπιστούν τα εξής:

Νέοι ή αλλοιωμένοι σπίλοι (ελιές): Η παρατεταμένη έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία μπορεί να προκαλέσει αλλαγές στην εμφάνιση των σπίλων (χρώμα, μέγεθος, σχήμα). Αυτές οι μεταβολές, ειδικά όταν πληρούν τα κριτήρια ABCDE (Asymmetry, Border, Color, Diameter, Evolution), χρειάζονται διερεύνηση, καθώς μπορεί να υποδηλώνουν μελάνωμα.
Ηλιακές κερατώσεις: Πρόκειται για μικρές, τραχιές, συχνά ερυθρές ή καφετί βλάβες που εμφανίζονται σε σημεία με έντονη ηλιοέκθεση (πρόσωπο, αυτιά, τριχωτό, χέρια). Θεωρούνται προκαρκινικές αλλοιώσεις, καθώς ένα ποσοστό μπορεί να εξελιχθεί σε ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα. Η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία τους είναι καθοριστικής σημασίας.
Δερματικές λοιμώξεις: Η ζέστη και η υγρασία του καλοκαιριού ευνοούν την ανάπτυξη μυκητιασικών λοιμώξεων (π.χ. δερματοφυτίες, καντιντίαση), βακτηριακών (θυλακίτιδα, σταφυλοκοκκικές λοιμώξεις) και ιογενών (ερπητοϊός, κονδυλώματα). Συχνά ξεκινούν με ήπια συμπτώματα και αν μείνουν χωρίς θεραπεία μπορεί να επιμείνουν ή να επιδεινωθούν.
Φωτογήρανση: Η χρόνια και σωρευτική έκθεση στον ήλιο προκαλεί βλάβες στο κολλαγόνο και την ελαστίνη του δέρματος. Κλινικά εκδηλώνεται με λεπτές ή βαθιές ρυτίδες, δυσχρωμίες (πανάδες, κηλίδες), τραχύτητα και απώλεια σφριγηλότητας. Αν και πρόκειται για αισθητικό κυρίως πρόβλημα, η φωτογήρανση είναι ένδειξη βιολογικής βλάβης του δέρματος.
Επιδείνωση χρόνιων δερματοπαθειών: Ο ήλιος, ο ιδρώτας, το αλάτι και οι ερεθιστικοί παράγοντες του καλοκαιριού μπορεί να πυροδοτήσουν εξάρσεις σε παθήσεις όπως:
- Ακμή (λόγω αυξημένης εφίδρωσης, χρήσης αντηλιακών ακατάλληλων για λιπαρό δέρμα).
- Ατοπική δερματίτιδα (έκζεμα): Η επαφή με χλώριο ή αλάτι και η ξηρότητα συχνά οδηγούν σε έξαρση κνησμού και φλεγμονής.

Ποιοι πρέπει οπωσδήποτε να κάνουν δερματολογικό έλεγχο μετά τις διακοπές;

Ένας δερματολογικός έλεγχος είναι χρήσιμος για όλους, καθώς συμβάλλει στην έγκαιρη διάγνωση και πρόληψη πολλών δερματικών παθήσεων. Ωστόσο, υπάρχουν ομάδες ατόμων που θεωρούνται υψηλότερου κινδύνου και για τις οποίες ο τακτικός έλεγχος, ιδιαίτερα μετά την περίοδο των διακοπών, είναι απολύτως απαραίτητος:

Άτομα με πολλούς ή άτυπους σπίλους (ελιές): Οι πολλαπλοί σπίλοι ή οι σπίλοι με ασυνήθιστη μορφολογία (άτυποι/δυσπλαστικοί) αυξάνουν τον κίνδυνο ανάπτυξης μελανώματος. Η συχνή παρακολούθηση από δερματολόγο επιτρέπει την έγκαιρη ανίχνευση αλλαγών.
Όσοι έχουν οικογενειακό ή προσωπικό ιστορικό καρκίνου του δέρματος: Άτομα με συγγενείς που έχουν εμφανίσει μελάνωμα ή άλλες μορφές δερματικού καρκίνου, καθώς και όσοι έχουν ιστορικό αφαίρεσης κακοήθους βλάβης, χρειάζονται πιο στενή και συστηματική παρακολούθηση.
Άτομα που υπέστησαν σοβαρά ηλιακά εγκαύματα στις διακοπές: Τα ηλιακά εγκαύματα, ειδικά όταν είναι επαναλαμβανόμενα ή έντονα, αυξάνουν σημαντικά τον κίνδυνο καρκίνου του δέρματος. Η άμεση εκτίμηση από δερματολόγο βοηθά στον έλεγχο πιθανών επιπλοκών αλλά και στη λήψη προληπτικών μέτρων για το μέλλον.
Άτομα με χρόνια δερματολογικά νοσήματα: Παθήσεις όπως η ατοπική δερματίτιδα, ο δερματικός λύκος η ακμή ή η ροδόχρους νόσος μπορεί να επιδεινωθούν το καλοκαίρι λόγω ήλιου, θερμότητας, ιδρώτα ή χημικών παραγόντων (π.χ. χλώριο). Η παρακολούθηση μετά τις διακοπές είναι συχνά καθοριστική για την επαναφορά της νόσου υπό έλεγχο.
Άτομα με αυξημένη καθημερινή έκθεση στον ήλιο: Επαγγελματίες που εργάζονται σε εξωτερικούς χώρους (π.χ. αγρότες, οικοδόμοι, ναυτικοί, αθλητές) αλλά και άτομα με τρόπο ζωής που περιλαμβάνει συχνή ηλιοέκθεση, διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο φωτογήρανσης και καρκίνου του δέρματος.

Οφέλη του δερματολογικού ελέγχου

Ο δερματολογικός έλεγχος μετά την καλοκαιρινή περίοδο δεν είναι απλώς μια τυπική εξέταση, αλλά μια ολοκληρωμένη επένδυση στην πρόληψη και τη φροντίδα της υγείας του δέρματος. Τα βασικά του οφέλη περιλαμβάνουν:

Έγκαιρη διάγνωση δερματικών παθήσεων: Ο δερματολόγος μπορεί να εντοπίσει αλλοιώσεις σε πρώιμο στάδιο, όπως ηλιακές κερατώσεις, δυσπλαστικούς σπίλους ή ακόμα και μελανώματα. Η έγκαιρη διάγνωση είναι καθοριστική, καθώς οι περισσότερες δερματικές μορφές καρκίνου είναι πλήρως ιάσιμες όταν εντοπιστούν εγκαίρως.
Πρόληψη με εξατομικευμένη καθοδήγηση: Ο έλεγχος δεν περιορίζεται στην ανίχνευση προβλημάτων. Ο δερματολόγος παρέχει οδηγίες για την καθημερινή φροντίδα, τη σωστή χρήση αντηλιακού και την επιλογή δερμοκαλλυντικών που ταιριάζουν στις ανάγκες του κάθε ασθενή. Έτσι μειώνεται ο κίνδυνος μελλοντικών βλαβών.
Αποκατάσταση της υγείας και της εμφάνισης του δέρματος: Μετά τις διακοπές, το δέρμα συχνά εμφανίζει αφυδάτωση, θαμπή όψη, κηλίδες ή ευαισθησία. Μέσα από θεραπείες ενυδάτωσης, αποκατάστασης του δερματικού φραγμού ή και αισθητικές παρεμβάσεις, μπορεί να ανακτήσει τη φυσική του ισορροπία και λάμψη.
Αίσθημα ασφάλειας και αυτοπεποίθηση: Η γνώση ότι το δέρμα είναι υγιές, χωρίς ύποπτες βλάβες, προσφέρει σιγουριά και ψυχολογική ανακούφιση. Παράλληλα, η βελτίωση της όψης του δέρματος συμβάλλει θετικά και στην αυτοπεποίθηση του ατόμου.

Γνωρίστε την δερματολόγο-Αφροδισιολόγο στο Αγρίνιο, Βασιλική Παπαγεωργίου

Η Βασιλική Παπαγεωργίου, Δερματολόγος-Αφροδισιολόγος στο Αγρίνιο, γεννήθηκε και μεγάλωσε στην πόλη. Είναι κάτοχος δύο τίτλων ειδικότητας, στη Γενική Ιατρική και στη Δερματολογία-Αφροδισιολογία, ενώ βάσει νομοθεσίας ασκεί αποκλειστικά τη δεύτερη. Έχει εκπαιδευτεί σε κορυφαία πανεπιστημιακά νοσοκομεία της Γαλλίας, του Βελγίου και της Ελλάδας, αποκτώντας πολύτιμη εμπειρία σε όλο το φάσμα της δερματολογίας: κλινική, αισθητική και παιδοδερματολογία, δερματοσκόπηση, δερματοχειρουργική, παθολογία και χειρουργική ονύχων, καθώς και στη χρήση προηγμένων τεχνολογιών αποτρίχωσης laser.

Η πλούσια ερευνητική της δραστηριότητα, οι διεθνείς δημοσιεύσεις και η συμμετοχή της σε πολυάριθμα επιστημονικά συνέδρια στην Ελλάδα και την Ευρώπη, επιβεβαιώνουν την υψηλή επιστημονική της κατάρτιση, την οποία συνδυάζει με πολυετή εμπειρία στις ενέσιμες και αισθητικές θεραπείες. Στο σύγχρονο και πλήρως εξοπλισμένο ιατρείο της στο Αγρίνιο, παρέχει ολοκληρωμένες και εξατομικευμένες θεραπείες για ενήλικες και παιδιά, με προτεραιότητα τη φροντίδα, την αξιοπιστία και την υγεία του δέρματος.

Δερματολογικός έλεγχος – Ένα πολύτιμο δώρο για την επιδερμίδα σας!

Ο δερματολογικός έλεγχος μετά τις διακοπές είναι η καλύτερη επένδυση για την υγεία και την ασφάλεια του δέρματός σας. Με εξειδίκευση στην ογκοδερματολογία και συνεχή μετεκπαίδευση στη δερματοσκόπηση, η Δρ. Βασιλική Παπαγεωργίου παρέχει υψηλού επιπέδου, εξατομικευμένη φροντίδα. Επικοινωνήστε σήμερα με το δερματολογικό μας ιατρείο στο Αγρίνιο και κλείστε το ραντεβού σας για έναν ολοκληρωμένο έλεγχο.

Δρ. Βασιλική Παπαγεωργίου, Δερματολόγος–Αφροδισιολόγος, MD, MSc

Πτυχιούχος Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών

Εξωτερική Συνεργάτης Νοσοκομείου “Ανδρέας Συγγρός”

Master of Science Πανεπιστημίου Στρασβούργου

Τ. Ιατρός Πανεπιστημιακών Νοσοκομείων Lyon

Προυσιωτίσσης 27, Αγρίνιο (έναντι γηπέδου Παναιτωλικού). Τηλέφωνα επικοινωνίας: 2641307215 και 6937119603

onychomykitiasi-aitia-sybtomata-apotelesmatikes-therapeies.jpg

Η δερματολόγος στο Αγρίνιο, βασιλική Παπαγεωργίου, εξηγεί τι είναι η ονυχομυκητίαση και ποιες Θεραπείες υπάρχουν για τους μύκητες των νυχιών

Η ονυχομυκητίαση είναι μία από τις πιο συχνές παθήσεις που επηρεάζουν τα νύχια, τόσο των ποδιών όσο και των χεριών. Αν και συχνά αντιμετωπίζεται ως αισθητικό πρόβλημα, η μη έγκαιρη θεραπεία της μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές επιπτώσεις στην καθημερινότητα και την ποιότητα ζωής. Στο άρθρο αυτό θα βρείτε όλες τις απαραίτητες πληροφορίες για την ονυχομυκητίαση, τα συμπτώματα, τα αίτια, τους τρόπους διάγνωσης αλλά και τις πιο αποτελεσματικές θεραπείες.

Τι είναι η ονυχομυκητίαση;

Με τον όρο ονυχομυκητίαση περιγράφεται η μυκητιασική λοίμωξη ενός ή περισσότερων νυχιών από διάφορα είδη μυκήτων. Αποτελεί μία από τις συχνότερες διαταραχές των νυχιών στους ενήλικες, αντιπροσωπεύοντας περίπου το 15–40% όλων των νοσημάτων των νυχιών και σχεδόν το 30% των επιπολής μυκητιάσεων του δέρματος. Σε ποσοστό περίπου 90%, η πάθηση προκαλείται από δερματόφυτα, με κυρίαρχα είδη τους μύκητες Trichophyton rubrum και Trichophyton mentagrophytes. Λιγότερο συχνά, η ονυχομυκητίαση οφείλεται σε ζυμομύκητες όπως Candida Albicans και σε μη δερματοφυτικούς μύκητες.

Ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου;

Η εμφάνιση ονυχομυκητίασης σχετίζεται με ποικίλους προδιαθεσικούς παράγοντες που επηρεάζουν είτε τοπικά το νύχι είτε τη γενικότερη υγεία του οργανισμού:

Αυξημένη υγρασία και θερμότητα: Η χρήση κλειστών, στενών υποδημάτων και η έντονη εφίδρωση δημιουργούν ιδανικό περιβάλλον για την ανάπτυξη μυκήτων.
Κοινόχρηστοι χώροι: Η μη χρήση υποδημάτων σε πισίνες, γυμναστήρια και αποδυτήρια αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο μετάδοσης της λοίμωξης, λόγω της υγρασίας και της άμεσης επαφής με μολυσμένες επιφάνειες.
Τραυματισμοί των νυχιών: Μικροτραυματισμοί ή πίεση από στενά παπούτσια διευκολύνουν την είσοδο των μυκήτων.
Συνοδά νοσήματα: Παθήσεις όπως ο σακχαρώδης διαβήτης, οι περιφερικές αγγειακές διαταραχές και η ανοσοκαταστολή αυξάνουν σημαντικά την ευπάθεια του οργανισμού, καθιστώντας πιο πιθανή την εμφάνιση της ονυχομυκητίασης.
Ηλικία: Η συχνότητα της ονυχομυκητίασης αυξάνεται αισθητά με την πάροδο της ηλικίας, καθώς τα νύχια μεγαλώνουν πιο αργά, είναι πιο εύθραυστα και συχνά συνυπάρχουν χρόνιες παθήσεις που μειώνουν την άμυνα του οργανισμού.
Κληρονομική προδιάθεση: Έχει παρατηρηθεί αυξημένος κίνδυνος σε οικογένειες με ιστορικό ονυχομυκητίασης.

Ονυχομυκητίαση- Συμπτώματα

Η κλινική εικόνα της ονυχομυκητίασης ποικίλλει ανάλογα με το είδος του μύκητα και το στάδιο της λοίμωξης. Τα συνηθέστερα συμπτώματα περιλαμβάνουν:

Αλλαγή χρώματος του νυχιού (κιτρινωπό, καφέ ή λευκό)
Πάχυνση και αλλοίωση της ονυχιαίας πλάκας
Θρυμματισμός ή εύθραυστα νύχια
Ονυχόλυση (αποκόλληση του νυχιού από την κοίτη)
Δυσάρεστη οσμή και πόνος σε προχωρημένα στάδια

Κύριοι τύποι ονυχομυκητίασης

Άπω και πλάγια υπονύχια ονυχομυκητίαση: Η πιο συχνή μορφή, ξεκινά από την ελεύθερη άκρη του νυχιού και επεκτείνεται προς τη ρίζα του νυχιού (μήτρα).
Λευκή επιφανειακή ονυχομυκητίαση: Εκδηλώνεται με λευκές κηλίδες στην επιφάνεια του νυχιού και είναι συχνότερη στα νύχια των ποδιών.
Εγγύς υπονύχια ονυχομυκητίαση: Ξεκινά από τη βάση του νυχιού και σχετίζεται συχνότερα με ανοσοκατασταλμένους ασθενείς.
Ολική δυστροφική ονυχομυκητίαση: Προχωρημένο στάδιο με πλήρη καταστροφή του νυχιού.
Ονυχομυκητίαση από ζυμομύκητες (Candida): Εντοπίζεται κυρίως στα χέρια και συχνά αφορά άτομα που έρχονται σε επαφή με νερό ή υγρασία σε καθημερινή βάση.

Διάγνωση και διαφοροδιάγνωση

Η σωστή διάγνωση της ονυχομυκητίασης είναι απαραίτητη καθώς πολλές άλλες παθήσεις, όπως η ψωριασική ονυχία, οι τραυματικές αλλοιώσεις ή οι δυστροφίες νυχιών, μπορεί να μιμούνται την κλινική της εικόνα. Η διαγνωστική διαδικασία περιλαμβάνει:

Κλινική αξιολόγηση: Εξέταση του χρώματος, του πάχους και της υφής του νυχιού καθώς και του αριθμού των προσβεβλημένων νυχιών.
Μικροσκοπική εξέταση: Γρήγορη και οικονομική μέθοδος που ανιχνεύει την παρουσία μυκητιασικών στοιχείων.
Καλλιέργεια νυχιού: Χρησιμοποιείται για την ακριβή ταυτοποίηση του υπεύθυνου μικροοργανισμού και την επιλογή κατάλληλης θεραπείας.
Μοριακές τεχνικές (PCR): Νεότερη μέθοδος με υψηλή ευαισθησία και ταχύτητα ανίχνευσης.

Η διαφοροδιάγνωση βοηθά στον αποκλεισμό άλλων αιτιών ονυχιακών αλλοιώσεων και διασφαλίζει ότι η θεραπεία θα είναι στοχευμένη και αποτελεσματική.

Επιπτώσεις

Η ονυχομυκητίαση δεν είναι μόνο αισθητικό πρόβλημα. Μπορεί να επηρεάσει σημαντικά την καθημερινότητα του ατόμου:

Σωματική δυσφορία και πόνος: Η πάχυνση και η δυστροφία του νυχιού μπορεί να προκαλέσουν πόνο κατά τη βάδιση ή τη χρήση υποδημάτων.
Λειτουργικές δυσκολίες: Σε σοβαρές περιπτώσεις, επηρεάζεται η ικανότητα του ατόμου να εκτελεί καθημερινές δραστηριότητες, όπως άθληση ή εργασία που απαιτεί άνεση στα άκρα.
Ψυχολογικές επιπτώσεις: Η ορατή παραμόρφωση του νυχιού μπορεί να οδηγήσει σε μειωμένη αυτοπεποίθηση, αμηχανία ή ακόμη και κοινωνική απομόνωση.
Κίνδυνος μετάδοσης: Η λοίμωξη μπορεί να μεταδοθεί σε άλλα νύχια ή σε άτομα του οικογενειακού περιβάλλοντος.
Επιπλοκές σε ευπαθείς ομάδες: Σε άτομα με διαβήτη ή περιφερική αγγειοπάθεια, η λοίμωξη αυξάνει τον κίνδυνο δευτερογενών λοιμώξεων και σοβαρών επιπλοκών.

Ονυχομυκητίαση- Θεραπεία

Η αντιμετώπιση της ονυχομυκητίασης απαιτεί εξατομικευμένη προσέγγιση, καθώς εξαρτάται από το είδος του μύκητα, την έκταση της λοίμωξης και την κατάσταση του ασθενούς.

Τοπική θεραπεία

Αντιμυκητιασικά βερνίκια (αμορολφίνη, κυκλοπιροξολαμίνη) ή αλοιφές που εφαρμόζονται στην ονυχιαία πλάκα.
Κατάλληλες για ήπιες έως μέτριες λοιμώξεις ή ως συμπληρωματική αγωγή.
Απαιτούν υπομονή και συστηματική εφαρμογή για αρκετούς μήνες.

Συστηματική θεραπεία

Αντιμυκητιασικά από το στόμα, όπως η τερμπιναφίνη, η ιτρακοναζόλη ή η φλουκοναζόλη.
Ενδείκνυνται σε εκτεταμένες ή ανθεκτικές περιπτώσεις.
Απαιτείται παρακολούθηση από δερματολόγο κατά τη διάρκεια της θεραπείας.

Θεραπεία με λέιζερ και φωτοδυναμικές τεχνικές

Νεότερες μέθοδοι που στοχεύουν στην καταστροφή των μυκήτων με θερμική ή φωτοχημική ενέργεια.
Είναι ανώδυνες και χωρίς συστηματικές παρενέργειες.
Η αποτελεσματικότητά τους δεν έχει ακόμη επιβεβαιωθεί από ισχυρές επιστημονικές μελέτες

Συνδυαστικές θεραπείες και υποστήριξη

Συχνά συστήνεται συνδυασμός τοπικών και συστηματικών θεραπειών.
Συμπληρωματικά μέτρα περιλαμβάνουν σωστή υγιεινή, απολύμανση υποδημάτων και αποφυγή υγρασίας.

Ονυχομυκητίαση μεγάλου δακτύλου ποδιού – φωτογραφία πριν και μετά από επιτυχή θεραπεία στο ιατρείο της Δερματολόγου Βασιλικής Παπαγεωργίου στο Αγρίνιο.

Πρόληψη

Η πρόληψη της ονυχομυκητίασης βασίζεται στην υιοθέτηση πρακτικών που μειώνουν την έκθεση σε μύκητες και περιορίζουν την υγρασία:

Διατηρείτε τα πόδια καθαρά και στεγνά, ιδιαίτερα τα σημεία ανάμεσα στα δάκτυλα.
Αλλάζετε καθημερινά κάλτσες και προτιμάτε βαμβακερά ή απορροφητικά υλικά.
Χρησιμοποιείτε καλά αεριζόμενα και άνετα υποδήματα.
Απολυμαίνετε εργαλεία μανικιούρ/πεντικιούρ και μη τα μοιράζεστε με άλλους.
Φοράτε παντόφλες σε κοινόχρηστους χώρους, όπως γυμναστήρια και πισίνες.
Αντιμετωπίζετε έγκαιρα τυχόν μυκητιάσεις του δέρματος για να αποτρέψετε επέκταση στα νύχια.

Συχνές ερωτήσεις

Η ονυχομυκητίαση είναι μεταδοτική;

Ναι, είναι μεταδοτική, ειδικά σε χώρους με υψηλή υγρασία, όπως πισίνες και γυμναστήρια.

Μπορεί η ονυχομυκητίαση να θεραπευτεί μόνη της;

Όχι, χωρίς κατάλληλη θεραπεία η λοίμωξη δεν υποχωρεί.

Πόσο χρόνο διαρκεί η θεραπεία;

Η θεραπεία μπορεί να διαρκέσει από 3 έως και 6 μήνες, ανάλογα με την έκταση και τη μορφή της λοίμωξης.

Υπάρχει πιθανότητα επανεμφάνισης;

Ναι, η ονυχομυκητίαση μπορεί να επανεμφανιστεί αν δεν τηρηθούν οι οδηγίες πρόληψης.

Πώς μπορώ να αποτρέψω την επανεμφάνιση;

Με καλή υγιεινή, σωστή φροντίδα των νυχιών και απολύμανση υποδημάτων, καθώς και τακτικό έλεγχο από δερματολόγο.

Εξειδίκευση στην παθολογία και χειρουργική όνυχος

Η Δερματολόγος – Αφροδισιολόγος Βασιλική Παπαγεωργίου απέκτησε εξειδίκευση στην παθολογία και χειρουργική όνυχος ως υπότροφος της Ελληνικής Δερματολογικής και Αφροδισιολογικής Εταιρείας (ΕΔΑΕ), εκπαιδευόμενη στο διεθνώς αναγνωρισμένο κέντρο αριστείας του τομέα, που εδρεύει στα νοσοκομεία Saint-Pierre και Brugmann στις Βρυξέλλες, Βέλγιο. Η εκπαίδευσή της στα εξειδικευμένα αυτά τμήματα, της προσέφερε βαθιά γνώση και πλούσια κλινική εμπειρία στη διάγνωση και στην ολοκληρωμένη θεραπευτική αντιμετώπιση παθήσεων των νυχιών όπως είναι η ονυχομυκητίαση, οι τραυματικές βλάβες, οι φλεγμονώδεις παθήσεις (π.χ. ψωριασική ονυχία, λειχήνας ονύχων), η είσφρυση όνυχος, οι δυστροφίες, καθώς και καλοήθεις και κακοήθεις όγκοι της ονυχιαίας μονάδας.

Αν τα νύχια σας παρουσιάζουν αλλαγές στην όψη, την υφή ή την αντοχή τους, μην καθυστερείτε — η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία από εξειδικευμένο ιατρό είναι το κλειδί για την πλήρη αποκατάστασή τους. Επικοινωνήστε σήμερα με το ιατρείο της Δρ. Παπαγεωργίου για να εξασφαλίσετε υγιή και καλαίσθητα νύχια με τη σφραγίδα επιστημονικής εμπειρίας και διεθνούς εκπαίδευσης.

Δρ. Βασιλική Παπαγεωργίου, Δερματολόγος–Αφροδισιολόγος, MD, MSc

Πτυχιούχος Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών

Εξωτερική Συνεργάτης Νοσοκομείου “Ανδρέας Συγγρός”

Master of Science Πανεπιστημίου Στρασβούργου

Τ. Ιατρός Πανεπιστημιακών Νοσοκομείων Lyon

Προυσιωτίσσης 27, Αγρίνιο (έναντι γηπέδου Παναιτωλικού). Τηλέφωνα επικοινωνίας: 2641307215 και 6937119603

tsibimata-entomon-sybtomata-prolipsi-kai-antimetopisi-1.jpg

Η δερματολόγος στο Αγρίνιο, Βασιλική Παπαγεωργίου εξηγεί πώς να αναγνωρίσετε και να αντιμετωπίσετε σωστά τα τσιμπήματα εντόμων

Καλοκαίρι σημαίνει ήλιος, θάλασσα και ατελείωτες ώρες στη φύση — από απογευματινές βόλτες στην εξοχή μέχρι χαλαρές στιγμές στον κήπο ή την παραλία. Μαζί με αυτές τις απολαύσεις, όμως, κάνουν την εμφάνισή τους και τα τσιμπήματα εντόμων, που μπορεί να προκαλέσουν από μια ήπια ενόχληση έως και σοβαρές αλλεργικές αντιδράσεις. Η κατανόηση των πιο συχνών τσιμπημάτων, των συμπτωμάτων που προκαλούν και των μέτρων πρόληψης είναι απαραίτητη για να απολαύσετε το καλοκαίρι με ασφάλεια. Αν έχετε αναρωτηθεί ποτέ ποιο έντομο ευθύνεται για τον ερεθισμό στο δέρμα σας, αυτός ο οδηγός θα σας δώσει όλες τις απαραίτητες πληροφορίες για τα τσιμπήματα εντόμων.

Τσίμπημα από κουνούπι

Τα κουνούπια είναι ίσως τα πιο γνωστά αιμομυζητικά έντομα. Εμφανίζονται κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες και ευδοκιμούν σε περιοχές με υγρασία και στάσιμα νερά, όπου και γεννούν τα αυγά τους. Από τα εκατοντάδες είδη κουνουπιών που υπάρχουν παγκοσμίως, ορισμένα είναι ικανά να μεταδώσουν σοβαρά λοιμώδη νοσήματα, όπως είναι ο ιός του Δυτικού Νείλου, η ελονοσία και ο δάγκειος πυρετός. Αν και τέτοιες μεταδόσεις είναι εξαιρετικά σπάνιες στη χώρα μας, η ενημέρωση και η πρόληψη παραμένουν σημαντικές, ειδικά σε περιοχές με αυξημένο πληθυσμό κουνουπιών.

Τσίμπημα κουνουπιού με εμφανές πρήξιμο και ερυθρότητα στο ανθρώπινο δέρμα – σύνηθες καλοκαιρινό δερματικό σύμπτωμα. — *Τσίμπημα κουνουπιού με εμφανές πρήξιμο και ερυθρότητα στο δέρμα*

Συμπτώματα

Το τσίμπημα κουνουπιού εκδηλώνεται συνήθως με:

Μικρά, στρογγυλά εξανθήματα που υποχωρούν μέσα σε λίγες ώρες έως μερικές ημέρες.
Τοπική ερυθρότητα και οίδημα
Έντονο κνησμό (φαγούρα)

Θεραπεία

Η αντιμετώπιση είναι κυρίως συμπωματική:

Τοπική εφαρμογή αντιισταμινικών ή κορτικοστεροειδών κρεμών για την ανακούφιση από τον κνησμό
Ψυχρά επιθέματα για τη μείωση του οιδήματος
Σε πιο έντονες αντιδράσεις, μπορεί να απαιτηθεί χορήγηση από του στόματος αντιισταμινικού

Τσίμπημα από μέλισσα ή σφήκα

Οι μέλισσες και οι σφήκες ανήκουν στην τάξη των υμενοπτέρων και είναι γνωστές για το επώδυνο τσίμπημά τους, το οποίο οφείλεται στην έγχυση δηλητηρίου μέσω του κεντριού. Αν και πρόκειται για διαφορετικά είδη, και οι δύο μπορεί να τσιμπήσουν τον άνθρωπο όταν αισθανθούν απειλή. Οι μέλισσες τσιμπούν μόνο μία φορά, καθώς το κεντρί τους παραμένει στο δέρμα και το έντομο πεθαίνει αμέσως μετά. Αντιθέτως, οι σφήκες μπορούν να τσιμπήσουν πολλές φορές, αφού το κεντρί τους δεν αποσπάται.

*Τσίμπημα από μέλισσα στο χέρι – εμφανές πρήξιμο, ερυθρότητα και φλεγμονή στο σημείο επαφής με το κεντρί.*

Συμπτώματα

Το τσίμπημα από μέλισσα ή σφήκα προκαλεί συνήθως:

Έντονο πόνο κατά την είσοδο του κεντριού
Ερυθρότητα και πρήξιμο στο σημείο του τσιμπήματος
Θερμότητα και κνησμό γύρω από την περιοχή
Σε άτομα με αλλεργία μπορεί να εμφανιστούν:
- Γενικευμένο εξάνθημα
- Πρήξιμο στο πρόσωπο ή στο λαιμό
- Δύσπνοια, ταχυκαρδία ή ζάλη (αναφυλαξία)

Θεραπεία

Η αντιμετώπιση διαφέρει ανάλογα με τη σοβαρότητα:

Προσεχτική αφαίρεση του κεντριού (σε περίπτωση μέλισσας).
Καθαρισμός της περιοχής με σαπούνι και νερό.
Εφαρμογή πάγου ή ψυχρού επιθέματος για μείωση του πόνου και του οιδήματος.
Τοπική χρήση αντιισταμινικών ή κορτικοστεροειδών για ανακούφιση από τον κνησμό.
Από του στόματος αντιισταμινικά ή παυσίπονα σε πιο έντονες αντιδράσεις.
Σε περίπτωση αναφυλαξίας, απαιτείται άμεση ιατρική παρέμβαση και χορήγηση αδρεναλίνης.

Τσίμπημα από Ψύλλους

Οι ψύλλοι είναι μικρά, άπτερα, αιμομυζητικά έντομα που ανήκουν στην τάξη Siphonaptera. Παρασιτούν κυρίως σε ζώα, όπως οι γάτες, οι σκύλοι και τα τρωκτικά, ωστόσο μπορούν να μεταφερθούν και στον άνθρωπο, ιδιαίτερα σε κατοικίες όπου υπάρχουν κατοικίδια Το είδος Ctenocephalides felis είναι το πιο συχνό που επηρεάζει έμμεσα τον άνθρωπο, κυρίως μέσω της επαφής με κατοικίδια ζώα. Τα τσιμπήματά τους είναι ιδιαίτερα ενοχλητικά και συχνά εμφανίζονται σε ομάδες.

*Τσιμπήματα από ψύλλους στον αστράγαλο – μικρά κόκκινα σημάδια σε συστάδες με έντονη φαγούρα.*

Συμπτώματα

Μικρές, κόκκινες βλάβες με έντονη φαγούρα, συνήθως σε γραμμική διάταξη ή ομάδες (συχνά στους αστραγάλους, γάμπες και μηρούς)
Οίδημα ή φλύκταινες σε περιπτώσεις έντονης αντίδρασης
Πιθανότητα εκδοράς από το ξύσιμο, που αυξάνει τον κίνδυνο επιμόλυνσης

Θεραπεία

Εφαρμογή τοπικών κορτικοστεροειδών ή αντιισταμινικών κρεμών για τη μείωση της φλεγμονής και του κνησμού
Χορήγηση από του στόματος αντιισταμινικών σε εκτεταμένες ή πιο έντονες περιπτώσεις
Χρήση αντισηπτικών ή αντιβιοτικών αλοιφών σε περιπτώσεις εκδορών ή δευτερογενούς λοίμωξης

Τσίμπημα από κοριούς

Οι κοριοί είναι μικρά, ωοειδή και πεπλατυσμένα έντομα, καφέ χρώματος, τα οποία τρέφονται με το ανθρώπινο αίμα, κυρίως κατά τη διάρκεια της νύχτας. Αν και δεν πετούν, μπορούν να μετακινηθούν εύκολα μέσω ρούχων, αποσκευών και επίπλων, γεγονός που διευκολύνει τη διασπορά τους. Συνήθως φωλιάζουν σε ρωγμές, στρώματα, κρεβάτια, καναπέδες και άλλα σημεία με υφασμάτινες επιφάνειες, καθιστώντας τον εντοπισμό τους ιδιαίτερα δύσκολο. Αξίζει να σημειωθεί ότι η παρουσία τους δεν αποτελεί ένδειξη κακής υγιεινής, καθώς μπορούν να εντοπιστούν ακόμα και σε καθαρούς και προσεγμένους χώρους.

*Πολλαπλά κόκκινα εξανθήματα σε γραμμική διάταξη στον μηρό παιδιού, ενδεικτικά τσιμπήματος από κοριούς.*

Συμπτώματα

Τα σημεία του σώματος που παραμένουν ακάλυπτα κατά τη διάρκεια του ύπνου όπως είναι ο λαιμός, οι ώμοι, το πρόσωπο και τα χέρια, προσβάλλονται συχνότερα.
Ερυθρές, επίπεδες ή ελαφρώς υπερυψωμένες δερματικές βλάβες, οι οποίες εμφανίζονται συνήθως σε ομάδες ή σε ευθεία γραμμή
Έντονος κνησμός (φαγούρα), που συχνά οδηγεί σε ξύσιμο και πιθανές εκδορές του δέρματος
Σπανίως, παρατηρούνται αλλεργικές αντιδράσεις ή δευτερογενείς λοιμώξεις από το ξύσιμο

Θεραπεία

Εφαρμογή τοπικών κορτικοστεροειδών ή αντιισταμινικών σκευασμάτων για την ανακούφιση από τον κνησμό και τη μείωση της φλεγμονής
Χορήγηση από του στόματος αντιισταμινικών σε περιπτώσεις εκτεταμένων ή έντονων αντιδράσεων
Χρήση αντισηπτικών διαλυμάτων ή αλοιφών για την πρόληψη δευτερογενούς λοίμωξης, ιδιαίτερα όταν υπάρχουν εκδορές από έντονο ξύσιμο

Τσίμπημα από τσιμπούρια (κρότωνες)

Τα τσιμπούρια είναι αραχνοειδή — και όχι έντομα — που ανήκουν στην οικογένεια Ixodidae. Ζουν κυρίως σε περιοχές με πλούσια βλάστηση, ψηλά χόρτα και παρουσία ζώων, όπου περιμένουν να προσκολληθούν σε κάποιον ξενιστή, είτε ζώο είτε άνθρωπο, για να τραφούν με αίμα. Ορισμένα είδη τσιμπουριών είναι φορείς σημαντικών μικροβιακών νοσημάτων, όπως η νόσος του Lyme και ο κροτωνογενής πυρετός, γεγονός που καθιστά την πρόληψη και έγκαιρη απομάκρυνσή τους ιδιαίτερα σημαντική. Η δραστηριότητά τους κορυφώνεται κατά τους θερμούς μήνες, ιδίως σε εξοχικές, δασώδεις και αγροτικές περιοχές.

*Τσιμπούρι προσκολλημένο στο δέρμα με εμφανές ερύθημα*

tsimpouri se megenthinsi — *Ληφθείσα εικόνα από δερματοσκόπιο και υπό μεγέθυνση*

Συμπτώματα

Το τσιμπούρι παραμένει συνήθως προσκολλημένο στο δέρμα για αρκετές ώρες ή και ημέρες, εφόσον δεν αφαιρεθεί
Τοπικό ερύθημα, οίδημα και ήπιος πόνος στο σημείο πρόσφυσης
Ενδεχόμενη εμφάνιση δακτυλιοειδούς εξανθήματος (τύπου στόχου) – σε περίπτωση λοίμωξης από Borrelia burgdorferi (νόσο Lyme)
Σε περιπτώσεις καθυστερημένης αφαίρεσης ή λοίμωξης, μπορεί να εμφανιστούν συστηματικά συμπτώματα, όπως πυρετός, μυαλγίες, πονοκέφαλος ή διόγκωση λεμφαδένων

Θεραπεία

Άμεση και προσεκτική αφαίρεση του τσιμπουριού από δερματολόγο με χρήση ειδικής λαβίδας. Η αφαίρεση πρέπει να γίνεται με σταθερή έλξη κοντά στο κεφάλι, χωρίς στρίψιμο ή πίεση του σώματός του, ώστε να ελαχιστοποιείται ο κίνδυνος διαρροής παθογόνων μικροοργανισμών στο δέρμα.
Απολύμανση της περιοχής με αντισηπτικό διάλυμα αμέσως μετά την αφαίρεση
Προληπτική χορήγηση αντιβιοτικής αγωγής σε επιλεγμένες περιπτώσεις, ειδικά αν υπάρχει υποψία μόλυνσης με Borrelia burgdorferi — πάντοτε κατόπιν ιατρικής οδηγίας

Τσίμπημα από αράχνη

Τα περισσότερα είδη αράχνης που ζουν στην Ελλάδα είναι μη τοξικά και δεν επιτίθενται στον άνθρωπο, ενώ τα τσιμπήματα ή πιο σωστά, τα δαγκώματα, είναι σπάνια και συμβαίνουν κυρίως όταν η αράχνη νιώσει παγιδευμένη ή απειληθεί. Ωστόσο, ορισμένα είδη όπως είναι η μαύρη χήρα (Latrodectus tredecimguttatus), που απαντάται στις χώρες της Μεσογείου — συμπεριλαμβανομένης της χώρας μας — είναι νευροτοξικά και ενδέχεται να προκαλέσουν σοβαρότερα συμπτώματα, ειδικά σε παιδιά, ηλικιωμένους ή άτομα με ευαισθησία.

Ερυθρό και πρησμένο σημάδι στο δέρμα με σκουρόχρωμο κέντρο, χαρακτηριστικό δαγκώματος από αράχνη — *Φλεγμονώδης δερματική βλάβη με τοπική ερυθρότητα και οίδημα, εντοπισμένη στο σημείο δαγκώματος αράχνης.*

Συμπτώματα

Τοπικός πόνος, ερύθημα και ήπιο οίδημα στο σημείο του δαγκώματος το οποίο μπορεί να εξελιχθεί σε τοπική νέκρωση του ιστού.
Σε ορισμένα είδη, είναι δυνατόν να διακρίνονται δύο μικρές οπές στο δέρμα — χαρακτηριστικό σημείο του δαγκώματος
Κνησμός, αίσθημα καύσου ή παροδικό μούδιασμα στην περιοχή
Σε σπάνιες περιπτώσεις, κυρίως μετά από δάγκωμα τοξικών ειδών (π.χ. μαύρη χήρα), μπορεί να εμφανιστούν μυϊκές κράμπες, ναυτία, πυρετός ή διόγκωση λεμφαδένων

Θεραπεία

Προσεκτικός καθαρισμός της περιοχής με σαπούνι και νερό για την αποφυγή επιμόλυνσης
Εφαρμογή ψυχρών επιθεμάτων για μείωση του τοπικού πόνου, της φλεγμονής και του οιδήματος
Τοπική χρήση αντιισταμινικών ή αναλγητικών σκευασμάτων για ανακούφιση από τον κνησμό και το αίσθημα καύσου
Χορήγηση από του στόματος παυσίπονων ή αντιισταμινικών, σε περιπτώσεις έντονης φαγούρας ή ενόχλησης
Άμεση ιατρική εκτίμηση σε περίπτωση εμφάνισης συστηματικών συμπτωμάτων (π.χ. μυϊκές κράμπες, πυρετός, ναυτία) ή εφόσον υπάρχει υποψία δαγκώματος από τοξικό είδος όπως η μαύρη χήρα

Τσίμπημα από μυρμήγκια

Τα μυρμήγκια ανήκουν στην οικογένεια Formicidae και είναι έντομα με κοινωνική οργάνωση που σχηματίζουν αποικίες. Αν και τα περισσότερα είδη μυρμηγκιών δεν αποτελούν απειλή για τον άνθρωπο, κάποια, όπως τα κόκκινα μυρμήγκια (fire ants), μπορούν να προκαλέσουν επώδυνα τσιμπήματα με το στέλεχος (κεντρί) τους, εγχέοντας δηλητήριο που προκαλεί τοπική φλεγμονή. Στην Ελλάδα, τα τσιμπήματα από μυρμήγκια είναι συνήθως ήπια, αλλά σε ορισμένα άτομα μπορεί να εμφανιστεί αλλεργική αντίδραση.

Τσίμπημα από μυρμήγκι στο πάνω μέρος του ποδιού, με δύο μικρές κόκκινες βλάβες και ήπιο ερύθημα ανάμεσα στα δάχτυλα. — Τσίμπημα από μυρμήγκι στο πόδι ενός παιδιού. Διακρίνονται δύο μικρές κόκκινες βλάβες και ήπιο ερύθημα ανάμεσα στα δάχτυλα.

Συμπτώματα

Τοπική ερυθρότητα, οίδημα και πόνος στο σημείο του τσιμπήματος
Πιθανή εμφάνιση φυσαλίδων ή φλυκταινών, ιδιαίτερα σε περίπτωση τσιμπήματος από πιο επιθετικά είδη, όπως τα fire ants
Φαγούρα και ήπια αίσθηση καύσου, που μπορεί να επιμείνουν για αρκετές ώρες
Σε σπάνιες περιπτώσεις, ενδέχεται να εμφανιστεί αλλεργική αντίδραση ή ακόμη και αναφυλαξία, κυρίως μετά από επαφή με τροπικά ή μη ενδημικά είδη μυρμηγκιών

Θεραπεία

Καθαρισμός της περιοχής με σαπούνι και νερό, ώστε να απομακρυνθούν τοξίνες και μικρόβια
Εφαρμογή ψυχρών επιθεμάτων για τη μείωση του τοπικού οιδήματος και της φλεγμονής
Τοπική χρήση αντιισταμινικών ή ήπιων κορτικοστεροειδών για την αντιμετώπιση του κνησμού και του ερεθισμού
Από του στόματος αντιισταμινικά σε περιπτώσεις πιο εκτεταμένων ή έντονων αντιδράσεων
Σε περίπτωση εμφάνισης σοβαρής αλλεργικής αντίδρασης (αναφυλαξία, δύσπνοια, υπόταση), απαιτείται άμεση ιατρική παρέμβαση

Ακάρεα σκόνης

Τα ακάρεα σκόνης είναι μικροσκοπικοί οργανισμοί που ανήκουν στην οικογένεια Pyroglyphidae. Δεν πρόκειται για έντομα αλλά για αραχνοειδή που είναι αόρατα με γυμνό μάτι. Ζουν σε περιβάλλοντα με αυξημένη υγρασία και θερμότητα, όπως στρώματα, μαξιλάρια, χαλιά, υφασμάτινες επενδύσεις και κουρτίνες, όπου τρέφονται κυρίως με τα νεκρά κύτταρα της ανθρώπινης επιδερμίδας. Τα ακάρεα σκόνης δεν τσιμπούν. Στην πραγματικότητα, τα περιττώματα και τα υπολείμματά τους αποτελούν ισχυρά αλλεργιογόνα, ικανά να προκαλέσουν αλλεργικές αντιδράσεις και δερματικό ερεθισμό. Τα συμπτώματα αυτά συχνά παρερμηνεύονται από τους ασθενείς ως τσιμπήματα εντόμων, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε λανθασμένη διάγνωση ή καθυστέρηση της θεραπείας.

Συμπτώματα

Φαγούρα ή ήπια ερυθρότητα, κυρίως σε σημεία του σώματος που έρχονται σε επαφή με υφασμάτινες επιφάνειες, όπως η πλάτη, τα χέρια και το πρόσωπο
Εμφάνιση ήπιων εξανθημάτων ή δερματίτιδας, ιδιαίτερα σε άτομα με προδιάθεση σε αλλεργίες
Αναπνευστικά συμπτώματα, όπως ρινίτιδα, φτέρνισμα, βήχας ή δύσπνοια, λόγω εισπνοής αλλεργιογόνων
Επιδείνωση ατοπικής δερματίτιδας σε ασθενείς με προϋπάρχουσα ευαισθησία ή ιστορικό ατοπίας

Θεραπεία

Τοπικά αντιισταμινικά ή ήπια κορτικοστεροειδή σε περιπτώσεις δερματικής αντίδρασης
Σε επίμονες περιπτώσεις, ενδέχεται να χρειαστεί συστηματική αντιμετώπιση αλλεργίας με αντιισταμινικά ή ανοσοθεραπεία
Αντιμετώπιση δευτερογενούς επιμόλυνσης αν παρουσιαστούν τραύματα από ξύσιμο

Μέτρα πρόληψης για τα τσιμπήματα εντόμων και παρασίτων

Για τη μείωση της πιθανότητας τσιμπημάτων και δερματικών ερεθισμών από έντομα, αραχνοειδή ή παρασιτικούς οργανισμούς, συνιστώνται τα παρακάτω προληπτικά μέτρα:

Χρησιμοποιείτε εντομοαπωθητικά προϊόντα στο ακάλυπτο δέρμα και στα ρούχα, ιδιαίτερα όταν κυκλοφορείτε σε εξωτερικούς χώρους με βλάστηση ή υγρασία.
Φοράτε ανοιχτόχρωμα και μακριά ρούχα, που καλύπτουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερη επιφάνεια του σώματος.
Αποφύγετε να περπατάτε ξυπόλυτοι, ιδιαίτερα σε περιοχές με έντονη βλάστηση.
Ελέγχετε πάντα ρούχα, παπούτσια και τσάντες που έχουν μείνει εκτεθειμένα σε εξωτερικούς χώρους.
Φοράτε γάντια και κλειστά ρούχα όταν εργάζεστε σε αποθήκες, υπόγεια ή κήπους.
Απομακρύνετε στάσιμα νερά από αυλές, πιατάκια γλαστρών και μπαλκόνια για να αποτρέψετε την αναπαραγωγή κουνουπιών.
Τοποθετήστε σίτες σε πόρτες και παράθυρα.
Σφραγίζετε ρωγμές και ανοίγματα σε κουφώματα, τοίχους και σωληνώσεις.
Καλύπτετε τρόφιμα, γλυκά και ζαχαρούχα ροφήματα όταν βρίσκεστε σε εξωτερικούς χώρους, καθώς προσελκύουν μέλισσες και σφήκες
Καθαρίζετε και ελέγχετε τακτικά στρώματα, υφάσματα και χαλιά, ιδιαίτερα σε χώρους όπου κινούνται κατοικίδια.
Πλένετε κλινοσκεπάσματα, μαξιλάρια και ρούχα σε υψηλές θερμοκρασίες (>60°C).
Φροντίζετε για την τακτική αποπαρασίτωση των κατοικιδίων σας και τον έλεγχό τους μετά από βόλτες στη φύση.
Αποφεύγετε την αγορά μεταχειρισμένων επίπλων χωρίς σχολαστική επιθεώρηση.
Για άτομα με γνωστό ιστορικό σοβαρής αλλεργίας σε τσιμπήματα, είναι απαραίτητη η συνεχής μεταφορά αυτοενιέσιμης αδρεναλίνης και η ενημέρωση των οικείων.

Γνωρίστε την δερματολόγο-Αφροδισιολόγο στο Αγρίνιο, Βασιλική Παπαγεωργίου

Μην αγνοείτε τα σημάδια από τα τσιμπήματα εντόμων

Μην αφήνετε τα τσιμπήματα εντόμων να χαλάσουν τις καλοκαιρινές σας στιγμές χαλάρωσης. Εάν τα συμπτώματα επιμένουν ή σας ανησυχούν, επικοινωνήστε σήμερα με το ιατρείο μας για άμεση διάγνωση και εξατομικευμένη δερματολογική φροντίδα.

Δρ. Βασιλική Παπαγεωργίου, Δερματολόγος–Αφροδισιολόγος, MD, MSc

Πτυχιούχος Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών

Εξωτερική Συνεργάτης Νοσοκομείου “Ανδρέας Συγγρός”

Master of Science Πανεπιστημίου Στρασβούργου

Τ. Ιατρός Πανεπιστημιακών Νοσοκομείων Lyon

Προυσιωτίσσης 27, Αγρίνιο (έναντι γηπέδου Παναιτωλικού). Τηλέφωνα επικοινωνίας: 2641307215 και 6937119603

Μελάνωμα: H Δερματολόγος στο Αγρίνιο, Βασιλική Παπαγεωργίου εξηγεί όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε

Το μελάνωμα είναι ένας ιδιαίτερα επιθετικός τύπος καρκίνου του δέρματος, που προκύπτει από την κακοήθη εξαλλαγή των μελανοκυττάρων — των κυττάρων που παράγουν τη μελανίνη, δηλαδή τη χρωστική του δέρματος. Εμφανίζεται συνήθως στο δέρμα, αλλά μπορεί να προσβάλει και τους βλεννογόνους. Παρότι στο παρελθόν θεωρούταν σπάνια νεοπλασία, σήμερα η συχνότητα εμφάνισης του μελανώματος έχει αυξηθεί ανησυχητικά. Η έγκαιρη διάγνωση του μελανώματος διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στην επιτυχή αντιμετώπισή του, καθιστώντας την ενημέρωση, την πρόληψη και τον τακτικό έλεγχο από εξειδικευμένο δερματολόγο απαραίτητες για όλους.

Παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση μελανώματος

Η κατανόηση των παραγόντων κινδύνου που σχετίζονται με το μελάνωμα είναι ζωτικής σημασίας για την πρόληψη και την έγκαιρη διάγνωσή του. Οι παράγοντες αυτοί χωρίζονται σε δύο βασικές κατηγορίες: τους ενδογενείς και τους εξωγενείς.

Ενδογενείς παράγοντες κινδύνου

Οι ενδογενείς παράγοντες είναι αυτοί που προκύπτουν από τα χαρακτηριστικά του ίδιου του ατόμου και δεν μπορούν να αλλάξουν. Σε αυτούς περιλαμβάνονται:

- Ατομικό ιστορικό μελανώματος ή άλλων μορφών καρκίνου: Άτομα που έχουν διαγνωστεί στο παρελθόν με μελάνωμα, άλλους καρκίνους του δέρματος, ή καρκίνο του μαστού ή του θυρεοειδούς, διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης νέου μελανώματος.
- Οικογενειακό ιστορικό μελανώματος: Όταν ένας συγγενής 1^ου βαθμού (γονείς, αδέρφια) έχει εμφανίσει μελάνωμα, η πιθανότητα ανάπτυξης της νόσου αυξάνεται σημαντικά. Η οικογενής προδιάθεση συχνά συνδέεται με την παρουσία δυσπλαστικών ή άτυπων σπίλων.
- Οικογενειακό ιστορικό μελανώματος: Η ύπαρξη μελανώματος σε συγγενή πρώτου βαθμού (γονείς, αδέλφια) αυξάνει σημαντικά την πιθανότητα εμφάνισης της νόσου. Η οικογενής προδιάθεση σχετίζεται συχνά με την παρουσία δυσπλαστικών ή άτυπων σπίλων.
- Πολλαπλοί ή δυσπλαστικοί σπίλοι: Τα άτομα που έχουν μεγάλο αριθμό σπίλων (άνω των 50) ή σπίλους με ανώμαλο σχήμα, ασαφή όρια ή ποικιλία χρωμάτων (δηλαδή δυσπλαστικούς σπίλους) διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης μελανώματος.
- Φωτότυπος δέρματος: Άτομα με ανοιχτόχρωμο δέρμα, ξανθά ή κόκκινα μαλλιά, μπλε ή πράσινα μάτια και δέρμα που δεν μαυρίζει εύκολα (ή καθόλου), είναι πιο ευάλωτα στην ανάπτυξη μελανώματος. Η αυξημένη ευαισθησία οφείλεται στη μειωμένη ποσότητα μελανίνης, η οποία προσφέρει λιγότερη φυσική προστασία από την υπεριώδη ακτινοβολία.
- Φύλο: Το μελάνωμα παρουσιάζει γενικά χειρότερη πρόγνωση στους άνδρες, γεγονός που σχετίζεται κυρίως με την καθυστερημένη διάγνωση και την εντόπισή του, καθώς στους άντρες εμφανίζεται συχνότερα στον κορμό ενώ στις γυναίκες στα πόδια.
- Ηλικία: Αν και το μελάνωμα μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία, η συχνότητά του αυξάνεται σημαντικά μετά τα 50 έτη.

Εξωγενείς παράγοντες κινδύνου

Οι εξωγενείς παράγοντες σχετίζονται κυρίως με επιρροές του περιβάλλοντος και καθημερινές συνήθειες που μπορούν να ελεγχθούν ή να περιοριστούν, επηρεάζοντας άμεσα την πιθανότητα εμφάνισης μελανώματος. Αυτοί είναι:

- Ηλιακή ακτινοβολία: Η έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία (UV) αποτελεί τον σημαντικότερο εξωτερικό παράγοντα κινδύνου για την ανάπτυξη μελανώματος. Ιδιαίτερα επικίνδυνη θεωρείται η κατά διαστήματα έντονη ηλιοέκθεση — όπως συμβαίνει συχνά το καλοκαίρι χωρίς επαρκή προστασία — καθώς μπορεί να προκαλέσει εγκαύματα και βλάβες στο DNA των κυττάρων του δέρματος. Ιστορικό σοβαρών ηλιακών εγκαυμάτων, ειδικά κατά την παιδική ή εφηβική ηλικία, αυξάνει σημαντικά τον μελλοντικό κίνδυνο εμφάνισης μελανώματος.
- Τεχνητή υπεριώδης ακτινοβολία (solarium): Η συστηματική χρήση solarium έχει αποδεδειγμένα συσχετιστεί με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης μελανώματος. Η τεχνητή υπεριώδης ακτινοβολία (UV) που εκπέμπεται προκαλεί κυτταρικές βλάβες παρόμοιες με εκείνες της φυσικής ηλιακής ακτινοβολίας, αυξάνοντας τον κίνδυνο κακοήθους εξαλλαγής.
- Χρόνιος ερεθισμός του δέρματος: Σπίλοι που βρίσκονται σε περιοχές με συνεχή τριβή ή πίεση, όπως η ζώνη ή ο στηθόδεσμος, ενδέχεται να είναι πιο επιρρεπείς σε κακοήθη εξαλλαγή, πιθανώς λόγω της χρόνιας φλεγμονής.
- Ανοσοκαταστολή: Άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα — όπως ασθενείς που λαμβάνουν ανοσοκατασταλτικά φάρμακα μετά από μεταμόσχευση ή πάσχουν από HIV — διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης μελανώματος. Ο κίνδυνος είναι ακόμη μεγαλύτερος για άλλους τύπους καρκίνου του δέρματος, όπως το βασικοκυτταρικό και το ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα.

Μελάνωμα- Συμπτώματα

Το μελάνωμα εμφανίζεται συχνότερα ως μια εντελώς νέα μελαγχρωματική βλάβη πάνω στο δέρμα και σπανιότερα ως μια μικρή αλλαγή σε κάποιον προϋπάρχοντα σπίλο. Για την ευκολότερη αναγνώριση ύποπτων βλαβών έχει καθιερωθεί διεθνώς ο γνωστός κανόνας ABCDE, που περιγράφει με απλό τρόπο τα πρώιμα σημάδια που πρέπει να παρατηρούμε σε ένα σπίλο:

- A – Asymmetry (Ασυμμετρία): Ένας σπίλος θεωρείται ύποπτος όταν παρουσιάζει ασυμμετρία, δηλαδή όταν, χωρίζοντάς τον νοητά στη μέση, τα δύο του μισά δεν είναι όμοια ούτε ως προς το σχήμα ούτε ως προς τη δομή τους.
- B – Border (Ακανόνιστα όρια): Ένας ύποπτος σπίλος συχνά δεν έχει σαφή, ομαλά όρια. Αντίθετα, οι άκρες του μπορεί να είναι ανώμαλες, ασαφείς ή «θολές», δίνοντας την εντύπωση ότι απλώνονται στο γύρω δέρμα.
- C – Color (Ανομοιόμορφο χρώμα): Οι φυσιολογικοί σπίλοι έχουν συνήθως ομοιόμορφη απόχρωση σε όλη την επιφάνειά τους. Αντίθετα, οι ύποπτες δερματικές βλάβες μπορεί να παρουσιάζουν ποικιλία χρωμάτων — όπως αποχρώσεις του καφέ, του μαύρου, του κόκκινου, του γκρι ή ακόμη και του λευκού. Αυτή η χρωματική ανομοιομορφία αποτελεί σημαντικό προειδοποιητικό σημάδι για πιθανή κακοήθη εξαλλαγή.
- D – Diameter (Διάμετρος): Το μέγεθος ενός σπίλου μπορεί να αποτελέσει ένδειξη κινδύνου. Ένας σπίλος με διάμετρο μεγαλύτερη από 6 χιλιοστά (περίπου όσο η γόμα ενός μολυβιού) πρέπει να παρακολουθείται πιο στενά, ιδίως αν εμφανίζει και άλλα ύποπτα χαρακτηριστικά.
- E – Evolution (Εξέλιξη ή αλλαγή): Οποιαδήποτε αλλαγή στον σπίλο, όπως αύξηση μεγέθους, αλλαγή σχήματος ή χρώματος, φαγούρα, αιμορραγία ή δημιουργία πληγής, είναι σημαντική ένδειξη πιθανής κακοήθειας και πρέπει να αξιολογηθεί άμεσα από δερματολόγο.

Τέλος, η εμφάνιση οποιουδήποτε νέου σπίλου ή δερματικής αλλοίωσης, ιδίως μετά την ηλικία των 40, πρέπει να εξετάζεται με ιδιαίτερη προσοχή, καθώς η δημιουργία νέων σπίλων σε αυτή την ηλικία είναι ασυνήθιστη και ενδέχεται να αποτελεί πρώιμο σημάδι μελανώματος.

Μελάνωμα- Διάγνωση

Η διάγνωση του μελανώματος βασίζεται συνήθως σε έναν συνδυασμό κλινικής εξέτασης, δερματοσκόπησης και επιβεβαιώνεται οριστικά μέσω ιστολογικής ανάλυσης της βλάβης μετά από βιοψία.

- Κλινική εξέταση: Η αρχική αξιολόγηση ξεκινά με τη λήψη ιατρικού ιστορικού, με έμφαση στο ατομικό και οικογενειακό ιστορικό μελανώματος ή άλλων μορφών καρκίνου του δέρματος. Ιδιαίτερη σημασία δίνεται στο αν ο ασθενής έχει παρατηρήσει κάποιο σπίλο που έχει αλλάξει πρόσφατα ή φαίνεται να είναι καινούργιος. Ακολουθεί η κλινική εξέταση, κατά την οποία ο δερματολόγος ελέγχει προσεκτικά ολόκληρο το δέρμα και αξιολογεί με ακρίβεια όλους τους σπίλους.
- Δερματοσκόπηση: Η δερματοσκόπηση αποτελεί μια ανώδυνη, μη επεμβατική διαγνωστική μέθοδο που επιτρέπει την εξέταση των υποκείμενων δομών του δέρματος υπό μεγέθυνση μέσω ενός ειδικού φακού που εκπέμπει πολωμένο και μη πολωμένο φως. Χάρη στη μέθοδο αυτή, ο δερματολόγος μπορεί να αξιολογήσει με μεγαλύτερη ακρίβεια τα μορφολογικά χαρακτηριστικά ενός σπίλου και να διακρίνει αν πρόκειται για καλοήθη σπίλο ή για ύποπτη αλλοίωση που απαιτεί περαιτέρω διερεύνηση ή βιοψία.
- Βιοψία και ιστολογική εξέταση. Η τελική επιβεβαίωση της διάγνωσης του μελανώματος γίνεται πάντα μέσω βιοψίας. Η βιοψία πραγματοποιείται συνήθως με χειρουργική αφαίρεση της βλάβης, η οποία αποστέλλεται για ιστολογική εξέταση. Η ιστολογική ανάλυση προσδιορίζει αν τα κύτταρα είναι κακοήθη και παρέχει σημαντικές πληροφορίες για την σταδιοποίηση του μελανώματος, όπως είναι το βάθος διήθησης. Είναι σημαντικό να αφαιρείται ολόκληρος ο σπίλος και όχι μονάχα ένα τμήμα του.

Δερματοσκοπική εικόνα επιβεβαιωμένου μελανώματος — *Δερματοσκοπική εικόνα μελανώματος*

Σταδιοποίηση του μελανώματος

Η σταδιοποίηση αποτελεί κρίσιμο μέρος της διαδικασίας διάγνωσης, καθώς βοηθά στον καθορισμό της θεραπευτικής στρατηγικής και στην πρόγνωση της νόσου. Η πιο διαδεδομένη μέθοδος σταδιοποίησης είναι αυτή σύμφωνα με το πάχος της βλάβης κατά Breslow. Η ταξινόμηση αυτή γίνεται με βάση το πάχος της βλάβης σε χιλιοστά, από το επιφανειακό στρώμα της επιδερμίδας μέχρι το βαθύτερο σημείο της διήθησης. Η σταδιοποίηση κατά Breslow είναι η ακόλουθη:

- Στάδιο Ι: πάχος ≤ 1,0 mm, έχει πολύ καλή πρόγνωση με μικρό κίνδυνο μετάστασης.
- Στάδιο ΙΙ: πάχος από 1,01 έως 2,0 mm, με μέτριο κίνδυνο μετάστασης.
- Στάδιο ΙΙΙ: πάχος από 2,01 έως 4,0 mm, με αυξημένο κίνδυνο για μεταστάσεις στους λεμφαδένες και σε άλλα όργανα.
- Στάδιο ΙV: πάχος > 4,0 mm, με πολύ υψηλό κίνδυνο μετάστασης και δυσκολότερη θεραπευτική αντιμετώπιση.

Η αξιολόγηση της ύπαρξης μετάστασης στους λεμφαδένες ή σε άλλα όργανα πραγματοποιείται μέσω πρόσθετων εξετάσεων όπως υπέρηχος λεμφαδένων, αξονική τομογραφία, ή βιοψία λεμφαδένα φρουρού.

Τύποι Μελανώματος

Το μελάνωμα δεν εμφανίζεται με την ίδια μορφή σε όλους τους ασθενείς. Υπάρχουν διαφορετικοί ιστολογικοί τύποι μελανώματος, ο καθένας με ξεχωριστά κλινικά χαρακτηριστικά, συμπεριφορά και πρόγνωση. Η διαφοροποίηση μεταξύ των τύπων μελανώματος έχει καθοριστική σημασία όχι μόνο για την πρόγνωση αλλά και για την επιλογή της καταλληλότερης θεραπευτικής προσέγγισης.

1.Επιφανειακώς επεκτεινόμενο μελάνωμα (Superficial Spreading Melanoma – SSM)

Πρόκειται για τον συχνότερο τύπο μελανώματος, καθώς αντιστοιχεί περίπου στο 70% των περιστατικών. Εμφανίζεται συνήθως σε άτομα μέσης ηλικίας, με μεγαλύτερη συχνότητα στις γυναίκες. Μπορεί να αναπτυχθεί είτε πάνω σε προϋπάρχοντα σπίλο είτε de novo — δηλαδή να προκύψει εξ αρχής ως κακοήθης βλάβη, χωρίς να πραγματοποιηθεί εξαλλαγή σε προϋπάρχοντα σπίλο. Αρχικά επεκτείνεται οριζόντια, σε επιφανειακό επίπεδο, πριν ξεκινήσει τη διήθηση προς τα βαθύτερα στρώματα του δέρματος. Κλινικά, εμφανίζεται ως μια επίπεδη ή ελαφρώς ανυψωμένη μελαγχρωματική βλάβη, με ακανόνιστα όρια και ανομοιογενή χρωματισμό. Μπορεί να περιλαμβάνει αποχρώσεις του καφέ, μαύρου, μπλε, κόκκινου ή ακόμη και άχρωμες (υπόλευκες) περιοχές. Συνήθως εντοπίζεται στη ράχη των ανδρών και στις κνήμες των γυναικών.

2. Οζώδες μελάνωμα (Nodular Melanoma – NM)

Το οζώδες μελάνωμα είναι ο δεύτερος συχνότερος τύπος μελανώματος, αντιπροσωπεύοντας περίπου το 10–20% των περιπτώσεων. Πρόκειται για μια ιδιαίτερα επιθετική μορφή, καθώς — σε αντίθεση με το επιφανειακώς επεκτεινόμενο μελάνωμα (SSM) — δεν παρουσιάζει αρχική φάση οριζόντιας εξάπλωσης, αλλά εισέρχεται άμεσα στη φάση της κάθετης διήθησης, αυξάνοντας έτσι τον κίνδυνο ταχείας εξέλιξης και μετάστασης. Κλινικά, το οζώδες μελάνωμα εμφανίζεται ως ένα σκούρο, ανυψωμένο οζίδιο ή βλατίδα που αυξάνεται ταχύτατα σε μέγεθος. Το χρώμα του μπορεί να ποικίλλει — μαύρο, γκρι, μπλε, καφέ ή και άχρωμο (στην περίπτωση του αμελανωτικού μελανώματος). Συχνά παρουσιάζει αιμορραγία ή εξέλκωση. Τυπικά εντοπίζεται στον κορμό, το κεφάλι ή τον τράχηλο, και είναι συχνότερο σε άνδρες άνω των 50 ετών.

3. Μελάνωμα επί κακοήθους φακής (Lentigo Maligna Melanoma – LMM)

Ο τύπος αυτός παρατηρείται κυρίως σε ηλικιωμένα άτομα και σχετίζεται με χρόνια έκθεση στον ήλιο. Αντιστοιχεί περίπου στο 5-10% των περιπτώσεων. Ξεκινά ως μια επίπεδη μελαγχρωματική κηλίδα που ονομάζεται κακοήθης φακή (Lentigo Maligna), και μπορεί να παραμείνει σταθερή για χρόνια, πριν εξελιχθεί σε διηθητικό μελάνωμα. Η βλάβη χαρακτηρίζεται από ασυμμετρία, ασαφή όρια και χρωματική ποικιλομορφία, και συχνότερα εντοπίζεται σε φωτοεκτεθειμένες περιοχές, όπως το πρόσωπο, τα αυτιά και οι ράχες των χεριών. Λόγω της βραδείας εξέλιξης, η πρόγνωση είναι σχετικά καλή όταν διαγνωστεί εγκαίρως.

4. Μελάνωμα των άκρων και των βλεννογόνων (Acral Lentiginous & Mucosal Melanoma)

Το μελάνωμα των άκρων είναι σπάνιο στους Καυκάσιους αλλά συχνότερο σε άτομα με πιο σκούρο δέρμα. Εμφανίζεται στις παλάμες, στα πέλματα ή κάτω από τα νύχια (υπονύχιο μελάνωμα). Κλινικά, παρουσιάζεται ως δυσχρωμική συνήθως άτυπη βλάβη, η οποία συχνά παρερμηνεύεται ως αιμάτωμα ή τραυματισμός, γεγονός που καθυστερεί τη διάγνωση. Το μελάνωμα των βλεννογόνων είναι ένας σπάνιος αλλά ιδιαίτερα επιθετικός τύπος μελανώματος. Εμφανίζεται σε περιοχές του σώματος, όπως τα ούλα, ο ρινοφάρυγγας, τα γεννητικά όργανα ή το ορθό. Η πρόγνωσή του είναι χειρότερη συγκριτικά με άλλες μορφές, κυρίως λόγω της καθυστερημένης διάγνωσης και της δυσκολίας στη χειρουργική αντιμετώπιση.

Θεραπεία

Η θεραπεία του μελανώματος εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το στάδιο της νόσου κατά τη στιγμή της διάγνωσης. Σε περίπτωση ύποπτου σπίλου, ο δερματολόγος θα συστήσει τη χειρουργική αφαίρεσή του. Αν η βιοψία επιβεβαιώσει μελάνωμα, ακολουθεί δεύτερη επέμβαση (ευρεία εκτομή) για την αφαίρεση και μέρους του φυσιολογικού δέρματος γύρω από τη βλάβη, με στόχο την πλήρη εξάλειψη των καρκινικών κυττάρων. Το εύρος εκτομής καθορίζεται με βάση το πάχος του όγκου (κατά Breslow). Η ευρεία εκτομή αποτελεί τη βασική θεραπευτική προσέγγιση και, στα αρχικά στάδια (όπως το μελάνωμα in situ, στάδιο ΙΑ), είναι συνήθως επαρκής. Σε προχωρημένα στάδια, μπορεί να απαιτηθεί επιπλέον βιοψία λεμφαδένα φρουρού ή ακόμη και λεμφαδενικός καθαρισμός. Τα τελευταία χρόνια, η ανοσοθεραπεία και οι στοχευμένες θεραπείες έχουν προσφέρει σημαντική πρόοδο, βελτιώνοντας τα ποσοστά επιβίωσης των ασθενών.

Πρόληψη

Η πρόληψη παραμένει ο αποτελεσματικότερος τρόπος μείωσης της συχνότητας εμφάνισης του μελανώματος. Μέσα από απλές καθημερινές συνήθειες και έγκαιρη ενημέρωση, μπορούμε να προστατεύσουμε το δέρμα μας και να περιορίσουμε σημαντικά τους περιβαλλοντικούς παράγοντες κινδύνου που σχετίζονται με τη νόσο.

- Αποφυγή ηλιοθεραπείας κατά τις ώρες έντονης ηλιακής ακτινοβολίας (11:00–16:00).
- Καθημερινή χρήση αντηλιακού με υψηλό δείκτη προστασίας (SPF ≥30), ευρέος φάσματος (UVA & UVB), με ανανέωση κάθε 2 ώρες ή μετά από κολύμπι/εφίδρωση.
- Χρήση προστατευτικού ρουχισμού, όπως μακριά μανίκια, καπέλα με φαρδύ γείσο και γυαλιά ηλίου με UV προστασία.
- Αποφυγή solarium και τεχνητών πηγών UV ακτινοβολίας, που αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης μελανώματος, ιδίως σε νεαρά άτομα.
- Εκπαίδευση του πληθυσμού στην αυτοεξέταση του δέρματος για την αναγνώριση ύποπτων σπίλων ή νέων αλλοιώσεων.
- Τακτική δερματολογική εξέταση, ειδικά για άτομα με ατομικό ή οικογενειακό ιστορικό μελανώματος, πολλούς σπίλους ή ανοιχτό φωτότυπο δέρματος.

Γνωρίστε την δερματολόγο-Αφροδισιολόγο στο Αγρίνιο, Βασιλική Παπαγεωργίου

Επικοινωνήστε με το ιατρείο μας

Το μελάνωμα είναι η επιθετικότερη μορφή καρκίνου του δέρματος, αλλά όταν διαγνωστεί έγκαιρα μπορεί να αντιμετωπιστεί με επιτυχία. Η πρόληψη ξεκινά από την αυτοεξέταση και ολοκληρώνεται με την επίσκεψη στον εξειδικευμένο δερματολόγο. Επικοινώνησε σήμερα με το ιατρείο μας στο Αγρίνιο και προγραμμάτισε τον δερματολογικό σου έλεγχο για σπίλους. Η έγκαιρη διάγνωση μπορεί να σώσει ζωές.

Δρ. Βασιλική Παπαγεωργίου, Δερματολόγος–Αφροδισιολόγος, MD, MSc

Πτυχιούχος Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών

Εξωτερική Συνεργάτης Νοσοκομείου “Ανδρέας Συγγρός”

Master of Science Πανεπιστημίου Στρασβούργου

Τ. Ιατρός Πανεπιστημιακών Νοσοκομείων Lyon

Προυσιωτίσσης 27, Αγρίνιο (έναντι γηπέδου Παναιτωλικού). Τηλέφωνα επικοινωνίας: 2641307215 και 6937119603

Η Δερματολόγος στο Αγρίνιο Βασιλική Παπαγεωργίου εξηγεί πότε είναι απαραίτητη η αφαίρεση σπίλων

Η αφαίρεση σπίλων αποτελεί μία από τις συχνότερες δερματολογικές επεμβάσεις, η οποία πραγματοποιείται είτε για αισθητικούς λόγους είτε στο πλαίσιο πρόληψης ή θεραπείας. Οι σπίλοι – ευρέως γνωστοί ως «ελιές» – αποτελούν συνήθως καλοήθεις δερματικές αλλοιώσεις. Σε ορισμένες περιπτώσεις ωστόσο, ενδέχεται να εμφανίσουν μεταβολές που χρήζουν ιατρικής αξιολόγησης και αν κριθεί απαραίτητο χειρουργικής αφαίρεσης.

Αν σας απασχολεί η αφαίρεση κάποιου σπίλου και θέλετε να γνωρίζετε πότε είναι πραγματικά απαραίτητη, πώς γίνεται η διάγνωση και η διαδικασία της εκτομής, καθώς και πότε θα πρέπει να επισκεφθείτε έναν δερματολόγο, βρίσκεστε στο κατάλληλο σημείο. Στο άρθρο που ακολουθεί, θα βρείτε συγκεντρωμένες όλες τις χρήσιμες πληροφορίες που χρειάζεστε για να αισθάνεστε ασφαλείς, ενημερωμένοι και έτοιμοι να πάρετε την σωστή απόφαση.

Τι είναι οι σπίλοι;

Οι σπίλοι, γνωστοί και ως «ελιές», είναι μικρές δερματικές βλάβες που σχηματίζονται από τη συγκέντρωση μελανοκυττάρων – των κυττάρων που παράγουν τη μελανίνη, δηλαδή τη φυσική χρωστική του δέρματος. Μπορούν να εμφανιστούν σε οποιοδήποτε σημείο του σώματος και ποικίλλουν σε μέγεθος, χρώμα και σχήμα. Οι σπίλοι διακρίνονται σε συγγενείς, δηλαδή εκείνους που υπάρχουν από τη γέννηση, και σε επίκτητους, οι οποίοι αναπτύσσονται σταδιακά κατά τη διάρκεια της ζωής. Η εμφάνισή τους μπορεί να σχετίζεται με γενετικούς ή ανοσολογικούς παράγοντες, καθώς επίσης και με την παρατεταμένη έκθεση στον ήλιο. Οι περισσότεροι σπίλοι είναι καλοήθεις, ωστόσο η τακτική παρακολούθηση από δερματολόγο είναι απαραίτητη για την πρόληψη πιθανών επιπλοκών.

Πότε είναι απαραίτητη η αφαίρεση σπίλων;

Η αφαίρεση ενός σπίλου μπορεί να κριθεί απαραίτητη σε διάφορες περιπτώσεις, τόσο για λόγους υγείας όσο και για πρακτικά ή αισθητικά ζητήματα. Συγκεκριμένα:

Ιατρικοί λόγοι: Όταν ο σπίλος εμφανίζει ύποπτα χαρακτηριστικά που ενδέχεται να σχετίζονται με κακοήθεια. Τέτοια σημάδια περιλαμβάνουν την ασυμμετρία, τα ασαφή όρια, την ανομοιομορφία στο χρώμα, το αυξημένο μέγεθος ή την αλλαγή στην όψη με την πάροδο του χρόνου – γνωστά και ως κριτήρια ABCDE (Asymmetry, Border, Color, Diameter, Evolution).
Αισθητικοί λόγοι: Όταν ένας σπίλος βρίσκεται σε εμφανές σημείο – όπως στο πρόσωπο, στον λαιμό ή στα χέρια – και επηρεάζει την αυτοπεποίθηση ή την εικόνα του ασθενούς.
Λειτουργικοί λόγοι: Σπίλοι που εντοπίζονται σε περιοχές με συνεχή τριβή ή ερεθισμό από ρούχα, κοσμήματα ή άλλους εξωτερικούς παράγοντες (όπως στην περιοχή του λαιμού, της μέσης ή των μασχαλών) ή σπίλοι που προεξέχουν (π.χ. χοριακοί σπίλοι), είναι πιθανό να τραυματίζονται συχνά και συνιστάται η αφαίρεσή τους για λόγους άνεσης και πρόληψης.

Πώς γίνεται η διάγνωση πριν την αφαίρεση ενός σπίλου;

Πριν από οποιαδήποτε απόφαση για αφαίρεση σπίλου, είναι καθοριστικής σημασίας η σωστή κλινική αξιολόγηση από τον δερματολόγο. Η δερματοσκόπηση είναι μια εξειδικευμένη, μη επεμβατική διαγνωστική μέθοδος που επιτρέπει την επισκόπηση των βαθύτερων δομών ενός σπίλου, οι οποίες δεν είναι ορατές με γυμνό μάτι. Μέσω της μεγέθυνσης και του ειδικού φωτισμού που προσφέρει, ο ιατρός μπορεί να εντοπίσει χαρακτηριστικά που υποδηλώνουν καλοήθεια ή κακοήθεια, με μεγαλύτερη ακρίβεια. Η δερματοσκόπηση συμβάλλει στην έγκαιρη διάγνωση δερματικών καρκίνων, όπως το μελάνωμα, μειώνοντας την ανάγκη για περιττές αφαιρέσεις και διασφαλίζοντας ότι κάθε σπίλος αντιμετωπίζεται κατάλληλα. Αν εντοπιστούν ύποπτα ευρήματα, τότε προτείνεται η χειρουργική αφαίρεση με ιστολογική ανάλυση, ώστε να διασφαλιστεί πλήρως η διάγνωση.

Χειρουργική αφαίρεση σπίλων

Η χειρουργική εκτομή αποτελεί τη βασική ιατρική προσέγγιση για την αφαίρεση σπίλων που χρήζουν αξιολόγησης ή θεραπείας. Η επέμβαση πραγματοποιείται υπό τοπική αναισθησία και περιλαμβάνει την προσεκτική απομάκρυνση του σπίλου μαζί με ένα μικρό περιθώριο υγιούς ιστού, προκειμένου να διασφαλιστεί η πλήρης εκτομή της βλάβης. Η άριστη χειρουργική τεχνική κατά την εκτομή είναι ιδιαίτερα σημαντική, καθώς στόχος δεν είναι μόνο η πλήρης αφαίρεση του σπίλου αλλά και η όσο το δυνατόν πιο διακριτική και αισθητικά άρτια επούλωση του τραύματος. Η διαδικασία είναι σύντομη, ανώδυνη και ασφαλής, με τα ράμματα να αφαιρούνται συνήθως μέσα σε λίγες ημέρες, ανάλογα με την ανατομική περιοχή.

Το δείγμα αποστέλλεται πάντοτε για ιστολογική εξέταση, η οποία επιτρέπει την ακριβή μικροσκοπική ανάλυση των κυττάρων του σπίλου. Μέσω αυτής της διαδικασίας τεκμηριώνεται με σαφήνεια αν η βλάβη είναι καλοήθης ή παρουσιάζει χαρακτηριστικά δυσπλασίας ή κακοήθειας. Η ιστολογική επιβεβαίωση έχει καθοριστικό ρόλο στη διάγνωση, στη θεραπευτική προσέγγιση και, όταν χρειάζεται, στον περαιτέρω ογκολογικό σχεδιασμό.

Η Δερματολόγος Βασιλική Παπαγεωργίου εκτελεί χειρουργική εκτομή σπίλου με τοπική αναισθησία στο ιατρείο της στο Αγρίνιο

Πότε πρέπει να επισκεφθείτε τον δερματολόγο;

Ο τακτικός έλεγχος των σπίλων είναι ζωτικής σημασίας για την πρόληψη και την έγκαιρη διάγνωση πιθανών δερματικών κακοηθειών. Συνιστάται να απευθυνθείτε σε δερματολόγο εάν παρατηρήσετε ότι κάποιος σπίλος:

αλλάζει σχήμα, χρώμα ή μέγεθος,
αιμορραγεί χωρίς εμφανή λόγο ή δημιουργεί πληγή,
προκαλεί φαγούρα, κάψιμο ή πόνο,
εμφανίζεται ξαφνικά ή ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους (γνωστό ως “ugly duckling sign“).

Δερματολογική φροντίδα υψηλού επιπέδου, με επίκεντρο τον άνθρωπο

Η Δρ. Βασιλική Παπαγεωργίου είναι δερματολόγος – αφροδισιολόγος με βαθιά επιστημονική κατάρτιση και εξειδίκευση σε τομείς που σχετίζονται άμεσα με τη διάγνωση και τη χειρουργική αντιμετώπιση σπίλων. Η εκπαίδευσή της σε κορυφαία νοσοκομεία της Γαλλίας, όπως το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Lyon Sud, επικεντρώθηκε στην ογκοδερματολογία, τη δερματοσκόπηση και τη δερματοχειρουργική, ενώ η περαιτέρω εξειδίκευσή της – ως υπότροφος της Ελληνικής Δερματολογικής και Αφροδισιολογικής Εταιρείας (ΕΔΑΕ) – στη χειρουργική και παθολογία όνυχος στα νοσοκομεία Saint-Pierre και Brugmann στο Βέλγιο, ενίσχυσε τη χειρουργική της εμπειρία σε επίπεδο διεθνών προδιαγραφών. Στο ιατρείο της, κάθε περιστατικό αντιμετωπίζεται με υπευθυνότητα, προσοχή και σεβασμό στις ιδιαίτερες ανάγκες του κάθε ασθενούς – διαμορφώνοντας ένα περιβάλλον όπου κυριαρχούν η εμπιστοσύνη και η υψηλού επιπέδου ιατρική φροντίδα.

Συχνές Ερωτήσεις

Είναι επώδυνη η αφαίρεση ενός σπίλου;

Όχι. Η αφαίρεση του σπίλου γίνεται με τοπική αναισθησία και είναι απολύτως ανώδυνη. Ο ασθενής μπορεί να αισθανθεί μόνο ένα ήπιο «κάψιμο» από την αναισθητική ένεση διάρκειας λίγων δευτερολέπτων.

Μετά την αφαίρεση σπίλου, θα μείνει ουλή;

Σε κάθε χειρουργική πράξη είναι αναμενόμενο να δημιουργηθεί μια ουλή· ωστόσο, όταν η εκτομή πραγματοποιείται με σωστή τεχνική και η μετεγχειρητική φροντίδα ακολουθείται προσεκτικά, η ουλή που απομένει είναι συνήθως μικρή.

Πόσο διαρκεί η αφαίρεση σπίλου;

Η διαδικασία είναι σύντομη και διαρκεί συνήθως 15 έως 30 λεπτά, ανάλογα με το μέγεθος και την εντόπιση του σπίλου. Ο ασθενής μπορεί να επιστρέψει άμεσα στις καθημερινές του δραστηριότητες, ακολουθώντας τις βασικές οδηγίες φροντίδας της περιοχής.

Πρέπει να αφαιρούνται όλοι οι σπίλοι;

Όχι απαραίτητα. Οι περισσότεροι σπίλοι είναι καλοήθεις και δεν απαιτούν αφαίρεση. Ωστόσο, εάν ένας σπίλος παρουσιάζει ύποπτα χαρακτηριστικά ή βρίσκεται σε σημείο που τραυματίζεται συχνά, η προληπτική εκτομή και η ιστολογική του εξέταση είναι η ενδεδειγμένη προσέγγιση για λόγους ασφάλειας και σωστής διάγνωσης.

Υπάρχει κίνδυνος να επανεμφανιστεί ο σπίλος μετά την αφαίρεση;

Όταν ο σπίλος αφαιρείται πλήρως με χειρουργική εκτομή, η πιθανότητα επανεμφάνισής του είναι εξαιρετικά μικρή. Σε σπάνιες περιπτώσεις, μπορεί να παρουσιαστεί ήπια υποτροπή, ιδιαίτερα αν η αφαίρεση ήταν μερική ή έγινε παλαιότερα με μη ενδεδειγμένη τεχνική. Εάν παρατηρηθούν αλλαγές στο σημείο της εκτομής, συνιστάται άμεσος επανέλεγχος από δερματολόγο.

Εάν παρατηρείτε κάποιον σπίλο που σας προβληματίζει ή απλώς επιθυμείτε έναν προληπτικό έλεγχο, μη διστάσετε να επικοινωνήσετε με το δερματολογικό μας ιατρείο στο Αγρίνιο. Η έγκαιρη επίσκεψη σε δερματολόγο αποτελεί το πιο ουσιαστικό βήμα για την πρόληψη, την έγκαιρη διάγνωση και τη διατήρηση της υγείας του δέρματός σας.

Δρ. Βασιλική Παπαγεωργίου, Δερματολόγος–Αφροδισιολόγος, MD, MSc

Πτυχιούχος Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών

Εξωτερική Συνεργάτης Νοσοκομείου “Ανδρέας Συγγρός”

Master of Science Πανεπιστημίου Στρασβούργου

Τ. Ιατρός Πανεπιστημιακών Νοσοκομείων Lyon

Προυσιωτίσσης 27, Αγρίνιο (έναντι γηπέδου Παναιτωλικού). Τηλέφωνα επικοινωνίας: 2641307215 και 6937119603

Older Posts